คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 จับมือฉันไว้นะ
“ไปกันได้ยังล่ะ ฉันอายจะแย่แล้วนะ”ยุนอากระซิบบอกซีวอนด้วยความอายเพราะตั้งแต่เธอเข้ามานั้นทุกสายตาที่เธอเดินผ่านล้วนจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียว
“เออ....ครับ”ซีวอนตอบ แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไปในงานประกวด งานเริ่มขึ้นโดยพิธีกรคู่บนเวทีได้แก่แชมป์ปีที่แล้วอย่าง ดงเฮกับโบอาเริ่มพูดเปิดงาน
“อันยองฮาเซโย ชาวS Jทุกคน วันนี้พวกเรามารวมตัวกันในงานประกวด”ดงเฮพูดจบแล้วหันไปทางโบอาที่ยืนอยู่ข้างๆ
“Mr&Ms S J ค่า”หลังจาโบอาพูดจบก้อมีเสียงปรบมือและโฮ่ร้องของคนที่มาในงานประกวด
“ค่ะ งานนี้นะคะจัดขึ้นเพื่อค้นหาดาวคาวใหม่ให้กับโรงเรียนของเรานะคะสำหรับการตัดสินวันนี้เป็นงัยมั่งค่ะพี่ดงเฮ”
“คับการตัดสินนะคับ โดยเราจะมีกุหลาบให้คนละ 1 ดอกนะคับ สำหรับกรรมการจะมีคนละ 10 ดอกนะคับให้ไปมอบให้กับ Mr&Ms S J ที่ชื่นชอบนะคับ แล้วเราจะนับคะแนนจากดอกกูหลาบที่ผู้เค้าประกวดได้นะคับ”
“ค่ะ งั้นขอเชิณทุกท่านพบกับผู้เข้าประกวดได้เลยค่า”พูดจบดงเฮและโบอาก้อหายเข้าไปหลังเวที ผู้เข้าประกวดทยอยเดินออกมาที่ละคู่ เริ่มจากปี1มาเรื่อยๆจนถึงปี 3 หลังเวที
“ซีวอนฉันทำมะได้ ฉันขอถอนตัว”ยุนอาพูดด้วยอาการตื่นเต้น พลางจะเดินออกแต่ก้อถูกซีวอนดึงแขนไว้แล้วพูดว่า
“เฮ้ใจเย็น มาถึงนี่แล้วเนี่ยนะ......เอางี้สูดหายใจเข้าลึกๆมันช่วยได้”ยุนอาทำตามและมานก้อช่วยได้จิงๆ
“OKนะ เอางี้จับมือฉันไว้ เราจะไปพร้อมกัน”ซีวอนพูดพลางยืนมือให้
ยุนอาจับ เทอจับมือของเค้าพอดีกับตอนที่ถึงคิวเทอต้องเดินออกไป ทั้งคู้จึงเดินออกไปพร้อมกัน เมื่อทั้งคู่เดินออกมาด้านหน้าเวที ก้อเรียงเสียงปรบมือได้มากจากผู้มาร่วมงาน ได้ไม่น้อย
แล้วก้อมาถึงตอนที่ต้องมอบกุหลาบให้ผู้เข้าประกวด ทุกคู่จึงออกมาพร้อมกันที่หน้าเวทีเพื่อรับดอกกุหลาบจากผู้ร่วมงานและคณะกรรมการ ในระหว่างที่ยุนอากำลังรับดอกกุหลาบอยู่นั้น สายตาเธอไม่ได้อยู่กับผู้ที่มาหมอบกุหลาบให้ แต่เธอกลับมองหาสายตาที่เธอคุ้นเคยแต่กลับไม่ได้เห็นมันในวันนี้
“ค่า และแล้วก้อได้เวลาประกาศผลแล้วนะคะ สำหรับตำแหน่งMr S Jในปีนี้ได้แก่................คิม คิบอมค่า”คิบอมก้าวออกมาข้างหน้า โบอานำมงกุฎเจ้าชายใส่ให้นายคิบอมพร้อมมอบช่อดอกไม้ให้และถ่ายรูป
“ส่วนตำแหน่ง Miss S J นะคับได้แก่.....................มุน ยุนอาคับ”
ยุนอาได้แต่ยืนงงทำอะไรไม่ถูกเพราะว่าเทอไม่คิดเลยว่าจะชนะการประกวดครั้งนี้ แน่ละซิใครจะไปคิดว่ายัยเด็กเรียนใส่นแว่นตาหนา ๆเชยๆจะชนะการประกวดครั้งนี้ แล้วดงเฮก้อนำมงกุฎเจ้าหญิงมาสวมให้เทอพร้อมด้วยช่อดอกไม้และถ่ายรูป
หลังการประกวดเสร็จ
เพื่อนของยุนอาพากันดีจัยกับตำแหน่งที่เธอได้
“ดีใจด้วยนะยุนอา เธอกลายเป็นคนที่สวยที่สุดในโรงเรียนไปแล้วรู้ตัวไหม”ยูมินพูดพลางประชดนิดๆ
“ใช่ ต่อไปนี้วันจะเอาแต่สนใจเรื่องเรียนอย่าเดียวไม่ได้แล้วนะ เพราะว่าต้องมีแต่คนมาจีบเทอเยอะแน่เลย แล้วแว่นตาเชยๆเนี่ยเลิกใส่ได้แล้วนะ”ซองวาพูดพร้อมทำท่าจะโยนแว่นตาทิ้ง
“ไม่ได้นะ” ยุนอาร้องห้าม
“ฉันก็จะเป็นฉันอย่างเดิม ใส่แว่นเหมือนเดิมและใครจะทำไม”ยุนอาพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง
“และอีกอย่างนะฉันไม่สนใจผู้ชายพวกนั้นหรอกเพราะว่าฉัน........”เทอเงียบไปสักพัก เพื่อนๆพากันลุ้นสิ่งที่จะออกมาจากปากเธอ
“มีคนที่ชอบอยู่แล้ว”เทอพูดพร้อมอาการหน้าแดง
“ขอโทษครับ”เสียงชายหนึ่งดังขึ้น ทั้ง3สาวหันไปมองยกเว้นแต่ยุนอา เพราะเทอรู้ทันทีว่าเป็นใคร เพราะมันเป็นเสียงของคนที่เทอมองหาและอยากเจอมาตลอดทั้งวัน แต่ทำเป็นไม่สนใจ ทั้งที่ในใจกลับดีใจที่สุดที่ได้เจอหน้า
“นาย...”3 สาวรำพันเบาๆ นายเพลย์บอยมาพร้อมทิวลิปสีขาวที่จัดเป็นช่ออย่างสวยงาม เดินมายังยุนอา
“ยินดีด้วยนะครับ”เขาพูดพร้อมช่อดอกทิวลิปสีขาวมาให้ยุนอา เธอรับมันมาด้วยอาการดีใจ แต่ไม่แสดงออกมากนัก แล้วนายฮยอกแจก้อเดินออกไป หลังจากฮยอกแจออกไป 3 สาวหันไปมองยุนอาที่มองช่อดอกไม้แล้วยิ้มอยู่คนเดียวพร้อมกับถามว่า
“ใช่คนนี้หรือป่าว”เหมือนกับซองวา ไร้ซึ่งคำตอบ มีเพียงอาการหน้าแดงและเขินอายเท่านั้น
เหตุการณ์ทั้งหมดล้วนอยู่ในสายตาของชายคนนึง ชายที่เป็นคู่เข้าประกวดกับยุนอา สายตาของเค้าบ่งบอกถึงความเศร้าจากการผิดหวัง
ความคิดเห็น