เมื่อถึงคราวแก้แค้น

แม้ไม่สามารถรู้วันเวลาที่ผ่านไปได้ แต่ดวงตาเรียวเล็กยังคงจ้องมองแสงอาทิตย์ที่ลอดเข้ามาและหายไป แม้ต้องการความตายมากขนาดไหนแต่พวกมันก็ยังดูแลร่างกายนี้อย่างดีเพื่อให้พระชายาเอกลิ้มรสความทรมานตามที่องค์รัชทายาทของพวกเขาต้องการ

ช่างบังเอิญเหลือเกินที่กระโจมตั้งอยู่ริมขอบของค่ายทหารชั้นเลว เหมาะแก่การหลบซ่อนสำหรับใครบางคน…

‘เจ้า!’ ชายหนุ่มในชุดดำก้าวเข้ามาในกระโจมยามค่ำคืนอย่างเงียบเชียบ

‘…’

‘เจ้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปหรือไม่…’ 

ใบหน้าของข้าเคลื่อนไหวช้าๆ เพื่อตอบคำถาม…ข้าไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป 

น่าแปลกใจที่ข้าเห็นมือหนาสั่นเทาเล็กน้อยก่อนที่จะทำตามคำร้องขอของข้า เมื่อดาบเล่มยาวเงื้อสูงขึ้น แสงจันทร์ที่ลอดเข้ามาเผยให้เห็นใบหน้าของบุรุษ…ทำให้ข้ารู้แล้วว่าคนผู้นี้เป็นใคร

ขอบคุณท่าน…

นิยายเรื่องนี้ลงจนจบนะคะ แล้วหลังจากนั้นจะปิดตอนน้าา ใครอยากอ่านล่วงหน้าและเปย์ค่าขนมให้ไรท์สามารถไปอุดหนุน E-Book ได้ที่ MEB นะคะ ขอบคุณค่าา