ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของของเฮซ!

    ลำดับตอนที่ #35 : KILLER !! ล่า ฆ่า ตาย 2

    • อัปเดตล่าสุด 8 ส.ค. 56


    ใบสมัคร
     

     

    รูปภาพ :: 


    ชื่อ :: แมรี่ เอฟ. เดลลิสัน


    ชื่อเล่น :: แมรี่


    อายุ ::  18


    สัญชาติ :: อเมริกา


    ลักษณะภายนอก :: ผมยาวสีดำขลับยาวถึงสะโพก ตัดหน้าม้าเฉียงและทำทรงแกละสว่านสองข้าง ทำไฮไลท์สีน้ำเงินหม่นๆ สีขาว และสีชมพู ดวงตากลมโตสีน้ำเงินเข้ม แต่ใส่คอนแทกเลนส์สีชมพู ผิวขาวค่อนไปทางซีดๆ เจาะหูและใส่ต่างหูหนามอยู่โดนรอบใบหู ไว้เล็บยาวและทาเล็บสีดำตลอด สูง 172 ซม. หนัก 45 กก. หน้าอกคัพ C


    บุคลิก :: เด็กสาวผู้แก่นแก้วและมีความด้านได้อายอด(?)อยู่ในระดับสุดยอด กล้าได้กล้าเสีย ไม่มีคำว่า "อาย" "ไม่กล้า" และ "เหมือนคนอื่น" อยู่ในพจนานุกรมของเธอ! เธอนั้นกล้าทำมันทุกอย่าง ทั้งที่คนอื่นเอ่ยขึ้นมา ไม่ว่าจะเล่นๆ หรือจริงจังก็ตาม เธอก็ทำหมด! แมรี่เป็นคนไม่ชอบทำอะไร พูดอะไร หรืออะไรๆก็ตามเหมือนกับชาวบ้าน ถ้าเหมือนขึ้นมาแม้แต่นิดเดียว เธอต้องเปลี่ยนมันให้แหวกแนวได้โล่ต่างจากชาวบ้านชาวช่องเขา! เป็นสาวมั่นโดยแท้จริง ชอบทำตัว แต่งตัว และพูดจาด้วยความเป็นวัยรุ่นแสรดๆ(?) ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งหลายปวดตับกันไปเป็นแถบ...


    ชอบ :: ความแปลกใหม่ (กระโจนเข้าใส่โดยไม่รีรอ) / เพลงร็อค (ดิ้นตามแบบสุดฤทธิ์) / คนที่เข้าใจในรสนิยมของตน (แถบจะเคารพบูชา)


    ไม่ชอบ :: ชาเขียว (ไม่แม้แต่จะเหลียวมอง) / ความซ้ำซากจำเจ (แหกมันซะ!)


    เกลียด :: การที่ต้องทำอะไรเหมือนคนอื่น (ไม่สนใจข้อบังคับแล้วฉีกกฏไปเลย!)


    กลัว :: การที่ต้องสูญเสียคนรอบข้างไป (จะช็อคและเสียใจจนแทบจะฆ่าตัวตายได้)


    โรคประจำตัว :: ไม่มี


    ประวัติโดยย่อ :: ลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัว มีพี่ชายที่สนิทกันมากหนึ่งคน(มอร์รีอาร์ตี้) และพี่สาวที่คุยกันได้ทุกเรื่องอีกคนหนึ่ง (แซลลี่) พ่อแม่ของเธอไปทำงานที่ฟินแลนด์กะทันหัน ทั้งสามเลยอยู่บ้านกันแค่สามคน
    อนึ่ง เธอมักถูกคุณครู และผู้หลักผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนตำหนิติเตียนเรื่องกิริยาและความคิดของเธอ ซึ่งเธออยากจะให้พวกเขาเลิกทำแบบนี้กับเธอซะ...


    อาวุธที่ถนัด :: ธนู (เคยเป็นแชมป์รุ่นเยาวชนอยู่สองปี)


    อาวุธที่พกติดตัว :: สเปรย์พริกไทยกับมีดพับ (สเปรย์พี่ชายให้ไว้เซฟตัวเอง ส่วนมีดสั้นนี่ของเธอเอง ไว้ใช้ยามฉุกเฉิน)


    สิ่งของที่พกติดตัว :: MP3 ที่มีแต่เพลงแนวๆ / สเปรย์และมีดพับ / ลูกอมรสมิ้นท์


    ความสามารถพิเศษ :: สายตาดีจากการยิงธนู / ร้องเพลงเก่ง / แหวกแนวได้ทุกเมื่อ (?)


    ความสัมพันธ์กับตัวละครอื่น :: เป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกันกับซีเครท


    ...................................................................

    "สวัสดี คุณชื่ออะไรเหรอ ทำไมถึงมาสมัครละ" เสียงทุ้มแหบๆดังขึ้นภายใต้เสื้อคลุมฮู้ดสีดำ ในห้องสี่เหลี่ยมที่ทาผนังสีดำ พื้นกระเบื้องสีดำสลับแดง และโต๊ะสีทองที่ตั้งเด่นอยู่กลางห้อง เจ้าของเสียงกำลังอ่านใบสมัครที่คนตรงหน้าเพิ่งกรอกเสร็จ นิ้วมืออีกข้างที่ว่าง เคาะโต๊ะเป็นจังหวะ 
    :: "แมรี่ แมรี่ เอฟ. เดลลิสัน! ก็...ที่มาสมัคร เพราะเห็นว่ามันน่าจะ...ช่วยฉันได้ล่ะนะ!" เด็กสาวกล่าวด้วยเสียงสดใสกังวาน รอยยิ้มกว้างปรากฏอยู่บนใบหน้าขาวๆ ดวงตาสีชมพูกลมโตฉายแววตื่นเต้นระคนดีใจ แต่อีกใจหนึ่งของเธอเองก็รู้สึกหวั่นๆกับคนตรงหน้านี้เหมือนกัน


    "อือฮึ... ความปราถนาของคุณ คืออะไร" เขาเอียงคอมองคนตรงหน้าอีกครั้ง แล้วเพ่งมองแบบที่เคยทำกับลูกน้อง ซึ่งมันทำให้พวกลูกน้องกลัวจนตัวสั่น เขาอยากเห็นปฏิกิริยาของคนตรงหน้าเสียหน่อย
    :: "ก็...อยากจะให้ทุกคน เข้าใจฉันซะที ว่าที่ฉันเป็นแบบนี้น่ะ มัีนไม่ได้เลวร้ายอะไร" น้ำเสียงของเธอหม่นหมองลงกว่าเดิม ดวงตาคู่โตหลุบลงต่ำ พลางคิดถึงเรื่องต่างๆ ที่ไม่อยากเจออีกซักเท่าไรนัก...


    "อืม งั้นเหรอ ไม่ยากๆ เรื่องแค่นี้ แต่มันต้องมีของแลกเปลี่ยน" เขาวางใบสมัครลงบนโต๊ะแล้วประสานมือวางไว้เหนือใบสมัคร เขาแสยะยิ้มเล็กๆ
    :: "แลกเปลี่ยน? อะไรล่ะ?" แมรี่กล่าวถามด้วยน้ำเสียงงุนงง พลางเอามือลูบเส้นผมสีดำแซมไฮไลท์สีสดของเธออย่างช้าๆ


    "ขอของแลกเปลี่ยนแค่วิญญาณของคุณก็พอ ถ้าเอาชีวิตรอดได้ภายใน 7 วัน จากนักล่า แค่นั้นแหละ" เขาเอามือขึ้นเท้าคางแล้วเหลือบมองไปยังมุมมืดของห้อง ถ้าไม่สังเกตให้ดีจะไม่อาจะเห็น'นักล่า'ที่แฝงตัวอยู่ได้เลย
    :: "ฮ่า...ก็น่าสนุกดีนี่นา...เอาสิ ฉันเอา ความท้าทายน่ะมันน่าสนุกออก!" แมรี่ยิ้มยิงฟันขาว ดวงตาสีชมพูคู่โตเปล่งประกาย ก่อนที่จะสังเกตเห็นคนตรงหน้ากำลังเหลือบมองอะไรบางอย่าง เธอชายตามองไปยังบริเวณตรงนั้น แต่เธอกลับเห็นเพียงแค่เงาลางๆ...แน่ล่ะ สายตาของเธอก็ไม่ได้ดีอะไรมากมาย เธอยักไหล่อย่างไม่คิดอะไร พลางคิดว่ามันคงเป็นรูปปั้นที่ตั้งอยู่ตรงมุมเสียมากกว่า


    "โอเค ขอบคุณที่มาสมัคร เชิญกลับไปได้แล้ว ผมมีคนอื่นที่ต้องคุยอีก" เขาผายมือไปทางประตู
    :: "อื้อ! หวังว่าคงจะได้มาสนุกกันนะ" เธอพยักหน้า แล้วค่อยๆเดินออกจากห้องประหลาดๆนี้ไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×