ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF] ได้โปรด
Tonjames : ได้โปรด
ดึงตัวเองกลับมาทุกที
เมื่อฉันรู้สึกดี ทุกวันที่อยู่ใกล้เธอ
เตือนตัวเองว่าคิดให้ดี
กับท่าทีที่พบเจอ เธอคงไม่ได้ตั้งใจ
"เจมส์คิดถึงจัง! รอพี่นานไหม ? " พี่ต้น ที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นเรียน วันนี้ผมมารอพี่เค้าเพราะรุ่นพี่ในคณะฝากของมาให้พี่ต้น ผมเลยอาสาเอามาให้เพราะไม่ได้เจอพี่ต้นมานานแล้ว
..คิดถึงเหมือนกันครับ ... ผมอยากตอบออกไปอย่างนั้น แต่..
"ไม่นานครับ นี่ครับรูปแบบและลิสต์การแสดงทั้งหมด"
"ขอบใจมาก แล้วกินอะไรรึยัง?"
"ยังเลย หิวมากกกก!" ผมพยายามทำเสียงให้ดูหิวและน่าสงสารมากที่สุด
"โอ๋ ๆ มา ๆ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" พี่ต้นพูดพร้อมเดินมาโอบไหล่ผม ผมหันไปมอง หน้าพี่ต้นใกล้มากๆ พี่เค้าน่ารักขึ้นรึเปล่าครับ ? ทำไมผมถึงหวั่นไหวขนาดนี้ และผมก็สบัดหัว ไล่ความคิดนั้นออกไป
"ไปเลยยยย! ไปไหนดีอ่ะพี่?!" ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน สงสัยผมจะหิวไปหน่อย ฮิฮิ
"ไปไหนดีอ่ะ ? อืม.. ไปร้านเพื่อนพี่ดีกว่า จะได้ได้ส่วนลดด้วย ฮ่า ๆๆ "
แหม่ งกจริง! อันนี้ผมพูดในใจนะครับ ขืนพูดออกไปโดนแน่ ๆ และผมก็เดินตามพี่ต้นขึ้นรถไป
พี่ต้นขับรถมาซักพัก ก็ถึงร้านอาหารร้านหนึ่ง ไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก ตกแต่งเป็นโทนสีแดงหมดเลย สวยไปอีกแบบ
"เต๋าา!!" ทันทีที่พี่ต้นเปิดประตูเข้าไปในร้าน พี่ต้นก็เรียกชื่อใครคนนึง
"คร้าบบบ.. อ้าว! ต้น!" ใครคนนั้นเรียกชื่อพี่ต้นกลับ สงสัยจะเป็นเพื่อนพี่ต้นที่เป็นเจ้าของร้านอาหารนี้
"คิดถึงจัง!" ทันที่ที่พี่ต้นพูดจบ พี่คนนั้นก็ดึงพี่ต้นเข้ามากอด
แต่ละคำที่เธอพูดมา มันคล้ายว่าห่วงใย
เธอคงพูดไปอย่างนั้น แต่ว่าฉันจำขึ้นใจ
"คิดถึงต้นเหมือนกัน" พี่คนนั้นผละตัวออกจากพี่ต้น พร้อมหันหน้ามาเจอผมพอดี "แหน่ พาใครมา นอกใจเต๋าหรอ ?"
"บ้าหรอเต๋า ! รุ่นน้องที่ชมรม ชื่อ เจมส์"
"อ้าวหรอ ? นึกว่า จะนอกใจเต๋าซะอีก 5555! สวัสดีครับ น้องเจมส์"
"สวัสดีครับพี่เต๋า" นี่มันอะไรกัน ? ไหนพี่เต้บอกว่าพี่ต้นยังไม่มีแฟนไง แล้วพี่เต๋านี่เป็นใคร ? หรือ จะไม่มีใครรู้ว่าพี่ต้นคบกับพี่เต๋า
"เต๋าคิดได้ไง ถ้าต้นจะพากิ๊กมากินข้าว จะพาร้านเต๋าทำไม?" พี่ต้นพูดพร้อมตีลงบนไหลพี่เต๋าเบาๆ
"เออ นั่นสิ 555" พี่เต๋าตอบพี่ต้นอย่างขำๆ
รู้บ้างไหมว่าใครบางคน สับสนและไม่แน่ใจ
เธอทำให้ฉันต้องหวั่นไหว
เธอทำให้ใครต้องคิดมากเพราะเธอ
"เต๋าวันนี้เราพารุ่นน้องมาเลี้ยงข้าว ลดให้ด้วยนะ"
"อะไรกัน ไม่เจอกันตั้งหลายสัปดาห์ พอเจอกลับมาขอส่วนลดซะงั้น"
"อะไร! ไม่ได้หรอ ?" พี่ต้นเหมือนจะงอนไปแล้วครับ ไม่เคยเห็นพี่ต้นเป็นแบบนี้กับใครเลย จริงๆ
"โอ๋ ได้ซิ สำหรับต้นกินฟรียังได้"
"จริงอ่ะ ?" พอพี่เต๋าเสนอมาเท่านั้นแหละ ตาลุกวาวเชียว
"ไม่จริง ! ฮ่า ๆๆๆ" พี่ต้นหน้างอไปแล้ว
"เต๋าอ่ะ!!!"
"ป่ะ ๆ ไปนั่งดีกว่า เดี๋ยวทำให้สุดฝีมือเลย เชิญนั่งตรงนี้เลยครับน้องเจมส์"
"เอ่อ..ครับ" แล้วผมก็ไปนั่งตรงข้ามพี่ต้น ที่กำลังยุ่งกับการอ่านเมนูอยู่
"เจมส์ อยากกินอะไรอ่ะ ?" พี่ต้นเงยหน้าขึ้นมาถาม
"แล้วแต่พี่ต้นเลยครับ เจมส์กินได้ทุกอย่าง"
"ไม่แพ้อะไรนะ ? เกิดกินเข้าไปแล้วแพ้ แย่เลย" พี่ต้นถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"ไม่แพ้อะไรเลยครับ"
และหลังจากนี้พี่ต้นก็จัดการสั่งอาหารกับพี่เต๋า จากนั้นเราก็นั่งรออาหารมาเสิร์ฟ พี่ต้นก็ชวนคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปมา จนอาหารมาถึง
"ต้น เต๋านั่งทานเป็นเพื่อนไม่ได้นะ ลูกค้าเยอะมากเลย"
"ไม่เป็นไรเต๋า ไปทำงานเหอะ" พี่ต้นพูดพร้อมยิ้มให้พี่เต๋า
....น่ารักจัง มันคงจะดีกว่านี้ถ้ารอยยิ้มนั่น หันมาทางผม.....
"เอ้าเจมส์! กินเลยย หิวไม่ใช่หรอ ? เดี๋ยวก็ผอมหรอก! 55!" อืมมม.. แซวแรงนะพี่
รู้บ้างไหมที่เธอทำไป ฉันหลงเอาไปละเมอ
ได้โปรดอย่าทำให้รักเธอ
ถ้าเธอไม่เคยสักนิดที่คิดจะจริงจัง
"นี่เจมส์ ต้องกินนี่ เด็ดสุดในร้านแล้ว!" พี่ต้นพูดพร้อมตักปลาทอดที่ตัดเป็นชิ้นพอคำ ราดด้วยซอสที่น่าจะเป็นสูตรของทางร้าน
"ซอสเนี่ย! เต๋าเป็นคนคิดเองเลยนะ อร่อยมากๆ" พี่ต้นพูดพร้อมเคี้ยวปลาทอดนั่นไปด้วย
"ครับ" ผมได้แต่ตอบรับและกินต่อไป
.....ถ้าผมเก่งแบบพี่เต๋าคงจะดี.....
กลัวตัวเองจะเปลืองหัวใจ
ที่มันเผลอคิดมากมาย
แต่กลับเป็นไปข้างเดียว
"เป็นไงเจมส์ ? อร่อยไหม ? ชอบไหม ?" พี่ต้นรอฟังคำตอบอย่างตื่นเต้น และจ้องมาทางผม สายตาของเค้าตอนนี้น่ารักมากเลยครับ คงเป็นเพราะมันเกี่ยวกับพี่เต๋าละมั้ง
"อร่อยมากเลยครับ ชอบมากครับ" ผมตอบไปและรีบทานต่อ เพราะ ผมกลัวสายตานั้น กลัวผมจะหลงไป ทั้ง ๆ ที่สายตานั้นมีให้พี่เต๋า ผมไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้
"เจมส์ชอบก็ดี เพราะพี่ชอบมากกกกก เราจะได้มาทานด้วยกันอีก เนอะ!!!" พี่ต้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริงสุด คงมีความสุขมาก เวลาพูดถึงเขา โดยไม่รู้เลยว่ามันทำร้ายผมมากแค่ไหน ?
รู้บ้างไหมว่าใครบางคน สับสนและไม่แน่ใจ
เธอทำให้ฉันต้องหวั่นไหว
เธอทำให้ใครต้องคิดมากเพราะเธอ
รู้บ้างไหมที่เธอทำไป ฉันหลงเอาไปละเมอ
ได้โปรดอย่าทำให้รักเธอ
ถ้าเธอไม่เคยสักนิดที่คิดจะจริงจัง
ได้โปรดอย่าทำให้รักเธอ
ถ้าเธอไม่เคยสักนิดที่คิดจะรักกัน
แล้วต่อจากนั้นผมก็ไม่ค่อยเจอพี่ต้นเลย อาจจะเป็นเพราะตารางเรียนของผมกับพี่ต้นไม่ค่อยตรงกัน หรือ อาจจะเป็นเพราะผมซะเอง ที่พยายามหลบหน้าพี่ต้นอยู่ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไม ผมไม่รู้ว่าทำไปแล้วมันจะดีขึ้นไหม ต่อไปเราอาจจะเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน พี่ต้นก็จะลืมผมไป แล้วผมก็จะทำเป็นลืมพี่ต้น ผมไม่กล้าพอ ไม่กล้าที่จะบอกเขาว่า ผมรักเขามากแค่ไหน ผมแอบรักเขามานานแค่ไหน ผมไม่กล้าพอจริง ๆ ผมกลัวความสัมพันธ์ของเราที่เคยมีมา มันจะอันตรธานหายไป ผมรับไม่ได้ ถ้าพี่ต้นจะเกลียดผม
วันหนึ่งป๊ากับม๊าบอกผมว่าจะพาผมกับจั๊ดมาทานข้าวที่ร้านอาหารร้านหนึ่งที่ป๊าเคยไปกินกับเพื่อนแล้วป๊าชอบมาก พอเลี้ยวรถเข้ามาก็ทำให้ผมจำได้ทันที่ ร้านพี่เต๋า
"สวัสดีคร้าบบบ อ้าว ... คุณน้า อ้าว .. น้องเจมส์" เสียงพี่เต๋าสวัสดีทักทายลูกค้า
"อ่าว เจมส์ รู้จักกันหรอ ?" ป๊าถามอย่างสงสัย ผมก็สงสัยนะ พี่เต๋ากับป๊ารู้จักกันได้ยังไง
"ครับ" ผมได้เพียงตอบอย่างสั้นๆ
ต่อจากนั้นป๊ากับม๊าก็สั่งอาหารกัน ผมได้แต่นั่งเงียบ ๆ ส่วนพี่เต๋าก็มานั่งคุยกับป๊าม๊าผม เพราะคนในร้านไม่ค่อยมากและพี่เต๋าก็เคยคุยกับป๊าตอนที่ป๊ามากินข้าวกับเพื่อน ดูเหมือนพี่เต๋าจะเข้าป๊าได้ดีนะครับ ถึงขนาดป๊าชวนพี่เต๋าไปนั่งจิบเบียร์ต่อกันที่บ้าน อะไรจะถูกชะตาขนาดนั้น ถ้าอยู่กันไปนาน ๆ เผลอๆอาจจะรักมากกว่าผมซะอีก พี่เต๋านี้น่าอิจฉานะ ทั้งในหลาย ๆ เรื่อง
*ring* *ring*
"เอ่อ ผมขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ" พี่เต๋าพูดขออนุญาต
"เชิญเลยลูก ตามสบาย" ป๊าผมเอ่ยออกไป
สักพักผมก็มาเข้าห้องน้ำ แต่ระหว่างทางผมก็ได้ยินพี่เต๋าคุยโทรศัพท์อยู่ ผมไม่ได้จะยุ่งเรื่องของพี่เต๋านะ แต่ผมแค่อยากรู้ว่าพี่เต๋าคุยกับพี่ต้นรึเปล่าพี่ต้นสบายดีไหม
ดูจากบทสนทนาอันหวานชื่นนั้น คงจะเป็นพี่ต้นแน่ ๆ
"แค่นี้ก่อนนะ คชา" คชา?? ใคร?? ไม่ใช่พี่ต้นหรอกหรอ ??? หรือพี่เต๋าจะนอกใจพี่ต้น ??
"ป๊า กลับเถอะครับ" ผมเอ่ยทันทีที่เดินถึงโต๊ะ
"ทำไมล่ะลูก" ป๊าผมถามอย่างสงสัย
"ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายครับ" ผมโกหกออกไป
"งั้นรีบกลับบ้านเถอะ เจมส์จะได้กินยา" ม๊าเอ่ยอย่างเป็นห่วง
เสาร์-อาทิตย์นี้ ช่างเป็นวันหยุดที่แสนทรมาน ผมเป็นห่วงพี่ต้นทุกวินาที แต่ก็ไม่กล้าโทรไป พี่ต้นจะรู้ไหม ว่าพี่เต๋าไม่ได้มีแค่พี่ต้นคนเดียว ถ้าพี่ต้นรู้ พี่ต้นจะเป็นยังไง ใครจะปลอบพี่ต้น
พอถึงวันจันทร์ผมรีบไปมหาวิทยาลัยแต่เช้า ผมรีบไปที่คณะพี่ต้นก่อน แล้วก็เห็นพี่ต้นนั่งอยู่ใต้คณะคนเดียว พอเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นหน้าตาของพี่ต้นดูโทรมมาก ตาบวมและแดงมาก เหมือนผ่านการร้องไห้อย่างหนัก ผมชักใจเสีย คิดว่าพี่ต้นคงรู้แล้วแน่ ๆ ผมเดินเข้าไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะผมหลบหน้าพี่ต้นมาจะเดือนนึงแล้ว ผมไม่รู้ว่าเข้าไปจะพูดยังไง จะปลอบพี่ต้นยังไง แต่ในที่สุด ผมก็เดินเข้าไปนั่งข้างพี่ต้น
"เจมส์!!.." พี่ต้นหันมาอย่างตกใจ ก่อนที่จะเอ่ยชื่อผม
"ทำไมมาเช้าจัง ช่วงนี้หายไปไหน ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ" พี่ต้นพยายามถามผมอย่างร่าเริง แต่ว่ามันก็ปิดความเศร้าของเขาไม่มิด
"พี่ต้นเป็นอะไรครับ?"
"พี่เป็นอะไร?? พี่ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"
"พี่อย่าโกหกผมเลย ผมดูออก"
"เอ่อ ... พี่ว่า เจมส์อย่ารู้เลย"
"ทำไมล่ะครับ??!"
"พี่....พี่ไม่อยากให้เจมส์รู้" เอ่อออ .. ตรงไป หรือ ซื่อไป เนี่ย
"แต่เจมส์รู้แล้วนะ"
"ห๊ะ!! รู้แล้ว? รู้ได้ไง ?"
"ก็ตอนนั้นผมไปทานข้าวกับครอบครัวที่ร้านแฟนพี่ และก็รู้ว่าแฟนพี่นอกใจพี่"
"บ้า!! นอกใจอะไร และอีกอย่างพี่ไม่มีแฟน!!"
"อ่าวว .. แล้วพี่เต๋าอ่ะ?!" อะไรกัน ผมงงนะเนี่ย
"เต๋ามันเป็นเพื่อนพี่ และมันก็มีแฟนแล้วด้วย ชื่อ คชา" คชา !!
"อ่าวว...??" ตกลงเรื่องทั้งหมดผมมโนเองหมดเลยใช่ไหมเนี่ย
"ไปเอาข่าวมาจากไหนเนี่ยยย??"
"จากผมนี่แหละครับ ก็เห็นพี่กับพี่เต๋าคุยกันอย่างกับแฟน"
"อ่อ นั่นเล่นกันเฉย ๆ พี่สนิทกะเต๋าตั้งแต่เด็กแล้ว"
"แล้วตกลงพี่ร้องไห้ทำไมครับ?"
"ไม่บอกหรอก" อ่าว ไมง่าาาา
"นะพี่ บอกหน่อย"
"ร้องไห้เพราะเจมส์นั่นแหละ"
"เพราะผม ? เรื่องอะไรอ่ะครับ ?"
"ก็เจมส์หายไป แถมเมื่อวานพี่เข้าชมรมและรู้ว่าเจมส์แลกงานกิจกรรมกับเพื่อนเพราะไม่อยากเจอพี่ พี่เลยคิดว่าโดนเจมส์เกลียดเข้าแล้ว" พี่ต้นพูดไป พลางจะสะอื้นขึ้นมาอีกแล้ว ผมเลยต้องรีบแก้ข่าวก่อนที่พี่ต้นจะร้องไห้อีกรอบ
"เจมส์ไม่ได้เกลียดพี่ต้น แต่ที่เจมส์แลกงานกับเพื่อนก็เพราะ เจมส์รักพี่ต้นต่างหาก"
"หื้อ ?? รัก ??? แล้วมันเกี่ยวกันด้วยหรอ ?"
"เกี่ยวสิครับ เพราะถ้าเจมส์เจอพี่ต้นบ่อย ๆ เจมส์จะเลิกรักที่ต้นไม่ได้ไง"
"แล้วทำไมต้องเลิกรักพี่ด้วยอ่ะ ?" โอ๊ยยย ทำไมต้องมาสงสัยด้วยเนี่ย และดูทำหน้า น่ารักขนาดนี้จะให้เลิกรักได้ไง
"เพราะผมกลัว กลัวว่าถ้าพี่รู้แล้วพี่จะเกลียดผม"
"แต่ตอนนี้พี่ก็รู้แล้วเนี่ย พี่ดูเหมือนเกลียดเจมส์ไหมล่ะ?"
ผมส่ายหัว
"นั่นแหละคือคำตอบของพี่" พอพี่ต้นพูดเสร็จก็ลุกเดินออกไปเลย
หมายความว่าไงอ่ะ ไม่เกลียด ก็แปลว่ารักหรอ ?? หือออออ
"พี่โต้นนนนนน!!! ~"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น