คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 04 ภาพแห่งความเจ็บปวด
04
แบมแบมลืมาึ้นในวามมืทันทีที่มาร์ยับัวลุึ้นไปรับโทรศัพท์ที่ระเบีย
ใรโทรมาเาไม่้อเา็รู้แ่็ยัแล้ทำเป็นหลับเมื่อมาร์เปิประูเินเ้ามาในห้อ
"แบมรับ แบมพี่มีธุระ่วน้อไปเลียร์แบมไม่ว่าอะไรใ่ไหม"มาร์ถามพร้อมับูบลที่หน้าผาแบมแบมอย่าเอาในั้นทำให้แบมแบมำหมัแน่น
"ไม่ไปไม่ไ้เหรอรับแบมอยาให้พี่อยู่้วย"แบมแบมอบอ้อนๆทำให้มาร์ยมือลูบหัวเบาๆอย่าอ่อนโยน
"ไม่เอาสิะไม่อแแล้วพี่ะรีบลับ"มาร์พูเท่านั้น็้มลูบแบมแบมทีหนึ่่อนะเินไปแ่ัวทำให้แบมแบมลุเินามไปอมาร์เอาไว้า้านหลั
"้อไปริๆหรอรับ"แบมแบมถามพร้อมับบหน้าลบนแผ่นหลัว้าอมาร์อย่าเ็บปวทำให้มาร์่อยๆับมือบาออ่อนะหันมาอแบมแบมเอาไว้หลวมๆ
"พี่็ไม่ไ้อยาไปแ่มันเป็นเรื่อ่วนริๆแบมเ้าใพี่นะะ"มาร์อให้แบมแบมเ้าใัวเอทั้ที่ัวเอไม่เยเ้าใแบมแบม
ที่ริเา็ไม่ไ้อยาไปแ่เพราะินยอู่ะ่าัวายหาเาไม่ไปไม่อย่านั้นเา็ไม่ไป
"ให้นอื่นทำแทน็ไ้นิรับ"
"ไม่อแสิะพี่ไปทำานแป๊บเียวเี๋ยว็ลับแล้ว"มาร์พูเท่านั้น็หันลับไปแ่ัวให้เสร็
"ั้นแบมไป้วย"แบมแบมอบอย่าไม่ยอมเพราะเามั่นใมาว่ามาร์ะไปหาินยอแน่
ิะทิ้เาไปนอนเมียน้อยอย่านั้นเหรอเาไม่ยอมหรอานที่ไหนึนานี้
"แบม"
"สัานะะรีบไปรีบลับ"แบมแบมยอมในที่สุเพราะลัวว่ามาร์ะไม่พอใ
"ะพี่สัา"มาร์พูเท่านั้น็้มลูบแบมแบมอีรั้่อนไปและทันทีที่มาร์ออาห้อแบมแบม็ใ้มือวา้าว้อบนโ๊ะเรื่อแป้หล่นระัระายอย่าโมโห
เพล้ๆๆ
"ทำไม ทำไม"แบมแบมรี๊ร้ออย่าแ้นใับสิ่ที่เิึ้นอนนี้่อนะเินไปรับโทรศัพท์ที่หัวเีย
Rrrrr
"ฮโลรับแบมแบมพูสาย"แบมแบมอบรับปลายสาย้วยน้ำเสียปิที่สุเท่าที่ะทำให้่อนะ้อำหมันแน่นเมื่อรู้ว่าใรโทรมา
ปาร์ินยอ
(แหมพูเพราะันะุเมียหลว) ินยออบปลายสายอย่าท้าทายเพราะเามั่นใว่าอนนี้มาร์ออมาหาเาแน่ๆ
มาร์นะใอ่อนะายเล่นละรนิละรหน่อย็ไม่ไหนไม่รอ
"แ้อารอะไร"แบมแบมถามอย่าโมโหที่ินยอล้าถึนาโทรมาหาเาแบบนี้
(็ไม่อะไรมาหรอันแ่ะโทรมาถามว่าผัวเราออมาหรือยัันรอนานแล้วเลยโทรมาถามุเมียหลว)
ินยอพูอย่าะใิว่าเาะยอมแพ้เหรอแบมแบมทำเาเ็บแ่ไหนเาะทำให้แบมแบมเ็บเป็นร้อยเท่า
"นัหน้า้านแมันหน้าานไร้ยาอาย ไม่มีปัาหาผัวเอหรือไถึไ้มาแย่ผัวนอื่นเาแบบนี้"แบมแบมแทบะรี๊ร้ออย่าเ็บใในทุำพูอินยอ
(พูแบบนั้น็ไม่ถูนะ ุเมียหลวะมั่นใไ้ยัไว่าันแย่เพราะหาผัวเราไม่เินมาหาันเอัน็ทำอะไรไม่ไ้อีอย่าถ้าุเมียหลวเ็ริผัวไม่หนีมาหาเศษหาเลยนอบ้านริไหม)
ินยอีบปาีบอพูอย่าสะใ
"นัสารเลวันะ่าแ ันสาบานเลยว่าันะ่าแให้ไ้นัสารเลววว"แบมแบมรี๊ใส่โทรศัพท์อย่าเ็บแ้นถ้าินอยืนอยู่ใล้ๆรับรอเาะไม่ปล่อยให้มีปาไว้ให้พูถึวันพรุ่นี้
(น่าลัวั ัน้อวาแล้วละพอีผัวเรามาถึแล้ว) ินยอพูเท่านั้น็วาสายไปทำให้แบมแบมำโทรศัพท์แน่นอย่าแ้นใ่อนะเินไปหยิบุแรถออาบ้าน
เาะไห่ยอมให้มันไ้เสวยสุับออเา
"ุแบมะะไปไหนึนานี้ ุแบม"ป้าแม่บ้านร้อามรถแบมแบมที่ับออไป้วยวามเร็วอย่าเป็นห่ว่อนะรีบวิ่ลับเ้าไปโทรศัพท์หามาร์แ่ับไม่ิ
"ุมาร์นะุมาร์ทำอะไรอยู่ โทรหาุยูยอม็แล้วัน"ป้าแม่บ้านพูเท่านั้น็โทรหายูยอมทันทีเพราะเธอไม่รู้ะโทรหาใรแล้วเพราะเบี็ทำานอยู่่าประเทศโทรไป็ทำอะไรไม่ไ้
(ผมยูยอมพูสายรับ) ยูยอมรับโทรศัพท์อย่าแปลใเมื่อรู้ว่าเป็นเบอร์บ้านแบมแบมโทรมา
ึนานี้โทรมาทำไมหรือมีเรื่อ
"ุยูยอมนี่ป้าเอนะะุแบมแบมไม่รู้เป็นอะไรอยู่ๆ็ับรถออไป
ป้าโทรหาุมาร์็ไม่ิเลยโทรหาุ"ป้าแม่บ้านพูอย่าัวลเพราะวามเร็วที่แบมแบมับไปมันไม่ใ่น้อยๆเลยอีทั้แบมแบมยัไม่่อยไ้ออไปไหนมาไหนนเียวยิ่น่าเป็นห่ว
(แบมับรถออไปเหรอรับ) ยูยอมวาานในมือลทันทีเมื่อไ้ยินว่าแบมแบมับรถออไปลาึ
"ะป้าไม่รู้ะทำยัไแล้ว"
"ใเย็นๆนะรับเี๋ยวผมัารเอ"ยูยอมพูเท่านั้น็วาสายแล้วรีบ่อสายหาแบมแบมทันที
เาไม่รู้หรอนะเรื่ออะไรแ่อแ่รู้ว่าแบมแบมอยู่ไหน็พอ
ปั!
"แบมแบม รับสายสิแบม"ยูยอมปิประูรถอย่าแร่อนะับออไป้วยวามเร็วที่น่าลัวไม่น้อย
มือ็พยายาม่อสายหาแบมแบมลอแ่ับไร้ผลเมื่อแบมแบมไม่ิะรับโทรศัพท์เาเลย
...............................
เอี้ย
แบมแบมอรถที่หน้าอนโหรูอินยอ่อนะเินรเ้าไป้านในอย่ารีบร้อนทำให้พนัานรีบเินเ้ามาวาทาเอาไว้เพราะแบมแบมูเหมือนลู้าและที่นี่มีห้ามนนอเ้าเ็า
"ไม่ใ่ลู้าเ้าไม่ไ้นะะ"แบมแบมมอหน้าพนัานอย่าไม่พอใ่อนะอบลับไป้วยำพูที่แสนธรรมาแ่ับรประเ็นนพนัานผะ
"เธอล้าห้ามเ้าออย่าันเ้าอย่านั้นเหรอ แหาู้วยว่าันเป็นใร
เปิประู"แบมแบมแวใส่อย่าโมโหทำให้พนัานหน้าเหวอไปามๆันเมื่อำไ้ว่าแบมแบมเป็นใรเพราะไม่่อยมีใรไ้เห็นแบมแบมนัอีทั้แบมแบมอนนี้็แ่าาที่นิสารมา
"อประทานโทษะ เิทานี้ะุแบมแบม"พนัานรีบเิเ้าไป
"ปาร์ินยอ ันอยารู้ว่านนนี้พัอยู่ห้อไหน"แบมแบมออปาถาม้วยน้ำเสียไม่พอในั
"แ่"
"ไม่มีแ่อะไรทั้นั้นัน ันสั่เธอ้อทำถ้าทำไม่ไ้็ลาออไป"แบมแบมสั่อย่าเ็าเพราะอารม์เาอนนี้มันยาะหยุไ้
อนนี้หัวเาแทบะระเบิออมาอยู่แล้ว
"สัู่ะ"
"เี๋ยวนี้"
"ะ ห้อ670ะุแบมแบมึ้นลิฟ์ไปั้น
6 เินเลี้ยว้ายห้ออยู่ริมสุทาเินะ"พนัานรีบรายาน้วยน้ำเสียสั่นๆ
"ุแสำรอ"แบมแบมพูพร้อมับยื่นมือรอรับ
"ะีเหรอะ"พนัานมีสีหน้าลำบาใ
“เธอะให้ันหรืออยาหาานใหม่ละเลือเอา"พูเท่านั้นพนัาน็รีบเอาุแสำรอให้แบมแบมไปอย่า่วยไม่ไ้
"นี่ะ"
แบมแบมหยุลที่หน้าห้ออินยอ่อนะยื่นมือเปิประูเ้าไป้วยหัวใที่เ้นรัว
เาไม่รู้หรอนะว่าารมาที่นี่เาิถูหรือิผิแ่ะให้เาอยู่เยๆอย่าที่ผ่านมาเา็ทำไม่ไ้เหมือนัน
ทำไม่เาะ้อยอมยมาร์ให้นอื่น้วย เามา่อนเาเป็นเมียที่ถู้อามหมายทำไมเาะ้อยอม
"อย่าสิรับินยอเสี่ยว อะอะมาร์"เสียนุยันในห้อทำให้แบมแบม่อยๆ้าวเ้าไปหา้าๆแม้ะเ็บแ่เา็อยาเห็นับาัวเอ
"ี๊ เสี่ยวหรอรับมาร์็เสี่ยว ี๊ๆๆ"แบมแบมยมือึ้นปิปาัวเอเอาไว้อย่าเ็บปวับภาพร่าเปลือยเปล่าอมาร์และินยอที่อรัฟัเหวี่ยันบนเียอย่าถึพริถึิ
"อะอะ แรอีสิรับ อะอะ"ินยอราระ่านับแรระแทอมาร์ปานะาในั้นทำใหุ้แสำรอที่แบมแบมถือว่าล้าัว
ทั้ที่ลอทามาที่นี่เาบอัวเอว่าะไม่ยอมแ่อนนี้เาับไม่ล้า เาับไม่ล้าเ้าไปัวาสอนนั้นสิ่ที่เาทำอนนี้ือวิ่หนีให้ับวามเ็บปวพวนั้น
เาทนไม่ไ้ทนไม่ไ้ริๆ
"ุแบมะเิอะไรึ้น"พนัานรีบเินเ้ามาถามแบมแบมอย่าเป็นห่วเมื่อเห็นแบมแบมวิ่ร้อไห้ออมา
"อย่ายุ่ับัน"แบมแบมพูเท่านั้น็วิ่ลับไปที่รถ่อนะใ้มือทุบลที่พวมาลัยอย่าระบายวามเ็บปวในหัวใแ่มันับไม่สามารถทำให้วามเ็บปวอเาน้อยลไ้เลย
"ทำไม ทำไมพี่ทำับแบมแบบนี้ ทำไม"แบมแบมรี๊ร้ออย่าเ็บปว่อนะับรถออมาเพื่อหนีภาพวามเ็บปวเหล่านั้น
Rrrrrrr
"แ้อารอะไรอี แ้อารอะไรับันอีนัสารเลว"แบมแบมรีร้อใส่โทรศัพท์เพราะเ้าใว่าเป็นินยอโทรมาทำให้ยูยอมเ้าใไ้ในทันทีว่าเิอะไรึ้น
(แบมนี่ยูเอนะ แบมอยู่ไหน) ยูยอมถามอย่าเป็นห่ว
"ยูเหรอ ยูยอม่วยแบม้วย ยู"แบมแบมร้อไห้อร้อยูยอมอย่าเ็บปวทั้หวาลัว
(แบมอยู่ไหนเี๋ยวยูยอมไปหา)
"แบมไม่รู้แบมไม่รู้ยู แบมไม่รู้"แบมแบมพูอย่าหวาลัวเมื่อเาไม่รู้ว่าอนนี้เาอยู่ที่ไหนันแน่ เาแ่อยาไปให้ไลาที่นั้นนไม่รู้ว่าับรถมาที่ไหน
(ใเย็นๆนะแบมพอมีป้ายบอทาไหม)
"ไม่มี ยู แบมลัว"แบมแบมร้อไห้สะอึสะอื้นปานะาใทำเอายูยอมหัวใแทบสลายเพราะเา่าอยู่ไลาแบมแบมเหลือเิน
เอี๊ย
(แบม แบม แบมโธ่โวย) ยูยอมะโนเรียแบมแบมอย่าใเมื่อไ้ยินเสียเบรนะทันหัน่อนสายะถูัไปและไม่ว่าะ่อสายลับไปแ่ไหน็ไม่ิ
....
ความคิดเห็น