คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Episode : 7 เริ่มต้นวันใหม่
Wonderful Love Never Die
มหัศจรรย์รักไม่มีวันตายของ
~~ คุณหนูปากร้าย กับ คุณชายเย็นชา ~~
ในรถ
“ยู.............ริ................” เรียวสุเกะตะโกนเรียกชื่อยูริซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่ รถออก จนตอนนี้ มาจอดในบ้านเรียบร้อยแล้ว แต่ยูริก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบอีกเช่นเคย
“เธอรู้ตัวมั๊ย...ถ้าเธอไปหลับในรถ แล้วไอ้รถคันนั้นเกิดคว่ำขึ้นมา แต่ถ้าเธอไม่ตาย ฉันว่านะทุกคนต้องคิดว่าเธอตายไปแล้วแน่ๆเลย จะหลับลึกไปถึงไหน......” เรียวสุเกะพล่ามนู่น นี่นั่นให้ยูริฟังแล้วฟังเล่า นับได้เป็นร้อยๆเรื่อง แต่ยูริก็ยังคงนอนนิ่งไม่ได้สติเช่นเคย
“ไม่ตื่นอุ้มขึ้นห้องแน่>< ” เรียวสุเกะร้องขู่ หึหึ งานนี้มีแต่ได้กับได้ ย๊ากกกกกกกกกกกก เรียวสุเกะแอบยิ้ม เล็กยิ้มใหญ่ อยู่นานก่อนจะลงไปอุ้มยูริเข้าบ้านไปโดยปริยา
แอ๊ดดดดดดดดด
เสียงแง้มประตูของเรียวสุเกะดังขึ้นนิดหน่อยก่อนที่เขาจะหันซ้าย หันขวาเพื่อดูสถานการณ์
ต่อไป ขืนถ้ามีใครมาเห็นสภาพเขาและยูริตอนนี้ ถึงแม้สภาพของพวกเขาทั้งสองจะไม่ได้สกปรกเหมือนไปตกโคลนตมมา เดี๋ยวจะเข้าใจผิดคิดว่าเขามอมเหล้ายูริ ไม่ก็วางยาสลบแน่ๆ เพราะยูริหลับอยู่ในอ้อมกอดของเรียวสุเกะนี่
มองได้ไม่นาน พอที่จะรู้ว่าไม่มีใครอยู่แล้ว เรียวสุเกะก็จัดการพายูริวิ่งร่อนไปที่ห้องรับแขกที่ใกล้
ที่สุด และวางยูริลงบนโซฟาตัวใหญ่สุดหรูสีขาวสะอาด พร้อมกับพาตัวเองนั่งลงข้างๆทันที
“…” เวลาตอนนี้ก็ปาเข้าไปยัน ตี1ตี2แล้ว เรียวสุเกะยังนั่งจ้องในหน้าของยูริไม่ละสายตาไปไหน มองอยู่นาน จนเผลอหลับไปข้างๆ
เช้าวันต่อมา
โต๊ะอาหาร
“หืม....เรียวยังไม่กลับบ้านอีกหรอ??” คุณผู้หญิงที่ลงมาทานข้าวช้าที่สุดเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่คนในครอบครัวพูดเรื่องนี้กัน
“ค่ะ พี่เรียวยังไม่กลับมาเลย”
“บ้า!! พี่เห็นรถของเรียวแล้วนี่” ชิฮิโระค้านขึ้น เพราะเมื่อเข้าตอนเธอพาเจ้าคุกกี้และคู สุนัขแสนรักกกก ของเรียวสุเกะมาเดินเล่น ก็พบกันอีเอ็มแซส4ของเจ้าน้องชายสุดแสบแล้ว
“แล้วพี่เรียวไปไหนล่ะค่ะ” มิกะเถียงต่อเพราะเธอยังไม่เห็นพี่ชายของตัวเองเลยนี่ ถ้ามาแล้วอย่างน้อยก็ต้องมาให้เห็นกันบ้างล่ะนะ
“พี่จะไปรู้มันมั๊ยล่ะ”
“พอๆๆ หยุดทั้งคู่เลย” คุณผู้หญิงหยุดสนามรบไว้ได้ทัน เพราะถ้าให้ทั้งสองเถียงกันมากกว่านี้มีหวัง บ้านได้แตกแน่ๆ
“เอาเป็นว่าเราลองไปช่วยกันหาเรียวสุเกะกันดีกว่า แม่ว่าถ้ารถกลับมาแล้วเจ้าของรถก็ต้องอยู่ในบ้านนี่ล่ะ ที่สำคัญอย่าลืมนะว่าหนูยูริไปด้วย ถ้าเห็นใครสักคนก็ต้องถามถึงอีกคนให้ได้” คุณผู้หญิงกล่าวข้อตกลงก่อนที่จะปล่อยให้ลูกๆ ไปตามหาพี่ หาน้องในบ้านอันกว้างขวางของตัวเอง
“คุณเอาไอ้ลูกชายสุดเจ้าชู้ของเราไปกับหนูยูริผู้ใสซื่อและบริสุทธิ์หรอ” คุณผู้ชายกล่าวถามหลังจากวางหนังสือพิมพ์ลงกับโต๊ะอาหารแล้ว
“ก็ฉันอยากให้เด็กสองคนนี้กลับมาดีกันเหมือนเดิมนิคุณ”
“ก็เลยให้เค้าออกไปด้วยกัน ฮ่าๆๆ ผมว่านะป่านนี้ดีกันจนลืมไม่ลงแน่ๆเลย ไม่รู้เมื่อคืนหนูยูริได้นอนหรือเปล่า...”
ตุบ !!
“โอ๊ยยยย !!” เสียงของคุณผู้ชายที่ร้องโอ๊ย เพราะความเจ็บปวดหลังจาก ที่คุณผู้หญิงใช้ฝ่ามือฟาดลงไปนี่ไหล่ของเขาอย่างแรง
“คิดอะไรนะ ลูกเรายังเด็กอยู่นะ” คุณผู้หญิงค้าน เพราะไอ้คุณสามีของตัวเองดันพูดอะไรทะลึ่งๆออกมาซ่ะได้
“อ้าว...ก็ดูไอ้เรียวลูกคุณสิ มันได้ผู้หญิงมากี่คนละ”
“พูดงี้อยากโดนอีกรอบหรือไง!”
“เปล่าคร้าบบบบ TT ”
“แต่ถ้าถามว่าเจ้าเรียวมันเจ้าชู้มั๊ย ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้นะค่ะ แต่เรื่องได้ๆเสียๆนี่ขอเถอะ เรียวมันคงยังไม่คิดถึงขั้นนั้นหรอกมั้ง”
“ผมก็แค่พูดหยอกเล่น...มาไปหาไอ้ลูกชายของคุณกัน^^”
ห้องรับแขก
“อื้อ...” เสียงงัวเงียของยูริที่เพิ่งตื่นจากการหลับลึกดังขึ้นพร้อมกับเปลือกตาที่เริ่มเปิดขึ้นมามองโลกอีกครั้ง แต่มันแปลกๆอยู่นะ เพราะปรกติเธอต้องยืดเส้นยืดสายบ้าง แต่วันนี้มันทำไม่ได้แฮะ ...
ยูริกวาดสายตาไปทุกที่ที่เธอสามารถมองมันได้อย่างถนัดที่สุด แต่เธอไม่ค่อยจะเห็นอะไรเลย
นอกจากผ้าฝ้ายสีขาวสะอาด และกระดุม ยูริเริ่มสงสัยในสิ่งที่เธอเห็น ผ้าห่มหรอ ไม่น่าจะใช่เพราะมันไม่มีกระดุม แล้วสิ่งที่เธอเห็นนี่มันอะไรกันนะ...
ในบ้าน
“พี่เรียว ยูริค่ะ ได้ยินมิกะมั๊ย...” มิกะตะโกนเสียงดังไปทั่วบ้าน
“ตะโกนอย่างนั้นแล้วใครจะตะโกนตอบแกฮ่ะ” ชิฮิโระขัดคอน้องสาวของตัวเอง
“==” พี่ชิฮิโระอ่า .. อย่าเพิ่งขัดมิกะสิคะ >< ”
“พี่ว่าเดินตามหาทีละห้องดีกว่าเยอะเลย..”
“ง่า...บ้านเราหลังเล็กๆป่ะล่ะ >< ”
“เออน่า...อย่างน้อยเสียงก็ไม่หายล่ะกัน”
“แต่แบบมิกะมันเร็วกว่านิคะ”
“หูยย .. ละใครมันจะตอบล่ะ”
“อ่าวว ... อย่างร้อยมันก็ไม่เหนื่อยอ่ะ”
“แต่อย่างน้อยวิธีพี่ก็ไม่ทำลายสุขภาพละกัน”
“ทำลายกันตรงๆเลยต่างหากละ >< ”
“ทำลายยังไงฮ่ะ”
“ก็เดินรอบบ้าน เหนื่อยออก”
“เค้าเรียกออกกำลังกายยยย สุขภาพจะได้ดีขึ้นนน”
“เหนื่อยฟรีสิไม่ว่า”
“ยัยมิกะ!!” ชิฮิโระอารมณ์เสียสุดๆ กับการเถียงกับน้องสาวของตัวเองแล้ว
“พี่ชิฮิโระ!!” มิกะก็เช่นกัน เธอเอืมระอากับพี่สาวของเธอเต็มทน หาเรื่องอะไรให้ทะเลาะกันได้ตลอด
“เชอะ !!” ทั้งสองหันหน้าออกจากกันพร้อมประสานเสียงขึ้น แต่แล้วการงอนกันครั้งนี้ของพี่น้องก็จะใช่ว่าไร้ประโยชน์นะ เพราะสายตาของมิกะดันไปพบกับยูริที่ดูเหมือนจะเบลอๆหันซ้าย หันขวาไปมาอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่ไหนไม่รู้ ><
“พี่ยูริ! O_O ” มิกะเอ่ยออกไปทันทีที่เธอพบกับยูริ
“ไหนๆ” ชิฮิโระรีบถามทันที
“เชอะ ! ”
“หยุดทะเลาะได้แล้ว.. มาเคลียร์เรื่องเรียวเลย”
“อยู่ห้องรับแขกนู่นนนน >< ”
“งั้นพี่ไปก่อนนะ”
“เฮ้ยย พี่ชิฮิโระ รอมิกะด้วยสิ !! ”
ฮาโหลลล ><
คิดถึงจังเลยยย นานแล้วน้า ที่ไรเตอร์หายปายย TT ไรเตอร์กลับมาแล้วค่า เอาตอน 7 มาเสริฟ
แล้วววว มีใครปิดเทอมแล้วบ้างเอ่ยยย # ความจริงจวนจะเปิดกันแล้ววว แต่ไรเตอร์ยังไม่ปิดเลยย TT
อีกอย่างงง # ระบายหน่อยๆ >< คอมไรเตอร์พังอ่า .. พ่อไปเล่นอะไรไม่รู้ TT เจ้งเบยยย > < เครียดดดด
ยังไงก็ฝากด้วยน้าค้า ♥ ไรเตอร์ คิดถึง ทุกคนนะค้า.... :”]
"ขอบคุณค่ะ"
+
naru
ความคิดเห็น