Be cruel โหดๆอย่างนี้ สนใจมาเป็นเมียพี่มั้ยครับ

ลำดับตอนที่ #8 : Be cruel - 8

"ชิ! เห้อออออ" ผมนั่งหน้ามุ่ยสลับกับถอนหายใจมาตั้งแต่กลับจากงานดูตัวเมื่อวันก่อนแล้วล่ะครับ ชิ!! ตอนแรกนึกว่า

จะเข้ากันได้ดี พี่อี้ฟานทำท่าเหมือนจะชอบจื่อเทาแล้วด้วย! ถึงจื่อเทาจะออกอินโนเซ้นท์กว่าจงอินเยอะ แต่จื่อเทาก็ไม่ใช่

จะไม่เคยแปดเปื้อนนะครับ จื่อเทาดูออกนะ จื่อเทาไม่โง่!!! -0- 

แต่จู่ๆพี่คนหน้าตาสวยๆ แต่กล้ามงี้เป็นมัดเชียวก็โผล่พรวดเข้ามาเกาะขาพี่อี้ฟานซะแน่น แถมยังบอกให้จื่อเทาเห็นแก่

ความรักของพวกเขาอีก พอคุณอา ม๊าของพี่อี้ฟานถามว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน เหตุการณ์กลับตาละปัดซะงั้น พี่อี้ฟานบอก

ว่าไม่รู้จัก ส่วนพี่สวยแต่บึกบึน(?) ก็บอกเข้าห้องผิด อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น คุณผู้อ่านว่ามั้ย 


 

มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ หรือบางทีนี่อาจเป็นแผนล่มงานหมั้นของพี่อี้ฟานก็ได้!!! // อี้ฟาน : ฮัดเช้ยยย โถ่!!

คิดว่าตัวเองหล่อหรือไง หน้าตาก็ งั้นๆอ่ะ จื่อเทาไม่เห็นจะชอบเลย -3-  *พาล*

.
.
.
.
.

.

.

.
อย่ามองจื่อเทาแบบจับผิดอย่างงั้นสิ งื้ออออ บอกความจริงก็ได้ จริงพี่อี้ฟานก็..... หล่อแหละ -//////- ตะ..แต่ว่า จื่อ

เทาก็ไม่ได้ชอบ...มากนี่นา


 

"จื่อเทาลูก พี่อี้ฟานมาหาแน่ะ" ผมหันไปมองอาม๊าที่เข้ามาบอกว่าคนที่เราเพิ่งจะนินทากันไปเมื่อกี้มาหา ผมพยักหน้า

ตอบกลับม๊าไปแล้วเดินออกมาหา คนที่ไม่(ค่อย)อยากเจอ


 

"สวัสดีครับ จื่อเทา" ชิ! ไม่ต้องมามองจื่อเทาแบบหวานๆเลยนะ นี่โกรธอยู่นะ *สะบัดบ๊อบ*


 

"มาทำไมครับ" หึ ต้องเจอลุคจื่อเทาผู้ชายเย็นชาซะหน่อย นี่ไม่ได้งอลนะบอกเลย ที่กอดอกแล้วหันหน้าไปทางอื่น

เพราะไม่อยากเห็นหน้าต่างหาก ไม่ได้อยากให้พี่อี้ฟานง้อเลย จริงๆนะ 


 

"โธ่ คนดี หันหน้ามาคุยกับพี่หน่อยนะครับ" ถ้าเป็นคนดีแล้วพี่ไม่อยากหมั้นกับผม ผมเป็นนางร้ายก็ได้!! อะ..เอ่อ คุณผู้

อ่านไม่ต้องไปสนใจที่ผมพูดไปเมื่อกี้เลยครับ ผมก็แค่ แค่ แค่โมโหครับ ก็เลยพูดไป จริงๆจื่อเทาไม่อยากหมั้นกับ

พี่อี้ฟานเลยซักนิดเดียว!! คนโกหก คนใจร้าย!!!! เชอะ! 


 

"......." 


 

"......."


 

"......."

"ถ้าจื่อเทาไม่อยากคุยกับพี่ พี่กลับก็ได้ครับ.." เสียงแผ่วๆดังมาจากคนตรงหน้าผม อะไรนะ!!! ทำไมพี่ไม่มีความอดทน

แบบนี้เนี่ย ง้อจื่อเทาอีกนิดมันจะตายหรอครับ!!!! <<< (-_-  )(-_-  )(-_-  ) *สายตาจากคนอ่าน*


 

ง้อของจื่อเทาหมายถึงอธิบายผสมการอ้อน ไม่อยากให้ง้อแต่อยากให้อธิบายผสมการอ้อนให้ฟังไงครับ (_ _"") 


 

"พี่คนนั้นที่เข้ามาในห้องเป็นใครหรอครับ.." ไม่รอให้อธิบายแล้ว ถามเองเลย รู้ผลเร็วทันใจกว่า ผมขี้เกียจฟังคำตอบ

อ้อมกวางโจวของคนแถวนี้!!


 

"ครับพี่จะอธิบายให้ฟัง" พอให้โอกาสเข้าหน่อยก็ยิ้มจนเงิงโผล่เลยนะ! หมั่นไส้

 

 

 

หลังจากเค้นคำตอบได้ว่าพี่คนสวยแต่บึกบึนคนนั้นเป็นใคร ผมก็ได้คำตอบที่ทำเอาผมเกือบจะไล่ตะเพิดลูกชายตระกูล

อู๋ออกจากบ้านทันทีหลังจากฟังเรื่องจบ ชิ! 


 

ก็มันผิดจากที่ผมพูดที่ไหนกันล่ะ เซ้นส์ผมนี่แรงจริงๆ -****-


 

"จื่อเทาครับ ยกโทษให้พี่เถอะนะครับ ตอนนั้นพี่ไม่รู้จริงๆนี่ว่าจื่อเทาจะเป็นแบบนี้" นี่ตกลงพี่อี้ฟานจะสำนึกผิดหรือจะ

กลืนผมเข้าไปกันแน่ครับ คำพูดกับสายตาทำไมมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง ขนลุกอ่ะ


 

"แล้วถ้าผมไม่น่ารัก พี่ก็จะไม่หมั้นกับผมใช่มั้ยฮะ?" พอเจอคำถามของผมแบบนี้เข้าไป จากสายตาที่หวานหยาดเยิ้ม

ของพี่อี้ฟาน ก็แปรเปลี่ยนเป็นครุ่นคิดอย่างหนัก จนหัวคิ้วทั้งสองข้างของพี่อี้ฟาน แทบจะกอดรัดรวมกันเป็นคิ้วข้าง

เดียวอยู่ตรงกลางแล้วล่ะผมว่า

จึ้ก!


 

ผมกลัวว่าคิ้วพี่อี้ฟานจะอึดอัดเพราะต้องกอดรัดรวมกันเป็นเวลานานก็เลยหวังดี เอานิ้วจิ้มจึ้กกลางหน้าผากให้คิ้วพี่เค้า

คลายออกจากกัน แต่ฟังจากเสียงแล้วดูหลักฐานที่ผมทิ้งร่องรอยไว้เมื่อกี้ ผมว่าการที่ผมหวังดี ก็มีผลเสียต่อพี่เค้า

เหมือนกันนะ ฮ่าๆๆๆๆ ทำไมกลางหว่างคิ้วพี่แดงจังครับ เหมือนสาวอินเดียเลย เพลงมา!! ดีดู๋ ละ ดีดู๋ ละ ดีดู๋ 


 

"ผมว่าพี่ไม่ต้องคิดแล้วแหละ ทุกอย่างมันฟ้อง ว่าที่พี่ยอมหมั้นกับผมก็แค่หน้าตา ถึงอาป๊า อาม๊า และคนอื่นๆจะเชื่อว่า

เค้าได้เลือกคนที่ดีพอจะให้เรารัก แต่ผมกลับไม่เชื่อเลยว่าคนที่เขาเลือกว่าคู่ควรกับความรักที่ผมจะให้ มันคู่ควรจริง

หรือเปล่า ผมว่าความรักมันไม่ได้อยู่ที่รูปร่าง หน้าตา การศึกษา รวมไปถึงฐานะ ปัจจัยต่างๆเหล่านั้นผมว่ามันก็แค่

ภายนอก ผมยอมรับอ่ะ! ว่าผมก็ชอบคนจากรูปร่างก่อนเป็นอันดับแรกเหมือนกัน แต่ถ้าสมมติว่ามีคนมาบอกว่ารักผม

พร้อมจะพิสูจน์ให้ผมเห็นว่าเค้ารักผมจริงๆ และพร้อมที่จะดูแลผมได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร พิการ จน หรืออะไรก็แล้วแต่

ผมก็พร้อมที่จะให้เขาพิสูจน์เหมือนกันว่าเค้าทำได้จริงรึเปล่า และที่สำคัญ เค้าสามารถทำให้ผมรักได้มั้ย 

ถ้าเค้าทำได้ ผมก็พร้อมที่จะรักเขาตอบอย่างไม่มีเงื่อนไขเลยอ่ะ!" นี่คือคำพูดจากใจผมทั้งหมด เฮ้อออ เวลาพูดอะไรมี

สาระแบบนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองแลดูเป็นคนดีแฮะ หลังจากยิ้มและยืดอกจากคำพูดตัวเองที่เพิ่งพูดไปเมื่อกี้ซักพักใหญ่ ผมถึง

ได้หันหน้ากับมามองคู่สนทนาที่ผมว่าตอนนี้คงจะปลง ตัดใจ แล้วพบทางสว่างแล้ว แต่ผมก็ต้องพบกับความจริงที่

ว่า....


 

ผมคิดผิด ไอ้คู่สนทนาผมที่เมื่อกี้ได้ฟังที่ผมพูดไป ตอนนี้กลับมองผมด้วยแววตาซาบซึ้ง ปลื้ม ตื้นตัน ปิติยินดี ประหนึ่ง

ว่า ตอนนี้เห็นลูกชายกำลังรับปริญญา เห้ย!! ไอ้พี่อี้ฟานมันเป็นอะไรของมันวะ!!!! 


 

"พี่" ไม่หันแฮะ "พี่อี้ฟาน" เรียกเต็มยศแล้วนะ "ไอ้พี่อู๋ อี้ฟานโว้ยยยย" คราวนี้ไม่ค่อยสุภาพเท่าไรพร้อมกับเพิ่มออฟชั่น

เสริมพิเศษด้วยฝ่าเท้างามๆที่ตั้งใจประเคนไปถึงจุดยุทธศาสตร์อย่างแรง นี่กะว่าแก้แค้นไปในตัวครับ บังอาจมาหลอก

ฮวัง จื่อเทา!!!


 

"โอยยยยยย จื่อเทาครับช่วยพี่ด้วย" ตอนนี้คนที่โดนฝ่าเท้าอรหันต์ผมไปเมื่อกี้จนกลิ้งคลุกๆลงไปนอนกับพื้น ลุกขึ้นมา

ด้วยความยากลำบากพร้อมกับประคองน้องฟ่านน้อยที่ผมไม่แน่ใจว่ามันยังใช้การได้ดีอยู่หรือเปล่า สงสัยจะเจ็บน่าดู

หน้าเขียวเชียว :/


 

เอาเหอะ ช่วยก็ช่วย เมื่อกี้ผมคงทำแรงไปสินะ คราวหลังจะพยายามเบากว่านี้แล้วกันนะครับพี่อี้ฟานนน 

ผมประคองพี่อี้ฟานให้เข้ามาในบ้านด้วยท่าทางทุลักทุเลมาก ถึง มากที่สุด ไอ้นี่มันจะเปรตไปไหน สูงถึง 190 มั้ยวะนั่น

ผมว่าผมสูงแล้วนะ มันยังสูงกว่าผมอีกอ่ะ ตอนเด็กกินนมยีราฟเป็นของว่างรึไง -*- อะไรยาวๆ(?)ที่มันโผล่ออกมานอก

ตัวนี่ก็เกะกะไปหมดเลย โวะ!! เด๊ะแม่หักทิ้งซะเลยนิ่ 


 

อ๊ะๆ ไม่ต้องคิดลึกกันครับ ไอ้ยาวๆที่ผมว่ามันก็ตือ แขน ขาครับ คิดไรกันเนี่ย บู่วววววว -3-


 

"เป็นไงมั่ง เอายาแก้อักเสบมั้ย เดินไหวป่าว?" ผมรัวคำถามใส่ครับ เพราะถ้าเค้าต้องการอะไรผมจะได้ไปเอามาให้ที

เดียว นี่ไม่ได้เป็นห่วงนะ บอกเลย

"มะ ไม่ต้องครับ จะ จื่อเทาครับ" เรียกไมวะ ผมเลิกคิ้วกวนๆกลับไปให้ข้างนึงเป็นเชิงถามว่า มีไร 


 

"พี่ดีใจนะ ที่ได้ยินจื่อเทาพูดแบบนี้ จื่อเทาของพี่นอกจากจะสวยแล้วยังจิตใจดีอีกด้วย" ผมได้ยินคำชมนั้นก็รู้สึกว่าตัว

เองหน้าร้อนแปลกๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินคำชมแบบนี้นะ แต่ทำไมเวลาพี่อี้ฟานชมผมต้องหน้าร้อนด้วยวะ ไม่เข้าใจ

ระบบการทำงานตัวเองจริงๆ -//////-



ตอนนี้พี่อี้ฟานคนโดนเต๊าะไข่ก็หลับตาลงเหมือนกำลังรวบรวมพลังลมปรานชั้นยอดจากปลายเท้าถึงศรีษะอยู่ โอ้ววววว

มันกำลังจะทำอะไรวะครับ -*-


 

"จื่อเทา พี่รักจื่อเทานะ พี่พร้อมจะพิสูจน์ว่าพี่รัก และพร้อมจะดูแลจื่อเทาจริงๆ และต่อไปนี้ พี่จะทำให้จื่อเทารักพี่ให้ได้  

เตรียมตัว เตรียมใจไว้ให้ดีนะจ๊ะ ยาหยีของอี้ฟาน!!!" 


 

จุ๊บ!!


 

ตะลึง! ตะลึง! ตะลึง ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง ตะดึงตึ๊งตึง แนะนำให้ไปฟังเพลงตะลึงต่อกันเอาเองครับ


 

0_0


 

ช็อคคำพูดของมัน(สรรพนามเปลี่ยนตามอารมณ์) ยังไม่พอ นี่ยังมาขโมยจุ๊บอีก หนอยยยย ผมกำลังจะหันไปด่ากราด

คนที่ลอบขโมยจุ๊บผมครับ แต่พอหันไปกลับต้อง
.

.
.
.

.
.

ขำครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

ก็ตอนนี้อู๋ อี้ฟานสุดหล่อของทุกคนกำลังเดินขาถ่างออกจากคฤหาสน์ฮวังน่ะสิครับ แล้วด้วยความรวยของป๊า พื้นที่

รอบๆบ้านมันเลยเยอะ กว่าจะเดินจากบ้านใหญ่ไปถึงโรงรถยังแอบเหนื่อยเลยครับ แต่นี่ต้องเดินไปตอนไข่ระบม กว่า

จะถึง เอ่อ น้องฟ่านน้อยจะหลุดออกจากพวงมั้ยครับนั่น โอยยยยย ฮา ไม่ไหวแล้ว 


 

จุ๊บเมื่อกี้ผมถือว่าเป็นค่าทำร้ายร่างกายน้องฟ่านน้อยละกันนะครับ พี่อี้ฟานนนน ^^

-------Littleppan-------




ฟังทางด้านของพี่คริสแล้ว ก็อยากให้มาฟังทางด้านของเทาๆมั่งเนาะ เพราะโดนแกล้งมาตั้งแต่เข้าบาร์เกย์แล้วอ่ะ สงสาร 5555 รู้สึกเหมือนไรท์มั้ย ชีวิตของจื่อเทาต่อจากนี้ไปคงจะไม่เป็นสุขคล้ายๆจงอินแล้วล่ะ 555 พี่อี้ฟานจะงัดไม้เด็ดอะไรมาทำให้น้องจื่อหลงรัก ต้องคอยติดตามนะะะะะ