คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน
-1
จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน
เป็นอย่างที่นายแม็กก้าพูดจริงๆด้วยหลังจากวันนั้นนายนั้นก็ทำตัวติดฉันแจ อย่างกับเราสนิทกันมาเป็นชาติทั้งที่ความจริงก่อนหน้านี่เราไม่ค่อยรู้จักกันเลยด้วยซ้ำ ฉันก็รู้เพียงว่าเค้าชื่ออะไรเป็นลูกเต่าเหล่าใครและมีความสำคัญยังไงกับเกาะนี้ก็อย่างที่บอกไปตอนแรกนายนี่เป็นคนที่หล่อและฮอตอันดับต้นๆของเกาะนี้และมีนิสัยที่ค่อนข้างเจ้าชู้นี่แหล่ะคือเหตุผลหลักๆที่ฉันไมชอบหน้าเค้านั้นก็เพราะฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ ทุกคนคงจะสงสัยใช่ไหมว่าทำไมนายนั้นต้องเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันทั้งๆที่มันไม่มีเหตุผลความจำเป็นแต่อย่างใดเลย เหอะๆ นายนั้นให้เหตุผลกับฉันว่าจะมาช่วยฉันแก้แค้นอัลเตอร์เพราะเค้าไม่ชอบหน้าอัลเตอร์โดยจะใช้ฉันเป็นเครื่องมือ ชิ เรื่องมันไร้สาระมากๆๆๆๆๆๆในสามโลกเลยแต่ทำไมฉันยอมตกลงให้เค้าช่วยนะหรอก ฮ่าๆก็ฉันยังจำประโยคที่เค้าพูดได้เสมอว่าฉันมันเป็นผู้หญิงงี่เง่าในเมื่อเค้าคิดอย่างนั้นฉันก็จะงี่เง่าให้ถึงที่สุดเลย ถึงแม้ฉันต้องมากลายเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นของแม็กก้าฉันก็ยอมฉันไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรเสียหายสักอย่างฉันก็ได้แก้แค้นเค้าก็ได้แก้แค้นแบบนี้มันแฟร์กันทั้งสองฝ่ายดีจะตายไปทุกคนว่าไหม ^_<
“นายจะเริ่มต้นแผนยังไง”
ฉันเอ่ยปากถามแม็กก้าหลังจากที่เราสองคนพักกลางวันและแอบมานั่งซุ้มมองอัลเตอร์อยู่ห่างๆฉันว่าแบบนี้มันไม่ต่างอะไรกับคนโรคจิตสักนิด นี่ฉันยอมมานั่งซุ้มดูคนอื่นแบบนี้ได้ไงเนี่ย อร้ายยย!!! รู้ถึงไหนอายถึงนั้นนี่ฉันเป็นถึงลูกสาวเจ้าของเกาะสุดสวยและรวยโคตรๆเลยนะ
“ก่อนอื่นฉันต้องถามเธอก่อนว่าเธอยังรักหมอนั่นอยู่ไหม”
จึกกกก!! เหมือนมีของแหลมกีดกลางใจ ฉันได้แต่เงียบไม่ยอมตอบแม็กก้าไปฉันจะตอบไปได้ไงว่าฉันยังรักและแคร์เค้ามากแค่ไหน
“เงียบแบบนี้ แสดงว่าเธอยังรักยังหลงมันมากมายเลยสินะ!!!”
“แล้วนายจะมาตะคอกฉันทำไมหล่ะ”
“เปล่าโทษทีฉันลืมตัว”
“^Lv”
ลืมตัวหรอลืมตัวทำไมกันย่ะ นั้นเป็นสิ่งที่ฉันอยากจะพูดไปแต่แน่นอนฉันทำได้แค่คิด อ่าฉันคงไม่กล้าพูดออกไปหรอกเดี๋ยวจะพาลทะเลาะกันไปเสียเวลาเปล่าๆ เหอะอย่าให้ฉันเผลอลืมตัวบ้างแล้วกัน
“โอเค โอเค ฉันขอโทษ พอใจยัง”
“ก็แค่นั้น ชิ “
นายแม็กก้าหันหน้ามามองฉันอย่างเอือมๆก่อนจะเริ่มพูดถึงแผนแรก ฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่านายแม็กก้ากับอัลเตอร์เคยเป็นเพื่อนรักกัน แต่เพราะมีเรื่องๆหนึ่งที่ทำให้พวกเค้าแตกหักกันถึงขนาดกลายเป็นศัตรูคู่แข่งกัน ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเพราะเรื่องอะไรพวกเค้าถึงทะเลาะกันแต่ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่าอัลเตอร์ ไม่เคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟังเลย แอบเข้าข้างตัวเองคงไม่ผิดใช่ไหมเค้าคงเห็นว่าเรื่องนี้ไม่สำคัญหรือตัวฉันเองที่ไม่สำคัญ โอ้ย!! คิดแล้วเครียด T_T
“เข้าใจที่ฉันบอกใช่ไหม”
“ห่ะ นายว่าไงนะ”
“ฉันบอกว่าฉันจะปล่อยข่าวออกไปว่าเธอกับฉันคบกัน และเรื่องนี้ห้ามให้ใครรู้ว่าเราแค่แกล้งเป็นแฟนกันแม้แต่ตัวพ่อเธอหรือพ่อฉันถ้าใครถามบอกว่าเราคบกันเรารักกันจริงๆ”
“ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไปเพื่ออะไร”>>> =_=??
“นี่เธออกหักจนสมองบวมหรือปัญญาอ่อนกันแน่ ก็เพื่อแก้แค้นไง”
“ฉันรู้หรอกน่าว่าแก้แค้น แต่ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวตรงไหน”
“อ๋อ!! ฉันคงลืมบอกเธอไปว่านอกจากเราจะเป็นศัตรูกันแล้วฉันกับมันยังชอบแข่งขันกันอีกใครได้ดีกว่าไม่ได้ยิ่งเธอเพิ่งเลิกกับมันได้แค่อาทิตย์เดียวแต่สามารถลืมมันและหันมาคบกับฉันโดยไม่แคร์มันอีกเธอคิดว่ามันพอจะเกี่ยวหรือยัง”
“แล้วทำไมฉันถึงห้ามบอกใครว่าแค่แกล้งคบกับนายเพื่อแก้แค้นอัลเตอร์หล่ะ”
“ยัยบ๋องเอ๋ย!!! เธอไม่รู้หรือไงว่าไอ้อัลเตอร์มันเชื่อคนยาก ถ้าอยากให้แผนเราสำเร็จคนรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”
“อืมๆ”
บอกฉันตั้งแต่แรกฉันก็เข้าใจหรอกย่ะ นายคิดว่าจะมีแค่เรารึไงที่รู้แผนนี้ คนอ่านเค้ารู้กันหมดแล้วย่ะ ชิ คิดว่าตัวเองฉลาดนักรึไง ไอ้หน้าหม้อถ้าไม่เพราะว่าฉันต้องการแก้แค้นอัลเตอร์หล่ะก็ฉันจะไม่เอาชีวิตของฉันมายุ่งกับคนอย่างนายหรอกย่ะ
“ทำหน้าอย่างนั้นแอบด่าฉันในใจอยู่ใช่ไหม”
เกลียดนักคนรู้ทันถ้าทายแม่นขนาดนี้ไปเปิดสำนักหมอดูดีกว่าไหมย่ะ ถ้าจะรุ่งดี
“อย่าสำคัญตัวเองหน่อยเลย นายไม่มีค่าพอให้ฉันด่าในใจหรอกย่ะเพราะนายไม่มีทางอยู่ใกล้ใจฉันแน่”
“ให้มันจริงเถอะอย่าตกหลุมรักฉันก็แล้วกัน”
“ชิ ไม่มีทางซะหรอก”
แม็กก้ามองฉันด้วยสายตากวนประสาท เห็นแล้วฉันอยากจะถอดส้นสูงมาฟากใส่หน้านักเชียว นี่หรอผู้ชายที่ผู้หญิงเกือบทั้งเกาะครั่งไคล้ นี่หรอแววตาที่ว่าใครได้สบแล้วจะตกหลุมรักในทันที ฉันไม่เห็นว่ามันจะจริงตรงไหนเลย สงสัยกลับบ้านไปฉันต้องไปขัดกระทู้ต่างๆในเว็บเกาะนี้ซะแล้วใครหลงรักอีตานี่ลงไม่บ้าก็โง่เต็มที
ข่าวไปไวกว่าที่ฉันคิด หลังจากถึงบ้านฉันก็ได้รับสายจากนักข่าวหลายสำนักพิมพ์ทั้งที่ฉันรู้จักและไม่รู้จักโทรมาถามว่าฉันคบกับแม็กก้าจริงไหม อย่างว่าแหล่ะค่ะฉันกับแม็กก้าเป็นคนดังฉันเป็นถึงลูกเจ้าของเกาะไม่มีใครรู้จักก็เกินไปแล้วส่วนแม็กก้าเค้าเป็นทั้งลูกเจ้าของผู้ผลิตแบงค์ในเกาะเป็นทั้งหนุ่มในฝันของสาวๆ เรื่องที่ฉันกับเค้าคบกันเลยกลายเป็นข่าวดังข่าวใหญ่ในทุกๆที่ที่ฉันไปไหนฉันก็ต้องเห็นข่าวนี้ไม่ว่าจะตลาด โรงเรียน สวนสนุก สวนสุขภาพ หออินเตอร์เน็ท ร้านค้า ร้านขายทอง ร้านขายหมู ขายหมา ขายกบขายเขียด หรือแม้กระทั้งในส้วมยังมีหนังสือพิมพ์ให้อ่านเกี่ยวกับเรื่องของฉันเลย ไม่รู้คนทั้งเมืองจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงยังไงก็ฉันเพิ่งมีข่าวว่าเลิกกับอัลเตอร์ในข่าวเดากันไปต่างๆนาๆว่าเหตุผลที่ฉันเลิกกันมันเพราะเป็นอะไรแต่ยังไม่ถึงสองอาทิตย์ฉันกับมีข่าวว่าคบกับแม็กก้ามันเจ๋งมากเลย เหอะๆ -_-!!
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นเธอไม่ดีใจหรอ ดังใหญ่แล้วนะ”
“ดีใจกับผีอะไรหล่ะถึงไม่มีข่าวนี้ฉันก็ดังอยู่แล้ว” =_=!!
“เอาน่าอย่างน้อยเธอก็ได้มีข่าวว่าเป็นแฟนกับคนหล่ออย่างฉันน่าภูมิใจจะตาย รู้ไหมว่าสาวๆในเกาะอิจฉาเธอจะตาย”
“หรา น่าภูมิใจตรงไหนย่ะ นายรู้ไหมแค่ฉันแกล้งเป็นแฟนกับนายยังมีเรื่องมากมายให้ปวดหัว ทั้งเรื่องผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้โทรมาด่าฉันไหนจะบรรดากิ๊กกั๊กของนายอีก ฉันคิดถูกคิดผิดเนี้ย ที่ร่วมมือกับคนอย่างนาย”
ชิน่าหมั่นไส้ทำมาเป็นพูดน่าภูมิใจ วันๆมีแต่เรื่องให้ปวดกะบาลทั้งถูกบรรดาสาวๆที่ไม่รู้จักด่าเดินไปทางไหนก็มีแต่คนนินทา ไหนจะเรื่องที่ต้องคอยตอบบรรดานักข่าวต้องระวังทุกก้าวที่เดิน ฉันเบื่อออออออออออ UOU
“เอาน่าอย่างน้อยๆมันก็มีข้อดีนะ”
“ดียังไง ฉันไม่เห็นว่ามันจะมีข้อดีตรงไหน”
นายนี่ต้องขี้โม้แน่ๆมันจะมีอะไรดีไม่จริง ไม่จริ๊ง ก็ฉันเห็นอยู่ทุกวันว่ามันทำให้ฉันไมเกรนขึ้น แล้วมันจะเป็นเรื่องดีได้ยังไง L
“เธอนี่ชอบทำหน้าบูดนะ”
แล้วนายจะมายุ่งกับหน้าฉันทำไมย่ะฉันจะทำหน้าอะไรมันก็เป็นสิทธ์ของฉัน ยุ่งไม่เข้าเรื่อง ชิฉันชักจะเริ่มเกลียดไอ้หมอนี่มากขึ้นแหล่ะ ชาติที่แล้วฉันไปทำกรรมอะไรกับใครหนักๆเข้าแน่ เกิดมาชาตินี้ถึงได้รู้จักไอ้หมานี่ เฮ้ย! ไอ้หมอนี่ อิอิ
“แล้วไง”
“เปล่าน่ารักดี”
“O.O”
“ฉันโกหก หน้าอย่างนี้ไม่น่ารักหรอกทำหน้าเหมือนเป็ดกำลังจะถูกเชือดไปได้”
อ้ากกกกกกกก กล้ามากนะที่กล้ามาว่าฉันแบบนี้เกิดมามีแต่คนบอกว่าฉันสวย น่ารัก เพอร์เฟ็ต แกเป็นใครถึงกล้ามาบอกว่าฉันหน้าเหมือนเป็ด ถึงฉันจะไม่เคยนึกว่าจะได้คำชมกับคนอย่างนายนี่แต่ก็ไม่เคยคิดว่านายนี่จะกล้าว่าฉันแบบนี้นะ
L
“ยังจะทำอีก”
“เฮ้ย! ทำไรอ่ะ”
แม็กก้าเอามือมาจับที่แก้มฉันก่อนจะค่อยๆดึงแก้มฉันออกทำให้ตอนนี้หน้าฉันเหมือนกำลังยิ้มอยู่ ฉันตกใจนิดหน่อยกับสัมผัสเล็กๆนี่ ใจฉันเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะหน้าร้อนผ่าวผิดปกติจะว่าไปอากาศก็ไม่ได้ร้อนเท่าไหร่นะ แต่ทำไมฉันถึงได้รู้สึกร้อนๆผิดปกติ
“แบบนี้สิ น่ารักขึ้นเป็นกองเลย ^_^”
>\\\< อร้าย!!! นี่ฉันเป็นบ้าอะไรของฉันเนี่ย นี่ฉันกำลังหวั่นไหวให้คนที่ยืนอยู่ข้างหน้านี่นะ ตั้งสติให้ดีเบริต้าร์ เธอก็แค่ไม่เคยอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้เธอก็เลยเกร็งนิดหน่อย มันเป็นอาการปกติน่า
“ทำหน้าแบบนั้นเขินหรอ อะอะ อย่าบอกนะว่าเธอตกหลุมรักฉันเข้าแล้ว ฮ่าๆ }^o^{“
“>\\\< อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย!!!!”
คนอะไรหลงตัวเองเป็นบ้าฉันไม่มีทางตกหลุมรักคนอย่างนายแน่นอนสาบานได้เลย หล่อเหรอก็แค่นั้น นิสัยก็กวนโอ้ย แบบนี้ใครที่หลงรักอีตาบ้านี่ได้ไม่หูหนวกก็ตาบอดแล้วหล่ะ(นี่หล่อนว่าสาวๆเกือบทั้งเกาะเลยนะนั้น) ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยอาการแปลกๆไม่ใช่ตกหลุมรักอีตานั่นนะ ฉันแค่รู้สึกวูบวาบแปลกๆต่างหากหล่ะ นี่ฉันคงไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม
ระหว่างที่ฉันนั่งรอรถที่บ้านมารับคนเดียวฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของใครสักคนที่กำลังมองฉันอยูไม่อยากคิดมากเลยนะแต่บรรยากาศมันชวนให้ขนลุกชะมัด
“เธอกับไอ้แม็กก้าคบกันจริงๆหรอ”
O_O!!!
ฉันเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้าของเสียงที่จ้องฉันอยู่ความรู้สึกแรกที่ฉันมีต่อเขาคือฉันดีใจที่เขาพูดกับฉันและแค้นใจที่เขาทิ้งฉันไป ใจของฉันกำลังเถียงกันอย่างบ้าคลั่ง ใจหนึ่งฉันอยากจะปฏิเสธเขาไปว่าฉันไม่ได้คบกับแม็กก้าฉันยังโสดฉันยังรอเขากลับมาหาฉันเสมอแต่อีกทางด้านใจหนึ่งฉันกลับอยากจะบอกเขาว่าใช่ฉันคบกับแม็กก้า ฉันกับเขารักกันมากนายจะถามทำไม โอ้ย!!!! ทำไมฉันถึงเป็นคนอย่างนี้นะจะไปหวังให้เขากลับมาทำไมในเมื่อเขาเลือกที่จะไปแล้วนี่แกอยากกลับไปให้เขาทิ้งแกให้เสียศักดิ์ศรีเหมือนเดิมหรอเบริต้าร์
“เธอเงียบอย่างนี้แสดงว่าเธอไม่ได้คบกับมันจริงๆสินะ”
“........” -_-^
“ฉันคิดไว้แล้วคนอย่างเธอจะลืมฉันง่ายๆได้ไง”
“ไม่จริง!!!!”
จี๊ดเลยค่ะพูดอย่างนี้ จี๊ดเลยจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะถึงแม้ความจริงฉันจะยังลืมนายไม่ได้แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะดักดานนะย่ะต้องขอบใจนายจริงๆที่พูดแบบนั้นออกมาฉันจะได้ไม่ต้องเถียงตัวเองอีกว่าจะเอายังไงต่อไปไม่มีทางที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วถึงแม้นายจะเป็นคนคลานเข้ามาขอโทษฉันและขอฉันกลับไปเป็นเหมือนเดิมแต่ฉันนี่แหล่ะจะเป็นคนเชิดสะบัดก้นใส่นาย ไม่มีแล้วโว้ยเยื่อใยอะไรก็ตาม
“อะไรที่ว่าไม่จริงหล่ะเธอไม่ได้คบกับไอ้แม็กก้าจริงๆสินะ”
“เลิกเรียกที่รักฉันว่าไอ้แม็กก้าได้แล้วถ้านายไม่อยากโดนดี”
“โอ้ เรียกว่าที่รักสะด้วยบอกความจริงกับฉันเถอะเบริต้าร์ เธออย่าโกหกเลย”
“ฉันไม่ได้โกหกนี่แหล่ะคือความจริงฉันกับแม็กก้าเรารักกัน แล้วนายก็เลิกสำคัญตัวเองได้แล้วนะนายไม่ได้มีความสำคัญกับฉันสักนิดเลย^_^”
“เธอว่าอะไรนะ”
อัลเตอร์กระชากแขนทั้งสองข้างของฉันด้วยความโมโห เขาคงจะโกรธมากสินะที่ฉันหักหน้าเขาอย่างนั้นมันก็สมควรแล้วหล่ะกล้าดียังไงมาว่าฉันอย่างนั้นฉันเป็นถึงไอดอลผู้หญิงเกือบทั้งเกาะเชียวนะ
“ปล่อยมือของนายออกจากแขนฉันเดี๋ยวนี้ ถ้านายยังอยากอยู่ที่นี่ต่อจงรู้สะบ้างว่าตัวเองเป็นใครนายไม่ได้มีสิทธิพิเศษอะไรแล้วระวังจะโดนดี ฉันเตือนนายแล้วนะ”
“เธอ...”
อัลเตอร์ปล่อยแขนฉันออกด้วยความเกรี้ยวโกรธเขากำมัดในมือแน่นจนเส้นเลือดในมือของเขาปูดออกมาถ้าฉันไม่ใช่ผู้หญิงฉันคงจะเละไปแล้วแน่ๆเลยแต่ก็ช่างเถอะช่วยไม่ได้เขาอยากทำให้ฉันโกรธเองทำไมอย่าลืมนะว่าเกาะนี้เป็นของพ่อฉันให้รู้สะบ้างว่าใครเป็นใคร
“แล้วเธอจะเสียใจที่พูดอย่างนี้กับฉัน”
พอพูดจบเขาก็หันหลังเดินไปอย่างเคืองๆตอนนี้ฉันก็เสียใจที่พูดอย่างนั้นกับนายแต่ฉันพูดไปแล้วฉันไม่มีทางถอนตัวอย่างแน่นอนแผนของแม็กก้าใช้ได้ผลเกินคลาดฉันยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยเพียงแค่ปล่อยข่าวออกไปแค่นั้นเองฉันชักจะสนุกกับเกมการแก้แค้นครั้งนี้แล้วสิ หึ หึ
“ฉันได้ข่าวว่าเธอไปยืนคุยกับไอ้อัลเตอร์หน้ามหาลัยหรอ”
แม็กก้าถามฉันขึ้นเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันยืนคุยกับอัลเตอร์ที่หน้ามหาลัยเมื่อวานนี้สงสัยคงจะมีคนเห็นเข้าก็เลยรีบแจ้นไปบอกเขาสินะไม่งั้นนายนี่คงไม่รู้เรื่องนี้หรอกเพราะฉันยังไม่ได้เอ่ยปากบอกอะไรเขาสักคำเลย
“ที่นายถ่อสังขารมาหาฉันที่บ้านแต่เช้าเพราะเรื่องนี้นี่นะ”
“เช้าของเธอนี่จะปาไปเที่ยงครึ่งแล้วนะ”
“ก็วันนี้วันหยุดนี่นายจะปล่อยให้ฉันนอนหลับสบายๆบ้างไม่ได้หรือไง”
“ไม่ได้เพราะฉันอยากรู้”
“นายอยากรู้อะไรหล่ะรีบๆถามมาฉันจะไปนอนต่อ หาวววว -O-“
ฉันอ้าปากหาวอย่างไม่ใส่ใจคนตรงหน้าว่าจะคิดยังไงก็ฉันง่วงนิ จะให้ฉันมาคอยรักษาภาพลักษณ์ตอนนี้ไม่มีทางซะหรอก
“อี้ย!!! น่าเกลียดเธอเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันแน่เนี้ย”
“นายอย่าพูดมากได้ไหมยืดเยื้อฉันง่วง!!!!”
ฉันตะคอกใส่แม็กก้าอย่างหมดความอดทนคนง่วงจะตายชักฉันยอมลุกขึ้นมาฟังนายพล่ามแค่นี้ก็บุญเท่าไหร่แล้วยังจะมาทำเป็นพูดเล่นอยู่ได้ไร้สาระสิ้นดี L
“โอเค โอเค อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิ”
“++-_-++”
“ฉันอยากรู้ว่ามันมาพูดอะไรกับเธอ”
“แค่นี้นะหรอที่นายอยากรู้” จะอยากรู้ไปทำไมนักหนาว่ะ แน่นอนว่าประโยคหลังฉันได้แต่พูดในใจเพราะถ้าเกิดฉันพูดออกไปฉันจะกลายเป็นผู้หญิงที่ไร้มารยาทที่สุดถึงแม้ว่านายนี่ก็ไร้มารยาทเช่นกัน
“ก็ตอบมาสิ” ={}=
“อืมแล้วนายจะให้ฉันตอบว่าไงหล่ะ =O=”
“เล่ามาเหอะเธออย่าลีลาได้ไหมไหนบอกว่าง่วง”
“ไม่อ่ะฉันตื่นเต็มตาแหล่ะถ้ากลับไปนอนตอนนี้ก็คงไม่หลับแล้วเหมือนกับที่ฉันตัดสินใจเรื่องของอัลเตอร์เพราะคำพูดของเค้าเมื่อวานมันทำให้ฉันตัดเยื่อขาดใยจากเขาฉันจะแก้แค้นอย่างเดียวโดยไม่หวังให้เขากลับมาหาฉันอีก”
“จริงดิ >O<”
“อืม (-_-)(_ _)”
“^______^”
“นายยิ้มทำไม =_=^”
“อ๋อ เปล่าๆ ฉันแค่จะได้ทำอะไรโดยไม่ต้องเกรงใจเธอไง”
“แล้วทำไมต้องเกรงใจด้วย”
“ก็เพราะถ้าเธอยังมีเยื้อมีใยฉันก็ทำอะไรไม่ถนัดเพราะเธอยังคงรักและคิดถึงมันเสมอสิ”
“นายอย่าเวอร์ได้ป่ะ ใช่ฉันยังรักเขาอยู่แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมหลงงมงายไปกับรักอันจอมปลอมไม่มีแม้แต่กระทั่งความจริงใจหรอกนะ”
ฉันพูดในสิ่งที่ฉันคิดให้แม็กก้าฟังและดูเหมือนว่าเขาจะเงียบไปเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ซึ้งไม่ว่าเขาจะคิดอะไรก็ตามมันไม่ได้มีผลเท่ากับสิ่งที่ฉันสงสัยว่าทำไมฉันถึงต้องบอกเรื่องนี้กับแม็กก้ามันไม่จำเป็นสักนิดเลย
“เธอคงเริ่มไว้ใจฉันแล้วแหล่ะ”
“o.O”
ฉันตกใจกับสิ่งที่นายนั่นพูดออกมาเขาอ่านใจฉันออกได้ไงว่าฉันกำลังคิดไรอยู่เขาต้องเป็นพ่อมดแน่ๆเลย
“คงตกใจสินะว่าฉันรู้ได้ไง”
“OoO”
นั่นไงชัดเลยพ่อมดหมอผีชัดๆ ฉันชักเริ่มกลัวนายนี่แล้วนะ ไม่ได้การหล่ะถ้าฉันเกิดแอบด่านายนี่ในใจเขาก็ต้องรู้น่ะสิ
“ฉันไม่ได้อ่านใจคนออกหรอก แต่ที่ฉันรู้เพราะว่า...”
“-,.-“
“สีหน้าเธอมันบ่งบอกอาการได้อย่างชัดเจนและฉันก็รู้อีกด้วยว่าเธอกำลังแอบชอบฉันอยู่”
อันหลังนิเริ่มมั่วชัดๆให้ตายฉันไม่เคยแสดงอาการอะไรแบบนั้นแน่สาบานได้!!!
“อีตาบ้า!!!!”
ฉันขว้างหมอนใส่แม็กก้าที่นั่งห่างจากฉันอยู่ประมาณ 5 เมตรให้ตายเถอะนี่ฉันเพิ่งสังเกตว่าสถานที่ที่เราคุยกันอยู่มันห้องนอนฉันชัดๆมันชักจะล่อแหลมเกินไปแล้วนะแล้วใครปล่อยให้เขาขึ้นมาถึงห้องฉันเนี่ย
“นายออกไปจากห้องฉันเลยนะ!!!”
“เสร็จแล้วคิดจะไล่กันไปง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ”
“อีตาบ้า!!! พูดให้มันดีๆหน่อยอะไรเสร็จ”
“ฉันหมายถึงคุยเสร็จแล้วเธอคิดอะไรเนี่ย ลามกชะมัด”
“แกนะสิลามก ฉันไม่ได้คิดสักหน่อย”
“อ๋อหรออออ ^_< ฉันจะพยายามเชื่อนะ”
ฉันขว้างหมอนอีกใบใส่นายนั่นแต่ครั้งนี้เขาหลบหมอนได้อย่างคล่องแคล่วเหมือนเตรียมรับมือเพราะรู้ว่าฉันจะต้องปาหมอนใส่เขาอีกแม็กก้าเดินไปเปิดประตูแล้วเดินออกไปอย่างง่ายๆ ฮูววว!!! โล่งอกไปที
แอ๊ดดดดดดด
“ว้ายยยย!!!!” โครมมมม!
“รีบๆอาบน้ำแต่งตัวซะหล่ะฉันรออยู่ข้างล่างนะ”
ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างเร็วพร้อมกับนายแม็กก้าที่ยื่นหน้าเข้ามาอย่างไม่ให้สุ่มให้เสียงทำให้ฉันตกใจหงายหลังตกเตียงก้นกระแทกพื้นอย่างจังนายนั่นพอพูดเสร็จก็ปิดประตูดังปั้ง!!ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าดังห่างออกไปเรื่อยๆ ไอ้คนบ้าเอ่ยทำฉันตกใจไม่คิดที่จะมาช่วยรับผิดชอบบ้างเลยคนอะไรนิสัยแย่ที่สุด ฉันเลิกสนใจแม็กก้าก่อนจะค่อยดันตัวเองขึ้นแล้วรีบเข้าไปอาบน้ำตามที่นายนั่นบอกแล้วทำไมฉันต้องรีบทำตามที่นายนั่นสั่งด้วยเนี่ย ถามตัวเองก็ได้แต่งงเองเพราะถามไปตัวฉันเองคงได้คำตอบแค่ว่าไม่รู้เหมือนกัน เฮอ!!!
ฉันใช้เวลาอาบน้ำประมาณสองชั่วโมงฉันคิดว่าเป็นเวลาที่เร็วม๊วกกกกม๊วกกแล้วนะฮ่าๆ ความจริงฉันอาบน้ำเร็วกว่านี้ประมาณ เมื่อชั่วโมงที่แล้วถ้าเป็นวันที่ไม่มีนายแม็กก้ามารอป่านนี้ฉันคงอาบน้ำเสร็จแล้วลงไปกินข้าวตั้งนานแล้ว
จ๊อกกกก จ๊อกกกก พอนึกถึงเรื่องกินข้าวปุ๊ปท้องฉันก็ร้องปั๊ปช่างน่าอัศจรรย์ใจจริงๆฉันรีบแต่งตัวดีกว่าจะได้ลงไปกินข้าวนายนั่นคงไม่อยู่แล้วมั้งนี่มันก็นานมากแล้วคงไม่มีใครเป็นบ้ามานั่งรอฉันหรอกสิ
ความคิดเห็น