[HopeGa BTS] Chicken love รักไก่ๆของโฮปก้า ft. KookMin

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4

Jimin Part


ดิ๊ง ด่อง~


''มีของมาส่งครับ''


       จีมินผู้ที่ตื่นเช้ามารดน้ำต้นไม้เดินออกไปรับของที่หน้าบ้านจากบุรุษไปรษณีย์


''ขอบคุณครับ ^_^'' จีมินรับของแล้วไปวางไว้ตรงเก้าอี้ก่อนจะไปรดน้ำต้นไม้ต่อ



Hoseok Part



       โฮซอกตื่นมาอาบน้ำเพื่อไปเปิดร้านเหมือนทุกที แต่ตอนนี้โฮซอกอยู่ช่วงที่เปลือยท่อนบน (ท่อนล่างยังมีผ้าขนหนูปิดอยู่น๊าาา อิอิ) จีมินที่นั่งดูทีวีรอโฮซอกเมื่อเห็นแบบนั้นมันก็ทำให้จีมินแอบหวั่นไหวและเขินนิดๆ ก็แหม ซิกแพคเป็นลอนขนาดนั้น >_<


''เอ้อ ฮยอง! เมื่อเช้ามีของมาส่งอ่ะ o///o'' จีมินพูดโดยไม่สบตาพร้อมยื่นกล่องให้

''อ๊าาา มาแล้วหรอ'' โฮซอกรับของแล้วเดินไปเข้าไปในห้อง
.

.

พรวดดดด! 


''แค่กๆ ฮยองแต่งตัวอะไรของฮยองเนี่ย?!''


        จีมินที่กำลังดื่มน้ำผลไม้ถึงกับสำลักเมื่อเห็นโฮซอกเดินออกมาพร้อมกับชุดไก่น่ารักๆที่โฮซอกสั่งมาจากอินเตอร์เน็ต

สำหรับรีดที่นึกภาพไม่ออก

''ชุดเรียกลูกค้าไง เราต้องมีสิ่งที่น่าสนใจดึงดูดลูกค้า ^_^''

''.....'' จีมินยังคงอึ้งพลางมองโฮซอกจากหัวจรดเท้า

''ไม่ต้องมามอง ของนายก็มี เอาไปใส่เดี๋ยวนี้'' โฮซอกชื่นชุดให้จีมิน

''ไม่เอาอ่ะ วันนี้ผมไม่ไปกับฮยองนะ เดี๋ยวอยู่ทำความสะอาดบ้านให้'' จีมินพูดพร้อมเดินออกไป

''หยุดเดี๋ยวนี้เลย เอาไปใส่ซะ'' โฮซอกวิ่งเข้าไปล๊อคคอ

''โอ๊ยย ฮยอง! ไม่อ๊าววว ฮยองใส่ไปคนเดียวเถอะ! อ๊ากกกก''

''ไปเดี๋ยวนี้ ฉันเป็นคนให้ข้าวให้ที่อยู่นายนะ ลืมบุญคุณแล้วหรอ?'' โฮซอกพูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก

''ฮยองง่าาาา~ อย่ามาใช้มุขนี้ดิ T T''

''ฮรี่ๆๆๆ'' โฮซอกหัวเราะชอบใจ


       คำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ของโฮซอกทำให้จีมินเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดอย่างว่าง่าย สำหรับรีดนึกภาพจีมินไม่ออกก็จะประมาณนี้

55555

''เราจะใส่ชุดนี้กันจริงๆหรอ?'' จีมินทำหน้าแหยๆเดินออกมาจากห้องน้ำ

''แน่สิวะ หืม น่ารักจัง ฮิๆ'' โฮซอกเดินไปหยิกแก้มจีมิน

''ไม่ต้องเลยฮยอง o///o ชอบคิดอะไรแผลงๆ'' จีมินปัดมือโฮซอกออกพร้อมกับบ่นพึมพำกับตัวเอง
.

.

.
       โฮซอกจัดการเปิดเพลงแล้วเป็นคนเต้นเรียกลูกค้า โดยที่จีมินคอยทอดไก่อยู่ รีดคิดภาพพี่โฮปเต้นนะ พี่โฮปนางจะชอบเต้นส่ายตูดแล้วส่งเสียงอีกาอ่ะ นึกภาพออกใช่ป่ะ นางเต้นเรียกลูกค้าประมาณนั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ จีมินถอนหายใจเบาๆเมื่อเห็นท่าทางของโฮซอก จีมินตักไก่ขึ้นสะเด็ดน้ำมันก่อนจะเดินไปหาโฮซอก


''นี่เต้นเรียกลูกค้าหรือไล่ลูกค้า -_-'' จีมินพูด

''ย๊าาา~ งั้นนายก็มาเต้นสิ เต้นเป็นป่ะ?''

''อย่างผมซะอย่าง แต่ถ้าจะให้เต้นอย่างฮยองผมขอบาย''

''คร้าบบบ พ่อคุณคนเก่ง ไหนโชว์ดิ๊''


       จีมินยิ้มมุมปากก่อนจะโชว์สกิลการเต้นขั้นเทพ ก็บอกแล้วว่าจีมินเป็นคนมีพรสวรรค์ อิอิ โฮซอกยืนอึ้งสักพัก


''นี่นายเคยเรียนเต้นมาหรอ?''

''ป่าว ผมเป็นคนชอบเต้นเลยซ้อมคนเดียว''

''เจ๋งว่ะ'' ว่าแล้วโฮซอกก็ไปเต้นข้างจีมิน ก็อิท่าส่ายตูดของนางเหมือนเดิมนั่นแหละ -_-


       สักพักก็มีกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มนึงผ่านมา


''แก อ้ปป้าสองคนนั้นน่ารักอ่ะ ><''

''จริงด้วยแก คนนั้นเต้นเก่งจัง''

''หล่อทั้งสองคนเลยอ๊าาาา''

''ซื้อไก่ทอดมั้ยคร้าบบบบ ^_^'' โฮซอกถามกลุ่มเด็กหญิง

''ซื้อค่ะ ซื้อ ><''

''อ้ปป้าคะ ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยได้มั้ยคะ ><'' ผู้หญิงอีกคนถาม

''ได้สิครับ จีมินมานี่เร็ว'' โฮซอกดึงจีมินมา

''หนูขอถ่ายด้วยน๊าาา''

''ครับๆถ่ายกับทุกคนเลย ^_^''

''อ๊ายยย อ้ปป้าน่ารักอ๊าาา''

''วันหลังมาอุดหนุนใหม่นะครับ ไก่ทอดอร่อยๆพ่อค้าก็อร่อยครับ ^_^'' โฮซอกพูด

''ค่าาาา หนูจะชวนเพื่อนมามาอุดหนุนเยอะๆเลย''


Yoongi Part

       ยุนกิกำลังนั่งแต่งเพลงอยู่ในห้องทำงานของเขาด้วยความเครียด มืออีกข้างถือปากกาอีกข้างกุมขมับตัวเอง ถึงการแต่งเพลงจะเป็นสิ่งที่ยุนกิชอบแต่มันก็แฝงเต็มไปด้วยความเครียดและต้องใช้ความคิดมากๆเลยทีเดียว การแข่งขันจากค่ายอื่นๆก็สูงด้วยเช่นกัน การที่จะแต่งเพลงๆนึงได้มันต้องมีอารมณ์ร่วมด้วยและต้องกลั่นกรองจากความรู้สึกของเราจริงๆ เพลงๆนั้นถึงจะมีประสิทธิภาพ ยุนกิที่สมองตันคิดไม่ออก ตอนนี้ยุนกิไม่มีอารมณ์กับมันเลย ยุนกิลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปก้มลงมองนอกหน้าต่างเพื่อคลายสมอง รอยยิ้มปรากฏขึ้นมาบนในหน้าชายหนุ่มทันทีเมื่อเขาเห็นสิ่งที่อยู่ข้างนอก นั่นคือภาพที่โฮซอกใส่ชุดไก่กำลังเต้นบ้าๆบอๆและยิ้มเรียกลูกค้า บางทียุนกิก็อยากมีชีวิตเหมือนโฮซอกนะ ไม่ต้องมีเรื่องให้เครียด แต่ในอีกมุมนึง แค่ได้เห็นรอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะของโฮซอก มันก็ทำให้ยุนกิหายเครียดได้เยอะเลยล่ะ ยุนกิยังคงก้มมองโฮซอก จังหวะนั้นโฮซอกได้เงยหน้าขึ้นมาพอดี ทำให้เขาเห็นว่ายุนกิกำลังมองเขาอยู่ โฮซอกเลยโบกมือทักทายพร้อมกับรอยยิ้มแป้นแล้น ยุนกิหัวเราะออกมาเบาๆเพราะความน่ารักของโฮซอกก่อนจะโบกมือตอบ

       ยุนกิเดินไปหยิบมือถือของตัวเองแล้วเลื่อหาเบอร์ของโฮซอกที่แอบไปแลกกันเมื่อตอนไปเดินตลาด ยุนกิกดโทรออกแล้วเรียกให้โฮซอกเอาไก่มาเสิร์ฟให้ที่ห้องทำงาน
.

.
''จีมิน เดี๋ยวฉันเอาไก่ไปส่งให้ยุนกิก่อนนะ'' โฮซอกพูดพร้อมหยิบกล่องไก่ใส่ถุง

''ทำไมหมอนั่นไม่ลงมาเองอ่ะ แค่ทอดไก่ เต้นเรียกลูกค้าก็เหนื่อยและ ยังต้องขึ้นไปประเคนให้เขาอีกหรอ'' จีมินดูไม่สบอารมณ์

''เอาน่า เพื่อนกัน ^_^''

''ชิ~ รีบกลับมาล่ะฮยอง''

''รู้แล้วน่า''
.

.
''นี่ค่ะ ห้องคุณยุนกิ'' เลขาผายมือบอกพร้อมกับมองที่ชุดโฮซอก

''ขอบคุณครับ ^_^''


ก๊อกๆๆ


''เข้ามาก่อนสิ'' ยุนกิเปิดประตูแล้วเรียกให้โฮซอกเข้าไป

''นี่ ฉันแถมรสใหม่มาให้ลองชิมด้วยนะ รสกระเทียมพริกไทยแหละ'' โฮซอกวางกล่องไก่ที่โต๊ะแล้วเปิดมัน

''หอมมะ?'' โฮซอกหันมาถาม

''อะไรหอม ไก่ทอด หรือ คน?'' ยุนกิพูดพร้อมเดินเข้ามาประชิดโฮซอก

''บ้า ออกไปขนลุก o///o''

''ขนลุกหรอ?''


       ยุนกิยิ้มแล้วเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมจนตัวโฮซอกติดกับโต๊ะหนีไปไหนไม่ได้ โฮซอกมีอาการเขินอย่างเห็นได้ชัด มันยิ่งทำให้ยุนกิอยากแกล้งมากกว่าเก่า จมูกโด่งๆ แก้มอมชมพูมันทำให้ยุนกิหมั่นเขี้ยวเอามากๆ ยุนกิยื่นหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนจมูกจะชนกันอยู่แล้ว


ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ  เสียงหัวใจของโฮซอกเต้นไม่เป็นเป็นจังหวะแล้ว เจ้าตัวเองก็รู้ตัวดี


แกร๊ก~


''ทำอะไรกันน่ะ?''

''!!''

''!!''



Talk with writer

ขออภัยในการตัดต่อรูปด้วย ฮ่าๆๆๆ ไรท์กลัวรีดมองไม่เห็นภาพน่ะ ขอบคุณรีดทุกคนที่มาเม้น และให้กำลังใจไรท์น๊าาาา ขอบคุณจริงๆ มันทำให้ไรท์มีกำลังใจเยอะเลย และมีอารมณ์แต่งต่อมันก็เลยมาจะอัพถี่ๆแบบนี้นี่แหละ อิอิ


Twitter : @Madame_Kim98
                #รักไก่โฮปก้า