คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 08 ฝันที่บิดเบียน
08
แบมแบมลืมาึ้นมาในอนเ้าอย่าใ่อนะ้อใยิ่ว่าเิมับใบหน้าหล่ออมาร์ที่ำลัยื่นเ้ามาหาทำให้แบมแบมรีบผลัมาร์ออาัวอย่าแรนมาร์ล้มลไปับพื้นห้อ้าเียทันที
"โอ๊ย แบมผลัมาร์ทำไมอะเ็บนะ"มาร์ร้อึ้นอย่าน้อยในั้นทำให้แบมแบมหันมออย่าๆว่ามันเรื่ออะไรันเมื่อืนเาำไ้ว่ามาร์ถูัในห้อใ้ินเาเลยัสินใอยู่เป็นเพื่อนแล้วทำไหมเาถึมานอนที่ห้อ
มาร์เอ็ไม่ไ้ถูั อะไรัน ฝันเหรอ
"อโทษนายเป็นไบ้า"แบมแบมรีบลุึ้นไปูมาร์ที่นั่ทำหน้าบูอยู่ที่พื้นอย่าเป็นห่วนั้นทำให้มาร์เอียอมอแบมแบมอย่าไม่เ้าใว่าแบมแบมเป็นอะไร
"ไม่ แบมเป็นอะไรฝันร้ายเหรอ"มาร์ถาม่อนะยมือึ้นแะหน้าผาแบมแบมเบาๆทำให้แบมแบมเยหน้าสบามอมาร์อย่าใ้วามิ
เาฝันเหรอทำไมเหมือนรินานั้น
"เิอะไรึ้นหรือเปล่าทำไมันถึมานอนที่นี่"แบมแบมถามอย่าๆ
"็เมื่อือนายเป็นลมที่หน้าประูบ้านลำบาัน้อแบมาส่เหนื่อยะแย่"ยอแที่ยืนออพิประูอบึ้น้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายแ่นั้นับทำให้แบมแบมหนั
"ันเหรอเป็นลม"แบมแบมถามย้ำ
"แน่นอนไม่เื่อถามมาร์ูสิเาเป็นห่วนายินไม่ไ้นอนไม่หลับนั่เฝ้าทั้ืนเลย"ยอแพูึ้นนั้นทำให้มาร์พยัหน้ารับว่าที่ยอแพูเป็นเรื่อริแ่ับเป็นแบมแบมเอที่
เมื่อืนเาทะเลาะับยูยอมที่หน้าบ้านานั้น็ำไม่ไ้ สรุปฝันริๆสินะ
"ริๆนายเป็นลม
ันเป็นห่วมาเลย"มาร์อบไปเมื่อเห็นว่าแบมแบมูไม่เื่อ
"อโทษนะที่ทำให้เป็นห่ว"แบมแบมอบมาร์้วยรอยยิ้มอย่าไม่ิอะไรมาอี
"แ่นายไม่ป่วยอี็พอ ันไม่อยาอยู่ับหมอนั้น"มาร์ระิบบอแบมแบมแล้วหันไปมอยอแที่ยืนอยู่หน้าห้อ
"ไม่้อมอแบบนั้นไป็ไ้"ยอแพูเท่านั้น็หันหลัเินาไป่ายๆเหมือนอนมา
อโทษนะแบมแบมนายเห็นในสิ่ที่ไม่วรเห็น ยอแอโทษแบมแบมในใที่เาใ้เวทสะใับแบมแบมสร้าเรื่อราวทับเรื่อริับแบมแบมแ่เาะให้ใรรู้เรื่อเาับแ็สันไม่ไ้ริๆ
ย้อยไปเมื่อืน
แบมแบมหยุเิน่อนะหันเินหลับลับออมาเมื่อเารู้สึถึพลัอแวมไพร์แถวๆนี้แม้ะบาเบาแ่เา็รู้สึถึมันไ้ทั้ที่ปิเาแทบไม่รู้สึเลยแ่หลัาวันนั้นเา็มีวามสามารถรับรู้มันไ้ถึะบาเบาแ่ไหน็ามแม้แ่ลูเียวแวมไพร์ที่แทบะลายเป็นมนุษย์เายัสัมผัสไ้
"ยอแ"แบมแบมมอภาพที่ยอแำลัอูบับแ็สันอย่าผิหวัเพราะเาไม่เยิว่ายอแะล้าทำอะไรแบบนี้
"แบม"ยอแเรียแบมแบม่อนะเินเ้ามาหาอย่าในั้นทำให้แบมแบม้าวถอยหลัหนีทันที
"นาย ทำอย่านี้ไ้ยัไัน"แบมแบมถามอย่าเสียใผิหวัที่ยอแทำแบบนี้ลัลอบมีวามสัมพันธ์ับแวมไพร์อย่านั้นเหรอยอแทำไ้ยัไันอีทั้แวมไพร์นนี้ยัเป็นหวัแ็สันผู้นำแวมไพร์นนี้
"อย่ามอันแบบนั้นแบมแบม"ยอแพูึ้นพร้อมับมอสบาับแบมแบมที่มอัวเออย่าผิหวัอย่าเ็บปว
"นายหัหลัเรา"
"แ่ารที่ันรัเานาย็บอว่าันหัหลัอย่านั้นเหรอแบมแบม
แ่ันรัเามันผิมาสินะ"ยอแถามพร้อมับมอแบมแบมอย่าเ็บปว
"แ่เาเป็นแวมไพร์"แบมแบมบอไปแม้ารรัใรสันะไม่ใ่เรื่อที่ผิแ่ทำไมนที่ยอแรั้อเป็นเา้อเป็นหวัแ็สันมันเิึ้นั้แ่เมื่อไหร่
"มาร์็แวมไพร์"ยอแอบไปนั้นทำให้แบมแบมถึับพูไม่ออยอแึยมือึ้นโบเบาๆรหน้าแบมแบม่อนะรีบรับร่าที่สลบไปเอาไว้
"เราะทำยัไลับเา"แ็สันถามนั้นทำให้ยอแเยหน้าึ้นมอมือ็โอบประอแบมแบมไว้แน่น
"น้อันันัารเอ นายลับไปไ้แล้ว"ยอแพูเท่านั้น็ประอแบมแบมเ้าบ้านแ็สันึรีบึเอาไว้
"ยอแ"แ็สันับมือเล็ไว้แน่นอย่าไม่ยอมปล่อย
"ปล่อยแล้วลับไปะยัไนาย็ไม่ไ้มาที่นี่เพราะันอยู่แล้วและเรื่อที่นายมาที่นี่นายะไม่มีวันทำสำเร็วราบใที่ันยัอยู่"ยอแพูเท่านั้น็ึมือออามือแ็สันแล้วพาแบมแบมเ้าบ้านทำให้แ็สันถอนหายใ่อนะหายไปารนั้นทันที
"อโทษนะแบมแ่นายะรู้เรื่อนี้ไม่ไ้"ยอแพูเท่านั้นยอแ็ใ้เวทสร้าเรื่อราวอื่นึ้นมา้อนทับเรื่อที่เป็นริ
ปัุบัน
แบมแบมยันั่นิ่ทำวามเ้าใเรื่อที่เิึ้นอย่าสับสน่อนะหันลับมามอมาร์ที่ยันั่มอัวเออยู่ที่เิม
มาร์็ยัเหมือนเิมัว็ยัอุ่นไม่ไ้เย็นเียบเหมือนในฟันา็ไม่แและยัมอเา้วยสายาอบอุ่นเหมือนเิม
ฝันไปริสินะให้ายฝันะเหมือนริเลย
"แบมมาร์หิว"มาร์พูึ้นเมื่อัวเอรู้สึหิวึ้นมาทำให้แบมแบมไ้สิับมา่อนะเยหน้าึ้นมอนาฬิาอย่าใ
เที่ยวว่าแล้วเหรอไม่แปลที่มาร์ะหิว
"แล้วนายอยาินอะไรละ"แบมแบมถาม้วยรอยยิ้มทำให้มาร์ยื่นหน้าเ้ามาหาแบมแบมพร้อมับยิ้มให้อย่าถูใในำถาม
"ินแบมไ้ป่ะอิอิ"มาร์พูเท่านั้น็หัวเราะอบใ่าาแบมแบมที่หัวใเ้นแรนแทบะระเบิออมาับำพูนั้น
ึัๆๆ
"เป็นอะไรทำไมหน้าแไม่สบายหรอ"มาร์ถามอย่าเป็นห่วพร้อมับเอามือแะหน้าผาแบมแบมเบาๆเมื่อเห็นหน้าแๆอแบแบม
"ปะ เปล่า"แบมแบมอบพร้อมับเยหน้าสบามาร์ที่มอัวเออยู่่อนะรีบผลัมาร์ออเบาๆแล้วยับลุึ้น
"แบมเป็นอะไร"มาร์ึแบมแบมให้หันลับมามอะนอีรั้เมื่อเห็นท่าทีแปลๆอแบมแบมอนนี้ทำให้แบมแบมหัน้ายหันวาอย่าเินๆ่อนะถูมาร์ับให้อยู่นิ่ๆพร้อมับมวิ้วมออย่าสสัย
"ือันว่าเราไปิน้าวันเถอะ"แบมแบมพูึ้นพร้อมับเอามือับมือมาร์ออาัวเเล้วรีบเินหนีออมา
"อะไรอเา น่ารัั"มาร์พูำๆ่อนะรีบเินออมาวแนแบมแบมลไป้วยันทำให้ยูยอมที่เปิประูออมาเอพอีไ้แ่มออย่าหมั้นไส้่อนะยื่นมือไปปิประูห้ออย่าแรแล้วเินามแบมแบมและมาร์ลไป้าล่า
ปั!
"หลีทาหน่อยนะเิน"ยูยอมพูพร้อมับึแบมแบมับมาร์แยันแล้วเินผ่านมาทำให้มาร์มออย่าไม่พอใ่อนะแล้ทำรอเท้าหลุเป็นเหุให้ยูยอมสะุเือบล้มหน้าทิ่ม
"อุ๊ย รอเท้าหลุ"มาร์พูอย่าใแ่แววาับเ็มไป้วยวามสะในแบมแบมไ้แ่ถอนหายใออมาอย่าปลๆเพราะอีไม่นานเปิศึันแน่สอนนี้ยอมันเสียที่ไหน
"มึแลู้"ยูยอมหันมาี้หน้า่ามาร์อย่าไม่พอใทำให้มาร์ยิ้มให้่อนะหันมามอแบมแบมแล้วเินเ้าไปล้อแนอย่าเอาใ
"แบมมาร์ไม่ไ้ั้ในะ"มาร์มอแบมแบมพร้อมับทำหน้าาน่าสสารทำให้แบมแบมลอบลืนน้ำลายเพราะเาเห็นับาว่ามาร์ใแล้ยูยอมแ่ถ้าเ้า้ายูยอมยูยอม็ะไ้ใแล้มาร์อีแ่ถ้าเ้า้ามาร์เรว่ามาร์ะลายเป็นินิสัยไป
"แบมมึ็เห็นว่ามันั้ใ"ยูยอมหันมาฟ้อแบมแบมบ้า
"แบมมาร์ไม่ไ้ั้ในะ"มาร์เอ็ไม่ยอมเ่นันทำเอาแบมแบมถึับไปไม่เป็นนยอแที่ยืมมออยู่ถอนหายใออมาเบาๆให้ับวามใีอแบมแบมเพราะแบบนี้ทุนถึไ้เป็นห่ว
ทุนถึไ้รั
"แ่เท่าที่ันเห็นพวนายอน็พอันนั้นแหละ"ยอแพูึ้นพร้อมับเินเ้ามาึแบมแบมออามาร์แล้วมอมาร์และยูยอมอย่ารู้ทันทำให้ยูยอมิปาัใส่วนมาร์็ไ้แ่มออย่าัใเล็ๆเพราะถ้ายอแไม่เ้ามาสอยัไแบมแบม็้อเ้า้าเา
"ไปันเถอะแบม ส่วนพวนาย็เลียร์ันให้บแล้ว่อยามมา"ยอแออปาสั่่อนะึแบมแบมให้เินามัวเอออมา
"แบม"มาร์เรียแบมแบมเอาไว้นั้นทำให้แบมแบมหันลับมามอ
ยอแึออแรมาึ้น
"ถ้านายไม่ไปเาะไม่รู้ัแ้ปัหา"ยอแบอไปนั้นทำให้แบมแบมยอมเิมามออมา
"ปล่อยให้สอนนั้นอยู่้วยันะีเหรอ"แบมแบมถามอย่าัวลเพราะูไม่น่าไว้ในั
"ห่วใรละมาร์หรือยูยอม"ยอแถามยิ้มๆ่อนะปล่อยมือแบมแบมแล้วทิ้ัวลบนโฟาหยิบนมมาินอย่าสบายอสบายใ
"็ทั้สอนั้นแหละ"แบมแบมบอไป
"เพราะนายเป็นแบบนี้สอนนั้นถึไม่รู้ัโ
ปล่อยๆไปเถอะเี๋ยว็ีเอ นี่นายเยูเรื่อนี้ไมสนุมาเลยนะพระเอหล่อมา
เอาน่าเลิทำหน้าแบบนั้นมาูีรี่ีว่าเี๋ยวพวนั้น็ามมา"ยอแพูเท่านั้น็ึแบมแบมมานัู่ีรี่ับนพร้อมับยันมใส่มือทำให้แบมแบม้มลมอนม่อนะเยหน้ามอยอแแล้วถอนหายใออมา
เาว่า็พอันทั้สามนนั้นแหละเอาเถอะปล่อยๆไปบ้าไม่เป็นไร
"หวัว่าไม่ีันายหรอนะ"แบมแบมพูเท่านั้น็หยิบนมเ้าปาอย่าปล
"็ไม่แน่แ่มั่นใไ้ว่าะไม่มีใรายสบายใไ้"
แบบนั้นเาสามารถสบายใไ้ริเหรอ เฮ้ย บาทียอแ็น่าลัวไปนะ
.......................
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น