ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Episode : 3 ต้นไม้ใหญ่
Wonderful Love Never Die
มหัศจรรย์รักไม่มีวันตายของ
~~ คุณหนูปากร้าย กับ คุณชายเย็นชา ~~
ปัง !!
เรียวสุเกะเปิดประตูออกจากรถ และกระแทกเข้ามาอีกทีเพื่อปิด ทิ้งให้ยูริมองตามแผ่นหลังกว้างไป
ก่อนที่จะออกไปตามด้วยความสงสัย
เรียวสุเกะเดินมาหยุดอยู่ที่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ระยะทางไม่ไกลจากรถเท่าไร เรียวสุเกะยืนมองบรรยากาศรอบๆ
อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะลดตัวลงนั่งพิงโคนต้นไม้ พร้อมทอดสายตามองไปยังดวงอาทิตย์ ที่กำลังจะลับขอบฟ้าเต็มที
“คะ คุณเรียวคะ...” เสียงใสของยูริกล่าวเรียกเรียวสุเกะอย่างแผ่วเบา
“มีอะไร”
“คุณเรียวมาทำอะไรตรงนี้คะ”
“เธอเห็นฉันทำอะไรฉันก็ทำอย่างนั้นแหละ”
“ยูริทำให้คุณเรียวไม่พอใจอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า”
“ยูริขอโทษคะ”
“ฉันไม่ต้องการคำขอโทษ”
“แต่ยูริอยากขอโทษนิ เรื่องมันจะได้จบๆไป”
“ก็ได้ๆ เธออยากขอโทษฉันใช่ไหม”
“อืม”
“งั้นไถ่โทษด้วยการไม่ไปงานเลี้ยง” เรียวสุเกะพูดทิ้งท้าย ก่อนที่จะกลับมาสนใจพระอาทิตย์ที่กำลังทอแสงสีทองอยู่บนผืนฟ้ากว้างใหญ่ นานสองนานที่ไม่มีเสียงคำพูดใดเกิดขึ้นจากปากของทั้งสอง จะมีก็แต่เสียงลมพัด เสียงของนกที่กำลังโผบินเพื่อกลับสู่รังเท่านั้น
“ยืนค้ำหัวฉันอยู่ได้ ไม่เมื่อยบ้างหรือไง” เรียวสุเกะกล่าวถาม เพราะตั้งแต่ที่เขานั่งลง ยูริก็ยืนอยู่ตลอดเลย
“ก็...” ยูริยืนไตร่ตรองคำพูดอยู่นาน จนมือของเรียวสุเกะฉุดเธอให้ลงไปนั่งข้างๆอย่างเต็มแรง
“โอ๊ย!” ยูริร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ คิดจะทำอะไรไม่ปรึกษากันก่อน
“สม” เรียวสุเกะไม่คิดจะเป็นห่วงยูริเลยแม้แต่น้อย จะถามว่าเจ็บไหมก็ไม่ ยังจะมาซ้ำเติมกันอีก
…ไอ้คุณชายหมูอ้วน !!! ไอ้หื่น ไอ้ลามก ไอ้บ้ากาม ไอ้อ้วน ยี๊ๆ จะถามว่าเจ็บไหมก็ไม่ถาม ยังจะมาซ้ำอีก...
“หยุดด่าฉันได้แล้ว” จู่ๆเรียวสุเกะก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุ ไม่มีผล หลังจากที่ยูริกำลังบ่นในใจอยู่
“เอ่อ คุณเรียวหมายความว่าไงคะ” ยูริถามเสียงใส ตีหน้าซื่อ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป
“เธอด่าฉันอยู่ในใจใช่ไหมละ”
“เอ่อ...คือ”
“ถ้าจริงขอให้เธอเป็นผู้หญิง”
“ยูริเป็นผู้หญิงอยู่แล้วคะ”
“งั้นก็แสดงว่าเธอด่าฉันอยู่” ตอนนี้ยูริอยากจะเอาก้อนหินใหญ่ๆมาปาลงหัวเรียวสุเกะจริงๆ มาพูดเอง เออเองอย่างนี้ได้ยังไง
“นั่งเงียบๆซ่ะ” เหมือนเรียวสุเกะจะรู้ทันยูริตลอด รู้ความคิดของยูริทุกอย่าง เอ๋...หรือสีหน้าของยูริมันแสดงออกมามากเกินไป
“ค่ะ” หลังจากได้รับคำสั่งจากเรียวสุเกะแล้วยูริได้แต่นั่งตบยุง อย่างเงียบๆข้างๆเรียวสุเกะไปจนท้องฟ้าผืนกว่าสีทอง เปลี่ยน กลายมาเป็นท้องฟ้าสีดำสนิท ที่มีดวงดาวนับล้าน เรียงรายเต็มท้องฟ้า
...บรรยากาศเหมือนพระเอกกับนางเอกที่กำลังนั่งจีบกันอยู่เลย อร๊ายยย เอ๋...จีบกันอยู่...งั้นหรอ...
“ฮ่าๆ” จู่ๆเรียวสุเกะก็หัวเราะลั่นขึ้นมาแบบที่ยูริไม่ทันจะได้ตั้งตัว ก็แหม...คนข้างๆเขาเล่นทำหน้าเหมือนกำลังนั่งดูซีรีย์รักหวานแหวอยู่ ไม่ขำมันก็เกินไป
“คุณเรียวหัวเราอะไรคะ” หลังจากที่ตกอยู่ในความคิดของตัวเองอยู่นาน ยูริก็เริ่มหันมาสนใจคำพูดเรียวสุเกะต่อ
“หัวเราะเธอนั่นแหละ ทำหน้าอย่างกับเป็นนางเอกละคร”
“ยี๊ !! ยูริไม่คุยกับคุณเรียวแล้ว ยูริจะกลับบ้าน" ยูริพูดขึ้นพร้อมเตรียมที่จะยืน แต่ก็ดันโดนมือหนาของเรียวสุเกะคว้ามือไว้อีกจนได้
“ถ้าฉันยังไม่กลับ เธอก็ห้ามกลับ”
“แต่ยูริไม่ไหวแล้วนะ ยุงก็เยอะ หนาวก็หนาว”
“แล้วใครให้ใส่ชุดนี้มา”
“...” ยูริไม่ตอบคำถามเรียวสุเกะ แต่กลับส่งสายตาที่สุดแสนจะระเอือมให้แก่เรียวสุเกะ
“โอเคๆ ทีหลังก็หัดพกเสื้อกันหนาวมาบ้างสิ เดี๋ยวก็ได้หนาวตายหรอก” เรียวสุเกะกล่าวพร้อมถอดสูทที่เขาใส่อยู่ออก แล้วเอามาคลุมไหล่ให้ยูริแทน ทำเอายูริที่ชอบบ่นนัก บ่นหนา ค้างไปสักพักหนึ่งเลยทีเดียว ในใจก็พลางคิดไปว่า
…เห็นอ้วนๆ กวนๆ แบบนี้ก็ทำอะไรน่ารักๆเป็นเหมือนกันนิ คุณชายหมูอ้วน...
“นี่ ยูริ”
“คะ คุณเรียวมีอะไรหรอ”
“ดีขึ้นไหม” เรียวสุเกะหันไปถาม ยูริที่นั่งอยู่ข้างๆเขา
“กะ ก็...ค่ะ ดีขึ้น”
“วันหลังก็พกเสื้อกันหนาวมาบ้างรู้หรือเปล่า” เรียวสุเกะพูดเสียงนุ่ม แตกต่างจากตอนที่ทะเลากันลิบลับ
“ค่ะ ยูริทราบแล้วค่ะ”
“งั้นก็ดีแล้ว เธอเป็นผู้หญิง หัดรู้จักนักนวลสงวนตัวบ้าง ไม่ใช่จะดีแต่ไปยั่ว ไป่อ่อยคนนู้นที คนนี้ที” ได้ทีเรียวสุเกะเทศน์ยูริยาว
“ค่ะ ยูริทราบแล้วค่ะ แล้วยูริก็ไม่เคยไปอ่อย ไปยั่วใครด้วย”
“หรอ…”
“คุณเรียว!”
“ครับๆ เออนี่ เห็นดาวดวงนั้นไหม” เรียวสุเกะถามพลางใช้นิ้วชี้ไปที่ดาวดวงที่กล่าวถึง
“เห็นค่ะ ทำไมหรอ”
“รู้ไหมว่าดาวดวงนั้นมีชื่อว่าอะไร”
“ไม่รู้ค่ะ คุณเรียวรู้หรอ”
“รู้สิ นั่นนะ เค้าเรียกกันว่า...”
“ว่า...”
“ดาวลูกไก่ไง”
:)
ยิ้มม.... ตอนที่สามของไรเตอร์แล้ว เย้ !! ตอนนี้ไรเตอร์ก็แบบไม่ได้คิดอะไรมากมาย ฮ่าๆ แต่แบบ ยามะชี่
อินเลิฟ อะไรอย่างนี้ >//< ส่วนตัวละครอื่น เฮือกกก ยังไม่ได้ออก ฮ่าๆ สงสารยูโตะแท้~~ มะจังเริ่มกวนแล้ว
เนอะๆ ยังไงไรเตอร์ก็ฝากด้วยนะค่ะ :)) ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็เม้นถามได้น่ะ เดี๋ยวไรเตอร์จะตอบตอนต่อไป ~~ ติ-ชมได้เสมอน่ะค่ะ : ) ถ้าหากไรเตอร์พิมพ์ตกหรือเนื้อเรื่องไม่ดีไรเตอร์ก็ขอโทษด้วยละกันนะคะ
"ขอบคุณค่ะ"
naru
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น