ความรักของสีไม้

เนื้อเรื่อง

ความรักของสีไม้

"เคยมีความรักหรือไม่ สีไม้"
สีโปสเตอร์ถาม ในวันหนึ่งที่เจ้าของเปิดฝาไม่ออก
ครั้นพอฝาเปิดได้ ก็ตั้งคำถามนี้กับสีไม้อย่างลืมตัว

มีความรักหรือไม่ หันไปมองสีโปสเตอร์ คือ คำตอบ
สีไม้พูดออกไปไม่ได้ว่ามีความรัก และรักสีโปสเตอร์
สีไม้ปฏิเสธที่จะพูดถึง และแกล้งไม่สนใจในคำถามนั้นทั้งที่จริงๆ แล้ว
ความรู้สึกกลับวนเวียนครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ สีโปสเตอร์


สีโปสเตอร์ไม่ได้คำตอบจึงไปถามสีเมจิก และ
คะยั้นคะยอ ให้สีเมจิกบอกออกมาให้ได้ว่า รักใครหรือเปล่า


สีเมจิกมองหน้าสีโปสเตอร์และบอกออกไปว่า
"เรากำลังมีความรัก"
สีโปสเตอร์ประหลาดใจ จนต้องเขย่าขวดก่อนเดินตรงเข้าไปหา
เพื่อจะถามให้แน่ใจว่าหลงรักใคร


สีเมจิกก็ก้มหัวลงแล้วขีดเส้นตรงๆ 1 เส้น แล้วก็วาดสามเหลี่ยม
ไม่มีฐานปิดตรงปลายเส้นตรง สีเมจิกวาดกี่ครั้งๆ
สีโปสเตอร์ก็ไม่เข้าใจว่าสีเมจิก หลงรักใคร


สีไม้ยิ้มให้สีเมจิกครั้งสุดท้าย เมื่อสามเหลี่ยมไม่มีฐานนั้น
ชี้ตรงมาที่สีไม้นั่นเอง สีเมจิกขีดสัญลักษณ์บ่งบอก
แก่สีโปสเตอร์ว่าหลงรักใครอยู่ ด้วยการวาดรูปลูกศร
แล้วชี้มาทางที่สีไม้นั่งอยู่


สีโปสเตอร์เข้าใจในนาทีที่สีเมจิกหมดสีลง และเพิ่งจะรู้ตัวว่า
ที่คะยั้นคะยอถามสีเมจิกก็เพราะว่า อยากจะ
ได้คำตอบว่าหลงรักตนเองนั่นเอง แต่คำตอบกลับไปลงที่สีไม้


สีโปสเตอร์เศร้าไปหลายวันไม่ขยับเขยื้อนกาย
ไม่ยอมปิดฝาขวด จนสีแห้งและไม่สามารถมีชีวิตได้อีก


สีไม้เศร้าสร้อยกว่าเดิมเพราะว่าไม่มีแม้โอกาสจะบอกรัก
แก่สีโปสเตอร์ สีไม้หมุนตัวเองไปนั่งใกล้ๆ สีโปสเตอร์
และบอกออกไปว่า


"ฉันรักคุณสีโปสเตอร์" แล้วก็ร้องไห้ น้ำตาหลายหยด
ลงไปในสีโปสเตอร์ จนสีละลายอีกครั้ง แต่ทว่าก็อาจจะ
สายเกินไปกับความรักครั้งนี้


การร้องไห้ของสีไม้ทำให้สีป่น และหลุดร่วง
จนเหลือเพียงเศษนิดเดียว


สีโปสเตอร์กระพริบตาขึ้นอีกครั้ง
และรีบกอบเศษสีไม้มาไว้ในขวดเล็กๆ ใบหนึ่ง


ไม่นานสีโปสเตอร์ก็พบว่า สีไม้จากไปแล้ว


ความรักที่ช่วยให้ฟื้นคืนอีกครั้งของสีไม้เป็นความรักแท้
ที่สีโปสเตอร์ซาบซึ้งใจ และหาทางช่วย แต่ก็อย่างที่บอก
ตอนนี้อะไรๆ ก็สายเสียแล้ว


สีโปสเตอร์เดินไปเพื่อจะเก็บเสื้อผ้าแล้วออกเดินทาง
ไปหาทางช่วยสีไม้ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ระหว่างที่กำลังจัดกระเป๋าอยู่นั้น
สีโปสเตอร์เห็นฉลากข้างกล่องของสีไม้เขียนไว้ว่า


"สีไม้ชนิดพิเศษ ผสมน้ำก็จะกลายเป็นสีน้ำสดสวย"


สีโปสเตอร์ยิ้มอย่างดีใจ
เขากลับแปลกใจว่า ทำไมตอนนี้สีของเขา
ที่เคยเป็นสีน้ำเงินเศร้าๆ กลับกลายเป็นสีชมพูได้นะ