ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    END [GOT7 Markbam] Love Announcement รักก็บอก

    ลำดับตอนที่ #6 : EP5 Secret Relationship

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 57



    Youngjae's Part
     



    "สวัสดี..มาแล้วหรอพาร์ทเนอร์ของฉัน :)"
     

    ผมยืนมองแจ็คสันฮยองถือเค้กออกมาจากห้องครัว
    .

    .

    .

    .
    สามเดือน
    .

    .

    .
             สามเดือนแล้วที่เราแอบคบกัน..ยังไม่นับก่อนหน้านั้นที่แจ็คสันฮยองจีบผมก่อนที่เราจะคบกันอีก ตอนแรกผมก็ไม่ยอมคบกับพี่เค้าหรอก แต่สุดท้ายก็เป็นแบบนี้จนได้...
     


    จะบอกว่าเราสองคนเลวก็ได้ ผมแอบมีคนอื่นแจ็คสันฮยองก็แอบคบกับแฟนของเพื่อน
     


        หลายครั้งที่ผมจะพยายามยุติความสัมพันธ์บ้าๆนี่ แต่แจ็คสันฮยองก็ขอร้องให้ผมอยู่ต่อทุกครั้ง…..แล้วผมก็ใจอ่อนทุกครั้งที่เห็นคนตรงหน้าขอร้องอย่างจริงจัง…..
     


        แจ็คสันฮยองวางเค้กลงบนโต๊ะ แล้วจับมือผมให้เดินตามไปที่โซฟากลางห้อง เขานั่งลงบนโซฟาก่อนจะดึงผมให้นั่งอยู่บนตักของเขา -///- โซฟาก็ออกจะกว้าง ทำไมต้องให้ผมนั่งบนตักฮยองด้วยเล่าา
     


    "พาร์ทเนอร์ เราเป็นพาร์ทเนอร์กันแล้วนะแจ ต่อไป..ต่อหน้าพวกนั้นเราสามารถใกล้ชิดกันได้โดยไม่มีใครสงสัยแล้วใช่ไหม" แจ็คสันเอามือโอบรอบเอวผม แล้วเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่ของผม
     


         ผมหันหน้าไปหาแจ็คสันฮยอง ก่อนจะเอามือประคองใบหน้าคมนั้น เพื่อสบตากับคนที่ผมนั่งอยู่บนตักตอนนี้...สายตาของเขาที่มีแต่ผมคนเดียว
     


    "คงงั้นมั้ง ผมดีใจนะที่เป็นแบบนั้น แต่ก็อดกังวลไม่ได้อยู่ดี" ผมขมวดคิ้ว
     


    "ไม่เอาน่าคนดี...ไม่ทำหน้ามุ่ยนะครับ เดี๋ยวไม่น่ารักนะ" แจ็คสันฮยองใช้มือข้างนึงขึ้นมาลูบที่คิ้วของผมอย่างแผ่วเบา
     


    "ผม...ไม่อยากให้พี่เจบีรู้เรื่องของเรา" ผมพูดออกไปเบาๆ
     


    "อืมมม" แจ็คสันฮยองหลบสายตาของผมไปแปปนึงก่อนจะหันมาคลี่ยิ้มให้ผม "ฮยองว่าเรามาฉลองวันครบรอบของเราดีกว่า ไม่พูดเรื่องนี้กันเนอะ :)"
     
     
    หลังจบคำพูดนั้นผมก็ลุกขึ้นจากตักของแจ็คสันฮยองแล้วมองไปที่รอบๆห้องของเขา
     


         ตอนนี้..ในห้องของแจ็คสันฮยองมันเหมือนจัดงานปาร์ตี้เล็กๆทั้งๆที่มีแค่เราสองคนมาฉลอง ผมรู้สึกว่า มันเต็มไปด้วยความอบอุ่น……ตลอดสามเดือนที่ผ่านมาผมมักได้รับอะไรแบบนี้จากแจ็คสันฮยองเสมอ...
     


    "ยองแจ วันนี้ฮยองทำสปาเกตตี้ไว้ให้กินด้วยนะ มาลองชิมเร็ว" แจ็คสันฮยองกวักมือเรียกผมจากโต๊ะอาหาร ที่มีเทียนจุดอยู่ และดอกไม้ช่อสวยที่ถูกวางเอาไว้ ......โรแมนติกเกินไปแล้วนะไอ้พี่หวัง >/////<
     


    "เน~ ไปแล้วๆๆ"
     


    ผมเดินมาหยุดที่โต๊ะอาหาร ก่อนจะสำรวจมองอาหารที่อยู่บนโต๊ะ เอ่ออ...บรรยากาศก็ดีนะ เจออาหารนี่หมดมูทเลย ฮ่าาาๆๆๆๆๆ
     


    "ฮยอง~ นี่มันสปาเก็ตตี้จริงป้ะเนี่ย" ผมเอาซ้อมจิ้มเส้นสปาเกตตี้ม้วนๆขึ้นมา กินได้ใช่ไหมเนี่ย เส้นยังแข็งอยู่เลย 5555
     


    "จริงๆสิ" พยักหน้ารัวๆด้วยความตื่นเต้น ...เห็นอย่างงั้นผมเลยเอาเข้าปากหนึ่งคำเพื่อทดสอบรสชาด
     


    "ฮยองงง เส้นโคตรแข็งเลย 555555555"
     


    "เห้ยจริงอ่ะ !!! ไม่รู้นิหว่า นี่ก็เพิ่งหัดทำครั้งแรกให้นายกินอ่ะ" แจ็คสันเบะปาก
     


    หัดทำให้ผมหรอ...
     

     


    ตึกตัก ตึกตัก
     

     


    เอาอีกแล้ว มีแต่สิ่งที่ทำให้ผม ฮยองคนนี้ชักจะเกินไปแล้วนะ ไม่รู้หรือไงว่าความสัมพันธ์ของเราควรอยู่จุดไหน
    .
    .
    .
    .
    .
    3 เดือนที่แล้ว ~
     


    'ยองแจ..ฉันว่า...'
     

    'แจ็คสันฮยอง ถ้าจะมาพูดเรื่องนั้นหน่ะ..พอเหอะ ผมบอกแล้วว่าผมรักเจบีฮยอง ฮยองก็ไม่ควรทำแบบนี้นะ' ผมถอนหายใจเหนื่อยอ่อนกับคำขอร้องครั้งที่ 7 ของเค้า
     


    'แต่นายจะไม่คิดดูอีกหน่อยหรอ'
     

    'ดีแค่ไหนแล้วที่ผมไม่บอกเจบีฮยองเรื่องนี้'
     


    'ฉันรู้...นายไม่บอกหรอก'
     

       แจ็คสันฮยองมองหน้าผม แล้วยิ้มมุมปากเล็กๆ ....เกลียด...เกลียดรอยยิ้มของเขา แล้วไหนจะสายตาที่เหมือนรู้ทันไปหมดซะทุกอย่าง
     


        ผมยอมรับว่าผมก็รู้สึกดี ที่มีฮยองคนนี้ที่คิดไม่ซื่อกับผมอยู่ข้างๆ... ครั้งแรกที่ฮยองมาบอกให้ลองคบกับเค้าทั้งๆที่ผมกำลังคบกับเจบีฮยองอยู่ ผมตกใจมาก ไม่รู้ว่าไอ้พี่นี่คิดบ้าอะไรอยู่ถึงทำแบบนี้
     


        ผมโคตรกังวลและคิดมากอยู่คนเดียว..ใช่!! ตอนแรกผมไม่บอกเจบีฮยองเพราะกลัวพวกเค้าสองคนทะเลาะกัน ผมมันเป็นคนที่มาทีหลัง แต่พวกเค้าเป็นเพื่อนกันมาก่อน ผมไม่อยากให้พวกเขาแตกแยกกันเพราะผม แล้วถ้าผมบอกไป แจ็คสันฮยองอาจจะไม่ยอมรับก็ได้
    .
    .
    ผมได้แต่คิดว่า อ่อออ คงล้อเล่นกันใช่ไหม เพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่าแจ็คสันฮยองเป็นคนกวนตีนขนาดไหน -__-
     


    'นายไม่ลองคบฉันดูหรอ สนุกดีออก ฉันจะทำให้นายมีความสุข ส่วนนายก็รับความสุขของฉันไป แค่นี้ก็วินวินทั้งคู่'
     


    'ฮยอง!!' ผมพูดเสียงดัง ราวกับว่าจะเตือนให้หยุดความคิดนี้
     


    'นายหน่ะรักมัน...แต่มันเคยทำให้นายมีความสุขจริงๆรึเปล่า' แจ็คสันฮยองจับต้นแขนของผม ทำเหมือนว่าจะเค้นบางอย่างออกจากปากผมให้ได้
     


    ....มีความสุขสิ..ผมมีความสุขที่เรารักกัน คบกัน..แต่บางครั้งผมก็คิดว่ามัน...ยังไม่พอ...หรือผมอาจจะโหยหาความรักความสนใจจากเจบีฮยองมากเกินไป....
     


    'ผมรักเจบีฮยอง..'

     


    'ฉันรู้..แต่นายจะปฏิเสธว่านายไม่ชอบฉันหรอ ฉันไม่เชื่ออย่างนั้นหรอกนะ'
     


    'ผม..ไม่..'
     


    'ฉันมั่นใจว่าฉันจะทำให้นายมีความสุขกว่ามัน'
     


    'ฮยอง!! เจบีฮยองเค้าเป็นเพื่อนฮยองนะ' ผมเหวกลับให้กับความดื้อดึงของเขา
     


    'ใช่!แต่มันก็เป็นอีกเรื่องนึง ฉันแค่ชอบนาย ฉันผิดหรอ' แจ็คสันตะโกนขึ้นมาจนตัวผมเองยังสะดุ้ง ...จริงจังขนาดนี้เลยหรอ...
     


    '.....'
     


    'ยองแจ ฉันสัญญาว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับที่สุด ฉันจะไม่ปริปากบอกใคร ฉันอยากดูแลนาย ไม่ต้องมีเวลาให้ฉันมากก็ได้ ไม่ต้องสนใจฉันก็ได้ ขอแค่รับความรู้สึกของฉันก็พอ'

    แจ็คสันฮยองรวบตัวผมไปกอดแน่น
     


    'ฮยอง...' ผมพยายามดันตัวแจ็คสันฮยองออกแต่ก็ไม่เป็นผล เค้ากลับรัดผมแน่นขึ้นไปอีก ก็เลยต้องปล่อยให้เลยตามเลยไป
     

    'ฉันจะถือว่านายไม่ปฏิเสธฉันนะ'
     

    'แต่..ฮะ..'
     

    'ขอบคุณนะยองแจ'

     



    จริงๆเหมือนเค้ารวบรัดให้ผมไม่สามารถปฏิเสธในครั้งสุดท้าย แต่ผมยอมรับ...ผมก็ใจอ่อนกับเขาจริงๆ
    .
    .
    .
    ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ผมก็เปิดใจให้เค้ามากขึ้น แต่ผมก็ยังไม่รักเขาหรอกนะ คนเดียวที่ผมรักคือเจบีฮยองคนเดียว เราคบกันมาเกือบจะสองปีแล้ว จะให้ผมรักแจ็คสันฮยองที่เพิ่งคบกันสามเดือนได้ยังไง
     
     
    ป๊อก~


    "ยองแจ..คิดอะไรอยู่ห้ะ เหม่อเชียว" ผมสะดุ้งหลังจากที่แจ็คสันฮยองเอามือมาดีดหน้าผากผม
     

    "เจ็บนะ~"
     


    "โอ๋ๆๆ ขอโทษๆๆๆ...นี่ฮยองสั่งอาหารมาใหม่และ เดี๋ยวกินกัน กินเสร็จแล้วเดี๋ยวฮยองขับรถไปส่งบ้าน" เขาเอามือมาขยี้หัวผม...ผมยุ่งหมด
     


    "สั่งตอนไหนเนี่ย..จริงๆผมก็กินไอ้สปาเกตตี้ที่ไม่ได้ต้มเส้นของฮยองได้นะ ฮ่าๆๆๆ" ได้ทีผมเลยแซวเค้ากลับบ้าง ก็ชอบแกล้งคนอื่นดีนัก
     


    "โหยย แซวหรอ..คราวหน้าเฮียหวังคนนี้จะเป็นเชฟกะทะเหล็ก จะโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้นายกินเลย"
     


    "ฮ่าๆๆ...ไว้คราวหน้าเรามาทำด้วยกันนะ" ผมหัวเราะร่วนก่อนจะจัดการกับไอ้สปาเกตตี้ตรงหน้าทีละน้อย...  "จะว่าไปมันก็อร่อยเหมือนกันนะฮยอง ผมกินได้เนี่ย"
     


    "...."
     


    แจ็คสันฮยองเงียบไปหลังจากที่ผมพูด จนผมต้องเงยหน้าขึ้นมาดู ..กลับเห็นเค้าจ้องหน้าผมแล้วยิ้มให้ผม
     


    "ฮยองเป็นไร ยิ้มอะไร มีอะไรหรอ"
     


    "นายหน่ะ เริ่มรักฉันแล้วใช่ไหม"
     


    ผมตกใจกับคำถามนั่นนิดนึง ไหนจะสีหน้าที่มั่นใจนั่นอีก แล้วทำไมผมรู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นมาหล่ะเนี่ย
     


    "บ้าหรอฮยอง ฮยองก็รู้ว่าผมรัก.."
     

     
    จุ๊บ~
     


    o///O
     


    อยู่ๆแจ็คสันฮยองก็โน้มหน้ามาจุ๊บผมเบาๆเหมือนกับว่าจะปิดปากให้ผมไม่ต้องพูดอะไร
     


    "ไอ้บ้า.." ผมตีฮยองคนนั้นไปรัวๆ ใครให้ทำแบบนี้ห้ะ
     


    "น่ารักจัง เวลานายเขินเนี่ย"
     


    "-//////-"
     



    "งั้นถามใหม่..ชอบฉันบ้างยัง" แจ็คสันเท้าคางมองหน้าผม
     


    "ชะ..ชอบมั้ง" ผมก้มหน้าตอบ
    .
    .
    "ก็ชอบมากกว่าเดิม......"

     


    แล้วอย่างนี้ ผมจะเลือกได้ยังไง อีกคนผมก็รักมาก อีกคนผมก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเขา
     

          ตอนนี้ก็ได้แต่หวังว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆมันก็ดี ผมมีทั้งคนที่ผมรัก และคนที่ทำให้ผมมีความสุข จะบอกว่าผมเห็นแก่ตัว
    .
    .
    .
     
    ผมก็ยอม



    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    นี่เป็นตอนของยองแจเต็มๆเลย อาจจะสั้นไปนิสนึง ซอรี่ๆๆๆๆ รู้สึกจะดราม่าหน่อยๆมั้ยอ่า เดี๋ยวตอนหน้าค่อยมากุ๊กกิ๊กกะพี่มาร์คแล้วก็น้องแบมกันนะค้าาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×