ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TS6] เพื่อนกัน ฉันรักเธอ *38

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4

    • อัปเดตล่าสุด 7 ส.ค. 55


    ขณะที่ผมกำลังเหม่อๆอยู่  "ริทรถมาแล้ว"  ตามเอ่ย  ไม่ช้านักตามก็จับมือผมแล้วพาขึ้นรถเมล์ไปทันที~

    "ริทไปกินไอติมกันมั้ย :)"  ตามถาม

    "ไม่เป็นไรเว้ย ! เดี้ยวกูพาริทไปกินเองก็ได้"  เสียงที่ตอบนี่ไม่ใช่ผมแต่เป็นของไอ้ดำมันตางหาก

    "ริทตกลงไปกินไอติมกันมั้ย^^"  ตามย้ำแล้วใช้สีหน้าจริงจังในการถามผม  แต่ไม่รู้ในใจผมนึกอะไรเหมือนอยากแกล้งกลับไอ้ดำนั่น  ผมจึงตอบ

    ตกลงตามไป

    "อืม~ก็ได้ตามไปกินกัน"

    "เยสๆๆ!!"  ตามทำหน้าดีใจ

    "กูไม่ไปน้ะเว่ยไอ้เตี้ย  กูไม่อยากไปเป็น กขค ของใครว่ะ" ไอ้กันบอก  <ผิดแผนอ่ะมันไม่ยอมไปด้วยเฉยเลย  ริทน้อยเซ็ง  ตอบตกลงไปด้วยแล้วน่ะ

    สิ - -!!>

    "เออ! มึงจะไปหรือไม่ไปก็เรื่องของเมิงสิไอ้ดำ"  ผมตอบมันไปอย่างกวนๆ










    ณ  ร้านไอติม


    "เป็นไรริทตั้งแต่มาตามเห็นริทนั่งเหม่อๆ"  ตามถามผม  ความจริงผมก็อยากจะบอกเรื่องจริงไปอ่ะน้ะว่าผมกำลังคิดเรื่องไอ้กันอยู่

    "เออ...คิดเรื่องเรื่อยเปื่อยอยู่ว่ะ  ตามอย่าไปสนใจเลย"  ผมตอบ

    "ริทว่าไอติมอร่อยมั้ย  ตามชอบร้านนี้สุดเลยแหละ"  ตามถาม

    "อร่อยดิ ! อร่อยมากเลยแหละ:) "  ผมตอบไปตามความจริง  

    "นั้นตามพาริทมาบ่อยๆเลยมั้ย"  ตามถาม

    "ตามอย่าเอาของกินมาล่อริทสิ 555+"  ไม่นานนักเราก็กินไอติมกันจนเสร็จ~




    "ตามเรากลับบ้านกันมั้ย  นี่มันก็ดึกแล้วอ่ะ"  ผมถามตาม

    "อืม~ แล้วแต่ริทเถอะ"  ตามตอบ   จากนั้นตามก็พาผมนั่งรถกลับบ้านทันที







    ณ  บ้านริท <น้อย>


    "กลับบ้านดีๆน๊ะตามมันดึกแล้ว  ฝันดีน๊ะตาม"

    "กู๊ดไนท์.............คิส~น้ะริท"  แล้วตามก็โค้งลงมาหอมแก้มของผม  'ตอนนี้ผมรู้สึกใจเต้นแปลกๆแต่ก็ไม่เหมือนตอนที่กันทำกับผมน้ะ  หัวใจ

    ของผมเป็นอะไรไปนี่'  จากนั้นผมก็เดินเหม่อๆขึ้นไปบนบ้านเลย    ผมอันเชิญร่างผมเข้าห้องแต่ขณะที่กำลังเข้าห้องตัวเอง  เน้น!!!  เข้าห้องตัวเอง

    ผมก็เจอไอ้กันนั่งหน้าบึ่งอยู่บนเตียงของผมเหมือนโกรธอะไรมาสักอย่าง  ผมจึงทักมันไปว่า  "เมิงเป็นเชี่ยอะไรไอ้ดำ !  ทำหน้าอย่างกับคนขี้ไม่

    ออก"  ผมถามด้วยสีหน้ากวนๆๆ

    "ป่าวกูแค่เห็นไอ้ตามหอมแก้มมึงอ่ะ"  กันพูดด้วยสีหน้าโกรธๆ  แต่ผมก็ทำใจดีสู้เสือ

    "แล้วไง  ตามหอมกูแล้วไง  หนักหัวมึงหรอ"  ผมตอบ

    จากนั้นไม่ช้านักมันก็กระชากตัวผมลงไปบนเตียงและคร่อมผมไว้

    "ไม่หนักหัวกูหรอก!!  แต่แค่กูไม่ชอบ"  ไอ้กันมันพูดเบาๆข้างหูผม  จากนั้นผมก็ถีบไอ้กันออกทันที 555+ <โหมดริทน้อยโหด!!>

    "มึงกลับห้องมึงไปเลยไอ้เชี่ยกัน"ผมสั่งมัน

    "ไม่กลับ...มีไรมั้ย??"  ไอ้กันตอบผมสีหน้ากวนๆ  ผมอยากจะกระโดบีบคอมันจริงๆ  ถ้าไม่ติดว่าถ้ามันตายแล้วผมต้องติดคุกเนี่ย!!~    จากนั้นมันก็

    ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร  มันดึงผมลงไปนอนบนเตียงกับมัน  แล้วมันก็กอดผมโครตแน่นเลย  (ไรท์เตอร์อยากเป็นริทจริงๆน้ะจุดๆนี้ -.,-) 

    "ไอ้กันมึงจะกอดกูทำเชี่ยไรห้ะ!"  ผมถามไอ้ดำ....วอ1 เรียกวอ2 ตู๊ดๆ....

    "มึงปล่อยกูเดี๊ยวนี้น้ะ  ถ้าแม่กูมาเห็นได้ช็อคตายกันพอดี"  ผมพูด   จากนั้นมันก็ลุกขึ้นจากเตีpงไปล็อกประตูแล้วก็กลับมากอดผมใหม่

    "ไอ้เชี่ยกัน"  ผมสบถ    แล้วผมจะทำอะไรมันได้เพราะผมเองก็เป็นเพียงผู้ชายตัวน้อยๆที่น่ารัก  (ริทหลงตัวเองไปมั้ย !! :ไรท์เตอร์  / ไม่หรอกไร

    ท์มันคือความจริง  : ริท)








    ...........................................................................................................................................................................




    7 วันต่อมา




    "ไอ้กันมึงตื่นเดี๊ยวนี้เลยน้ะมึง  เราต้องไปเข้าค่ายกันน้ะเว่ย!!"  ผมปลุกมัน

    "ขออีก3 นาทีดิไอ้เตี้ย"  ไอ้เชี่ยกันพูด  ฟังมันพูดแบบนี้ทีไรไม่เคยไปไหนทันเล๊ยยย

    "ไอ้เชี่ยกันถ้ามึงไม่ลุกไปอาบน้ำกูถีบมึงแน่"  ผมยืนด่าไอ้กัน  ไอ้กันแม่งก็เป็นแบบนี้ตลอดชอบผัดวันพกันพรุ่ง

    "ถ้ามึงไม่ลุกไปอาบน้ำ  กูจะไปกับตามน้ะเว่ย!!"  พอผมพูดอย่างนั้นออกไป  ไอ้กันมันแทบจะกระโดดออกจากเตียงแล้ววิ่งไปอาบน้ำเลยครับลี

    ดเดอร์  555+  รู้สึกสะใจแบบบอกไม่ถูก










    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×