วิมานรักตะวัน

ลำดับตอนที่ #8 : ตะวันปะทะจุลลา

******* ตอน7





จุลภาสบังคับให้น้องสาวทำอาหาร เผื่อตะวันกับอาทิตด้วย จุลลาทำท่าไม่ค่อยพอใจ จนพี่ชายดุ แต่จุลลาก็ไปทำอาหารในครัวอยู่ดี ก็แค่บ่นพี่ชายไปอย่างงั้นแหละ 

จุลภาสนั้งอยู่ที่ในบ้าน สักพัก ตะวันกับอาทิตก็มา 3คนก็นั้งคุยกันค่าเวลารอจุลลาทำอาหาร

 

ตะวันมองจุลภาส

" เอ่อ พี่จุล ให้ช่างมาซ่อมแอร์หรือยังครับ " จุลภาส มองตะวันอย่างสงสัย

"ตะวันรู้ได้ไงว่าแอร์ที่นี่เสีย "

" เมื่อคืนจุลลา ไปนอนบ้านผมครับ "

" อ้าวเฮ้ย " จุลภาสลุกยืนด้วยสีหน้าโมโห ตะวันกับอาทิตตกใจ เพราะรู้ว่าตะวันหวงน้องสาว

" นอนคนละห้องครับ จุลลานอนห้องน้องดาวครับ " ตะวันบอกเสียงหวาดกลัวนีดหน่อย

" ป่าว พี่ก็แค่โมโหจุลลา ที่แอร์เสียไม่บอก พี่ไว้ใจนายตะวัน นายเป็นสุภาพบุรุษ นายคงไม่ทำอะไรจุลลาแน่นอน ที่สำคัญจุลลามันร้าย ใครก็เข้าใกล้ตัวยาก " จุลภาสยิ้มให้ตะวัน

" ครับพี่ " ตะวันตอบแบบนิ่งๆ เพราะมันคงจริงอย่างที่จุลภาสบอก

 

" งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวโทรตามช่างแป๊บนะ " จุลภาสเดินออกมาด้านนอกเพื่อ โทรศัพท์ตามช่างทำแอร์

 

 " โอ้ย ตกใจ นึกว่าแกสะโดนพี่จุลภาสฆ่าสะแล้ว ที่น้องสาวเขาไปนอนบ้านแก" อาทิตยิ้มให้ตะวัน

 

"อืม ข้าไม่ได้ทำไรนี่หว่า ข้าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ "

" เออ " อาทิตพยักหน้าให้ตะวัน แล้วตะวันก็ลุกเดินมาทางด้านหลังบ้าน

 

ตะวันเดินกำลังจะผ่านห้องครัว ตะวันเห็นจุลลาก็ลังง่วนกับการทำอาหารอยู่คนเดียว ตะวันมองแบบทิ้งๆ ดูภายนอกจุลลาจะห้าวๆ แต่ดูเธอจะเป็นแม่บ้านแม่เรือนมากๆ โดยเฉพาะเวลาทำอาหาร ดูจุลลาจะเก่งไม่เบาเลย

จุลลาหันมาเห็น ตะวันยืนกอดอกตัวเองมองเธออยู่ เธอตกใจนีดนึง

 

" เฮ้ย นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ มาทำไม " จุลลาถามตะวัน เพราะตะวันมาเงียบมากเธอไม่รู้ตัว

 

" ผมจะไปเข้าห้องน้ำ"

" ก็ไปสิ ที่นี่ห้องครัวไม่ใช่ห้องน้ำ ห้องน้ำอยู่ทางหลังโน่น" จุลลาชี้มือไปทางหลังบ้าน

" ผมก็แค่เห็น คนทำอะไรในครัวก็เลย เดินเข้ามาดู ข้าวต้มเมื่อเช้า อร่อยดีนะ " ตะวันยิ้มให้จุลลา แล้วเขาก็เดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ทางด้านหลัง

 

 จุลลาเห็นตะวันยิ้มให้ ก็รู้สึกแปลกๆ เธอเพิ่งจะเคยเห็น ตะวันยิ้มแบบนี้ครั้งแรก มันดูสดใสมาก แตกต่างจากหน้าตาขรึมๆนิ่งๆ

 

" นายเผือกขาว ยิ้มเป็นด้วยเหรอว่ะ " จุลลายืนงง แล้วก็หันกับมาทำอาหารต่อ

 

ตะวันเข้าห้องน้ำเสร็จก็ยังเดินมาแอบมองจุลลา แป๊บนึง แล้ว้ขาก็เดินออกมาที่ด้านนอก

 

ตะวันเดินมานั้งโซฟา อาทิตกับจุลภาสหันมามองตะวัน

 

" นึกว่าตกห้องน้ำตายไปแล้วนะเนี่ย ไปสะนานเชียว " อาทิตแซวเพื่อน

" ป่าว ยังไม่ตาย ก็ปกตินี่ นานตรงไหน แกก็พูดเกินไปอาทิต " ตะวันยิ้มให้อาทิต ทั้งที่ใจก็อยากจะบอกที่นานเพราะแอบไปดูจุลลาในครัว

 

"พี่จุลค่ะ ทานข้าวค่ะ " จุลลาเดินยกกับข้าวมาวางที่โต๊ะอาหาร

" ไปทานข้าวกัน อาทิต ตะวัน " จุลภาสเอ่ยชวน2หนุ่ม ให้เดินมาที่โต๊ะอาหาร

 

 ทั้ง3คนนั้ง

จุลลาก็ตักข้าวใส่จานให้ อาทิต พี่ชายเธอ จนมาถึงตะวัน จุลลากระแทกทัพพีกับจาน จนตะวันมองหน้าเธอ จุลลาก็ทำเป็นไม่สนใจเขา แล้วเธอก็เดินมานั้งข้างพี่ชาย

 แต่ตรงข้ามกับที่ตะวันนั้งอยู่

อาทิต ชิมกับข้าวก่อนใคร อาทิตชิมถึงกับทำตาโตเลย

" โห อร่อยมากเลยครับ ฝีมือเหมือนข้าวต้มที่บ้านตะวันเมื่อเช้าเลย " จุลลาตกใจที่อาทิตพูดนีดนึง แต่ก็พอจะเข้าใจว่า อาทิตต้องได้กินข้าวต้มที่จุลลาต้มไว้ให้ตะวันแน่เลย

 

" ขอบคุณค่ะ คงไม่อร่อยเหมือนร้านอาหารหรอกค่ะ แค่พอกินได้ " จุลลายิ้มให้อาทิต

" ผมว่าอร่อยกว่าร้านอาหารอีกนะครับ ใช่ไหมตะวัน " อาทิตหันมาถามความเห็นจากตะวัน

" อืม " ตะวันตอบสั้นๆ จุลลาจ้องหน้าตะวัน รู้สึกไม่ค่อยพอใจในคำว่า อืมของตะวัน

ทั้งหมดกินกันไปคุยกันไป จนจุลภาสเอ่ยคำถามนึงขึ้นมาถามตะวัน

 

" ตะวัน พี่จะจีบน้องดาว ตะวันจะว่าไง " ตะวันมองจุลภาส

" ผมไม่ว่าไงครับ ผมก็พอรู้นะครับว่าพี่จุลชอบดาว อีกอย่างพวกเราก็รู้จักกันมานาน พี่จุลก็เป็นคนดี แต่เรื่องนี้ มันอยู่ที่การตัดสินใจ ของดาวครับ พี่จุลต้องคุยกับน้องดาวเองครับ " ตะวันยิ้มให้จุลภาส

" ขอบใจนะตะวัน " จุลภาสยิ้มให้ตะวัน

" ครับพี่ " ตะวันยิ้มให้จุลภาสแบบเป็นมิตร

" เอ่อ พี่จุล เดี๋ยวจุลลาจะไปหาพ่อนะ " 

" ตามใจน้องสิ แอร์พี่บอกช่างมาซ่อมแล้วนะ ที่หลังมีอะไรก็น่าจะโทรบอกพี่ ดูสิต้องรบกวนไปนอนบ้านตะวันเลย " จุลภาสบอกน้องสาว เธอตกใจนิดนึงที่พี่ชายรู้ งงว่าจุลภาสรู้ได้ไง จุลลาหันไปมองตะวัน คิดว่าตะวันต้องบอกจุลภาสแน่นอน

 

" ไม่เป็นไรครับพี่จุล ไม่ได้รบกวนอะไรมากมาย " ตะวันยิ้มบอกจุลภาส แล้วหันไปมองจุลลาที่มองเขาด้วยสายตาดุ

" อย่างไงก็ขอบใจแล้วกันนะตะวัน "

" ครับพี่ " 2หนุ่มยิ้ม แต่จุลลาหน้าหงิกเลย

พอกินข้าวเสร็จ อาทิตกับตะวันก็แยกกลับไร่ จุลลาล้าง จาน ชามอยู่ในครัว

 

จุลภาสเดินเข้ามาหาน้องสาว

" ไม่บอกพี่สักคำเลยนะจุลลาเรื่องเมื่อคืน " จุลลาหันมามองพี่ชาย ที่ยืนทำตาดุอยู่

" ก็จุลลาเห็นว่ามันดึกแล้วไงค่ะ จุลลาก็แค่จะไปยืมอุปกรณ์ช่าง หรือพัดผม พอดีเขาไม่มี เขาเลยชวนนอนบ้านเขาพอดีมีห้องว่าง จุลลากลัวร้อน ก็เลยนอนบ้านนายเผือกขาว ก็เท่านั้น" จุลลาบอกพี่ชาย

 

" อืม พี่รู้ตะวันเขาคงไม่ทำไรน้องแน่นอน แต่เราก็น่าจะบอกพี่สักคำนึง ที่หลังบอกพี่ด้วยนะว่ามีอะไร อย่าทำแบบนี้อีกนะ " จุลลาเดินมากอดพี่ชาย

" ค่ะพี่ชายสุดที่รัก " 

" ครับน้องสาวที่น่ารัก ไปรีบล้างชามเลย "

" เจ้าค่ะ " จุลลายิ้มแล้วก็มาล้างชามต่อ

 

พอนั้นจุลลาก็มาบ้าน มาถึงเธอก็ไปช่วยเก่งซ่อมรถเลย

จุลลาเดินมาหาเก่งที่อยู่ในอู่ เก่งยืนคุมลูกน้องซ่อมรถอยู่

 

" เก่งมีไรให้ช่วยบ้าง " เก่งหันมามองจุลลา

" มาไงเนี่ย "

" ว่างเบื่อๆ ก็มาช่วย " จุลลาทำหน้าเบื่อ เพราะไม่มีอะไรจะทำ

" เหรอ งั้นซ่อมคันนี้เลย ช่วงล่างไม่ดี " เก่งพาจุลลาเดินมาที่รถกระบะคันนึง

" เหรอ งั้นไปเปลี่ยนชุดแป๊บนะ " จุลลาเดินกลับไปที่บ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดซ่อมรถ

 

ใครเลยจะคิด ว่าจุลลาสาวสวย อดีตนางแบบ และ สตั้นเกลิลมือ1 จะชอบงานช่าง มากมายขนาดนี้ แถมยังทำได้ดีกว่าพี่ชายตัวเองอย่างจุลภาสสะอีก เธอเก่งรอบด้าน แต่ไม่ค่อยสนใจงานเอกสารสักเท่าใหร่ ส่วนจุลภาส เก่งงานในไร่ งานบริหารเอกสาร แต่ไม่ค่อยเก่งงานช่าง แต่ก็ทำได้

 

สักพักจุลลา ก็เดินมาหาเก่ง

" เก่ง รถเสียช่วงล่างใช่ไหม " เก่งมองจุลลา

" ใช่นะ ต้องอะไรเสียสักอย่างนึง " เก่งทำหน้างงๆ เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะยังไม่ได้ดู กำลังซ่อมรถอีกคันนึงอยู่

 

" ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันดูเอง " จุลลาพูดเสร็จก็เดินมาที่รถคันที่เก่งบอก เป็นรถกะบะสีขาว จุลลามุดเข้าไปซ่อมใต้ท้องรถ สักพักใหญ่ๆจุลลาก็รู้ว่ารถเป็นอะไรก็ลงมือซ่อม

 

ตะวันเดินมาที่อู่ กำลังมองหาช่าง เขาเห็นขาจุลลาใต้ท้องรถนึกว่าช่าง เลยลดตัวนั้งลง ตะวันเอามือไปจับขาจุลลา จุลลาสะดุ้งตกใจ

 

" ขอโทษครับ ผมอยากรู้รถที่เอามาซ่อมจะเสร็จเมื่อไหร่ " จุลลารู้สึกว่าเสียงคุ้นๆ เลยมุดออกมาจากใต้ท้องรถ 2คนเห็นหน้ากันก็ตกใจนีดนึง

 

" นายเผือกขาว "

" จุลลา "

" ใช่ ฉันเอง มาทำไม มีอะไรว่ามา ฉันไม่ว่าง กำลังยุ่งอยู่ กรุณาเข้าใจด้วย " จุลลาจ้องหน้าตะวันพูดกับเขาชนิดที่ตะวันฟังแทบไม่ทันเลยทีเดียว

ตะวันเกาหัวแกรกๆ งงๆ

 

" ผมจะตอบคำถามไหนก่อนดีระ ฟังไม่ทันสะด้วยสิ " ทตะวันทำหน้า งงๆมึนๆ จุลลาจ้องหน้าตะวัน

" นี่นายหาว่าฉันพูดไม่รู้เรื่องเหรอ " จุลลาจ้องหน้าตะวันเขม็งเลย

 

" ป่าวผมแค่ฟังไม่ทัน " ตะวันมองจุลลา จุลลาก็มองตะวันแบบโมโห

" นายเผือกขาว " 

" อ่าวคุณ ผมชื่อตะวัน ตะวัน ไม่ได้ชื่อเผือกขาว เรียกอยู่ได้" ตะวันเถียงจุลลา

ต่างคนต่างลุกยืนจ้องหน้ากัน

" นายน่ะ ชื่อเผือกขาวนะดีแล้ว ปาดจัดพูดจา แสบๆคันๆยิ่งกว่าผู้หญิงอีก " จุลลายิ้มเยาะ

 

" นี่คุณว่าผมเป็นเกย์เหรอ " ตะวันชักจะโมโหขึ้นมาบ้าง

" อะไร ป่าวนะ ฉันยังไม่ได้ว่านายสักคำว่านายเป็น เกย์ " เธอเน้นเสียงคำว่าเกย์

" ก็คุณว่าผม ปากจัด " ตะวันจ้องหน้าจุลลา

" เหรอ ฉันก็แค่พูด ไม่ได้ว่านายสักหน่อย นะนายเผือกขาว " จุลลาพูดแบบลอยหน้าลอยตา 

 

 ตะวันนึกในใจ ถ้าอยู่2คน จุลลาคงโดนดีไม่ใช่น้อย ที่ว่าเขาแบบนี้ แถมยังพูดลอยหน้าลอยตากวนประสาทเขาอีก ตะวันระงับอารมณ์ตัวเองไว้

 

"เหรอ แล้วรถผมจะเสร็จเมื่อใหร่ " ตะวันถามจุลลาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

" ก็เมื่อเสร็จ " จุลลาตอบแบบกวนๆ

" นี่คุณจุลลา ผมถามเป็นการเป็นงานนะครับ ผมไม่ได้ว่างมากจะมาเถียงกับคุณนะ " ตะวันชักจะฉุน ที่จุลลาพูดเล่นแง่กับเขา ไม่ยอมพูกตอบความจริงที่เขาถาม

 

" อ๋อ เหรอ " จุลลายืนกอดอกพูดลอยหน้าลอยตา

" ว่าไง รถผมจะเสร็จเมื่อใหร่ " ตะวันถามด้วยน้ำเสียง เข้มจนจุลลาสะดุ้ง

" เย็นนี้ " จุลลาจ้องหน้าตะวัน

" แน่ใจนะว่าเย็นนี้ "

" เอ๊ะนาย พอบอกเย็นนี้ก็ไม่เชื่อ งั้นก็เมื่อเสร็จแล้วกัน ประสาท " จุลลาโมโหกำลังจะย่อตัว จะมุดเข้าใต้ท้องรถ

 

" คุณว่าใครประสาท " ตะวันรั้งข้อมือจุลลาด้วยอาการโมโห ตะวันจับข้อมือจุลลา จุลลารู้สึกเหมือนไฟช็อตเลย มันหวิวๆในใจแปลกๆ 

 

" ใครอยากรับก็รับไปสิ ปล่อยมือจะทำงาน " จุลลามองมือตะวันที่จับข้อมือเธออยู่

" ผมถามว่า คุณว่าใครประสาท " ตะวันจ้องหน้าจุลลาสายตาดุๆ

" ฉันว่าตัวฉันเอง พอใจนายไหม " จุลลารีบบ่ายเบี่ยงที่จะพูดอีก

 

" คนบ้าอะไรจะว่าตัวเอง คุณว่าผมใช่ไหม " 

" เออ โว้ยพูดไม่รู้เรื่องหรือไง ถาม ถามอยู่นั้นแหละ นายคิดว่าไง ก็แล้วแต่นายเถอะ ขี้เกียจพูดแล้ว จะทำงาน " จุลลาสะบัด แขนจนมือตะวันหลุดออกจากข้อมือขิงเธอ แล้วเธอก็มุดเข้าไปใต้ท้องรถ ตะวันส่ายหัวไปมา ได้แต่มองในความร้าย ความแสบของจุลลา ตะวันก็รู้ว่าจุลลาว่าเขา แต่ไม่อยากมีเรื่องเถียงกับจุลลาอีก

 

จุลภาสเดินมาเห็นตะวัน

" อ่าวตะวัน มารอรับรถเหรอ " ตะวันหันมามองจุลภาส

" อ๋อครับ พอดีผมจะเข้าเมืองเลยแวะมาดูครับ "

" เหรอ "

" งั้นผมขอตัวก่อนครับ " จุลภาสยิ้มให้ตะวัน ตะวันยกมือใหว้จุลภาสแล้วก็เดินขึ้นรถ ที่เบิ่ม จอดรออยู่หน้าอยู่

 

จุลภาสเดินมามองน้องสาวที่ใต้ท้องรถ

" จุลลา "

" ค่ะพี่จุล " จุลลาตอบพี่ชาย ทั้งที่มือกับตากำลังง่วนกับการซ่อมรถอยู่ แล้วจุลลาก็มุดออกมาจากใต้ท้องรถ จุลลามองตะวัน

"เย็น จุลลาเข้ากรุงเทพกับพี่นะ พรุ้งนี้มีประชุมหลายที่ พี่อยากให้จุลลาไปประชุมแทนพี่ ที่บริษัทส่งออก เพราะพี่จะไปจัดการธุระเรื่องเงิน " จุลลามองพี่ชาย 

" น้องต้องประชุมแทนพี่เหรอค่ะ ไม่อยากไปเลย " จุลลาทำหน้าเซ็งๆ เพราะเธอไม่ชอบงานประชุม

" เถอะ พี่ติดธุระจริงๆ ไงน้องก็ต้องช่วยพี่ " จุลภาสต้องเป็นฝ่ายอ้อนน้องสาว

 

" ค่ะพี่ชาย งั้นจุลลาขอซ่อมรถต่อนะ"

" อืม รีบทำระ จะได้เดินทางไม่เย็น พี่ไปทำงานต่อละ " จุลภาสยิ้ม

" ค่ะ " จุลลามุดเข้าใต้ท้องรถไปซ่อมต่อ




 

 

( อิอิ เป็นไงบ้างค่ะ ตะวันปากจัดจริงป่าว จุลลาแสบใหมค่ะ  ดีไม่ดี ติได้เลยค่ะ นู๋จันจะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ มือใหม่หัดแต่งค่ะ)