ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Reborn] Let Me Love You 5986

    ลำดับตอนที่ #8 : บุหรี่

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 64


    ตอนที่ 8

    - บุหรี่ -

     

     

    หลังจากที่โกคุเดระกลับไปแล้ว ร่างเล็กที่เพิ่งล้างจานและเก็บของเสร็จตั้งใจจะพักผ่อน พลันสายตาสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้เอาเสื้อผ้าของตัวเองกลับไปด้วย

     

    ฮารุหยิบเสื้อผ้าของเขาขึ้นมาตั้งใจจะพับเก็บให้ ก่อนที่ซองบุหรี่และไฟแช็กจะหล่นลงมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา

     

    แกร่ก

     

    ฮารุมองตามของที่ตกลงสู่เบื้องล่าง ก่อนจะย่อตัวลงแล้วหยิบซองบุหรี่ขึ้นมา ซองบุหรี่ที่ดูจากภายนอกก็รู้ว่าราคาแพง ไฟแช็กสีเงินทำจากโลหะอย่างดีแกะสลักลวดลายอย่างประณีต

     

    ‘จริงด้วย ฮายาโตะสูบบุหรี่นี่นา’

     

    ตัวของเขามักจะมีกลิ่นควันบุหรี่จางๆอยู่เสมอ กลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา สมองของเธอพยายามประมวลเหตุการณ์ตรงหน้า ก่อนจะย้ำความคิดเพื่อดึงสติของตัวเองเอาไว้

     

    ‘สูบมาตั้งแต่ ม.ต้นแล้วรึเปล่านะ’

     

    เธอพยายามย้อนนึกความทรงจำในอดีต ตั้งแต่เธอรู้จักกับเขามา ชายคนนี้ก็มักจะมีกลิ่นควันบุหรี่อ่อนๆติดตัวอยู่เสมอ

     

    แววตาสีน้ำตาลของเธอหม่นลงเล็กน้อย

     

    ‘ไม่รักษาสุขภาพเอาซะเลย...’

     

    คำบ่นในใจที่เจ้าตัวไม่มีวันได้ยิน เธอพยายามทำสมองให้โล่ง ก่อนจะพับเสื้อผ้าแล้วเก็บของของเขาลงกระเป๋าผ้าให้ คิดกับตัวเองว่าเดี๋ยวเจ้าของคงจะกลับมาเอาเย็นวันนี้ เขาจะได้ไม่ต้องลำบากเสียเวลามาเก็บเอง

     

    หลังเก็บข้าวของให้ชายหนุ่มเสร็จ เธอก็เดินไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียง เรี่ยวแรงที่แทบไม่มีทำให้เธอไม่อยากทำอะไรเท่าไร

     

    บนเตียงมีกลิ่นอ่อนๆของโกคุเดระหลงเหลืออยู่ นั่นทำให้สมองพลันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

     

    ‘ความสุข’ ที่เขามอบให้เธอเมื่อคืน...

     

    สาวน้อยหน้าแดงทันที

     

    ‘น่าอายจริงๆเลยฮารุ ขอให้เขาทำแบบนั้นไปได้ยังไง’

     

    ฮารุนึกบ่นตัวเองในใจ ก่อนจะพยายามตั้งสติแล้วคิดเรื่องอื่นแทน

     

    ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังจำความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเขาได้ดี

     

     

    ------------------------------------------

     

     

    ตอนแรกโกคุเดระตั้งใจจะกลับมาเอาเสื้อผ้าที่ลืมไว้วันพรุ่งนี้ แต่ในใจของชายหนุ่มดันรู้สึกกังวลว่าระหว่างวันที่เขาไม่อยู่ ฮารุจะทำอะไรบ้าง

     

    มือใหญ่เคาะประตูก่อนจะบิดกลอนเปิดออก หญิงสาวยิ้มต้อนรับเขาอย่างร่าเริง ราวกับว่ารู้อยู่แล้วว่าเขาจะกลับมาเอาของเย็นวันนี้

     

    “กลับมาแล้วหรอคะ”

     

    คำพูดที่ฟังแล้วจั๊กจี้หัวใจชอบกล คำพูดที่เหมือนคนคบกันแล้วไม่มีผิด

     

    ‘สรุปยัยนี่เข้าใจว่ายังไงกันนะ’

     

    แต่ได้เห็นสีหน้ายิ้มแย้มของสาวน้อย ในใจของเขาก็ค่อยโล่งขึ้นหน่อย

     

    “ฉันแวะมาเอาเสื้อที่ลืมไว้”

     

    คำพูดสั้นๆ ตรงประเด็น สาวน้อยได้ยินดังนั้นจึงคลี่ยิ้มออกมา

     

    “อ่อ… ฮารุเก็บไว้ให้แล้วค่า รอแปปนึงนะคะ ฮายาโตะเข้ามารอข้างในก่อนก็ได้”

     

    จริงๆก็ไม่จำเป็นต้องเข้ามาในห้องของเธอหรอก แต่เขาคงชินไปแล้วจึงเดินเข้าไปอย่างลืมตัว ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวเดิม โซฟาที่เหมือนจะเป็นของเขาไปแล้ว

     

    ร่างเล็กเดินไปหยิบอะไรบางอย่างอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกระเป๋าผ้าใบเล็กๆ 

     

    “เสื้อผ้าค่ะ บุหรี่กับไฟแช็กก็อยู่ในนั้นด้วยค่ะ”

     

    โกคุเดระรับมา ก่อนจะล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบไฟแช็กและซองบุหรี่มาเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงแทน ฮารุมองตามการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้า

     

    “ฮายาโตะยังสูบบุหรี่อยู่หรอคะ”

     

    คำถามที่เธอรู้คำตอบอยู่แล้ว

     

    แววตาสีเขียวของเขามองใบหน้าเล็กที่ถาม ในใจนึกสงสัยว่าเธอถามเขาทำไม

     

    “มันยังเลิกไม่ได้สักทีน่ะ”

     

    .

    .

    .

     

    เอาจริงก็ไม่เคยคิดจะเลิกหรอก…

     

    ก็แค่ตอบตัดบทไป ยัยนั่นจะได้ไม่ต้องมาถามอีก

     

    ฮารุฟังคำตอบของเขาด้วยแววตาสนใจ ก่อนจะถามต่อ

     

    "ทำไมหรอคะ"

     

    โอเค… เขาอาจจะคาดการณ์ผิด

     

    นึกว่าคำตอบก่อนหน้าจะทำให้เธอเลิกเซ้าซี้เขาได้

     

    เขาสบตาเธอที่จ้องมองมาทางเขาอย่างคาดหวังคำตอบ แววตาเขาเริ่มเจือความรำคาญนิดๆ ในใจไม่อยากจะให้หญิงสาวมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตเขาเท่าไร

     

    “เธอน่ะ เอาเวลาที่มาสนใจเรื่องของฉัน ไปดูแลตัวเองดีกว่าไหม”

     

    เขาพูดยอกย้อนเธอ ในใจรู้ดีว่าเธอคงอยากรู้เหตุผลเฉยๆ แต่เป็นเขาเองที่ไม่อยากตอบคำถามเธอ

     

    ในใจเริ่มหงุดหงิดจากความรู้สึกบางอย่าง เขาพูดเสร็จก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยังประตู มือใหญ่บิดกลอนเปิดออก เสียงนั้นทำให้ฮารุได้สติ

     

    “เอ่อ… พรุ่งนี้ฮายาโตะจะแวะมาไหมคะ”

     

    เธอตะโกนถามเสียงใส โกคุเดระที่ได้ยินชะงักเล็กน้อย ในหัวคิดตามสิ่งที่เธอถามแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ได้คำตอบกับตัวเอง

     

    “ขอฉันคิดอีกทีละกัน”

     

    เสียงของโกคุเดระพูดออกมาก่อนที่ประตูจะปิดลง ทิ้งให้สาวน้อยโดดเดี่ยวอยู่ในห้องของตัวเองอีกครั้ง

     

    ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหน้าประตู ล้วงหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบ ในมือถือกระเป๋าผ้าที่เธอยื่นให้ ก่อนจะเดินไปที่รถแล้วขับออกไป

     

     

    ------------------------------------------

    ------------------------------------------

     

     

    24 ก.ย. 2564

    เนื้อเรื่องเริ่มเข้า Phase 2 แล้วค่ะ จะมาเล่าความรู้สึกฝั่งน้องก๊กกันบ้าง หนทางยังอีกยาวไกลค่ะสำหรับคู่นี้ กว่าจะเคลียร์ใจกันได้ ถึงเขาจะสัมผัสกันไปแล้วก็ตาม 5555

    เดือนหน้าเป็นต้นไปไรท์จะเริ่มยุ่งมาก อาจจะไม่ได้มาอัพถี่เหมือนช่วงก่อนหน้านี้นะคะ แต่จะพยายามหาเวลามาอัพฟิคทุกเรื่องเลยค่ะ รู้สึกเปิดเรื่องไว้เต็มไปหมด ต้องกลับมาแต่งให้จบให้ได้ TAT

     

     

    แก้ไขคำผิด จัดหน้านิยาย 27 ก.ย. 2564

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×