คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CALL ME MAYBE . { chapter 2 }
.
.
.
.
.
“จีบเขาสิ” แทยอนเอ่ยออกมาก่อนจะหัวเราะเสียงดัง ต่างจากเจสสิก้าที่กำลังอึ้ง เตรียมจะต่อว่าเพื่อนสาวว่าคิดได้ยังไงจะให้เธอไปจีบผู้ชายก่อน แต่เธอยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร เสียงหนึ่งก็ดังแทรกขึ้นมาก่อน
“จีบใครหรอ?” ชายหนุ่มหน้าตาน่ารักโผล่มาจากทางด้านหลังม้านั่ง ก่อนจะเดินอ้อมตัวมานั่งกับคนตัวเล็ก ผู้ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเขา
“ตกใจหมดเลยนะไอหมานี่ ! แล้วมาทำอะไรไม่ทราบ ไหนว่าวันนี้ติดธุระไม่ใช่รึไง”แทยอนสะดุ้งเบาๆ ก่อนจะหันไปตีแขนชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ และใช้วาจากับน้ำเสียงพูดด้วยความประชดประชันเกี่ยวกับเรื่องที่ทำให้เธองอนเขาวันนี้
“โอ๊ยย แทยอนอา เค้าเจ็บนะ T__T ก็พอดีธุระเสร็จเร็วกว่าที่คิดไว้ เลยมาหาที่รักด้วยความคิดถึงไงล่ะจ้ะ >3<”ชายหนุ่มลูบแขนตัวเองปอยๆพลางทำปากเบะไปด้วย ก่อนจะตอบคำถามคนตัวเล็กที่กำลังงอนอยู่อย่างออดอ้อน
“เชอะ! นายคิดว่าพูดหวานๆแบบนี้แล้วฉันจะหายงอนหรอ ฝันไปเถอะ”แทยอนสะบัดหน้าไปอีกทาง ก่อนจะพูดออกมาอย่างถือตัว
“ก็เพราะรู้ว่าจะไม่หายงอนง่ายๆเลยเตรียมนี่มาด้วย...หันมาดูหน่อยสิครับที่รักของผม” แบคฮยอนหยิบอะไรบางอย่างที่เขาซ่อนไว้มาจากทางด้านล่างก่อนจะเรียกคนตัวเล็กให้หันมาดู
“อะไรของนายนัก! หนา....”คนตัวเล็กหันมาตามเสียงเรียกอย่างรำคาญ ก่อนจะแผ่วเสียงลงเมื่อเห็นของตรงหน้าที่ชายหนุ่มยื่นมาให้....
ช่อดอกทิวลิปสีแดงขนาดใหญ่ถูกวางลงบนตักเล็กๆของเธออย่างนุ่มนวล ทิวลิปสีแดงที่เธอเคยบอกเขาว่าชอบเมื่อครั้งนานมาแล้ว เพราะว่านอกจากมันสวยแล้วความหมายของมันก็ดีเหมือนกัน มันหมายถึง ความรักที่มั่งคง ความจริงใจและจริงจัง ความซื่อสัตย์และรักอย่างหมดหัวใจของคนที่ให้....
“นาย...จำได้ด้วยหรอ..”ร่างเล็กเงยหน้าจากดอกไม้ขึ้นมามองหนุ่มหล่อที่กำลังจ้องเธออยู่ ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ ก่อนจะชี้ให้เธอดูซองที่ผูกไว้กับดอกไม้
“ลองแกะดูสิครับ ^^” เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็หยิบซองขึ้นมาแกะตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย ก่อนที่เธอจะต้องตกใจเพราะมันคือบัตรรับประทานอาหารบนชั้นดาดฟ้าของโรงแรมหรูระดับห้าดาว ซึ่งเธอเคยบอกว่าเขาว่าอยากไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่เมื่อไปสอบถามกลับพบว่าคิวจองยาวถึงสิ้นปีเลยทีเดียว แล้วไหงตอนนี้มันถึงกลับมาอยู่ในมือเธอได้?
“นายไปเอามาได้ยังไงเนี่ย?” คนตัวเล็กถามด้วยความฉงน โอเค เธอรู้ว่าบ้านเขาจัดอยู่ในระดับเศรษฐีได้สบายๆพอๆกับบ้านของเธอ แต่ทางโรมแรมก็ไม่มีนโยบายใช้เส้นในการลัดคิวนี่น่า
“หึ ผมพยอน แบคฮยอนนะครับ ไม่มีอะไรที่ผมหามาผู้หญิงที่ผมรักไม่ได้...คิมแทยอน ถ้าคุณไม่รังเกียจ ให้ผมได้รับเกียรติพาคุณไปทานดินเนอร์ด้วยกันคืนนี้นะครับ...”แบคฮยอนในโหมดคุณชายผู้หล่อเหลาที่คิมแทยอนคนนี้ไม่ค่อยได้เห็นนัก เพราะปกติเขาจะเป็นคนเฮฮาร่าเริงพูดมากจนบางครั้งออกจะน่ารำคาญด้วยซ้ำ แต่ยังไงเธอก็ชอบฟังเสียงของเขาเวลาที่เขาพูดไม่หยุดมากกว่าอยู่ดี
“ค..ค่ะ”แทยอนตอบกระอ้อมกระแอ้ม เธอไม่ชินกับการที่แบคฮยอนเป็นแบบนี้ซักเท่าไร
“กรี๊ดดด แทยอนอา พูดค่ะกับฉันเป็นครั้งที่สองตั้งแต่ที่เราพบกัน กรี๊ดดด น่ารักจังเลย ที่รักของผม ><”เสียงกรี๊ดของชายหนุ่มดังขึ้น พร้อมกับการสวมกอดหลวมๆ ส่งผลให้คนตัวเล็กที่กำลังอยู่ในอารมณ์โรแมนติกต้องกลับมาหน้าหงิดอีกครั้ง พร้อมยกมือขึ้นปิดหูของตัวเอง ให้ตายเถอะ = =
“ย่าส์ ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะแบคฮยอน ใครใช้ให้นายมากอดฉันพร้อมกับกรี๊ดไปด้วยห้ะ! หูฉันดับไปแล้วมั้งเนี่ย ไอหมาบ้า! อีกอย่างนายไม่เกรงใจเจสสิก้ามั่งรึไง เธออยู่ตรงนี้กับพวกเรานะ” แทยอนดันร่างชายหนุ่มออกไป พร้อมว่าเขาพลางลูบใบหูของตัวเองไปด้วย ก่อนจะพาดพิงถึงบุคคลที่ถูกลืมไปแล้วว่าอยู่ตรงนี้
“ไม่เป็นไรหรอก อยากทำอะไรกันก็ตามสบาย ฉันชินซะแล้ว”เจสสิก้าที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ เมื่อได้ยินชื่อของตัวเองในบทสนาจีงเงยหน้าขึ้นมาบอกทั้งสองคนอย่างเฉยชา แรกๆตอนที่จีบกันใหม่ๆเธอต้องคอยลุกออกไปตลอดเพราะเกรงใจไม่อยากเป็นก้างขวางคอ แต่นานวันเข้า เธอก็รู้สึกชินและเริ่มขี้เกียจลุกไปไหน เพราะยังไงสองคนนี้เวลาง้องอนกันก็แทบไม่ได้สนใจเธออยู่แล้ว
“เห็นมะ เจสสิก้ายังไม่ว่าอะไรเลยซักคำเลย -3- เอาเถอะ เรารีบไปเตรียมตัวกันดีกว่านะ ฉันจองไว้ตอนทุ่มครึ่ง นี่ก็บ่ายสองเกือบบ่ายสามแล้ว ไหนเธอจะอาบน้ำแต่งตัวและกว่าเราจะขับรถไปถึงก็คงใช้เวลานานเพราะตอนนี้รถติดด้วย ฉันหามันมาด้วยความยากลำบากเลยนะ ไม่อยากพลาดนะแทยอนนะ T___T” แบคฮยอนพูดพร้อมกับลุกขึ้น จับข้อมือของคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นมาตาม คนตัวเล็กขีนตัวเองไว้ก่อนจะหันมาพูดกับเจสสิก้า
“สิก้าเธออยู่คนเดียวได้รึเปล่า? ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนก่อนมั้ย?” แทยอนหันไปถามเพื่อนของเธอด้วยความเป็นห่วง
“ฉันอยู่ได้น่า ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันก็กลับแล้วล่ะ ง่วงนอนน่ะ” เจสสิก้าตอบพลางยิ้มน้อยๆให้แทยอนอย่างขอบคุณในความเป็นห่วง
“อย่างนั้นหรอ ก็ได้ งั้นเธอขับรถกลับบ้านดีๆนะ อย่าเผลอหลับกลางทางล่ะ ฉันเป็นห่วงเธอ...โอ้ยย!รู้แล้วน่า ขอฉันบอกลาเพื่อนรักฉันหน่อยไม่ได้รึไง”แทยอนบอกลาเจสสิก้าด้วยเสียงนุ่มนวล ก่อนจะหันไปตวาดคนที่พยายามจะลากเธอไปอยู่นั่นแหละ เธอรู้แล้วน่า
“เสร็จแล้วใช่มั้ยแทยอนนน งั้นเจสสิก้า ฉันขอตัวเพื่อนเธอไปก่อนนะ ไว้เจอกันคราวหน้า บ๊ายบายย” ชายหนุ่มพูดพร้อมโบกมือบ๊ายบายให้สาวสวยที่นั่งอยู่ ก่อนจะลากคนตัวเล็กให้ไปกับเขาแต่โดยดี
“บายยย” เจสสิก้าโบกมือกลับจนทั้งสองคนเดินลับไปแล้ว เธอจึงเก็บหนังสือที่อ่านอยู่ลงกระเป๋าอย่างเรียบร้อย ก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปที่ลานจอดรถ ขึ้นรถและสตาร์ทรถออกไปท่ามกลางสายตาของผู้คนบริเวณรอบข้างเช่นเดิม...
ร่างบางขับรถออกมาจากมหาลัยด้วยความเร็วระดับปานกลาง ขับมาเรื่อยๆจนขึ้นทางด่วน ในหัวเธอตอนนี้มีแต่ใบหน้าของผู้ชายที่ชื่อคริส ทำไมเขาถึงเข้ามามีอิทธิพลทางความคิดของเธอได้มากขนาดนี้ ทั้งๆที่พึ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกแท้ๆ
“ปัง!”เสียงดังใกล้ตัวเรียกสติหญิงสาวกลับคืนมา ตามมาด้วยควันที่หน้ากระโปรงรถของเธอ ร่างบางตกใจก่อนจะเลี้ยวรถให้จอดที่ข้างทาง จากนั้นเธอก็ลงจากรถเพื่อมาดูอาการของรถสุดที่รักของเธอ
“อะแฮ่ก แค่กๆๆ”เสียงไอดังออกมาจากริมฝีปากเล็กเนื่องจากควันที่พุ่งขึ้นมาหลังจากที่เธอเปิดมันดู ให้ตายเหอะ ! เกิดอะไรขึ้นกับรถของเธอเนี่ย?!?
“ซ่าาาาา” ไม่ทันที่ร่างบางจะทันได้คิดอะไรเสียงฝนที่มาพร้อมกับหยดน้ำที่ตกลงมาจากฟ้า สายฝนตกลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เจริญค่ะ วันนี้มันวันอะไรเนี่ย!
หญิงสาวได้แต่ยืนนิ่งให้ฝนตกลงมากระทบร่างกายของเธอ จนเธอรู้สึกหนาวและต้องยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาโอบรอบตัวเองเอาไว้ เวลานี้ควรจะทำอย่างไรดีนะ ถ้ามีใครสักคนมาช่วยเธอได้ก็คงดี...
“เอี๊ยดดดด” เสียงล้อรถเบรกเสียงดังจนทำให้หญิงสาวต้องชะโงกหน้าออกไปดู เนื่องจากเสียงนั้นดังออกมาจากทางด้านหลังรถของเธอ Porsche 911 Carrera S สีดำราคามากกว่าสิบล้านเป็นจุดเด่นมากไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เมื่อรถจอดสนิท ก็มีร่างสูงเปิดประตูออกมา หญิงสาวมองหน้าตนที่เปิดประตูออกมาได้ไม่ชัดเท่าไหร่นัก เพราะฝนตกแรงมาก ใครกันนะที่ฝนตกขนาดนี้ยังอุตส่าห์ลงมาช่วยเหลือคนอื่น ช่างเป็นคนดีจริงๆ
“รถเป็นอะไรมากรึเปล่าครับคุณ....”ชายหนุ่มร่างสูงรีบวิ่งเข้ามาเพื่อมาดูอาการรถคันสวยของหญิงสาว เมื่อเขาวิ่งเข้ามาใกล้ หญิงสาวก็ถึงกับตาเบิกโพล่ง
“คุณคริส.....”เจสสิก้าเรียกชื่อชายหนุ่มออกไป ไม่ผิดแน่ ใบหน้าที่เธอนึกถึงตลอดทางที่ขับรถมา ตอนนี้กำลังมาอยู่ตรงหน้าของเธอแล้ว
“คุณรู้จักชื่อของผมด้วยหรอครับ...เอ่อ..”ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของชื่อหันไปถาม เขามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะรีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่เขาใส่อยู่ ถอดออกแล้วส่งไปให้หญิงสาว เมื่อเสื้อหลุดออกจากร่างของชายหนุ่ม เผยให้เห็นกล้ามท้องอ่อนๆที่ไม่ดูน่ากลัวแบบพวกเพาะกล้าม ตรงกันข้ามมันมีเสน่ห์น่าดึงดูดใจอย่างน่าประหลาด จนทำให้ร่างบางที่อยู่ข้างๆหน้าขึ้นสีเลยทีเดียว ดีที่ฝนตกไม่งั้นเขาต้องหาว่าเธอหื่นแน่ๆ
“ให้ฉัน? ทำไมหรอคะ” ร่างบางเรียกสติกลับคืนมา ก่อนจะถามชายหนุ่มด้วยความไม่เข้าใจ เขาจะถอดออกทำไม ฝนตกแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกหรือเขาอยากจะโชว์? ก็ไม่น่าจะใช่...
“รีบรับไว้เถอะครับ ชุดคุณมัน...” เมื่อสิ้นคำของหนุ่มหล่อ ร่างบางจึงก้มลงมองชุดที่ตัวเองใส่อยู่ พระเจ้า! เธอลืมไปว่าวันนี้เธอใส่เดรสสีขาวมา เห็นดังนั้นเธอจึงรีบรับเสื้อของชายหนุ่มมาโดยที่ไม่ถามอะไรอีกพลางก้มหน้างุดๆด้วยความเขิน
“ดูเหมือนว่าน้ำในหม้อน้ำรถคุณจะแห้งนะ ผมไม่ได้ติดน้ำกลั่นมาด้วยนี่สิ....คุณเจสสิก้ารีบกลับบ้านมากรึเปล่าครับ?” ร่างสูงเดินเข้าไปเช็คเครื่องยนต์ของรถให้กับเธอ เนื่องจากเขาเรียนวิศวะ การหาสาเหตุแบบนี้เลยไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาสักนิด เขาบอกปัญหาที่เกิดขึ้นกับรถของร่างบางให้เจ้าตัวได้ทราบ ก่อนจะถามคำถามเธอออกไป
“ไม่รีบหรอกค่ะ คุณพอจะซ่อมมันได้รึเปล่าคะ?” หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาเรียกชื่อเธอ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะตอนนี้เธอรู้สึกเป็นห่วงรถลูกรักของเธอมากกว่า
“งั้นดีเลยครับ ถ้าคุณไม่รังเกียจผม เชิญไปขึ้นรถผมก่อนเถอะครับ แล้วเดี๋ยวผมจะตามช่างที่อู่มาดูให้ ถ้าขืนคุณอยู่ตรงนี้นานๆอาจจะไม่สบายได้นะครับ ผู้หญิงตัวเล็กๆอยู่คนเดียวมันอันตรายด้วย ไปกับผมก่อนนะ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรคุณ เชื่อใจผมนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยชวนให้หญิงสาวตัวเล็กไปกับเขาด้วยวาจาสุภาพ พร้อมกับบอกเหตุผลร้อยแปดที่เธอไม่ควรอยู่ตรงนี้ เจสสิก้าลังเลใจนิดหน่อย ก่อนจะพยักหน้ารับข้อเสนอของชายหนุ่มอย่างเขินอาย ไม่อยากเชื่อว่าจะเจอผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งใจดีเหมือนกับเจ้าชายในนิยายที่เธออ่านแบบคนตัวสูงตรงหน้านี้
ชายหนุ่มเดินนำหญิงสาวไปที่รถคันหรูก่อนจะเปิดประตูให้สาวสวยได้เข้าไปนั่ง เมื่อเธอนั่งเรียบร้อยแล้วจึงค่อยๆปิดประตูอย่างกลัวว่าคนตัวเล็กในรถจะตกใจหากปิดแรงๆ จากนั้นก็อ้อมไปนั่งฝั่งคนขับ และสตาร์ทรถออกเดินทางทันที
-----------------------------------------------------------------------------------
จบพาร์ทสองอย่างรวดเร็ว
แบคแทน่ารักเวอร์ =w=
อ๊ายยยย พี่คริสสุภาพบุรุษสุดๆเลยฮ้าาา น่ารักอ่ะ =..=
อยากเห็นกล้ามท้องอ่อนๆของพี่คริส5555555
ไปและนะคะ ไว้เจอกันใหม่ค่าา ^^
ความคิดเห็น