คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Chapter 5
รักเธอคนนี้ 24 ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง I love you ~!
“หวัดดีไอ้เซน กูถึงแล้วเนี่ยๆๆๆ” ผมวิ่งมากับไอ้ดำดเวยอาการหืดหอบ
“เออ..กูนึกว่าเมิงจะไม่มาแล้วเนี่ย” ไอ้เซนพูด
ทุกคนคงสงสัยแล้วใช่มั้ยว่าไอ้เซนเป็นใครผมจะเล่าแบบสั้นๆให้ฟัง~ มันน่ะ
ชื่อไอ้เซน ปฏิภาณ หล่อเสถียร หล่อไม่หล่อไม่รู้แต่มันสำคัญอยู่ที่ว่ามันเคย
เป็นแฟนเก่าผมเองแหละ (ริทเจ้าชู้ว่ะ :ไรท์เตอร์ / นิดนึงน่า :ริท) เล่ามา
ซะนานแล้วพวกเราขึ้นรถกันดีกว่า พอผมขึ้นรถไปมันไม่มีที่ว่าเหลือสำหรับ
ผมกับไอ้กัน เราสองคนจึงต้องนั้งแยกกัน ผมแทรกตัวไปนั่งกับตาม ส่วนไอ้
กันก็ไปนั่งซะไกลเชียว(ประชด) มันนั่งข้างหลังผมนี่แหละนั่งกับไอ้พี่โน่รุ่นพี่
ในชมรมมันอ่ะแหล่ะ ระหว่างผมนั่งรถไปเขาใหญ่ผมก็นั่งคุยกับตามแก้เก้อ
จนทำให้ทั้งรถล้อผมว่าผมกับตามเป็นแฟนกัน (ก็อย่างว่าแหละนอกจากผมจะ
น่ารักแล้ว ผมยังมีเสน่ห์อีกด้วย~! โฮะๆๆ+) แต่ผมไม่สนใจเรื่องนี้หรอก
ไอ้คนที่สนใจน่าจะเป็นคนที่นั่งอยู่ข้างหลังผมมากกว่า ไม่รู้จะทำหน้าเป็นเดือด
เป็นร้อนอะไรนักหนา อยู่ดีๆไอ้กันก็ลากผมไปนั่งข้างๆกับมัน แล้วมันก็ไล่ไอ้
พี่โน่มานั่งกับตาม พวกเราทุกคนต่างตกอยู่ในสภาวะ’อึ่งกิมกี่’ (- -!!) ว่า
มันจะทำแบบนี้ทำไม พอผมนั่งลงบนเบาะข้างๆมัน มันก็กระซิบข้างหูผมว่า
“กูบอกว่ากูไม่ชอบให้เมิงไปยุ่งกับตามไงไอ้เตี้ย” ผมเลยกระซิบตอบกลับมัน
ไปว่า “กูจะทำแล้วใครจะทำไม อย่างน้อยตามก็ไม่เคยเรียกกรูว่าเตี้ยแล้วกันล่ะ
ไอ้ดำ แบร่ :P” ผมตอบกับพร้อมแลบลิ้นใส่มัน
Gun’s Part
ดูมันทำอย่างนี้ใส่ผมอีกแล้ว ถ้าเป็นคนอื่นนี่ผมถีบร่วงไปแล้ว แต่พอมันทำก็เลยมองดูว่าน่ารัก เฮ้อ!! ไอ้ริทมึงอย่าทำน่ารักใส่กรูบ่อยๆได้มั้ยว่ะ เดี๊ยวกรูก็จับกดเมิงซะตรงนี้เลยนิ
ณ เขาไม่เล็ก ฮ่าๆๆๆ เขาใหญ่ ตึ่งโป๊ะ ~~~!! (แป่ก)
“นักเรียนทุกคน! เราถึงค่ายกันแล้ว”เสียงของครูวันดีกล่าว พวกเราทุกคน
ต่างพากันตื่นหรือไม่ก็บิดขี้เกียจแล้วเดินลงจากรถ
“นักเรียนทุกคน เราต้องแบ่งห้องนอนกันก่อน ซึ่งครูก็แบ่งไว้เป็นที่เรียบร้อย
แล้ว เพราะพวกเธอจะได้ไม่เกี่ยงกัน ครูได้ให้คนที่นี่เอารายชื่อนักเรียนว่าใคร
จะได้นอนห้องไหน ไปแปะหน้าห้องแล้ว พวกเธอไปเก็บของกันได้และ ฉัน
ให้เวลา 10 นาที ในการเก็บของน้ะ
……………………..50 % ………………………….
ช่วงที่หายไปความจริงแล้วก็ไม่ได้หายไปไหนหรอก เพียงแค่งานที่โรงเรียนยุ่งๆ และโน๊ตบุ๊คมันเน่าด้วยอ่ะ วันนี้อัพ 50เปอร์เซ็นต์ ไปก่อนน้ะ ถ้าพรุ่งนี้ว่างจะมาอัพให้อีกค่ะลีดเดอร์ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยค่ะ ไรท์จะพยายามแต่งให้ดีที่สุดค่ะ ^^
“เชี่ยเอ๊ย!” ทำไมไอ้ริทมันต้องนอนห้องเดียวกับไอ้ตามด้วยว่ะ<กันสบถแล้ว
คิด>
“ทำไมว่ะไอ้กัน เราไม่ได้นอนห้องเดียวกันหรอว่ะ” ผมถาม
“อืม..เมิงอยู่ห้องเดียวกับไ อ้เชี่ยตามอ่ะ”
แต่อยู่ดีๆไอ้ดำมันก็เดินออกไปจากผมเพื่อไปหา........ตาม!!!! มันไปหาตาม
ทำไมของมันว่ะไหนบอกไม่ชอบไง (สงสัยเรื่องนี้จะตามกัน :ไรท์เตอร์ /ไม่
ได้น๊ะไรท์ ไม่งั้นริทก็ไม่มีคู่อะดิ :ริท)
“ตามกูขอนอนห้องเดียวกับไอ้ริทได้ป่าวว่ะ!”กันถามตาม
“ไม่ได้ว่ะ พอดีครูให้กูนอนห้องเดียวกับริทว่ะ ช่วยไม่ได้น๊ะ”ตามตอบปฏิเสธ
จึงทำให้ไอ้กันหัวเสียเป็นอย่างมาก แต่ก็ช่างมันเถอะผมนอนกับไอ้กันออกบ่อย
นอนกับคนอื่นบ้างก็ดีน๊ะ (อารมณ์ริทน้อยมีความสุข)
หลังจากนั้นผมก็เอาของไปเก็บและผมก็รีบไปตามนัดของครูวันดีพร้อมกับตาม
“ดีน๊ะตามที่เรารีบมา ไม่งั้นได้เป็นคนสุดท้ายแน่ๆอ่ะตาม” ผมบอกตาม
“อืมจ่ะริท”ตามตอบ
“อ่าวๆๆๆๆ!! นักเรียนทุกคนเงียบๆหน่อย ครูจะชี้แจงรายละเอียดเรื่องการเข้า
ค่ายครั้งนี้ พวกเราทุกๆคนจะต้องมีบัดดี้กันเป็นคู่ๆน๊ะ ส่วนเรื่องคู่ของพวก
เธอน่ะก็ตามใจละกันว่าอยากคู่กับใครก็จับกับคนนั้นได้เลย!!”
พอครูพูดจบเท่านั้นไอ้กันก็เดินมาจับคู่กับผมเฉยเลย ผมเลยต้องจำใจเป็นบัดดี้
กับมัน ส่วนตามน่ะหรอเมื่อกี๊เห็นว่ากำลังเดินมาหาผมแต่พอไอ้กันมาคู่กับผม
ตามเลยต้องไปคู่กับจูเนียร์เพื่อนต่างห้องของเรา และรู้สึกว่าตามมีสีหน้าไม่
พอใจที่ผมคู่กับกันสักเท่าไหร่ แต่ส่วนคนที่คู่กับผมน่ะหรอยิ้มแป่นแก้มจะฉีก
ถึงรูหูอยู่แล้วไม่รู้ว่าไอ้ดำมันจะยิ้มอะไรนักหนา สงสัยมันคงต้องโดนผีเข้าแน่ๆ
เลย ~
---ถึงเวลาเข้าค่าย---
และแล้วผมก็ได้ออกตามฐานต่างๆสะที แต่ตอนนี้ผมรู้สึกรำคาญไอ้ดำมากเลย
ที่มันต้องมาทำตัวติดหนึบกับผมตลอดเวลา ถึงผมจะชอบแต่มันก็มากไปมั้ย!!
และมันให้เหตุผลของการอยู่ติดกับผมตลอดเวลาได้ดีมากก็คือ ครูสั่งให้อยู่กับ
บัดดี้ ฮ่าๆๆๆเหตุผลตลกสิ้นดี แต่ก็ช่างเถอะ อย่างน้อยผมก็มีความสุขน้ะที่มัน
ทำแบบนี้
ตอนนี้กลุ่มของผมกำลังอยู่ในฐานละลายพฤติกรรม มีชื่อเกมว่ากินวิบาค กลุ่ม
ผมมีไอ้กัน ผม ตาม แล้วก็จูเนียร์ ส่วนทีมคู่แข่งกับทีมผมก็มีไอ้พี่โน่ เกรซ
ไอ้เซน และพี่เก่ง(แฟนใหม่ไอ้เซนมันน่ะ) จานแรกมีขิงดอง พริก และฝรั่ง
อยู่ในไม้เดียวกัน ผมกินแล้วแทบจะอ้วกออกมา แต่ด้วยความอยากชนะก็ต้อง
ทนอ่ะน้ะ
จานสองเป่าแป้งคาบเหรียญ จานนี้ทำให้หน้าพวกผมเลอะเทอะกันหมด และดู
เหมือนว่าทีมของผมจะนำทีมนั้นอยู่
จานสุดท้ายส่งขาไก่ด้วยปาก ตอนแรกตามส่งให้เนียร์ เนียร์ส่งให้กัน และกันก็
...อุ๊ปปปป>//< (ริทน้อยอยู่ในสภาวะทิ้งตัว) ปากของผมโดนกับปากของมัน
ตอนนี้เหมือนโลกหยุด!!หมุน ผมอึ้ง มันอึ้ง ..แต่อยู่ดีๆผมก็ได้ยินเสียง
โวยวายว่ากลุ่มนั้นชนะไปเรียบร้อยแล้ว เห้ย!!!!!เป็นไปได้ไงผมอึ้งไปแค่
แป็ปเดียวเองน้ะ
“ริทเป็นไรไปอยู่ดีๆก็ยืนนิ่ง” ตามถามผมด้วยความสงสัย
“เอิ่ม.....เอิ่ม.....ไม่มีอะไรหรอก” ผมตอบไปอย่างแถๆหวังว่าคงไม่มีใคร
เห็นช็อตนั้นน้ะ
หลังจากฐานนี้เสร็จ ผมกำลังที่เตรียมตัวไปฐานต่อไปไอ้กันก็เดินมากระซิบ
ข้างๆหูผม “ขาไก่อร่อยอ่ะ อยากกินอีก”
เฮือก(_ _!! ) “มึงหมายความว่าไงว่ะเชี่ยกัน”
“ก็หมายความตามที่พูดอะแหละ
เป็นไงบ้างเอ่ยอัพครบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วน้ะค้ะ ถ้าว่างๆจากงานที่โรงเรียนเมื่อไหร่จะแว๊บมาอัพให้อีกค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ด้วยน้ะค้ะ ตอนแรกเลยที่เขียนฟิคเรื่องนี้ก็ไม่คิดว่าจะมีคนอ่านหรอกค่ะ ลีดเดอร์คือำลังใจของไรท์เตอร์น๊ะค้ะ(^ ^)
ความคิดเห็น