คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Shot Fic B.A.PxYou
เพลงเพราะ ๆ จาก B.A.P
อีกไม่กี่วันก็จะวันวาเลนไทน์แล้วนะรีด ><
แต่งสนองตัวเองกับรีดซะนิดซะกน่อย ^^ เฮ้ ๆ
กริ๊ง ๆ เสียงกระดิ่งหน้าร้าน Coffee shop ที่มีเจ้าของร้านนามว่า ‘จอง แดฮยอน’ดังเป็นสัญญาณว่ามีแขกเข้ามาเยือนที่ร้านแห่งนี้
“สวัสดีครับ วันนี้รับอะไรดีล่ะ (..ชื่อคุณ..)”เสียงนุ่มทุ้มน่าฟังของเจ้าของร้านเอ่ยถามคุณอย่างสุภาพ
“อ่า...ชีสเค้กกับลาเต้ค่ะ”คุณบอกกับเจ้าของร้านสุดหล่อไป
5 นาทีผ่านไป เวลา 5 นาทีของคุณมันชั่งผ่านไปเร็วเหลือเกิน 5 นาทีที่คุณได้มองแดฮยอนทำไมนะ ? ทำไมมันผ่านไปเร็วอย่างนี้ 5 นาทีที่ได้มองแดฮยอนใกล้ ๆ แบบนี้ .
“อ่ะนี่ได้แล้ว”เสียงแดฮยอนทำให้คุณหลุดจากภวังค์
“อา....ค่ะ ^^”คุณยื่นมือไปรับของจากแดฮยอนแล้วเดินออกจากร้านไป คุณมาร้านแดฮยอนจนแทบจะเป็นกิจวัตรประจำวันของคุณไปแล้วล่ะ
จนมาวันหนึ่ง. . . . . . .
กริ๊ง ๆ เสียงกระดิ่งที่ประตูดังขึ้น
“อ่า นึกว่าใคร ที่แท้ก็ (..ชื่อคุณ..) นี่เอง J”แดฮยอนเอ่ยทักทายคุณด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอันอบอุ่น
“ค่ะ เอาชีสเค้กกับลาเต้นะค่ะ”คุณบอกแดฮยอนแล้วยืนมองแดฮยอนที่หน้าเคาน์เตอร์
“เหมือนเดิมทุกวันไม่เบื่อเหรอ ?”แดฮยอนเอ่ยถามคุณแล้วละสายตาจากสิ่งที่ทำแล้วมองหน้าคุณแทน
“ก็......เบื่อนะ แต่ไม่รู้จะกินอะไร กินคนขายได้มั้ยล่ะ ? .////.”ประโยคสุดท้ายเบาหวิวจนไม่ได้ยิน
“ห๋ะ ? ว่าไงนะ อะไรคนขายนะ”แดฮยอนยื่นหน้ามาใกล้ ๆ คุณ
“อ่ะ....เปล่าหรอก ^///^”ถึงปากจะบอกว่าเปล่า แต่สีหน้ามันบ่งบอกถึงความเขินกับประโยคที่พูดไปเมื่อสะครู่ที่ผ่านมา
“อ่า...ไปล่ะ...นะ”คุณรีบเดินออกมาจากร้านโดยไม่ทันระวังเข้า
ผลั่ก !
“เฮ้ย ! ตาไม่มีเหรอว่ะ คนยืนอยู่นี้ ชนมาได้ไงห๋ะ ?”ร่างสูงใหญ่ของนักเลงคนหนึ่งตะโกนขึ้น
“เอ่อ ขะ..ขอโทษค่ะ”คุณรีบเอ่ยหลังจากโดนตวาดใส่
“หึ ขอโทษแล้วหายเจ็บมั้ยว่ะ !!”ร่างสูงใหญ่ตะคอกใส่คุณอีกครั้ง
“หื้ม หน้าตาดีนิ่ มาเป็นเมียพี่ดีมั้ยน้อง ?”นักเลงอีกคนพูดจาแทะโลมคุณและจับข้อเล็กของคุณหลวม ๆ
“ปล่อยนะ !”คุณร้องบอกแล้วพยายามสะบัดมือของนักเลงร่างยักษ์
“เฮ้ย ! ทำอะไรน่ะ”เสียงนุ่มทุ้มอันคุ้นเคยดังจากหลังคุณ เสียงนี้มัน ‘พี่แดฮยอน’
“เสือก แกเป็นใครว่ะห๋ะ “ นักเลงคนหนึ่งในกลุ่มถามแดฮยอนแล้วมองอย่างหาเรื่อง
หมับ แดฮยอนข้อมือเล็กของคุณแล้ววิ่งออกจากหน้าร้าน
.
.
.
.
.
.
.
.
“แฮ่ก ๆ พะ...พี่แดฮยอน พอก่อน เหนื่อย”คุณร้องบอกแดฮยอน
“อย่าเพิ่งสิ พี่ยังไม่เหนื่อยเลย”
บทสนทนาข้างต้นน่าคิดมั้ยล่ะ ? (อิไรท์มันคิดไปคนเดียวสินะ)
“แต่มันก็ไกลแล้วนะ แฮ่ก”คุณพูดแล้วหอบ
“เดี๋ยวมันก็ตามมาทันหรอก”แดฮยอนพูดแล้วพาคุณวิ่งอีกครั้ง
.
.
.
.
.
.
.
::สวนสาธารณะ::
หลังจากที่วิ่งเกือบอ้อมเมืองแล้วคุณกับแดฮยอนก็นั่งพักอยู่ที่ม้านั่ง
“เอ่อ.....พี่แดฮยอนมือ..... .////.”คุณบอกแดฮยอนที่ยังจับมือคุณแน่น
“อ่า....เอ่อ...ขอโทษ”แดฮยอนปล่อยมือจากคุณ อันที่จริงไม่อยากให้ปล่อยเลย แต่มันดูไม่ดีเท่าไร
“ฉันต่างหากล่ะ ที่ต้องขอโทษพี่ ที่ทำให้พี่เดือดร้อน”
“ไม่เป็นไรหรอก พี่เต็มใจน่ะ ^^’ “แดฮยอนยิ้มให้คุณแล้วปาดเหงื่อ
“ทำไมค่ะ ?”คุณเอียงหน้าถามอย่างสงสัย
“คือ......พี่....ชอบเราอ่ะ .///.”แดฮยอนหลบสายตาคุณอย่างเขิน ๆ
“ >///////< “คุณไม่พูดอะไร คุณก็หลบหน้าแดฮยอนเหมือนกัน
“แล้วเราอ่ะ รู้สึกไงกับพี่ ?”แดฮยอนเอ่ยปากถามคุณ
“คือ........ฉัน.....ก็ชอบพี่เหมือนกัน .////.”
จุ้บ แดฮยอนหอมแก้มคุณอย่างแผ่วเบา ใบหน้าหวานของคุณแดงระเรื่อ
“พี่แดฮยอนทำอะไรน่ะ -////-“คุณถามแดฮยอนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
“หอมแก้มไง ^^”แดฮยอนตอบคุณแล้วยิ้ม
“เป็นแฟนกับพี่นะ”แดฮยอนกุมือคุณแล้วถาม แดฮยอนส่งสายตาอ้อนวอดมาให้คุณ แน่นอนว่าคุณแพ้สายตาแบบนั้นของแดฮยอน
“อื้อ -/////-“คุณตอบแล้วก้มหน้างุดด้วยความเขิน
.
.
.
.
.
.
Daehyun Part
ผมน่ะชอบ(..ชื่อคุณ..)ตั้งแต่เจอครั้งแรกแล้วครับ หลังจากนั้น(..ชื่อคุณ..)ก็มาร้านผมทุกวันจนผมแอบเข้าข้างตัวเองไปแล้วว่า(..ชื่อคุณ..)อาจจะชอบผม จนวันนั้นที่(..ชื่อคุณ)โดนนักเลงหาเรื่อง ผมเลยเข้าไปช่วยโดยการพาวิ่งครับ ไม่ใช่ว่ากลัวนะครับ แต่พวกมันเยอะอีกอย่างมันอาจทำร้าย(..ชื่อคุณ..)เลยเลือกที่จะพาวิ่งดีกว่า ผมเลยสารภาพไปว่าผมน่ะชอบ(..ชื่อคุณ..)คำตอบคือ ใจเราตรงกันครับ จอง แดฮยอนมีความสุขครับ ^^
End Daehyun Part
#Talk มาคุยกันหน่อย
เย้เป็นไงสนุกมั้ยครับรีด
แต่งสนองเนื่องใจเทศกาล
วันวาเลนไทน์ให้เลยนะหนิ่ อิสอิส
มาลงให้ ช่วงนี้ว่างและไม่ขี้เกียจเลยมาลง
เม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน้าาาาา
shot Fic shot จริง ๆ สั้นมากกก
ขอโทษครับ 5555 (. .)
ความคิดเห็น