Anonymous Sister

ลำดับตอนที่ #1 : When the story begins...

ตอนที่ 1

"พาย…"
เสียงคุ้นหูของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นใกล้ๆ พร้อมกับแรงเขย่าที่แขนของฉัน
"พายยย..."
เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ แถมแรงเขย่าก็เหมือนจะแรงขึ้นตามเสียง
ใครกัน นี่ฉันกำลังฝันอยู่หรือเปล่า +0+
"ยัยพาย!!"
ฉันสะดุ้งสุดตัวก่อนจะลุกขึ้นมานั่งและมองไปรอบๆห้อง
ยัยเพื่อนสาวตัวแสบยืนอยู่ตรงหน้าฉันและมองด้วยสายตาเอือมๆ
นี่…อย่าทำเหมือนตัวเองไม่เคยนอนในห้องเรียนจะได้ไหม =___=
"เลิกเรียนแล้ว เร็วเข้า เก็บของและกลับบ้านได้แล้ว"
"คนอื่นไปไหนแล้วล่ะ"
ฉันถามขึ้น เพราะตอนนี้เพื่อนๆในห้องแทบจะไม่เหลือ
ปกติกลุ่มของฉันจะเป็นอะไรที่เสียงดังและขี้โวยวายที่สุด แต่ตอนนี้เหมือนจะเงียบจนน่าแปลกใจ
"กลับหมดแล้วน่ะสิ =_="
เจเจตอบก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
"นี่กี่โมงแล้วงั้นหรอ"
ฉันถามเพราะแอบแปลกใจเล็กๆ เพิ่งจะสาม..
"สี่"
"…หืมมม"
"สี่โมงแล้ว"
…สะ สะ สะ สี่โมง!!!!! =[]=
ทันใดนั้นเองฉันจากที่เมาขี้ตา เกิดตาสว่างขึ้นมาทันที
ไม่ทันแน่ๆ ไม่ทันแน่ๆเลย T0T
ฉันรีบเก็บของอย่างรวดเร็วที่สุดก่อนจะวิ่งออกมาจากห้องโดยไม่บอกลายัยเจเจ
ก็มันไม่ทันแล้วนี่หว่า ฮืออออ TT0TT

ฉันรีบวิ่งมาถึงบริเวณหน้าโรงเรียนก่อนจะหยุดและจัดชุดและทรงผมให้เข้าที่เข้าทาง
เขาอยู่ตรงนั้น...
ร่างสูงโปร่ง กับเพื่อนๆของเขาอีกสามสี่คนบริเวณประตูหน้าโรงเรียนกำลังเดินออกไป
"กลับบ้านดีๆนะคะ พี่.."
ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ
นี่เข้าเดือนที่สามแล้วที่ฉันแอบมองเขาแบบนี้ทุกวัน
ส่งเขาก่อนกลับบ้านทุกวัน..
ปกติโรงเรียนของฉันเลิกตั้งแต่สามโมง แต่วันนี้เป็นวันจันทร์ ซึ้งเขาต้องอยู่เรียนพิเศษถึงสี่โมงยังไงล่ะ
แต่ก็ดีแล้ว...ไม่งั้นวันนี้ฉันคงพลาดแน่ๆ =0=

"อะแฮ่มมมๆ"
เสียงคุ้นหูดังขึ้นข้างๆอย่างกวนประสาท
เหอะ จะเป็นใครไปได้ล่ะ นอกซะจาก..
"ว่าไงเจโอ"
ฉันหันไปทักพี่ชายของยัยเจเจอย่างสนิทสนม
แน่นอน เขาเป็นเพื่อนของเขาคนนั้น
พี่โยยังไงล่ะ
"สนใจเขางั้นหรอ"
เสียงกวนประสาทนั่นทำให้ฉันอยากจะข่วนหน้าใสๆของเขาจริงๆ
ผู้ชายอะไร หน้าใสเป็นบ้า =__=
"นายหมายถึงใคร"
ฉันถามกลับไปอย่างนั้นทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจอย่างชัดเจน
แต่ใครจะไปเผ๋ยไต๋ให้หมอนี่รู้กันล่ะ มีหวัง จบเห่หมดน่ะสิ =.,=
"ฉันรู้ว่าเธอรู้ดีหน่าาาาา ^^"
"ฉันไม่รู้"
ฉันตอบหน้าตายก่อนจะรีบเดินหนีใปให้พ้นๆจากเขาสักที
แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายนัก เจโอรีบดึงแขนของฉันก่อนจะยื่นหน้ากวนประสาทเข้ามาใกล้และพูดให้ได้ยินกันแค่สองคน
"เธอชอบไอโยงั้นหรอ -.,-"
ตึกตัก...ตึกตัก...
แค่เพียงได้ยินชื่อของเขา หน้าฉันก็ร้อนผ่าวไปหมด
แถมหัวใจยังเต้นแรงขนาดนี้
น่าอายเป็นบ้า T///T
"เปล่า"
ฉันปฎิเสธ
"โกหก"
"อะไร -*-"
"เธอโกหก =..="
"จะอะไรก็ช่าง ปล่อยฉันเถอะ ฉันจะกลับบ้านแแล้ว"
ฉันบอกก่อนจะจับมือของเขาออกไป
หมอนี่ชอบมายุ่งกับชีวิตของฉันจริงๆ น่าเบื่อชะมัด =_=
เห้ออออ
"เธอมันผู้หญิงใจร้าย '_' "
เขาพูดพร้อมกับส่งสายตาใสซื่อมาให้ฉัน
อะไร นายนี่ =__=
"ฉันน่ะหรอใจร้าย"
"ก็ใช่น่ะสิ"
เขาตอบพร้อมกับพยักหน้าแรงๆ
"งั้นก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ =_="
"ป่ะ ฉันจะไปส่งเธอที่บ้านเอง"
เขาไม่สนใจคำพูดของฉัน และแทนที่จะปล่อยให้ฉันอยู่อย่างสงบสุข เขากลับดึงกระเป๋านักเรียนฉันไปถือให้
"ขอร้อง อย่าพูดเหมือนนายเป็นคนดีจะได้ไหม =_="
ฉันบอกอย่างเซ็งๆ เจเจอยู่ไหน มาเอาพี่ชายเธอไปที T0T
"แล้วฉันไม่ใช่คนดียังไง นี่ฉันจะไปส่งเธอที่บ้านนะ -0-"
"บ้านเราห่างกันแค่สองหลังเท่านั้น และนั่นเรียกว่าทางผ่าน ไม่ใช่ ไป-ส่ง"
เห้อออออออออออ =____=
เจโอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้พร้อมกับเดินนำหน้าฉันไปแล้ว
มันเป็นความจริงที่ว่าบ้านเราใกล้กันมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่เรากลับบ้านด้วยกัน
ส่วนยัยเจเจน่ะหรอ ยัยนั่นเป็นพวกทนลมแดดลมฝนไม่ค่อยได้ก็เลยต้องให้คนขับรถมารับทุกวันน่ะสิ
ปกติฉันจะเรียกคนขับรถเฉพาะวันที่แดดแรง หรือฝนตกนั่นแหละ
เดินกลับบ้านอากศดีจะตาย ฉันชอบมากกว่านั่งอุดอู้อยู่ในรถน่ะนะ
แล้วอีกอย่าง...ฉันจะได้เดินออกจากโรงเรียนพร้อมเขาคนนั้นยังไงล่ะ =///=
แต่วันนี้...สงสัยจะลงมาช้าไปนิด ._. เลยต้องมาอยู่กับไอคนกวนประสาทอย่างนายนี่แทน
เซ็งชะมัด U_U

"รีบๆเข้าบ้านซะพาย ฝนกำลังจะตกแล้ว >0<"
เจโอพูดขึ้นเมื่อเรามาถึงหน้าบ้านของฉัน พร้อมกับชี้ขึ้นไปบนฟ้าที่ตอนนี้มีเมฆสีเทาอึกครึม
"ขอบคุณมาก นายก็เหมือนกัน"
ฉันบอกก่อนจะหันไปเปิดประตูบ้าน
"เธอควรจะเรียกฉันว่าพี่สิ '_' "
"ไม่"
"ทำไมล่ะ ฉันแก่กว่าเธอนะ"
เขาพูดพร้อมกับจิ้มๆที่หลังฉันไปด้วย
นายนี่อย่างกับเด็ก =_=
"จะอะไรก็ช่างเถอะน่ะ กลับบ้านได้แล้วเจโอ =_="
ฉันหันไปทำหน้าเอือมใส่เขาหนึ่งที
"งั้นก็ได้ =__="
ฉันพยักหน้าให้เขาก่อนจะเดินเข้าบ้านไป แต่พอหันหลังกลับมาก็ยังเห็นผู้ชายกวนประสาทยืนอยู่ที่เดิม
"อะไรของนาย -*-"
"เปล่านี่ :)"
"กลับบ้านไปซะสิ"
"เธอก็เข้าบ้านไปสิ"
อะไรของเขานะ ผู้ชายคนนี้ =_=
ฉันที่ขี้เกียจจะสนใจเลยปิดประตูบ้านลงก่อนจะเดินขึ้นห้อง

ฉันรู้หน่า ฉันไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่รู้หรอกนะว่าเจโอพยายามจะจีบฉันน่ะ
แต่แล้วยังไงล่ะ ฉันไม่สนใจผู้ชายคนไหนนอกจากเขานี่
พี่โยน่ะ เป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันมองในตอนนี้
แอบแปลกใจตัวเองเหมือนกัน..
เมื่อก่อนฉันเป็นผู้หญิงไม่ดี ฉันรู้ตัว
แต่ก่อนฉันไม่สนใจหรอกว่าฉันจะคุยกับผู้ชายทีละกี่คน
ฉันไม่สนใจว่าพวกเขาจะรู้สึกยังไงที่ต้องเป็นคนแก้เหงาให้ฉัน
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงสวยเลือกได้ แต่ในเมื่อพวกเขาต้องการฉันจะปฎิเสธได้ยังไง
แต่ตอนนี้น่ะ บอกเลย
ฉันไม่สนใจใครนอกจากเขาอีกแล้ว
ผู้ชายอีกกี่สิบคนน่ะ ฉันไม่ต้องการพวกเขาหรอก :)