ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
และแล้ว ป๊าริส็โทร.บอยูฮยอแล้ว ว่าเี๋ยวป๊าะื้อาสนามบินไปฝาเอ ึ่ยูฮยอ็ูะมีวามสุเอามาๆเลยละ เพราะผมเห็นฮยอ ท่านโพสลทวิเอร์ว่า 'ะไ้อฝาแล้วเย้ๆ' พร้อมับภาพแอ๊บแบ๊วอฮยอท่าน แหม เอาใสาวๆเหลือเิ้นนะร้าบบบบ อนนี้ผม็แ่ัวเสร็แล้วเรียบร้อย เ็บระเป๋าพร้อมไปสนามบิน เย้!^^
"ออมาไ้แล้วลู" ป๊าเรียผม
"อ่า รับผม ำลัะออไปแล้ว ป๊ารอหน้าบ้านเลย"
ผมไม่มีทาลืม นาฬิา สลัื่อ มยอู ไว้แน่นอน เพราะนที่ให้มาน่ะ เาสำัมาเลยในสายาผม:)แ่ิว่าำลัะไ้เอเาผม็ยิ้มออมาแบบไม่รู้ัว...ใ่รับ ผมแอบอบนๆนี้มานานแล้ว ึ่เรา็เป็นเพื่อนสนิันมาั้แ่ั้นอนุบาล ผมอยเล่นับเามาลอ แ่มีหนึ่อย่าที่ทำให้ผมบอรัมยอูไม่ไ้...เพราะว่า ผมเป็นผู้ายรับ มยอู็เป็นผู้ายเหมือนัน เฮ้อ..ผมอยาะบอว่า ายรัาย มันไม่สมวรนิ เพราะยัไๆ มยอูเา็มีแฟนเป็นาวอโรเรียนที่เาหลีอยู่แล้วนิ ผมเสียใอ้ะT___Tแ่ไม่รู้อ้ะ ไม่สนใ สนใแ่ว่า ผม้อารมยอูเมื่อผมไม่มีใร ้อารให้เามาอยูแลผม เหมือนทีู่แลแฟนอเา อยาให้เาปลอบใผม ในวันที่ผมรู้สึไม่ี และในวันที่พระเ้าสั่ให้ท้อฟ้าลายเป็นสีำ
ผมเปิประูเินออไปนอห้อ พร้อมับสวมนาฬิานั้นไว้ เินออไปนอบ้าน....เห้ย!นั่นมันอะไร?ทำไมมีนแปลหน้า หน้าาน่าลัวมายืนอยู่หน้าบ้านผมละ?
'ฟึ่บ!' ู่ๆ็เหมือนมีนเอามืออาอุปาผม เอ๊ะ ลิ่นนี้มันุ้นๆนะ เหมือนลิ่นัวใรบานที่ผมอยาเอมานาน และ าไปั้นาน
"มยอู!!" เามาที่นี่ไ้อย่าไร แ่ทันที ที่ผมพู มยอูรีบเอามือมาอุปาผมไว้เลย อะ...อะไรัน?
"เียบๆหน่อยสิ อนนี้...พวนั้นมันำลัะลัพาัวุลุ...." เอ๊ะ!?นลุหมายถึใร อย่า อย่าบอนะว่าหมายถึ ป๊าริสอ้ะO-O
"หมายวามว่าไ...?" มยอูไม่ไ้พูอะไร แ่ี้ไปทารถู้ันให่ที่เพิ่ับมาออยู่หน้าบ้านผม เอ๊ะ!นที่เินลมานั่นมัน ลุ านยอล ู่อริเ่าอ ป๊านิ
พวเาะทอะไรป๊าันน่ะ...?ผมอยาะเินออไป่อยหน้าไอ้พวนั้นริๆ มันำลัะลาป๊าเ้ารถู้ อนนั้นเอ...ผมรู้สึไ้ว่า ป๊ามอมาที่ผมับมยอูที่หลบ้อนอยู่หร้อมยิ้มแบบแหๆมาให้ เหมือนนไม่มีแร เห้ย พวมันเอาอะไรให้ป๊าินลไปน่ะ อย่าบอนะว่า....
"สารแอมบาเลียี่อน*" เห้ย เรื่อริเหรอเนี่ย เป็นไปไม่้ายยยยยT_____________T
"เห้ย รวบ้านส แบฮยอน เผื่อะเอไอ้ลูายัวแสบอริส" วยแล้วไ*o*
"รับทราบรับนาย" ผมไ้ยินเสียเิน ึ ึ เินมา มยอูรีบหันมาหาผม พร้อมับบอว่า
"อยู่ที่นี่เียบๆ" เย็นาั... เห้ย!มยอูวิ่ออไปแล้วอะ ายๆ แบฮยอนเห็นมันแล้วแน่ๆ
"เห้ย หยุอยู่รนั้นละว้อย เ้าอ!" เอ๊ะ!?ใรเรียื่อผม=____=สสัยแบะเ้าใผิ แ่็ไม่ีอ้ะ
'เพล้..!!!'
'ว้า'
เป็นอะไรมั้ย!!!!!
ผมิแ่ันพูไม่ออ ไม่รู้้วย้ำว่าใรเป็นอะไร
รอิาม้ะ สั่นหน่อย อย่าโรธานๆ
"ออมาไ้แล้วลู" ป๊าเรียผม
"อ่า รับผม ำลัะออไปแล้ว ป๊ารอหน้าบ้านเลย"
ผมไม่มีทาลืม นาฬิา สลัื่อ มยอู ไว้แน่นอน เพราะนที่ให้มาน่ะ เาสำัมาเลยในสายาผม:)แ่ิว่าำลัะไ้เอเาผม็ยิ้มออมาแบบไม่รู้ัว...ใ่รับ ผมแอบอบนๆนี้มานานแล้ว ึ่เรา็เป็นเพื่อนสนิันมาั้แ่ั้นอนุบาล ผมอยเล่นับเามาลอ แ่มีหนึ่อย่าที่ทำให้ผมบอรัมยอูไม่ไ้...เพราะว่า ผมเป็นผู้ายรับ มยอู็เป็นผู้ายเหมือนัน เฮ้อ..ผมอยาะบอว่า ายรัาย มันไม่สมวรนิ เพราะยัไๆ มยอูเา็มีแฟนเป็นาวอโรเรียนที่เาหลีอยู่แล้วนิ ผมเสียใอ้ะT___Tแ่ไม่รู้อ้ะ ไม่สนใ สนใแ่ว่า ผม้อารมยอูเมื่อผมไม่มีใร ้อารให้เามาอยูแลผม เหมือนทีู่แลแฟนอเา อยาให้เาปลอบใผม ในวันที่ผมรู้สึไม่ี และในวันที่พระเ้าสั่ให้ท้อฟ้าลายเป็นสีำ
ผมเปิประูเินออไปนอห้อ พร้อมับสวมนาฬิานั้นไว้ เินออไปนอบ้าน....เห้ย!นั่นมันอะไร?ทำไมมีนแปลหน้า หน้าาน่าลัวมายืนอยู่หน้าบ้านผมละ?
'ฟึ่บ!' ู่ๆ็เหมือนมีนเอามืออาอุปาผม เอ๊ะ ลิ่นนี้มันุ้นๆนะ เหมือนลิ่นัวใรบานที่ผมอยาเอมานาน และ าไปั้นาน
"มยอู!!" เามาที่นี่ไ้อย่าไร แ่ทันที ที่ผมพู มยอูรีบเอามือมาอุปาผมไว้เลย อะ...อะไรัน?
"เียบๆหน่อยสิ อนนี้...พวนั้นมันำลัะลัพาัวุลุ...." เอ๊ะ!?นลุหมายถึใร อย่า อย่าบอนะว่าหมายถึ ป๊าริสอ้ะO-O
"หมายวามว่าไ...?" มยอูไม่ไ้พูอะไร แ่ี้ไปทารถู้ันให่ที่เพิ่ับมาออยู่หน้าบ้านผม เอ๊ะ!นที่เินลมานั่นมัน ลุ านยอล ู่อริเ่าอ ป๊านิ
พวเาะทอะไรป๊าันน่ะ...?ผมอยาะเินออไป่อยหน้าไอ้พวนั้นริๆ มันำลัะลาป๊าเ้ารถู้ อนนั้นเอ...ผมรู้สึไ้ว่า ป๊ามอมาที่ผมับมยอูที่หลบ้อนอยู่หร้อมยิ้มแบบแหๆมาให้ เหมือนนไม่มีแร เห้ย พวมันเอาอะไรให้ป๊าินลไปน่ะ อย่าบอนะว่า....
"สารแอมบาเลียี่อน*" เห้ย เรื่อริเหรอเนี่ย เป็นไปไม่้ายยยยยT_____________T
"เห้ย รวบ้านส แบฮยอน เผื่อะเอไอ้ลูายัวแสบอริส" วยแล้วไ*o*
"รับทราบรับนาย" ผมไ้ยินเสียเิน ึ ึ เินมา มยอูรีบหันมาหาผม พร้อมับบอว่า
"อยู่ที่นี่เียบๆ" เย็นาั... เห้ย!มยอูวิ่ออไปแล้วอะ ายๆ แบฮยอนเห็นมันแล้วแน่ๆ
"เห้ย หยุอยู่รนั้นละว้อย เ้าอ!" เอ๊ะ!?ใรเรียื่อผม=____=สสัยแบะเ้าใผิ แ่็ไม่ีอ้ะ
'เพล้..!!!'
'ว้า'
เป็นอะไรมั้ย!!!!!
ผมิแ่ันพูไม่ออ ไม่รู้้วย้ำว่าใรเป็นอะไร
รอิาม้ะ สั่นหน่อย อย่าโรธานๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น