รักใสๆของยัยสตรอเบอรี่

ลำดับตอนที่ #1 : ซวย ซวย ซวย!

หวัดดีชั้นชื่อทีน ชั้นเป็นลูกเจ้าของไร่สตรอเบอรี่ชื่อดังเลยแหละ เท่ป่ะหุๆ (ต่ายจัง:แกบ้าป่าวเนี่ย) บ้านของชั้นอยู่ไม่ไกลจากร.ร.เท่าไหร่ แค่ต้องนั่งรถ2ชั่วโมงเอง (ที่ไม่ไกลเพราะชั้นเคยเดินไปร.รมาแล้น) เอ้า!มาเข้าเรื่องกันดีก่า เรื่องมันเริ่มที่ว่า....
วันที่1ก.พ.50
"ทีนตื่นได้แล้ว!" 
"พี่ทีน่า..ทีนขออีก20นาทีนะ คร่อก...."
"ไอ้ทีน!ตื่นเฟ้ย!โอ๊ยเดี๋ยวก็ให้ไปร.ร.กักกอล์ฟเลย!ให้ตายดิ"
พรวด! ชั้นลุกขึ้นก้าวฉับๆๆไปห้องน้ำโดยอัตโนมัตทันที ปล่อยให้พี่ทีน่ายืนมองแบบงงๆอยู่ตรงนั้นคนเดียว
ต่อมา...
"เฮ้ย!ไอ้ทีนแกมาแล้วเหรอ" ไอ้เกรทเพื่อนซี้ชั้นทักเสียงดัง "ก็เอออะดิ ชั้นเกือบมาไม่ทันแน่ะเพราะไอ้พี่ชั้นแท้เลย" (ต่ายจัง:ชั้นว่าแกนั่นแหละทำเอง ไอ้...วาย) "เหรอ...เออ!ช่างเหอะไปกินข้าวกันเหอะยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย" "เออๆ!" ชั้นกะไอ้เกรทเดินไปโรงอาหารด้วยกันแล้วชั้นก็ไปชนกะใครคนนึงเข้า
"โอ๊ย!" ชั้นร้อง
"เป็นไรป่าวยัยทีน"
อึ้ย!เสียงนี้มัน.... ชั้นเงยหน้ามอง ไอ้กอล์ฟ! ซวยแล้ว!
"ว่าไงแกเป็นไรป่ะ" กอล์ฟถามซ้ำแล้วจับแขนชั้น ทำเหมือนจะช่วยพยุงให้ลุกขึ้น
"นี่!ชั้นมีขาโว้ย!ลุกเองได้" ชั้นปัดมือไอ้กอล์ฟออกไป แล้วลุกขึ้นเดินผ่านไอ้กอล์ฟไป
"เฮ้ย!เดี๋ยวดิมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยว่ะ" ไอ้กอล์ฟตะโกน ชั้นหันมามองตาเขียว
"อย่างแกเคยมีเรื่องสำคัญคุยกะชั้นด้วยเรอะ" แล้วชั้นก็เดินไปกะไอ้เกรท
ตอนเย็น...
"พี่ทีน่า!ทีนกลับมาแว้ว" ชั้นเดินเข้ามาในบ้าน
"อ้าว!น้องกลับมาแล้วเหรอคับ" พี่ชิน พี่ของนายกอล์ฟเดินออกมา "นี่พี่ทีนใช่ป่าวคับ"ไมค์ น้องของกอล์ฟเดินออกมา
 ชั้นอึ้งไปพักนึงก่อนตะโกนเรียกพี่ทีน่าสุดเสียง "มีไรวะไอ้ทีน" พี่ทีน่าเดินออกมาพร้อมกอล์ฟ มียังถือตะหลิวอยู่ "พวกนี้มาอยู่ที่บ้านเราได้ไงเนี่ย ถ้าป๊า ม้ารู้จะทำไง"ชั้นโวย "ไอ้ทีน นี่แกไม่รู้เหรอ พวกนี้พ่อแม่เค้าไปต่างประเทศ ป๊ากะม้าเลยอาสารับพวกนี้มาพักที่บ้านเรา7เดือนโว้ย!" ชั้นยืนอึ้งแล้วชั้นก็ได้กลิ่นไหม้ลอยมาจากครัว
"เฮ้ย!ลืมปิดแก๊สจนได้ บ้าเอ๊ย!" พี่ทีน่ารีบวิ่งเข้าครัวไป..
   ติดตามตอนต่อไป...
ป.ล.
ถ้าไม่ถูกใจก็ขอโทษทีนะคะมือใหม่ค่ะ
กระต่ายจัง