ภารกิจรักของอายูมิจัง

ลำดับตอนที่ #12 : ทับทิมสีเลือด : จดหมายจากจอมโจร

          วันอังคาร 27 พฤศจิกายน : เวลา 00.00 น.
     "ฮะ..ฮัดเช่ย!! " นั่นเป็นเสียงจามของคนๆหนึ่ง
     "คุณหนูครับ ผมว่าค่อยรอจนถึงตอนเช้าจะดีกว่านะครับ เพราะพรุ่งนี้โรงเรียนของคุณหนูก็ปิดด้วยผมว่า ค่อยไปพรุ่งนี้มันจะ..."
     "ไม่ได้หรอก ต้องให้ฝ่ายนั้นเตรียมตัวก่อนน่าจะดีกะ...ฮะ ฮัดเช่ย!!! (ซื้ด... น้ำมูกมันไหลไม่หยุดเลยแฮะ...) กว่าน่า"
     "งั้นรึว่า..."
     "ใช่ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ฉันไม่อยากให้มันช้าไปกว่านี้แล้วล่ะ แล้วอีกอย่างนะงานนี้น่ะ มีรูบี้ โกลว์ (Ruby Glow) เป็นเดิมพันเชียวนะ" อัญมณีทับทิมประหลาดซึ่งมีสีแดงดั่งสีที่เข้มจนน่ากลัวของเลือด แต่ยังคงเปล่งประกายอย่างงดงาม รูบี้ โกลว์ ชิ้นนี้นั้นเป็นอัญมณีที่มหาเศรษฐีนามว่ารินเนะสึเกะ คาอุจิโร่หรือพ่อของคานะจังคู่แข่งของอายูมิอุตส่าห์ประมูลชนะได้มาในราคา 20 ล้านเยนมาสดๆร้อนๆเมื่อเดือนก่อนนี้นี่เอง ซึ่งอัญมณีนั้น พึ่งมีการขุดพบและเจียรไนอย่างประนีตจากฝีมือของช่างเจียรไนเพชรมืออาชีพชื่อดังเป็นรูปทรงหยดน้ำอย่างงดงาม
     "ง้้นผมไปก่อนนะ" คนๆนั้นบอกลา
.....................................................................................................................

          เช้าวันนั้น เวลา 05.57 น.
       ณ คฤหาสน์รินเนะสึเกะ     หญิงรับใช้คนหนึ่งตื่นนอนขึ้นมาตามปกติเพื่อมาทำความสะอาดลานหน้าบ้านตามเคย และเธอก็ชอบไปมองดูที่ช่องใส่จดหมายที่เธอรู้อยู่แล้วว่ามันจะต้องไม่มีสิ่งใดใส่ไว้เลย แต่วันนี้มันกลับมีอะไรบางอย่างใส่อยู่ด้านใน เป็นกระดาษแผ่นเล็กๆแผ่นหนึ่ง เธอเดินเข้าไปใกล้และหยิบมันขึ้นมาโดยไม่ได้มองดูเนื้อความในกระดาษแผ่นนั้น แล้วเธอก็เก็บมันเข้าไปในกระเป๋าของเธอ กะว่าจะเอากระดาษแผ่นนั้นไปให้เจ้านายของเธอในเช้าวันนี้เมื่อเขาตื่นแล้ว
     06.30 น.
     "นายท่านคะ ตื่นได้แล้วเช้าแล้วค่ะ มีกระดาษมาเสียบอยู่ที่ช่องรับจดหมายของเราค่ะ ดิฉันยังไม่ได้ดูหรอกค่ะ เชิญท่านค่ะ นี่ค่ะ" หญิงรับใช้คนนั้นพูดพร้อมกับยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้กับเจ้านายของเธอ แล้วเธอก็เดินออกไปนอกห้องห้องนั้นแล้วเดินเลี้ยวไปตามทางเพื่อไปปลุกลูกสาวของเขา รินเนะสึเกะ คานะจังนั่นเอง  แต่ก่อนที่เธอจะได้เลี้ยวไปนั่น ก็พลันได้ยินเสียงร้องอย่างหวาดผวาดังลั่นขึ้น...ดังมาจากห้องของเจ้านาย
     "นายท่านคะ เกิดอะไรขึ้น" หญิงรับใช้พูดด้วยความตกใจ
     "มัน มะ มะ...มัน..." เขารวรวมคำพูดได้เพียงเท่านี้
......................................................................................................................

          เช้าก่อนเข้าเรียนวันนั้น
     หลังจากไม่ได้พูดถึงไปนาน (อีกแล้ว) ระหว่างที่กำลังซ้อมละครเรื่องเดอะเลิฟออฟพริ้นเซสอยู่นั้นคานะก็เริ่มเปิดฉากพูดเรื่องจดหมายฉบับนั้นอย่างเว่อ...เกินจริง จนถึงเวลาเริ่มซ้อมและผู้ช่วยในการฝึกซ้อมเดินเข้ามาแล้ว เธอก็ยังไม่หยุดพูด...  
     "นี่ แล้วเธอคอยดูนะ วันนั้นน่ะพ่อฉันน่ะ จะจับมันให้ได้คาหนังคาเขาเลยล่ะ..."  เช่นนี้เป็นต้น แต่เมื่อเธอเริ่มพูดถึงเรื่องเนื้อหาในจดหมายก็ทำให้โคนันเริ่มสนใจขึ้นมาจึงหันไปหาคานะด้วยควมนใจและตั้งใจที่จะฟัง