คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP2 D&M CLUB
1 อาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก แน่นอนว่ารุ่นน้องที่ขึ้นมาเกรด 10 อย่างพวกผม ต้องมีชมรมให้อาศัยสิงสู่อยู่แล้ว
อาทิตย์นี้ก็เลยวุ่นวายมากเลยทีเดียว เพราะพี่ๆในชมรมต่างโปรโมตชมรมตัวเองกันทั้งนั้น ในโรงเรียนตอนนี้ก็มีทั้งใบปลิว ใบสมัคร หรือแม้แต่โปสเตอร์ที่แปะตามกำแพงก็มีเต็มไปหมด
"ไอ้แบมมม จะเข้าชมรมอะไรวะ มีคนมาแจกใบสมัครมึงป้ะ ... ของกูนี่มีรุ่นพี่มาชวนไปอยู่ตั้งสามชมรมวะ" ไอ้ยักษ์ถามผม
"อ่ะ..นี่ไง"
ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋านักเรียนตัวเองแล้วหยิบปึกใบปลิว ใบสมัคร ที่พวกรุ่นพี่ยัดใส่มือผม เชิญชวนให้มาเข้าชมรมอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้ผมจะรีบเดินออกมาจากตรงนั้นแล้ว พวกพี่ๆก็ยังไม่วายตะโกนย้ำให้ผมเลือกชมรมพวกพี่เค้าอยู่นั่นแหละ
น้องแบมไม่เข้าใจทำไมต้องมาชวนด้วยนี่ จริงๆผมไม่ต้องคิดแล้วแหละว่าจะอยู่ชมรมอะไร แหม่ๆๆๆ เราก็รู้ๆกันอยู่ว่าฮยองคนนั้นอยู่ชมรมอะไร ผมก็จะไปตามติดชีวิตดาวเลยแหละ
"โอโหวววว มึงๆ ดูนี่ดิๆ มีแต่คนมาชวนน้องแบมหว่ะไอ้แจ" ไอ้ยูคสะกิดไอ้แจให้หันมาดูใบปลิวทั้งหลายแหล่ ที่กองอยู่บนโต๊ะของผม
"โห ไอ้แบมทำไมมันเยอะอย่างงี้วะ"
ไอ้ยองแจหยิบปึกกระดาษพวกนั้นออกมาอ่านทีละใบ
"ชมรมฟุตบอล ชมรมบาสเก็ตบอล ชมรมลักบี้ ชมรมต่อยมวย ชมรมว่ายน้ำ โหยยย นี่เค้าเห็นมึงเป็นนักกีฬาโอลิมปิกหรือยังไงวะ5555"
"แต่ละอย่าง เน้นคลุกวงในมากเลยไอ้แบม บอกได้คำเดียว มึงไม่รอด!!!"
"ตลกและพวกมึง ทำเป็นล้อเล่นไปได้...กูยังไม่รู้ว่าจะปฏิเสธพวกพี่เค้ายังไงด้วยเนี่ย" ผมลำบากใจจริงๆนะ พวกพี่ๆเค้าอุตส่าห์ชวนทั้งที
"55555 น้องแบมลำบากใจแล้วเว้ย เกิดมาน่ารักก็งี้แหละ มีแต่คนต้องการตัว" ไอ้ยูคยิ้มล้อเลียนผม ตามด้วยเสียงหัวเราะของไอ้ยองแจที่ร่วมสมทบ
"-____-"
"โหยหน้าบูดเป็นตูดเลย แบมบี้" ไอ้ยองแจหันมาหยิกแก้มผมอย่างหมั่นไส้
แล้วไอ้แบมบี้อะไรนั่นเลิกเรียกเถอะ แบ๊วจริงงง
"แล้วสรุปพวกมึงจะอยู่ชมรมไรกันเลือกยัง" หลังจากปัดมือไอ้ยองแจออกไปจากแก้ม ผมก็ถามพวกมันสองคน
"อยู่กับแฟน"
แทบจะทันทีที่ไอ้ยองแจตอบคำถามของผม ...หมั่นไส้ อยากจะเอาบาทาของตัวเองไปทาบบนหน้ามันจริงๆ พูดได้เต็มปากไม่มีกระดากอายเลยสักนิด
"กูก็จะอยู่กับว่าที่แฟนกู" ยังไม่ทันไร ผมก็พูดออกไปบ้าง....ลืมสิ่งที่คิดหมั่นไส้ไอ้ยองแจไปเมื่อกี๋นี้ทันที ซอรี่ ฮ่าๆๆๆ
"กูก็คงชมรมเดียวกะพวกมึงอ้ะ แต่กุไม่ได้ไปตามหาแฟนเหมือนพวกมึงนะ ขอบอก -___-"
"ฮ่าๆๆๆๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ไอ้ยักษ์"ผมแค่นหัวเราะออกมา "ว่าแต่ใบสมัครอ่ะ" ผมทักขึ้นหลังจากที่นึกขึ้นได้
เออดี..มีใบสมัครกีฬาเกือบทุกชมรม แต่ไม่มีใบสมัครของชมรมที่จะเข้า
"อ้ะนี่!!" ยองแจยื่นมาให้ผมกะไอ้ยูคคนละใบอย่างรู้งาน
"มึงนี่มันสุดยอด...สมกับที่เป็นแฟนประธานชมรม" ไอ้ยูคเอ่ยชมขณะที่ผมก็หยิบใบสมัครมากอดแนบอก ราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า
เจอกันนะมาร์คฮยอง.......
__________________________________________________________________________________
วันเลือกชมรม~
ตอนนี้พวกผม 3 คนยืนอยู่หน้าห้องชมรมที่ใหญ่ที่สุดของโรงเรียนมัธยมปาร์ค.....บางทีผมอาจจะคิดผิดที่หวังสูงจะมาอยู่ชมรมเดียวกับมาร์คฮยอง
"กูมั่นใจหว่ะ ว่ากูต้องได้อยู่ชมรมนี้ชัวร์" ไอ้ยักษ์ยูคชูกำปั้นแสดงความมั่นใจขึ้นมา
แต่ผมก็คิดนะว่ายังไงมันก็มีคุณสมบัติพอที่จะสามารถเข้าชมรมนี้ได้ เรียกว่าเก่งเลยก็ได้... แม้แต่ยองแจผมก็คิดว่ามันเก่งถึงแม้มันจะเลือกเข้าชมรมตามแฟนมัน แต่คนที่น่าเป็นห่วงที่สุดก็คือตัวผมเอง ถึงแม้จะซ้อมมาแล้วก็เถอะ แต่ก็ยังรู้สึกกังวลแปลกๆ ไม่ใช่ว่ากลัวทำไม่ได้ ผมแค่ตื่นเต้นมากๆจนกลัวพลาด ผมอุตส่าห์ไปเรียนมาตั้งสองปี เพื่อจะเข้าชมรมนี้เลยนะ ฮืออ
ผมหันไปมองหน้าไอ้ยองแจที่ตอนนี้กำลังถือสายโทรศัพท์อยู่ข้างๆผม
"ฮะ ฮยอง คร้าบบ อยู่หน้าห้องแล้วคร้าบบ อื่อออ...เค้าซ้อมมาดีหรอกน่าา มีครูดีอย่างฮยองนี่เนอะ" หวานเวอร์ขนาดนี้ คุยกะเจบีฮยองชัวร์
เอ่อออ แลดูทุกคนรอดในการจะเข้าชมรมนี้ ส่วนตัวผมนี้โคตรไม่มั่นใจตัวเองเลยว่าจะทำได้ดีรึเปล่า
ผมถอนหายใจแล้วมองตัวหนังสือบนประตูก่อนจะเรียกพวกมันทั้งคู่ให้เข้าไปด้วยกัน
Dance and Music Club
Park High School
หลังจากผลักประตูเข้ามาข้างในแล้ว สิ่งแรกที่เห็นคือ เวทีขนาดเล็กๆที่อยู่ตรงหน้าห้อง ส่วนพื้นที่ที่เหลือในห้องก็มีคนมานั่งรอคัดเลือกเพื่อเข้าชมรมนี้เป็นจำนวนมาก ไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็แห่กันมาคัดเข้าชมรมนี้กันทั้งนั้น
ส่วนพวกพี่ๆในชมรมก็นั่งอยู่บนเวทีซึ่งตอนนี้มีโต๊ะยาวสองสามตัวมาตั้งไว้ ... ผมกวาดสายตามองไปบนเวทีทั่วๆ ....อ่าา เจอแล้ว
ผมเจอเป้าหมายของตัวเองก่อนลากเพื่อนทั้งสอง ไปที่เวทีหน้าห้อง
"หวัดดีฮะ มาร์คฮยอง >.<"
คนถูกเรียกหันมามองผม เอ่ออ เรียกว่าหันมาทั้ง เจบีฮยอง แจ็คสันฮยอง แล้วก็จูเนียร์ฮยองก็ว่าได้ สรุปผมเรียกใครเนี่ยย
"หวัดดีครับน้องแบมแบมคนน่ารักของเฮีย" แน่นอนว่าพี่มาร์คคงไม่ละเมอมาพูดหรอก ไอ้พี่หวังมันกวนตีนผมหน่ะ
"อ้าว ยองแจมานี่มา" เจบีฮยองเดินมาหายองแจ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นเรียกยองแจเข้าไปหาแท้ๆ
"นี่จะมาสมัครเข้าชมรมนี้กันทั้งสามคนเลยหรอ"
"ครับจูเนียร์ฮยอง ผมมาเพราะอยากเข้าชมรมนี้จริงๆ แต่พวกมันสองคนอ่ะ.." ยูคยอมบอกจูเนียร์ฮยอง ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้เจบีฮยองกะมาร์คฮยอง
"นี่ไอ้เด็กยักษ์ แฟนของฉันก็ต้องอยู่กับฉันสิ ถูกมั้ยแจของพี่บี๋" เจบีหยิกแก้มยองแจ
"บี..เพลาๆหน่อย เด็กคนอื่นมองไม่ดี เดี๋ยวเค้าก็หาว่าน้องเป็นเด็กเส้นหรอก นายเป็นประธานชมรมนี้นะ" จูเนียร์ดุเจบีเบาๆ
"โถ่ว ใครๆก็รู้ว่ายองแจเป็นแฟนบีอ่ะเนียร์ ช่างมันเถอะ" เจบีโบกมือปัดๆ
"แล้วนี่..." มาร์คฮยองพูดออกแล้ว ผมหันขวับไปมองคนที่ผมทักไปตอนแรก แต่เพิ่งจะเปล่งเสียงพูดออกมา "พวกนายซ้อมกันมามั้ย"
"ครับ/ฮะ!!!" ผมกับไอ้ยักษ์ยูคตอบออกมาพร้อมกัน แต่ความรู้สึกในการตอบรับช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว ไอ้ยูคตอบเพราะความมั่นใจ ส่วนผมตอบเพราะคนถาม ก็นะ
มาร์คฮยองพยักหน้านิดนึงเป็นเชิงรับรู้
-///-
คนอะไร พยักหน้านิดเดียวยังน่ารักเลย ปาหัวใจใส่รัวๆๆ <3<3<3
"แล้วแจอ้ะ จำที่เค้าสอนได้ป่าวว" เจบีเดินเข้ามาคลอเคลียคนที่ได้ชื่อว่า แฟน
"อื่อ ได้อยู่แล้วน่าเจบีฮยอง"
"แล้วน้องแบมแบมของเฮียหวังหล่ะคร้าบบบ.." แจ็คสันฮยองเอามือมาแปะไว้ที่หัวผม แล้วโยกไปมา
"ก็..พอได้มั้งครับ"
"ที่นี่ไม่มีแค่ 'พอได้' นะ" มาร์คฮยองพูดขึ้นมา โอ้ยย ทำไมมันบั่นทอนจิตใจกันซะจริง
"ไอ้มาร์ค มึงนี่ก็ไม่ให้กำลังใจน้องเลยนะ...ไม่เป็นไรน้องแบมแบม เฮียเอาใจช่วยเสมอ ยิ้มน่ารักๆให้เฮียสักที จะเทคะแนนให้หมดเลย"
ผมก็เอาใจช่วยให้สติพี่กลับมาไวไวนะครับ
พลักก
เสียงประตูเปิดขึ้น ทำให้คนในห้องหันไปสนใจทั้งหมด แต่ก็ไม่ละสายตากลับออกจากประตูเพราะอดีตประธานและรองประธานชมรมได้เดินเข้ามาในห้องแล้ว
'อ๊คแทคยอน'
‘นิชคุณ’
พวกเด็กในห้องแทบทุกคน ลุกขึ้นยืนแล้วก้มหัวทำความเคารพให้รุ่นพี่ทั้งสองคน
อาจจะคิดว่ามันแปลกๆว่ารุ่นพี่ที่จบมัธยมไปแล้วจะกลับมาทำไม ก็นี่แหละที่ผมบอกว่ายากที่จะเข้าชมรมนี้ ยากเพราะทุกๆปีจะมีประธานและรองประธานที่จบไปมาร่วมตัดสินคัดเลือกเด็กที่จะมาเข้าชมรมนี้ คะแนน 60% จะเป็นของรุ่นพี่ และอีก 40 % เป็นของพี่ๆเกรด 12 เพราะก่อนจบการศึกษาชมรมนี้จะได้ทำการแสดง และการแสดงของชมรมนี้ก็ถือว่าเป็นการแสดงที่เป็นหน้าเป็นตาให้กับโรงเรียนมากที่สุด บางคนก็อาจโดนทาบทามให้ไปเป็นศิลปินบ้าง
เพราะอย่างนี้ชมรมนี้ถือเป็นอันดับหนึ่งของโรงเรียนมัธยมปาร์ค ที่นักเรียนจะเลือกเข้ากันบางคนก็สมัครเรียนที่นี่เพื่อต้องการที่จะเข้าชมรมนี้เลยก็มี
ความจริงแล้วที่ผมเลือกมาเข้าชมรมนี้ ผมก็หวังเหมือนกันที่อยากจะโดนทาบทามบ้าง ถึงแม้ว่าเหตุผลหลักๆของผมคือ ต้องการที่จะตามมาร์คฮยองมาก็เถอะ....แหะๆๆ
______________________________________________________________________________
ยูคยอมหอบเล็กน้อยแล้วมานั่งข้างๆยองแจที่มุมห้อง ทั้งคู่ได้รับเสียงปรบมือมากมายจากในห้องเพราะการเต้นที่เพอเฟ็กซ์ของยูคยอม กับเสียงร้องที่ทรงพลังของยองแจ แม้แต่แทคยอนฮยองยังพยักหน้าเห็นด้วยเลย
ตื่นเต้น....
……………………
…………………………….
ความรู้สึกของผมตอนนี้ บอกได้เลยว่าโคตรตื่นเต้น
ผมลูบอกตัวเองขึ้นลงให้ใจเย็น พร้อมเป่าปากหายใจเข้าออกอยู่อย่างนั้น จบคนนี้ก็ถึงคิวผมแล้วสินะ สติจะแตกแล้วไอ้แบม
“ทำใจให้สบาย…” เสียงทุ้มเบาๆดังข้างๆผม
“มาร์คฮยอง....” คนพี่เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
“อย่ากังวลมากเกินไป แค่ทำให้ดี ฉันเชื่อว่านายทำได้” มาร์คฮยองวางมือบนไหล่ผมแปปนึง ก่อนจะเดินผ่านผมไปนั่งที่เวทีเหมือนเดิม
มาร์คฮยองกำลังช่วยปลอบผมอยู่ใช่ไหม น้ำตาน้องจะไหลแล้วนะ ทีแรกดูเหมือนจะไม่สนใจผมเท่าไหร่เลยแฮะ ฮยองกำลังมองผมอยู่ใช่มั้ยยย (มันใช่เวลามาหลงตัวเองมั้ยไอ้แบม)
“แบมแบม” เสียงเรียกของจูเนียร์ฮยอง เรียกผมให้รู้ว่าถึงตาผมแล้ว..ผมรวบรวมสติตัวเองแล้วปล่อยลมหายใจแรงๆครั้งสุดท้ายก่อนจะออกไปยืนกลางห้อง
Start~
I’m gonna be a bad boy
I gotta be a bad boy
I’m gonna be a bad bad boy
I gotta be a bad boy~
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงปรบมือเสียงดังมากมายหลังจากที่ผมเต้นเสร็จ ผมทำได้ดีใช่ไหม ผมเต้นไม่ผิดใช่ไหม……..
“นาย...มาจากไทยใช่ไหม” แทคยอนฮยองเริ่มถามผม ก่อนจะเหลือบมองคนที่อยู่ข้างๆตน “เด็กไทยนี่โดดเด่นทุกคนเลยสินะ....เยี่ยมมากนะ นายว่าไหมคุณ?”
“อื่อ นายเก่งดี” นิชคุณฮยองมองมาที่ผม แล้วปรมมือให้เบาๆ
ผมก้มหัวขอบคุณฮยองทั้งสอง ก่อนจะหันไปมองคนที่เข้ามาปลอบผมเมื่อกี๋ก่อนแสดง
" :) "
บอกผมทีว่าผมไม่ได้ฝันไป ที่เห็นมาร์คฮยองยิ้มให้ผม.....
………'มาร์คฮยอง ขอบคุณนะครับ มาร์คฮยองเจ๋งที่สุดเลยนะ <3'……………
__________________________________________________________________________________
ครืดดด
ยองแจหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นเพราะขัอความขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง
JJ : ฉันชอบเสียงของนายนะ
JJ : เวลาที่นายร้องเพลง มันก็ทำให้ฉันชอบนายมากขึ้นไปอีก
JJ : send you a sticker
Read
13.36
Cyj : ขอบคุณฮะ ฮยอง~
Cyj : แต่ไม่ต้องพูดอะไรกับผมมากนะ ทำอย่างที่ทำตอนนี้ดีแล้ว เจบีฮยองก็อยู่ตรงนี้ เดี๋ยวจะเกิดเรื่อง
Cyj : ถ้าอยากคบกันนานๆก็ควรจะไม่ทำให้ใครสงสัยนะครับฮยอง
Read
13.37
JJ : =(
Read
13.37
Cyj : อ่ออ ลืมบอก ผมก็ชอบฮยองมากนะ เวลาที่ฮยองมองมาที่ผมหน่ะ <3
ยองแจถอนหายใจออกมา
...ฮยองคนนี้ทำไมน่าสนใจขึ้นทุกวันกันนะ....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือแต่ละตอนมันสั้นไปมั้ยอ่า ถ้าสั้นไปตอนหน้าๆเค้าจะพยายามเขียนให้ยาวกว่านี้นะก๊ะะะ แล้วก็ถ้ามีอะไรแนะนำก็แนะนำได้เลยนะ เค้ารับฟังทุกคน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะค้าาาาา (=
ความคิดเห็น