นี่น่ะเหรอ ความรักที่แสนเซร้า?

ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

ไม่ว่านานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้~
� ฮ้าว.... ใครมาตั้งนาฬิกาปลุกตอนนี้นะ อ่า....เห้ย วันนี้วันที่รร.เปิดนิ=___=ซวยๆ
ฉันรีบลุกขึ้นมาจากเตียงนอน โดราเอม่อน แสนนุ่ม พร้อมกันเดินเข้าห้องน้ำไป พออาบน้ำเสร็จก็รีบ วิ่งออกมาแต่งตัวไปรร.ทันที�
"แม่จ๋า" ฉันตะโกนลงไป ว้าย สายแล้วสิ วันแรกของรร.สะด้วย�
"ว่าไงลูก?" แม่ยังไม่อาบน้ำ.....กล้วยะไปส่งฉันยังไงกัน
"แม่จะไปส้งหนูทันมั้ยคะ?" ฉันถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่...ที่อธิบายไม่ถูก....
"ส่งอะไร.....เอ้า วันนี้โรงเรียนเปิดนี่นา!" หึ คุณแม่ทำตาโตทันที ทำไม ไม่เคยคิดถึงฉันเลยเหรอ...?
"ใช่คะ อาหารเช้าเดี๋ยวหนูไปกินข้าวเที่ยงเลยทีเดียว แต่ตอนนี้มันกำลังจะสายแล้วนะคะ"ฉันพูดอย่างอ่อนโยนที่สุด�
"เออ แล้วแต่แกจะกินไม่กิน เดี๋ยวให้พี่สาวแกพาไปส่งแล้วกัน" อะไรๆก็พี่สาว อยากถามจังว่าพี่สาวนางตื่นหรือยัง?
"ไม่จำเป็นแล้วคะ เดี๋ยวหนูนั่งแท็กซี่ไปเองแล้วกัน จากที่นี่ไป ใช้เงินไม่กี่บาท เงินหนูพออยู่คะ"
"เออๆ" คำว่ารวังตัวก็ไม่มี...?

�เฮ้อ...ชีวิตอันแสนเศร้าของฉัน มันก็เป็นแบบนี้ทุกปีแหละ ฉันเดินออกมาขึ้นแท็กซี่ ลืมแนะนำตัวไปเลย-"- ฉันชื่อว่า เซย่า พี่พี่สามหนึ่งคน พี่ชายหนึ่งคน พี่สาวชื่อ ซันนี่ พี่ชายชื่อ ไซเมอร์ พวกเราเป็นลูกครึ่งอเมริกันคะ ตอนนี้ฉันอายุ 12ปี อยู่ชั้นป.6 โรงเรียนนานาชาติ ซึ่งตอนนี้แท็กซี่ก็ใกล้มาถึงรร.แล้วละคะ:)�

ผ่านไป 10กว่านาที....
อ้า ถึงรร.แลัว ในที่สุด!!ดีใจจัง>__________<~
"แก แกว่ายัย เซย่ามัน11รด. ป้ะวะ?" เอ๊ะ....ชื่อชั้นนิ เสียงนี้คุ้นๆนะ
"นั่นดิ เมล่อน เราคิดอย่างนั้นนะ...แม่ง บ้าผู้ชาย คิดจะแย่งแฟนเราอีก เหอะ" มะ...เมล่อน�
"เหอะ นั่นดิ ยัยจิน"

เอ๊ะ อะไร ไม่เข้าใจ มันยังไงกัน....น้ะ