คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ต้องขอขอบคุณSaeneine Sonata< My.iD >มากๆเลยล่ะค่ะ ที่ช่วยคิดชื่อเรื่อง
บทนำ
"เจอแล้ว! ที่นี่แหละบ้านพี่ชายฉัน!!!"ซาวาดะ ทาอิโยะตะโกนบอกเพื่อนๆที่เดินตามหลังมาอย่างเบื่อหน่ายและสุดจะทนกับความร้อนของประเทศญี่ปุ่นนี้
"เออๆ ไม่ต้องตะโกนก็ได้น่าห่างกันไม่ถึง5เมตร ไม่สิถึงเมตรรึเปล่ายังไม่รู้เลย"อิชิอาจิ คานันตะคอกใส่ทาอิโยะเบาๆเพราะกลัวว่าทาอิโยะจะโต้กลับถ้าเธอเสียงดัง
"ทำไมเล่า มันเรื่องของฉัน!!!!!"ทาอิโยะโต้กลับ เพราะเธอไม่เคยคิดที่จะกลัวใครง่ายๆอยู่แล้ว และนั่นทำให้หญิงสาวคนหนึ่งเริ่มตัวสั่น
"อะไรละยะ!"คานันเริ่มเพิ่มเสียงขึ้นมาอีกเดซิเบล และหญิงสาวคนที่ตัวสั่นเริ่มหน้าแดงขึ้นไปเรื่อยๆก่อนที่จะหมดขีดความอดทน
"โว๊ย!! หนวกหู!!!"และเธอคนนั้นคืออินซัทสึ คาเซมุที่นิสัยชอบขึ้นๆลงๆอยู่บ่อยๆ ทำให้ทั้งสองคนนั้นอึ้งไปชึ่วขณะก่อนที่จะเชิดให้กันเพราะคาเซมุไม่เคยสติแตกแบบนี้ให้ใครเห็นเสียเท่าไร
"...งั้นเราเข้าบ้านกันดีกว่า ฉันอยากเจอ'คู่หมั้น'เร็วๆ"ชิซูคานะ โซมูระพูดออกมาจะได้ปิดบังความเงียบได้ทั่วถึง และคนอื่นๆก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
กริ๊งก๊อง~!!!!!
โรเซ่ เอวาโรเน่กดกิ๊งแรงๆเพราะนี่เธอกดกริ่งมาเป็นสิบรอบแล้ว! แต่เจ้าของบ้านยังไม่โผล่หัวมาให้เห็นซักที
"นี่ โรส ฉันว่าเธอกดกริ่งเบาๆดีกว่านะ เดี๋ยวก็พังหรอก..."ฮิบาริ โทมี่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาและนั่นทำให้พวกเธอบางคนถึงกลับสันหลังวาบทันทีทันใด
"นั่นสิ เดี๋ยวพี่ของยัยทาอิก็มาเชือดหรอก"มิโอคาวะ แกนพูดออกมาด้วยหน้าตาที่เรียบๆแม้จะไม่เหมือนกับคำพูดก็ตามที ทาอิโยะหันมามองแกนด้วยสายตาอาฆาตและส่งคำพูดแทนสายตา'ยัยแกน พี่ชายฉันเป็นคนดีนะ ไม่ใช่คนเลวแบบเธอ'เพราะคำพูด(?)นั้นทำให้แกนถึงกับโมโหก่อนที่จะส่งสายตากลับไป'ยัยทาอิ ฉันเป็นรุ่นพี่เธอตั้ง2ปีนะยะ!!!'
"ใครหรือครับ?"ไม่ทันที่ทาอิโยะจะพูดแทนสายตาเธอก็ได้แต่หยุดทำพูด เพราะพี่ชอบสุดแสนจะรักก็โผล่ขึ้นมาซะก่อน
"พี่สึนะ!?"
"อ้าว ทาอิโยะ? มาได้ไงเนี่ย!"
ซาวาดะ สึนะโยชิหรือพี่ชายฝาแฝดของทาอิโยะพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาของตนเองสักนิด แม้จะขยี้ตาไปซักกี่รอบเขาก็ไม่อบากจะเชื่อ
"ก็นั่งเครื่องบินมาสิ เออนี่พี่สึนะ นี่เพื่อนฉันเอง ขอเข้าไปในบ้านได้ไหม??"
"อ๊ะ เอาสิ!!"
สึนะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดีใจอย่างมากๆก่อนที่จะเปิดประตูบ้านเข้าไปเพื่อไปบอกผู้เป็นแม่อย่างร้อนลน
"อ๊ะ อิโยะจังลูกแม่>++<"ซาวาดะ นานะที่ได้ยินสึนะพูดปุ๊บเธอก็รีบวิ่งมากอดทาอิโยะทันทีทันใด จนเกือบทันให้คนข้างๆของทาอิโยะล้มเสียหลักไป
"เฮ้ย! ไม่เป็นไรนะครับ"
"อ๊ะ ขอบคุณค่ะ//"
คาเซมุพูดขอบคุณสึนะเบาๆอย่างเขินอาย ก่อนที่จะเดินไปข้างๆโทมี่ที่กำลังมองหาแมงมุม(?)อยู่ในบ้านแห่งนั้นอยู่
"เออ...หนูชื่อโรเซ่ เอวาโรเน่ค่ะ คุณน้า..."
"น้าชื่อนานะจ๊ะ!"
"ชิซูคานะ โซมูระค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณน้านานะ"
"อิชิอาจิ คานันค่ะ!"
"อินซัทสึ คาเซมุค่ะ"
"ฮิบาริ โทมี่ค่ะ"
"...!!"เพราะชื่อของโทมี่จึงทำให้นานะและสึนะถึงกลับตะลึงว่าทำไมถึงนามสกุลเหมือนฮิบาริ เคียวยะผู้คุมกฏจอมโหดของเมืองนามิโมริ
"เขาเป้นน้องของฮิบาริคนนั้นน่ะค่ะ ฉันชื่อมิโอคาวะ แกนค่ะ"
"...!!...เออ...งั้นไปข้างบนกันก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวแม่ทำข้าวไว้ให้"
"..ขอบคุณค่ะ!"ทั้งหมดกล่าวขอบคุณนานะอย่างยิ้มแย้มแม้บางคนจะไม่ยิ้มก็ตามที
"...รู้สึกเหมือนลืมแนะนำใครไปอย่างงั้นแหละ"สึนะพูดกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะพาสาวๆขึ้นไปข้างบนและผู้ที่เขาลืมนั่นก็คือ'รีบอร์น'ที่กำลังยืนโมโหสึนะอยู่ตรงเก้าอี้กินข้าว!!
จบแล้วกับบทนำ
สั้นไปไหมคะ???
ความคิดเห็น