วิมานรักตะวัน

ลำดับตอนที่ #7 : นายเผือกขาว

+++++ ตอน6

อาทิตยั้งอ่านเอกสารรอตะวันอาบน้ำแต่งตัวไปไร่ สักพักตะวันเดินออกมาจากห้องนอนเขา ตะวันมองอาทิต
 

" ไปไร่กัน ข้าเสร็จแล้ว " อาทิตมองตะวัน

" เออไปสิ " 2คนเดินออกมาจากบ้าน

ตะวันกับอาทิตยืนที่หน้าบ้าน

พอดีจุลลาเดินมาที่บ้านตะวัน อาทิตหันไปเห็นจุลลา

" ใครว่ะตะวัน " อาทิตมองจุลลาแล้วหันไปมองตะวัน ตะวันหันมามองจุลลาที่กำลังเดินมาหาเขา

" จุลลาเจ้าของไร่ข้างๆ " ตะวันตอบอาทิต

" งั้นก็น้องพี่จุลอะสิ "

" อื่มใช่ " 
 

จุลลาเดินมาหยุดยืนตรงหน้า2หนุ่ม ตะวันมองจุลลา

" มีอะไรหรือป่าวคุณ " 

" ฉันลืมของไว้ในห้อง ขอเข้าไปหยิบหน่อยนะ " 

" ตามสบาย " ตะวันพูดจบ จุลลาก็เดินเขาไปในบ้าน

แป๊บนึงจุลลาก็เดินออกมา

" ได้แล้วไปละ " จุลลาชูโทรศัพท์ในมือให้ดู แล้วก็เดินกับไปที่บ้านพักเธอ

 

อาทิตมองจุลลาแล้วหันมาจ้องหน้าตะวัน 

"ไอ้ตะวัน หมายความว่าไงว่ะ ของเธอมาอยู่ในบ้านแกได้ไงห๊า " อาทิตถามตะวันแบบสงสัย

" เรื่องมันยาว " ตะวันบ่ายเบี่ยงที่จะพูด 

" ยาวขนาดไหน ฉันอยากรู้พูดมาเดี๋ยวนี้ " อาทิตจ้องหน้าตะวันแบบอยากรู้

" ก็แอร์บ้านเธอเสีย ข้าก็เลย ให้เขามานอนห้องดาว ก็แค่นั้น " ตะวันตอบอาทิตน้ำเสียงนิ่งๆ

" แน่นะ " อาทิตต้องหน้าตะวันแบบจับผิด

" แน่ สาบานได้เลย ใครจะกล้าไปทำไรว่ะ แม่คุณดุอย่างกับเสือ " 

" ฉันกล้า จะจีบให้แกดู " อาทิตยิ้ม

" เฮ้ย เอาจริงไง " ตะวันมองหน้าอาทิต

" เออจริง เดี๋ยวแกคอยดู อย่าเสียใจทีหลังนะโว้ย " อาทิตยิ้มตบบ่าตะวัน

" ไม่อ่ะ ไปไร่เถอะว่ะสายแล้ว " ตะวันบ่ายเบี่ยงที่จะพูดอีก

" ก็ไปสิ ว่าแต่จุลลาอยู่ที่ไร่ ข้างๆไร่เราแน่นะ "

" เออ ไป " ตะวันชักไม่สบอารมณ์ เลยลากคออาทิตไปในไร่ ตะวันรู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าใหร่ที่อาทิตจะจีบจุลลา

 

ตะวันกับอาทิตเดินดู คนงานเก็บองุ่น  

ส่วนไร่จุลภาส จุลภาสกับจุลลากำลังดูผลส้มที่คนงานกำลังเก็บ

จุลภาสหันมาเห็นตะวันกับอาทิต

" อ่าวตะวัน อาทิต มาดูคนงานเหรอ" ตะวันกับอาทิตหันมามองว่าใครเรียก ก็เห็นจุลลากับจุลภาส 2หนุ่มเดินมายืนริมรั้ว

" ครับพี่จุล มาดูคนงานครับ ' ตะวันยิ้มให้จุลภาส แล้วตะวันก็หันไปมองจุลลาที่ยืนข้างๆ จุลลามองตะวันแบบหน้าเฉยๆ

" หวัดดีครับคุณจุลลา " อาทิตหันไปทักจุลลาแบบยิ้มๆ 

" ค่ะ " จุลลาก็ยิ้มให้อาทิต

" อืม กลางวันไปทานข้าวด้วยกันที่บ้านนะ ตะวัน อาทิต "

" ได้ครับพี่จุล " ตะวันยิ้มให้จุลภาส

" ไม่มีปัญหาครับ น้องสาวพี่จุล สวยนะครับ " 

" แน่นอน น้องสาวพี่ สวย น่ารัก พี่หวงสุดๆเลยละ " จุลภาสโอบใหล่น้องสาว แล้วยิ้มให้2หนุ่ม

" โห หวงนี่เอง ผมถึงว่า ไม่เคยเห็นน้องสาวพี่เลย " อาทิตยิ้มให้ตะวัน

" ไม่หวงขนาดไม่พาไปไหนหรอกนะ พอดีจุลลาเขาทำงานที่กรุงเทพเพิ่งกลับมา " จุลภาสตอบยิ้มๆ

" เหรอครับ ผมถึงว่าไม่เคยเห็นน้องสาวพี่" อาทิตยิ้ม

" ไงเที่ยง ไปทานข้าวที่บ้านนะ ตะวัน อาทิต "

" ครับพี่จุล " อาทิตตอบ

" ครับพี่ " ตะวันยิ้ม

" งั้นพี่ขอตัวก่อนละ " จุลภาสก็โอบบ่าตะวันไปที่ไร่เขา  

 

อาทิตกับตะวันมองตาม2พี่น้อง

" โห พี่จุล ดูท่าหวงน้องสาวมากเลยว่ะ " อาทิตหันมามองตะวัน

" ไง ถอดใจไหมละอาทิต " ตะวันถามอาทิต

" ไม่ถอดใจโว้ย ยิ่งพี่ชายหวง ฉันยิ่งแน่ใจว่าจุลลาต้องดีแน่ๆไม่งั้นพี่ชายคงไม่หวงแน่นอน " อาทิตยิ้มมองตะวัน

" พี่ชายก็หวงน้องสาวทุกคนนั้นแหละ จะดีไม่ดี มันไม่ได้อยู่ที่พี่ชายหวงหรอกน่า " ตะวันพูดแย้งที่อาทิตพูด

" ฉันว่าจุลลาน่ารัก และฉันก็จะจีบด้วย " อาทิตยิ้ม

" เออตามใจแก ถ้าโดนฆ่าขึ้นมา ข้าไม่ช่วยแกนะ " ตะวันยิ้มล้ออาทิต

" ไม่โดนฆ่าแน่นอน คนอย่างอาทิตสู้ไม่ถอยโว้ย สู้สุดใจขาดดิ้น "

" เหรอ กลัวจะดิ้น เพราะเขาไม่รักอะสิ " ตะวันยิ้มมองหน้าอาทิต อาทิตก็มองหน้าตะวัน

" ไม่รักไม่เป็นไร แค่ได้จีบก็ยังดี "

" เออตามใจ ไปทำงานได้แล้ว "

" ครับเจ้านาย " 2คนยิ้มให้กัน แล้วเดินไปทำงาน เพราะรู้ใจกันดี ว่ารักกัน ห่วงกันแค่ใหน

 

ส่วนที่ไรจุลภาส

จุลลามองหน้าพี่ชาย

" พี่ไปชวนเขามากินข้าวกับเราทำไม " จุลภาสหันมามองหน้าน้องสาว

" ทำไมละ พี่กับตะวัน อาทิต สนิทกัน ไปใหนด้วยกันบ่อยๆ"

" รวมถึงไปเที่ยวสาวๆด้วยหรือป่าวค่ะพี่ " จุลลามองหน้าพี่ชายแบบดุดุ

" อ่าวจุลลาว่าพี่เลยนะ ก็ไปเที่ยวปกติ ตะวันเขาไม่เที่ยวผู้หญิงหรอก ถ้าอาทิตละก็ไปบ้างนีดหน่อย " จุลลาทำหน้าสงสัย

" หรือนายเผือกขาวเป็นเกย์ค่ะ ถึงไม่เที่ยวผู้หญิง " จุลลามองหน้าพี่ชายแบบสงสัยในพฤติกรรมของตะวัน

" ใครเผือกขาว " จุลภาสมองหน้าน้องสาว งง.ว่าเรียกใคร

" ก็นายตะวันไง "

" ฮ่าๆๆๆ ทำไมน้องไปเรียกเขาแบบนั้น ตะวันก็เป็นผู้ชายนี่แหละ แต่เขาไม่เที่ยวผู้หญิง " จุลภาสมองหน้าน้องสาว

" เหรอ ไม่อยากเชื่อ กลัวเมียฆ่าอะสิ "

" ตะวันไม่มีแฟนหรอกนะ โสด " จุลลามองหน้าพี่ชายแบบไม่ค่อยเชื่อว่าตะวันจะโสด

" เหรอ ผู้ชาย ปากก็บอกโสดกิ๊กเป็นสิบอะสิ คนอย่างนายเผือกขาวอะนะจะโสด " จุลลาทำหน้านิ่งๆไม่เชื่อที่พี่ชายพูด

" โสดจริงๆ แล้วน้องทำไมจะต้องเรียกเขาว่า เผือกขาวด้วยหือ " จุลภาสถามน้องสาว อย่างสงสัย

" ก็จุลลาจะเรียก จะเรียก พี่จะทำไมค่ะ " จุลลาลอยหน้าลอยตาเถียงกับพี่ชายแบบเด็กๆ

" เรานี่แสบจริงๆนะ เอาแต่ใจตัวเองที่1เลย " จุลภาสมองน้องสาว สายตาระอาในตัวน้องสาว

" ป่าวสะหน่อย ก็นายเผือกขาวปากร้ายจะตาย " จุลลาพูดแบบเซ็งๆ

" เหรอ ว่าเขาปากร้าย ทำอย่างกับรู้ไส้รู้พุงตะวันอย่างงั้นแหละ ว่าเขาเป็นไง " จุลภาสจ้องหน้าน้องสาว

 

" ป่าวค่ะ น้องก็แค่เดาเฉยๆ ได้ยินคำพูด เห็นสายตานายก็รู้แล้วค่ะ " จุลลาพูดแถไปเรื่อย

" โห พี่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าน้องสาวพี่ ชอบไปจ้องตาตะวัน " จุลภาสยิ้มล้อน้องสาว

" ป่าวๆๆๆๆ ค่ะ ไม่คุยกับพี่จุลแร๋ว " จุลลาเดินเขิลไ งอลๆ เดินหนีไปทางอื่น จุลภาสมองตามน้องสาว ส่ายหัวระอากับนิสัย ของน้องสาว ถึงจะร้าย จะแสบ จะเอาใจตัวเองสักแค่ใหน จุลภาสก็รักน้องสาวที่สุด แต่สงสัยว่าทำไม จุลลาถึงไม่ชอบตะวัน แร๋วยังทำเหมือนรู้จักตะวันมากมาย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เดินไปทำงานต่อ

 

(วันนี้อัพน้อยนะค่ะ ว่างจะมาอัพต่อให้ค่ะ )