ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP1 Semester begins
ณ โรงเรียนมัธยมปาร์ค
เด็กหนุ่มตัวเล็กรีบวิ่งเข้าโรงเรียนก่อนจะมุ่งหน้าไปยังชั้นเรียนของเด็กเกรด 12 ทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งจะอยู่เกรดแค่ 10
12-A
อาาาา ทันเวลาพอดี มาร์คฮยองยังไม่มา ผมก้มหัวให้รุ่นพี่บางคนที่อยู่ในห้องเรียนอยู่ก่อนแล้วเป็นมารยาท แล้วรีบเดินไปที่โต๊ะหลังสุดที่อยู่ติดกับหน้าต่าง ถึงจะเปิดเทอมใหม่ แต่ผมก็รู้ว่าโต๊ะตรงนั้นจะเป็นที่ประจำแก๊งค์ของมาร์คฮยอง หรือแม้แต่คนอื่นๆก็รู้ จึงไม่มีใครมานั่งตรงแม้จะเปลี่ยนห้องก็ตาม
ผมหยิบโพสอิสสีฟ้าจากกระเป๋านักเรียนของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเขียนข้อความลงไป
'กลับมาแล้วฮะมาร์คฮยอง miss u :)'
10-A
"แบมแบมมมม" ยังไม่ทันจะก้าวขาเข้าห้องเสียงไอ้ยักษ์ยูคยอมก็ดังเอะอะโวยวาย
"อะไรไอ้ยักษ์"ผมโยนกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะตัวเองก่อนจะนั่งลงแล้วกลับหลังหันไปคุยกะมัน
"ของฝากจากไทย เอามาให้กุ"
"แหมมม ทวงของฝากเลยนะมึง เออออ กุไม่ลืมหรอก รอไอ้แจมาก่อนดิวะ เอ้ออ แล้วนี่ไอแจไปไหนทำไมยังไม่มาวะ"
"สงสัยอยู่บนรถเมล์มั้ง กุไม่รุ้วะ ตอนกุไลน์ไปถามมันบอกว่าออกจากบ้านมาแปปนึงและ เดี๋ยวก็ถึงมั้งง"
"กุก็นึกว่าเจบีฮยองจะไปรับมันซะอีก"
"สงสัยไปรับพี่เนียร์มั้ง ก็เห็นมาด้วยกันตลอด กุไม่รู้เว้ยย"
ครืดดดด
'ยองแจ'
ผมรับโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋า
"ไงมึง"
(พวกมึงเข้าห้องกันแล้วอ่อวะ)
"เออ อยู่บนห้องรีบมานะแจน้อย"
(เออ -_- แปป)
หลังจากนั้นไม่นานไอ้ยองแจเปิดประตูแล้ววางกระเป๋าตรงที่นั่งข้างผม ก่อนจะฝุบตัวนอน
อ่าา คงยังไม่ตื่นสินะ ปิดเทอมมึงยังนอนไม่พออีกอ่อวะ
"แหม่มึงมาก็มานอน เปิดเทอมมาเจอเพื่อนนี่จะไม่ทักกันเลย"ไอ้ยูคเตะไปที่ขาเก้าอี้ไอ้แจ
มันสะลึมสะลือก่อนจะหันมาหาไอ้ยูค ซึ่งเป็นท่าเดียวกะผมที่กะลังคุยกะมันอยู่ ถึงแม้พวกผมจะอยู่ห้อง A แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องนั่งเป็นเด็กเรียนอยู่หน้าห้อง แน่นอนว่าโต๊ะผม ไอ้ยูค และยองแจ อยู่หลังสุดติดกับประตู ผมกับไอ้แจนั่งด้วยกัน ส่วนไอ้ยูคนั่งหลังผมซึ่งเป็นแถวสุดท้ายของห้อง และชัวร์ว่ามันชอบนั่งคนเดียวถึงแม้ว่าโต๊ะข้างๆมันจะว่างก็เถอะนะ (แปลกคน -_-)
"หวัดดี พอใจยังพวกมึง"
"จ้ะ พอใจมากกกก" ก็อดไม่ได้ที่จะส่งน้ำเสียงประชดประชันกัน
"แล้วนี่มึงไม่ได้มากะเจบีฮยองหรอวะ" ไอ้ยูคถาม ไอ้หน้าง่วง
"แหม่มึงไม่น่าถาม บ้านกุกะบ้านเค้าก็ไม่ได้ใกล้กันเหมือนบ้านพี่เค้ากะพี่เนียร์นิ ก็รู้ๆอยู่ว่าสองคนนั้นก็ต้องมาพร้อมกัน" ยองแจกรอกตาไปมาเหมือนเบื่อโลกเต็มที
"หึงอ่อ 5555555"ผมถาม
"ก็อยากอยู่นะ แต่ต้องชินหวะ ก็เพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กนิ กุก็เป็นแค่แฟนที่คบกันมาแค่ปีเดียว ส่งขึ้นรถเมล์ก็จบ 55555"
อือออ ประชดได้ดีมากไอ้แจเอ้ยย ไปต่อไม่ถูกเลยกู ...
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ยองแจสั่น ทำให้เพื่อนของผมรีบจับที่กระเป๋ากางเกงตัวเองก่อนจะรีบหยิบขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
มันเปิดดูโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะสยะยิ้มกับข้อความที่มันได้รับเมื่อกี้ ทำไม...มันยิ้มได้น่าต่อยมากเลยไอ้แจ ชักอยากรู้แล้วว่าข้อความมันคืออะไร
ไวกว่าความคิดผมชะโงกหน้าไปดูเรียบร้อยแล้วอ้ะ เอ๊ะ !!!
"เสือกและแบม" ไอ้ยองแจผลักหัวผมอย่างแรง แหม่เกือบเห็นแล้ว ว่าใครส่งมา
"แจจจ ผมกูเสียทรงหมดผลักซะแรง เดี๋ยวกูหมดหล่อหมด"
ผมรีบจัดทรงผมของตัวเอง เช่นเดียวกับที่ไอ้แจรีบเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าทันที แค่นี้ก็ต้องมีความลับ เชอะ!
"เออ!!! ไอ้แจก็มาแล้วของฝากๆๆๆๆพวกกูอยู่ที่ใด" เออซะดัง กูตกใจหมด ไอ้บ้ายูคนี่
"ครับ!!! คุณเพื่อน" ผมหยิบของฝากจากกระเป๋าส่งให้พวกมันส์ แล้วเม้าส์กันต่อก่อนจะเข้าเรียน
--------------------------------------
JJ : เพิ่งเจอกันเมื่อวาน คิดถึงแล้วอ่ะ มาจูบที
JJ : วันนี้เจอกันนะครับ
JJ : send you a sticker
Read
07.17
--------------------------------------
- ด้านมาร์ค -
"อะไรวะ"
เจบีเดินไปหยิบโพสอิสบนโต๊ะของมาร์ค เพราะเดินนำหน้ามาร์คเข้ามาก่อน
"เห้ยมาร์คอะไรคือ 'กลับมาแล้วนะครับมาร์คฮยอง miss u' แบมแบม?" เจบีตะโกนถามมาร์คก่อนที่มาร์คจะเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะที่มีโพสอิสเคยแปะอยู่ ซึ่งตอนนี้ไปอยู่ที่มือของเจบีซะแล้ว
"อย่าไปสนใจเลยมึง ก็เหมือนเดิม" มาร์คโบกมือปัดๆเป็นเชิงรำคาญ
"กูนับถือน้องแบมเลยหวะ 5555"
"มึงจะนับถือเด็กนั่นทำไมวะ ไอ้บี๋"
"ก็น้องเค้าจีบมึงมาหลายปีและเนี่ย ทำงี้ทุกๆวัน น้องเค้าทนได้ไงวะ เป็นกุเลิกยุ่งไปนานและ เจอคนอย่างมึงเนี่ย"
เจบีนั่งที่โต๊ะตัวเอง แล้วก็เอากระเป๋าอีกใบที่เป็นของเพื่อนซี้ตัวเองวางไว้โต๊ะข้างๆ
"อย่าไปสนใจเลยมึง ช่างแม่งเหอะ ปล่อยไป"
"มึงจะไม่ชอบน้องเค้าเลยหรอวะ น้องแบมออกจะน่ารัก กุได้ข่าวว่าแบมขึ้นเกรด 10 มานี่อยากมีแต่คนจ้องจะเต๊าะน้องแบมกันทั้งนั้น นี่ไม่ติดว่า 50%รุ้ว่าน้องเต๊าะมึงอยู่นะ ไม่งั้นคงฮอตกว่านี้ กุได้ข่าวว่าคนอื่นแม่งก็เต๊าะน้องอยู่ห่างๆเพราะกลัวมึงนี่แหละ ไอ้พี่มาร์ค 55555"
"กลัวกุทำไม กูไม่ได้เป็นอะไรกะเด็กนั่นซักหน่อย ใครจะทำอะไรกูไม่สนใจอยู่แล้ว ที่กูไม่ด่าที่มันมาจีบกูเพราะมันก็ไม่ได้ทำอะไรล้ำเส้นมากมาย ถ้ามากกว่านี้กุจวกไปและ"
"จ้ะ พ่อคนหล่อ เสน่ห์แรงจริงนะมึง"
"แล้วนี่เนียร์ไปไหนเนี่ย มันมาพร้อมมึงไม่ใช่อ่อวะ กระเป๋าก็อยู่นี่"
มาร์ครีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่เพื่อนรักจะมัวแต่พูดเรื่องของเด็กแบมแบมนั่น
"อ่ออ เนียร์บอกว่า จะเข้าไปประชุมคณะกรรมการนักเรียนตอนเช้าอ่ะ"
"เออกูลืม มันเป็นรองประธาน สภานักเรียนนี่หว่า"
"ไอ้สั้นไปไหน ทำไมยังไม่มาวะ" เจบีหันไปมองที่นั่งข้างมาร์คที่ตอนนี้ว่างอยู่
ครืดดดดดด
ประตูด้านหลังเปิด พร้อมกับการปรากฏตัวสั้นๆของเพื่อนรัก ตายยากจริง -__-
"แจ๊คสันคนหล่อมาแล้วคร้าบบบ"
แจ๊คสันยืนเก๊กอยู่หน้าประตูก่อนจะเดินเข้ามาอย่างมีเสตปแล้วนั่งลงที่ตัวเองข้างๆมาร์ค
"กูรู้ว่ามึงมาแล้ว..แต่กูไม่เข้าใจว่าต้องหมุนตัว 360 องศาเดินเข้ามานั่งด้วยอ่อวะ ทำแบบคนธรรมดาเค้าทำกันเดะ"
เจบีมองเพื่อนตัวเองอย่างปลงๆ จะว่าชินก็ว่าได้ แต่บางทีก็มากเกินไปจนไม่อยากจะชิน ขอสติกลับคืนให้หวังด่วน
"แหม่ กุมาทั้งทีต้องหล่อๆเท่ๆ" มันนั่งลงก่อนจะหัวเราะเสียงดังลั่นจนเพื่อนร่วมห้องหันมามอง สติหวัง สติ!! "ว่าไงไอ้พี่ต้วน วันนี้ข้อความจากน้องแบมเขียนว่าอะไร ไอ้ผู้ชายใจแข็ง"
มาร์คหันมามองเพื่อนที่เพิ่งมา พร้อมกับรำคาญในใจ กูอุตส่าห์เปลี่ยนเรื่องแล้วได้ป้ะ ทำไมต้องวกกลับมาถาม ด้วยวะ
"-___-"
"อะไรพี่ต้วน กูก็ถามเป็น routine ไง มึงน่าจะชินนะ กุถามทุกวันนี่ สงสัยเปิดเทอมมาใหม่นี่ต้องปรับตัวก่อนช่ะ 555555"
"เดี๋ยวกูโบก"
"555555 คิดแล้วก็เสียดาย ถ้าน้องไม่จีบมึงอยู่นะ กุจีบไปนานและโค้ดน่ารัก นิสัยก็ดี แต่กูกลัวมึงมากระทืบหว่ะ 55555555"
"ใช่เรื่องป้ะ ใครอยากทำไรก็ทำไป กุนอนก่อนและ รำคาญ"
มาร์คฟุบลงกับโต๊ะ เพื่อหนีเสียงแซวของไอ้เพื่อนเวน
-------------------------------------
ตือดึง~
มาร์คหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะเปิดโปรแกรมแชทสุดฮิต
Bambam1a : มาร์คฮยอง เปิดเทอมแล้วคิดถึงนะฮับ แล้วเจอกันนะ
Read
07.34
Bambam1a : send you a sticker
Bambam1a : แล้วเจอกันนะครับ
Read
07.35
ใครอยากจะเจอนายกันไอ้เด็กจอมตื้อเอ้ย ส่งมาได้ทุกวัน ไม่เบื่อหรือไง ปิดเทอมก็ส่ง เปิดเทอมก็ส่ง..
นอนก่อนดีกว่า...
ว่าแล้วมาร์คก็กดล็อคหน้าจอโทรสับแล้วยัดใส่กระเป๋าเหมือนเดิม
เฮ้ออ ชีวิตต้องกลับมาวุ่นวายอีกแล้วสินะ ไอ้มาร์คเอ้ยยย
หรือมากกว่าเดิมวะ....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทุกคนเราเพิ่งเขียนเรื่องนี้เรื่องแรกมีอะไรก็ติชมกันได้นะคะ อยากแนะนำอะไรก็แนะนำมาเลยนะคะไม่ต้องเกรงใจไรท์ อิอิ เรื่องนี้ก็ตั้งใจให้นู๋แบมเต๊าะพี่มาร์ค เต๊าะให้ซึนแตกเลยยย ฮ่าๆๆๆๆ แล้วอาจจะมีความลับเล็กๆของน้องแตงซ่อนอยู่ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
เด็กหนุ่มตัวเล็กรีบวิ่งเข้าโรงเรียนก่อนจะมุ่งหน้าไปยังชั้นเรียนของเด็กเกรด 12 ทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งจะอยู่เกรดแค่ 10
12-A
อาาาา ทันเวลาพอดี มาร์คฮยองยังไม่มา ผมก้มหัวให้รุ่นพี่บางคนที่อยู่ในห้องเรียนอยู่ก่อนแล้วเป็นมารยาท แล้วรีบเดินไปที่โต๊ะหลังสุดที่อยู่ติดกับหน้าต่าง ถึงจะเปิดเทอมใหม่ แต่ผมก็รู้ว่าโต๊ะตรงนั้นจะเป็นที่ประจำแก๊งค์ของมาร์คฮยอง หรือแม้แต่คนอื่นๆก็รู้ จึงไม่มีใครมานั่งตรงแม้จะเปลี่ยนห้องก็ตาม
ผมหยิบโพสอิสสีฟ้าจากกระเป๋านักเรียนของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเขียนข้อความลงไป
'กลับมาแล้วฮะมาร์คฮยอง miss u :)'
10-A
"แบมแบมมมม" ยังไม่ทันจะก้าวขาเข้าห้องเสียงไอ้ยักษ์ยูคยอมก็ดังเอะอะโวยวาย
"อะไรไอ้ยักษ์"ผมโยนกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะตัวเองก่อนจะนั่งลงแล้วกลับหลังหันไปคุยกะมัน
"ของฝากจากไทย เอามาให้กุ"
"แหมมม ทวงของฝากเลยนะมึง เออออ กุไม่ลืมหรอก รอไอ้แจมาก่อนดิวะ เอ้ออ แล้วนี่ไอแจไปไหนทำไมยังไม่มาวะ"
"สงสัยอยู่บนรถเมล์มั้ง กุไม่รุ้วะ ตอนกุไลน์ไปถามมันบอกว่าออกจากบ้านมาแปปนึงและ เดี๋ยวก็ถึงมั้งง"
"กุก็นึกว่าเจบีฮยองจะไปรับมันซะอีก"
"สงสัยไปรับพี่เนียร์มั้ง ก็เห็นมาด้วยกันตลอด กุไม่รู้เว้ยย"
ครืดดดด
'ยองแจ'
ผมรับโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋า
"ไงมึง"
(พวกมึงเข้าห้องกันแล้วอ่อวะ)
"เออ อยู่บนห้องรีบมานะแจน้อย"
(เออ -_- แปป)
หลังจากนั้นไม่นานไอ้ยองแจเปิดประตูแล้ววางกระเป๋าตรงที่นั่งข้างผม ก่อนจะฝุบตัวนอน
อ่าา คงยังไม่ตื่นสินะ ปิดเทอมมึงยังนอนไม่พออีกอ่อวะ
"แหม่มึงมาก็มานอน เปิดเทอมมาเจอเพื่อนนี่จะไม่ทักกันเลย"ไอ้ยูคเตะไปที่ขาเก้าอี้ไอ้แจ
มันสะลึมสะลือก่อนจะหันมาหาไอ้ยูค ซึ่งเป็นท่าเดียวกะผมที่กะลังคุยกะมันอยู่ ถึงแม้พวกผมจะอยู่ห้อง A แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องนั่งเป็นเด็กเรียนอยู่หน้าห้อง แน่นอนว่าโต๊ะผม ไอ้ยูค และยองแจ อยู่หลังสุดติดกับประตู ผมกับไอ้แจนั่งด้วยกัน ส่วนไอ้ยูคนั่งหลังผมซึ่งเป็นแถวสุดท้ายของห้อง และชัวร์ว่ามันชอบนั่งคนเดียวถึงแม้ว่าโต๊ะข้างๆมันจะว่างก็เถอะนะ (แปลกคน -_-)
"หวัดดี พอใจยังพวกมึง"
"จ้ะ พอใจมากกกก" ก็อดไม่ได้ที่จะส่งน้ำเสียงประชดประชันกัน
"แล้วนี่มึงไม่ได้มากะเจบีฮยองหรอวะ" ไอ้ยูคถาม ไอ้หน้าง่วง
"แหม่มึงไม่น่าถาม บ้านกุกะบ้านเค้าก็ไม่ได้ใกล้กันเหมือนบ้านพี่เค้ากะพี่เนียร์นิ ก็รู้ๆอยู่ว่าสองคนนั้นก็ต้องมาพร้อมกัน" ยองแจกรอกตาไปมาเหมือนเบื่อโลกเต็มที
"หึงอ่อ 5555555"ผมถาม
"ก็อยากอยู่นะ แต่ต้องชินหวะ ก็เพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กนิ กุก็เป็นแค่แฟนที่คบกันมาแค่ปีเดียว ส่งขึ้นรถเมล์ก็จบ 55555"
อือออ ประชดได้ดีมากไอ้แจเอ้ยย ไปต่อไม่ถูกเลยกู ...
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ยองแจสั่น ทำให้เพื่อนของผมรีบจับที่กระเป๋ากางเกงตัวเองก่อนจะรีบหยิบขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
มันเปิดดูโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะสยะยิ้มกับข้อความที่มันได้รับเมื่อกี้ ทำไม...มันยิ้มได้น่าต่อยมากเลยไอ้แจ ชักอยากรู้แล้วว่าข้อความมันคืออะไร
ไวกว่าความคิดผมชะโงกหน้าไปดูเรียบร้อยแล้วอ้ะ เอ๊ะ !!!
"เสือกและแบม" ไอ้ยองแจผลักหัวผมอย่างแรง แหม่เกือบเห็นแล้ว ว่าใครส่งมา
"แจจจ ผมกูเสียทรงหมดผลักซะแรง เดี๋ยวกูหมดหล่อหมด"
ผมรีบจัดทรงผมของตัวเอง เช่นเดียวกับที่ไอ้แจรีบเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าทันที แค่นี้ก็ต้องมีความลับ เชอะ!
"เออ!!! ไอ้แจก็มาแล้วของฝากๆๆๆๆพวกกูอยู่ที่ใด" เออซะดัง กูตกใจหมด ไอ้บ้ายูคนี่
"ครับ!!! คุณเพื่อน" ผมหยิบของฝากจากกระเป๋าส่งให้พวกมันส์ แล้วเม้าส์กันต่อก่อนจะเข้าเรียน
--------------------------------------
JJ : เพิ่งเจอกันเมื่อวาน คิดถึงแล้วอ่ะ มาจูบที
JJ : วันนี้เจอกันนะครับ
JJ : send you a sticker
Read
07.17
--------------------------------------
- ด้านมาร์ค -
"อะไรวะ"
เจบีเดินไปหยิบโพสอิสบนโต๊ะของมาร์ค เพราะเดินนำหน้ามาร์คเข้ามาก่อน
"เห้ยมาร์คอะไรคือ 'กลับมาแล้วนะครับมาร์คฮยอง miss u' แบมแบม?" เจบีตะโกนถามมาร์คก่อนที่มาร์คจะเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะที่มีโพสอิสเคยแปะอยู่ ซึ่งตอนนี้ไปอยู่ที่มือของเจบีซะแล้ว
"อย่าไปสนใจเลยมึง ก็เหมือนเดิม" มาร์คโบกมือปัดๆเป็นเชิงรำคาญ
"กูนับถือน้องแบมเลยหวะ 5555"
"มึงจะนับถือเด็กนั่นทำไมวะ ไอ้บี๋"
"ก็น้องเค้าจีบมึงมาหลายปีและเนี่ย ทำงี้ทุกๆวัน น้องเค้าทนได้ไงวะ เป็นกุเลิกยุ่งไปนานและ เจอคนอย่างมึงเนี่ย"
เจบีนั่งที่โต๊ะตัวเอง แล้วก็เอากระเป๋าอีกใบที่เป็นของเพื่อนซี้ตัวเองวางไว้โต๊ะข้างๆ
"อย่าไปสนใจเลยมึง ช่างแม่งเหอะ ปล่อยไป"
"มึงจะไม่ชอบน้องเค้าเลยหรอวะ น้องแบมออกจะน่ารัก กุได้ข่าวว่าแบมขึ้นเกรด 10 มานี่อยากมีแต่คนจ้องจะเต๊าะน้องแบมกันทั้งนั้น นี่ไม่ติดว่า 50%รุ้ว่าน้องเต๊าะมึงอยู่นะ ไม่งั้นคงฮอตกว่านี้ กุได้ข่าวว่าคนอื่นแม่งก็เต๊าะน้องอยู่ห่างๆเพราะกลัวมึงนี่แหละ ไอ้พี่มาร์ค 55555"
"กลัวกุทำไม กูไม่ได้เป็นอะไรกะเด็กนั่นซักหน่อย ใครจะทำอะไรกูไม่สนใจอยู่แล้ว ที่กูไม่ด่าที่มันมาจีบกูเพราะมันก็ไม่ได้ทำอะไรล้ำเส้นมากมาย ถ้ามากกว่านี้กุจวกไปและ"
"จ้ะ พ่อคนหล่อ เสน่ห์แรงจริงนะมึง"
"แล้วนี่เนียร์ไปไหนเนี่ย มันมาพร้อมมึงไม่ใช่อ่อวะ กระเป๋าก็อยู่นี่"
มาร์ครีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่เพื่อนรักจะมัวแต่พูดเรื่องของเด็กแบมแบมนั่น
"อ่ออ เนียร์บอกว่า จะเข้าไปประชุมคณะกรรมการนักเรียนตอนเช้าอ่ะ"
"เออกูลืม มันเป็นรองประธาน สภานักเรียนนี่หว่า"
"ไอ้สั้นไปไหน ทำไมยังไม่มาวะ" เจบีหันไปมองที่นั่งข้างมาร์คที่ตอนนี้ว่างอยู่
ครืดดดดดด
ประตูด้านหลังเปิด พร้อมกับการปรากฏตัวสั้นๆของเพื่อนรัก ตายยากจริง -__-
"แจ๊คสันคนหล่อมาแล้วคร้าบบบ"
แจ๊คสันยืนเก๊กอยู่หน้าประตูก่อนจะเดินเข้ามาอย่างมีเสตปแล้วนั่งลงที่ตัวเองข้างๆมาร์ค
"กูรู้ว่ามึงมาแล้ว..แต่กูไม่เข้าใจว่าต้องหมุนตัว 360 องศาเดินเข้ามานั่งด้วยอ่อวะ ทำแบบคนธรรมดาเค้าทำกันเดะ"
เจบีมองเพื่อนตัวเองอย่างปลงๆ จะว่าชินก็ว่าได้ แต่บางทีก็มากเกินไปจนไม่อยากจะชิน ขอสติกลับคืนให้หวังด่วน
"แหม่ กุมาทั้งทีต้องหล่อๆเท่ๆ" มันนั่งลงก่อนจะหัวเราะเสียงดังลั่นจนเพื่อนร่วมห้องหันมามอง สติหวัง สติ!! "ว่าไงไอ้พี่ต้วน วันนี้ข้อความจากน้องแบมเขียนว่าอะไร ไอ้ผู้ชายใจแข็ง"
มาร์คหันมามองเพื่อนที่เพิ่งมา พร้อมกับรำคาญในใจ กูอุตส่าห์เปลี่ยนเรื่องแล้วได้ป้ะ ทำไมต้องวกกลับมาถาม ด้วยวะ
"-___-"
"อะไรพี่ต้วน กูก็ถามเป็น routine ไง มึงน่าจะชินนะ กุถามทุกวันนี่ สงสัยเปิดเทอมมาใหม่นี่ต้องปรับตัวก่อนช่ะ 555555"
"เดี๋ยวกูโบก"
"555555 คิดแล้วก็เสียดาย ถ้าน้องไม่จีบมึงอยู่นะ กุจีบไปนานและโค้ดน่ารัก นิสัยก็ดี แต่กูกลัวมึงมากระทืบหว่ะ 55555555"
"ใช่เรื่องป้ะ ใครอยากทำไรก็ทำไป กุนอนก่อนและ รำคาญ"
มาร์คฟุบลงกับโต๊ะ เพื่อหนีเสียงแซวของไอ้เพื่อนเวน
-------------------------------------
ตือดึง~
มาร์คหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะเปิดโปรแกรมแชทสุดฮิต
Bambam1a : มาร์คฮยอง เปิดเทอมแล้วคิดถึงนะฮับ แล้วเจอกันนะ
Read
07.34
Bambam1a : send you a sticker
Bambam1a : แล้วเจอกันนะครับ
Read
07.35
ใครอยากจะเจอนายกันไอ้เด็กจอมตื้อเอ้ย ส่งมาได้ทุกวัน ไม่เบื่อหรือไง ปิดเทอมก็ส่ง เปิดเทอมก็ส่ง..
นอนก่อนดีกว่า...
ว่าแล้วมาร์คก็กดล็อคหน้าจอโทรสับแล้วยัดใส่กระเป๋าเหมือนเดิม
เฮ้ออ ชีวิตต้องกลับมาวุ่นวายอีกแล้วสินะ ไอ้มาร์คเอ้ยยย
หรือมากกว่าเดิมวะ....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทุกคนเราเพิ่งเขียนเรื่องนี้เรื่องแรกมีอะไรก็ติชมกันได้นะคะ อยากแนะนำอะไรก็แนะนำมาเลยนะคะไม่ต้องเกรงใจไรท์ อิอิ เรื่องนี้ก็ตั้งใจให้นู๋แบมเต๊าะพี่มาร์ค เต๊าะให้ซึนแตกเลยยย ฮ่าๆๆๆๆ แล้วอาจจะมีความลับเล็กๆของน้องแตงซ่อนอยู่ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น