คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ os ] 6th First Snow | VKook/KookV
❅゜ ゜・ ❆ ゜ ・ 。 ❅。゜ ・゜・ ❆ ゜ ・ 。 ゜ ❅ ❅゜ ゜❆ ゜ ・❅゜ ・ 。 ❅゜ ゜ ゜・ ❆ ゜ ・ 。 ❅ ゜ ・。。 ゜・ 。❅゜ ゜・ ❆ ゜ ・ 。 ❅。゜ ・゜・ ❆ ゜ ・ 。 ゜ ❅ ❅゜ ゜❆ ゜ ・❅゜ ・ 。 ❅゜ ゜ ゜・ ❆ ゜ ・ 。 ❅ ゜
หิมะแรมาแล้ว
น้ำาผม็เ่นัน
“อุ รนี้มันหนาวนะ”
ิมแทฮยอเอ่ยึ้นระหว่าเินไปหาร่าสูที่ำลัยืนหันหลัให้รหน้า
่อนะถอนหายในเห็นเป็นวันสีาวาๆเมื่อร่านั้นไม่มีทีท่าอบสนออะไร่อำพูอเา
ผ่านไปหลายนาทีที่มีแ่วามเียบ แทฮยอมอหิมะที่ปลิวลบนบนศีรษะทุยที่ยันิ่ไม่ไหวิเล็แล้วเล็เล่านเา้อถอหมวบีนนี่สีำอนยื่นไปสวมให้อย่าทนไม่ไหว เ็นี่ อยาไม่สบายายหรือไ
ยัไม่ทันะสวมรอบศีรษะ ไม่สิ แ่ำลัวาหมวลบนผมนุ่มเท่านั้นเอ
มือหนาออีน็ยึ้นมาุมมืออแทฮยอไว้ แทฮยอะัแ่็ไม่ไ้เอามือออาารเาะุมนั้น
“ มือฮยออุ่นั”
ประโยแราอนอุเบาหวิวราวับระิบ ่อนที่เ้าัวะหันมาเผิหน้าับแทฮยอโยยัุมมือเ้าอหมวไว้
“มือนายเย็นเินไป่าหา”
เย็น ...เย็นนน่าลัว
“ผมไม่เป็นไร ฮยอใส่ไว้เถอะ”
อุละาารุมมือเปลี่ยนมาึหมวาศีรษะนแล้วยื่นไปสวมืนให้แทฮยออย่าเบามือ
ไม่ลืมที่ะัผมม้า้านหน้าให้อย่าที่เยทำ ปลายนิ้วเย็นเียบเพราะอาาศเย็นออุระแถววาปัเล็หิมะออ่อนะหมือลับเมื่อแทฮยอ้อลับมา
“เ้าไป้าในันเถอะ อุ”
“ฮยอ เราผ่านหิมะแร้วยันมาี่ปีแล้วนะ”
อุเลือที่ะไม่สนใำวนอแทฮยอถาม่อนะเยหน้ามอามเล็หิมะที่ำลัร่วลมา
“ 6 ปี ... นายำไม่ไ้หรือไ”
ประโยหลัแทฮยอพูเสียแผ่ว วามทรำั้แ่เป็นเ็ฝึย้อนลับมาราวับรอเทป
ทุวันที่มีแ่บัทันและ อนอุ ภาพาย้ำไป้ำมาทุภาพล้วนแ่มีเ็นี่เป็นส่วนเล็ๆในนั้นเสมอ
เป็นส่วนเล็ที่เาหวแหน แทฮยอมิ่ไปในภาพเหล่านั้น่อนะหันมออุแบบเ็มา
ส่วนสู บ่าว้า มัล้าม ...อุโึ้นมาแล้วริๆ
“ถึผมะไม่เ่เล แ่ผม็นับเลไ้นะฮยอ”
อุหัวเราะ ริมฝีปาอิ่มเล็แยออาันเผยฟันระ่าย าลมโหยีล อ่า... แ่รนี้ยัเหมือนเิมเลย แทฮยอิแล้วยิ้มาม
“อนผมเอฮยอ ผมยััวเท่านี้อยู่เลย”
อุทำมือะส่วนสูอนเมื่อ
6 ปี่อน้าๆไหล่แทฮยอ
“ผมยัเ็มา ไม่รู้อะไรัอย่า ผมถึอบุพวฮยอทีู่แลผมมา
ผมรัพวฮยอมาๆเลยนะ”
“อุ... นายอยาบออะไร”
แทฮยอัสินใถาม
มือที่อยู่ในโ้ทสีเทาัวยาวำลับีบโทรศัพท์ที่ปรา้อวามออุไว้แน่น
้อวามที่ให้วามรู้สึแปลๆทำให้เาามหาอุทั่วึ่อนะพบเ้าอ้อวามอยู่ที่าฟ้า
... ฮยอ หิมะแรแล้ว ผมีใที่มีฮยออยู่้วยันนะ...
อุเลื่อนสายามาสบับแทฮยอ
วาลมโสีำสะท้อนแสไฟำลัสั่นระริ
“ผมรัพวฮยอมาๆ แ่ว่าอนนี้ผมลัว...”
“ผมลัวเพราะผมเพิ่มั่นใ ว่าผมรัฮยอ่าออไป...”
“ผมรัวีฮยอ”
อุไม่เยร้อไห้่อหน้าใร
แ่อนนี้ เาำลัสะอึสะอื้นรหน้าแทฮยอ
อุไม่เยอ้อนวอนใร
แ่อนนี้ เาำลัุเ่าอร้อแทฮยอ
อุไม่เยอบใร
แ่อนนี้ วามรัทำให้อุแทบบ้า
เารัแทฮยอนหัวใบีบรัไปหมแล้ว
ผมอยาให้พี่รัผม ... พี่รัผมบ้าหรือเปล่ารับ
แทฮยอมัะยิ้มเสมอ แม้ว่าวามรู้สึะพัทลายแ่ไหน็าม
แทฮยอมัะหัวเราะเสมอ แม้ว่า้าในะแหลละเอียแ่ไหน็าม
เาทนไ้ เาทำไ้มาลอ
แ่อนนี้แทฮยอำลัร้อไห้
เาำลัออุแล้วร้อไห้
ใเาเ็บปวไปหมเมื่อเห็นน้ำาออุ
ใเาถูีระาออไปเมื่อเห็นอุุเ่าล
ใเา..... ใผม หยุเ้นไปแล้วเมื่ออุพูำนั้น
“วีฮยอ... “
“.....”
“วีฮยอ รัผมมั้ยรับ”
พระเ้า วามรัอเราอยู่รหน้า วามรัที่มอบให้ันอยู่รนี้เอ
แ่ทำไมเราไม่สามารถสื่อวามรู้สึันและันออไปไ้นะ
แทฮยอร่ำร้อ หลัไ้ยินำบอรัออุ วามรู้สึที่เาเ็บไว้ำลัปะทุึ้นมา
วามรู้สึทั้หมที่เ้ามันเอาไว้ในส่วนลึำลัแสัวนออมา หัวใอเาเ้นรัว
มันมีวามสุนเาหายใไม่ทันในะเียวัน็เ็บปวน้อร้อไห้
หลายนาทีผ่านไปที่มีแ่เสียสะอื้นแผ่วเบาอนสอน แทฮยอมอหิมะที่ปลิวลบนบนศีรษะทุยอนในอ้อมอ
เาลายแนแล้วถอหมวบีนนี่สีำอนสวมให้อย่าเบามือ ปลายนิ้วเย็นเียบเพราะอาาศเย็นำลัไล้เ็น้ำาให้นรหน้า
อุหลับาล น้ำาหยสุท้ายถูปาออไปแล้ว
“อุอ่า ...”
เสียทุ้มอแทฮยอเรียให้อุลืมาึ้นมา เาเห็นแทฮยอยิ้ม
“ันรันาย มาั้แ่นายัวเท่านี้แล้ว”
p talk :
ฟิเรื่อแรเลยล่ะ่ะทุน 555555555
เิาวามิ่และิปมาๆ วันนี้เป็นวันหิมะวันแร้วยแหละ พลอเลยมา
ิมันไ้นะะ ภาษาเ้าแปลๆ ำลัหัไปเรื่อยๆ
มาพูุยันไ้ที่ @missp_mystaery หรือแฮแท็ามื่ออน #หิมะแรวีุ นะะ♡
ความคิดเห็น