คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เสียอึระทึึโรมอฟ้าร้อัสนั่นไปทั่วผืนป่า
ร่าอรรนอนแน่นิ่ไม่สนใฝนเม็ให่ที่สาลมาระหน่ำ
อาเป็นเพราะ..เยื้อนายไป็ไม่เิอะไรึ้น..
โลหิาบาแผลให่รหน้าท้อไหลทะลัออมาประหนึ่น้ำพุ
ร่าบาไอพร้อมเลือำโออมาเปรอะเปื้อนอาภร์สีาวย้อมเป็นสีแาน..
เหมือนวามายะมาเยือนร่าบาในอีไม่้า..
สมอโล่ว่าเปล่า
ภายในเหมือนเป็นเพียแ่ห้อสีาวที่ไม่มีอะไรทั้สิ้น.. เธอื่ออะไรหนอ..
มาาไหนัน.. ำถามยาที่ะรู้พรั่พรูเ้ามาในสมอ
หูอื้ออึเพราะเสียฟ้าร้อที่ัระหน่ำั่ลอรบ..
วาพร่าเลือนรื้นไป้วยน้ำา..
เ็สาวะหนัไ้ว่า.. วามายำลัืบลานเ้ามา..
ปราเาอร่าสูำยำ
วาอันแสนพร่าเรือนนั้นมอไม่เห็นรายละเอีย..
บาที.. อาะเป็นมัุรามารับนา..
แู่่ๆร่าายอันหนาวเย็นลัวถูลุม้วยผ้านสัว์ผืนหน้า
ร่าสูโอบอุ้มเธอไว้อย่าเบามือ่อนะ่อยๆ้าวอย่ามั่นออไป..
สิอเธอนั้นเลือนราเหลือเิน..
อยาเพียหลับาแล้วเ้าสู่ห้วนิทรา ไม่อยารับวามเ็บปวาแบบแผลรหน้าท้อ..
แ่ถ้าหลับ
็เท่าับว่าเธอไ้ยอมำนน่อวามาย..
ไม่..
เธอะ้ออยู่่อไป
วาที่พยายามปรือึ้นนั้นหนัอึ้
พยายามเพ่มอใบหน้าอผู้โอบอ้อมอารีที่่วยเหลือเธอไว้
สัมผัสแ็ๆที่หลัปราึ้นเมื่อร่าสูวาเธอบนเวียนันหนึ่ทีู่เหมือนเหมาะะนฟามาว่าให้ผู้นใ้เป็นยานพาหานะ
ไม่มีแม้แ่หลัาันฝน..
านั้น็มีร่าอบุรุษอีสอนึ้นมา
พวเาสามน่ารุมล้อมรอบเธอแลเปลี่ยนวามิ้วยน้ำเสียเป็นัวล
ายที่ร่าเล็ที่สุหายไปาุสายาอเธอ่อนะลับมาพร้อมับอุปร์บาอย่า
ายนนั้นเลิอาภร์อเธอึ้นแบบไม่เรลัวฟ้าิน
เาหยิบอะไรบาอย่า่อนะบี้มันให้เป็นผเล็ๆแล้วโรยลไปที่แผล
วามแสบ่านแล่นเ้ามาาบาแผลไปทั่วร่าาย
แ่ไม่นานนั็เหมือนโลหิสีแาน่อยๆหยุไหลลเหมือนไ้รับารห้าม..
พวเายัยุ่ับบาแผลเธอ้วยวามระวนระวาย
เ้าอร่าที่พยายามเพ่มอบุลทั้สาม็เริ่มหมวามพยายาม..
หนัาอเธอหนัเหมือนมีปริศนามาึให้มันปิล..
ความคิดเห็น