วิมานรักตะวัน

ลำดับตอนที่ #1 : ครอบครัวที่น่ารักของตะวัน(หรา)

+ตอน1+

 ณ ไร่ตะวันดาว ของนาย ตะวัน หนุ่มหล่อโสดวัย29ปี ตะวันเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ เป็นทั้งเจ้าของบริษัทส่งออก ผักและผลไม้ชื่อดัง มีทั้งไร่องุ่นนับพันไร่ โรงงานผลิตไวน์ แต่ตะวันไม่ชอบทำงานใน กรุงเทพ เลยมาอยู่ที่ไร่ ที่ราชบุรี โดยบริษัทที่กรุงเทพ ให้เพื่อนสนิทคอยดูแล ติดต่องานกันทางอินเตอร์เน็ต  

ตะวันอยู่กับน้องสาวคนเดียว คือ ดาดาว น้องสาวที่น่ารักสุดๆ เธอเป็นสาวเรียบร้อย แต่ฉลาดทันคน ตะวันให้ช่วยดูแลงานในโรงงานไวน์ อีกคนคือ อาทิต หนุ่ม ขี้เล่นแสบๆ เจ้าชู้นีดๆที่อยู่กับตะวัน ดาดาว มาตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้ ทั้ง3อยู่กัน3คน ที่บ้านหลังใหญ่ 3คนรักกันมากๆ เรียกว่าตายแทนกันได้เลย พ่อแม่ของตะวัน เสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ส่วนพ่อแม่ของอาทิต อยู่ที่กรุงเทพ ทำธุรกิจ แต่อาทิต จบด้านเกษตร เลยมาช่วยตะวันทำงานที่ไร่ เพราะอาทิตชอบทำไร่มากกว่างานในออฟฟิต

 

ตะวันมีปมด้อยอยู่อย่างนึง คือโดนผู้หญิงบอกเลิก ในวันที่ตะวันกำลังจะขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน แต่ผู้หญิงคนนั้นกับบอกเลิกตะวันแบบไม่ใยดีทั้งที่รักกันมากคบกันตั้ง3ปี ผู้หญิงคนนั้นบอกเลิกตะวันได้ไม่ถึงเดือน ก็แต่งงานกับผู้ชายที่มีฐานะดีกว่าตะวัน ณ ตอนนั้น ทำให้ตะวันเปลี่ยนไปจากร่าเริง การเป็นเงียบขรึม ทำแต่งาน สร้างฐานะตัวเองจากคนฐานะดี จนกลายเป็นคนโสดที่รวยละดับต้นๆของไทยเลยทีเดียว แต่ตะวันก็ไม่เคยสนใจสาวคนใหนเลย ทั้งๆที่มีผู้หญิงชอบตะวันมากมาย

 

ตะวันยืนคุยโทรศัพท์กับลูกน้องอยู่

" พี่ตะวันค่ะ มาทานข้าวเที่ยงได้แล้วค่ะ " ดาดาวเรียกพี่ชาย

" โอ้ยดาว ไอ้ตะวันมันคงกินงานอิ่มแล้วละ ทำแต่งาน " ตะวันวางสายโทรศัพท์ หันมามอง ญาติสนิท

" ปากดีนะแกไอ้อาทิต " ตะวันยิ้มให้อาทิต เพราะรู้นิสัยกันดีว่าเป็นไง

3คนมานั้งโต๊ะกำลังจะกินข้าวกลางวันกัน

 

" แกดุข้า มันจริไหมละวันๆทำแต่งาน แล้วก็งาน หาเมียได้แล้วนะตะวัน " ตะวันหันมามองค้อนอาทิต

" แล้วแกละอาทิต ทำไมไม่หาเมียละ "

" พี่อาทิตกับพี่ตะวันไม่เหมือนกันนี่ค่ะ พี่อาทิตเขาสาวเยอะจะตาย แต่พี่ตะวันไม่มีเลย " ดาดาวบอกพี่ชาย

" อ่าวดาว พี่เป็นพี่ดาว หรืออาทิตเป็นพี่ดาวกันแน่ เห็นเข้าข้างกันดีจริงๆนะ " ตะวันทำหน้าเซ็งๆ ที่น้องสาวไม่เข้าข้างตัวเองเลย

" ก็ทั้ง2คนนั้นแหละค่ะ ที่เป็นพี่ชายของดาว นะพี่ตะวัน หาแฟนสักทีสิค่ะ พี่โสดมา 5-6ปีแล้วนะค่ะ ดาวอยากเห็นพี่ตะวันยิ้มอย่างมีความสุขสักที ไม่ใช่เอ่อ... " ดาดาวไม่กล้าพูด

" เสือยิ้มยาก จนใครๆก็กลัวใช่ใหมดาว " ตะวันพูดกับน้องสาวอย่างรู้ทันว่าน้องสาวจะพูดอะไร

" ใช่ค่ะพี่ตะวัน เสือยิ้มยาก"

" ดาวพี่ขอละกันนะสำหรับเรื่องนี้ ถึงเวลามันก็มาเองแหละ" ตะวันตอบแบบเซ็งๆ ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนี้สักเท่าใหร่

" ทำไมละค่ะพี่ตะวัน " ดาดาวถามพี่ชาย

" ใช่ทำไมว่ะตะวัน " อาทิตมองเพื่อน

" ไม่ทำไมอ่ะ แค่ยังไม่อยากมี " ตะวันตอบแบบเรียบๆ

" เออ เรื่องมากก็เชิญแกอยู่คานทองร้อยล้านของแกไปเถอะ ฉันจะรีบทีลูกมีเมียมาฮุบ สมบัติแก ฮ่าๆๆ " อาทิตหัวเราะอารมณ์ดีมองตะวัน

" เดี๋ยวเถอะแก ไอ้อาทิตจะตายก่อนได้ฮุบสมบัติข้า " ตะวันยิ้มให้อาทิต

" อ่ะอะ พอทานข้าวค่ะ ทะเลาะกันทุกทีพี่2คน " ดาดาวรีบห้ามทัพ เพราะ2คนมักจะเถียงกันประจำ แต่ก็ไม่ได้มีอะไร เถียงกันสนุกสนาน

 

( อิอิ นู๋จันลงให้อ่านนีดนึงก่อนนะคะ เด๋วว่างๆจะมาต่อนะค่ะ )