ปฏิบัติการแลกเปลี่ยนหัวใจนายข้างห้อง

บทนำ

‘ประกาศนักเรียนที่ชิงทุนได้ไปเรียน 1 ปีการศึกษาได้แก่นางสาววรรณริน มรกฤตศักราชทำคะแนนได้ 98 คะแนน กำลังขึ้นปีการศึกษาปีที่ 5 ขอประกาศแต่เพียงเท่านี้ขอบคุณทุกท่านที่อ่านคะ’

“….-0-” ฉัน

“....- -” เมลอน

“ไอเมลอนแกว่าชื่อนี้มันคุ้นๆเปล่าวอะ=..=” ฉันหันไปถามเพื่อนสนิทตัวเองที่ทำหน้าแบบนี้ - -

“เห็น แกได้ไปเรียนต่อม.5 ที่เกาหลีไงไม่น่าถามว่าแต่แกทำได้ไงคนอย่างแกเนี่ยนะเมลสมองอย่างแกเลยนะเพื่อนรัก- -”

เหมือนถูกด่าจัง= =

“ก็กามั่วนั่นแหละ มันฟลุ๊กได้เองนี่-3-”

ทุกคนไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเพื่อนรักของฉันอย่างเมลอนถึงพูดทำนองว่าคนอย่างมาชเมลโล่คนนี้ไม่น่าสอบชิงทุนได้ ใช่ฉันเรียนไม่เก่งหรอก55 5ก็แค่สอบๆให้มันผ่านไปแต่กลับได้สะงั้น-)0(-

“ดีแล้วแหละที่แกฟลุ๊กได้เพราะกามั่วๆของแกเพราะฉันตั้งใจจะไปเกาหลีเพื่อเดินตามรอยเท้าของ

ซีรี่ย์ที่ฉันรักถึงฉันจะไม่ได้ทุนเหมือนแกแต่ขอโทษบ้านฉันรวย โอ้ะๆ>.<”

“บ้านเธอรวยคนเดียวรึไง=w=”

“เหอะๆเธอเนี่ยขัดตลอดปล่อยให้ฉันมโนบ้างไรบ้างก็ดีนะยัยขนม= =”

“แล้วพวกเราจะออกเดินทางกันตอนไหนละเม” ฉันตัดบทก่อนที่ยัยนั่นจะร่ายยาวเป็นบทสวด=/\=

“มะรืนนี้เป็นไง*0*”

“เอางั้นก็ได้เพราะพี่ชายฉันก็อยู่ที่นู่นจะได้ไปอยู่ด้วยสะเลย- -”

“ฉันอยู่ด้วยกันนะ*w*”

“ไม่เอาเดี้ยวเธอกินพี่ชายฉัน-3- ฉันกลับบ้านละเจอกันพรุ่งนี้นะเมลอนเปรี้ยวเว่อร์”

“จะยัยขนม- -”