Be cruel โหดๆอย่างนี้ สนใจมาเป็นเมียพี่มั้ยครับ

ลำดับตอนที่ #7 : Be cruel - 7

อะแฮ่มมมม ขากกกก ถุย!!! สวัสดีครับท่านผู้อ่าน หลังจากที่ปล่อยให้รอลุ้นกันมานาน(รึป่าว) ว่าระหว่างผมกับคู่หมั้น

ที่หมั้นกันแค่ในนามมาตั้งแต่เด็ก รูปร่างหน้าตาก็...

โอ๊ย!! ฟานๆรับไม่ได้ ฟานๆอยากตายยยย ถ้าถามว่าผมเคยเห็นแล้วหรอผมถึงได้พูดแบบนี้ 

ผมเห็นแล้วสิครับ!! ถึงได้พูดแบบนี้ได้ ผมว่าแล้ว ว่าเป็นเพื่อนกับจงอินได้นี่ มันต้องคล้ายๆกัน แล้วมันก็ไม่ผิดไปจากที่

ผมคิดเลย เพราะจากในรูปที่เขาส่งมาให้ผมดูเมื่อวานน่ะ ผมว่า มันยิ่งกว่าจงอินอีก!!!! 


 

ถึงในรูปตอนนั้นจะเป็นตอนที่คู่หมั้นผมยังเด็กอยู่ก็เถอะ แต่ใครบอกทฤษฎีตอนเด็กหล่อ โตมาจะขี้เหร่ อู๋ อี้ฟานคนนี้ก็

พิสูทธิ์ให้เห็นแล้วครับ ว่า ไม่-จริง!! เพราะคนอย่างผมน่ะ หล่อเสมอต้นเสมอปลาย หึหึ เพราะฉะนั้นในทางกลับกันคน

ที่ตอนเด็กขี้เหร่ ตอนโตมาก็จะขี้เหร่ด้วย จริงมั้ยครับ!!


 

"...ฟาน อี้ฟาน อี้ฟานลูก!!!!" 


 

"คะ ครับ!" ผมสะดุังตื่นจากภวังค์ก่อนที่จะหันไปมองมารดาอันเป็นที่รักยิ่งที่ ณ. ตอนนี้กำลังจะกลายร่างเป็นแม่มด

แล้วงับหัวผมเข้าไปแล้วครับ ฮืออออ ฟานกลัวววว


 

"น้องใกล้จะมาแล้วจ้ะ" ม๊าผมพูดเสียงลอดไรฟันออกมา เพิ่มออฟชั่นความน่ากลัวขึ้นไปอีก 10 ระดับ แค่นี้ผมก็กลัว

แล้วครับบบ 

อ่อ! ผมลืมบอก หลังจากที่ทางนั้นเค้าส่งรูปของว่าที่คู่หมั้นมาให้ผมสยองเล่นเมื่อวาน เค้าก็ขอนัดดูตัวเป็นวันรุ่งขึ้น ก็

คือวันนี้นี่เองครับ *กรีดร้องในใจอย่างบ้าคลั่ง*


 

"แล้วเป็นอะไรน่ะเรา ทำหน้าเหมือนเพิ่งไปกินยาถ่ายมา" ป๊าครับ ตอนนี้ผมรู้สึกทรมานยิ่งกว่าตอนที่ข้าศึกกำลังตีประตู

เมืองใกล้จะแตก แล้วส้วมที่ห้างมีคนต่อแถวยาวกว่า หลุยส์ ใบตองแจกกระเป๋าฟรีอีกครับ ฮรึก!!


 

"เดี๋ยวน้องมา ทำหน้าทำตาให้มันดีๆด้วยล่ะ" ม๊าบอกผมอีกครั้ง ก่อนจะหันไปนุ้งนิ้ง มุ้งมิ้ง ง้องแง้ง เงี้ยวง้าว กับป๊าผม

ต่อ ช่วยสนใจลูกชายคนนี้ด้วยครับอาป๊า อาม๊าาาา


 

ในเมื่อทำหน้าแบบหมาโดนเมิน ป๊า กับ ม๊าก็ยังไม่สนใจ จะให้ดูตัวต่อให้ได้ ผมก็จำเป็นต้องงัดไม้เด็ดออกมาใช้แล้วล่ะ

ครับ!!


 

"เดี๋ยวมานะครับม๊า" ผมหันไปขออนุญาติกับคนที่มีอำนาจที่สุดในบ้าน


 

"อืม รีบมาล่ะ อย่าให้จับได้นะ ว่าแอบหนีงานดูตัว" สะดุ้งเลยครับ ถ้าม๊าจะแม่นขนาดนี้ เป็นคุณ ริว จิตสัมผัส

หรอคร้าบบบบ


 

"ไม่หนีหรอม๊า ไปละ" ผมบอกม๊าก่อนจะรีบออกมาอย่างรวดเร็ว ขืนม๊าจับได้ มีหวังงานนี้ ฟานๆสุดหล่อ ได้สลับที่นอน

กับไอ้ดิ๊กกี้ 3 วัน 2 คืนแน่ เดี๋ยวนี้ม๊ายิ่งรักมันแบบออกนอกหน้าอยู่ 


 

"โหลๆ อี้ชิงหรอ..อือๆ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงมาได้เลยนะ อืม ร้านอาหาร Chic Chic นะ ห้อง 431 เคๆ บาย" ผม

พูดจบก่อนจะยัดไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดลงกระเป๋ากางเกง


 

ถ้าสงสัยว่าเมื่อกี้ผมพูดเรื่องอะไร ก็อย่างที่บอกไปว่าผมจะไม่หนีงานดูตัวเด็ดขาด แต่ผมก็ไม่ได้รับปากนี่ครับ ว่าผมจะ

ไม่ทำให้คู่หมั้นผมเป็นฝ่ายหนีไปเอง ในเมื่อไอ้เพื่อนตัวดีมันหลงมนต์ดำ(?) จนไม่ยอมช่วยผม ผมก็ให้คนอื่นช่วยก็ได้

ครับ สบายมาก!!


 

ส่วนแผนการมีดังนี้ ผมก็จะนั่งพูดคุยกับคู่หมั้นผมในห้องไปเรื่อยๆ แล้วให้อี้ชิง เพื่อนหน้าสวยแต่นิสัยโครตห่าม ทำตัว

เป็นแฟนผมมาเคาะประตู แล้วบีบน้ำตาขอให้คู่หมั้นผมยกเลิกงานหมั้น งานแต่ง ทุกงานที่กำลังจะเกิดขึ้นระหว่างผมกับ

คู่หมั้น แล้วผมก็จะทำหน้าที่แฟน(กำมะลอ) ที่ดีเข้าไปประคองอี้ชิงที่(แสร้ง)ร้องไห้ปานจะขาดใจ พร้อมกับบอกว่า

ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ เรารักกันมากจริงๆ 


 

โป๊ะเช๊ะ!!!! แผนนี้ต้องสำเร็จแน่ นี่ผมอุตส่าห์ขโมยมาจากละครที่ม๊าชอบบังคับให้ผมนั่งดูด้วยบ่อยๆเลยนะ หึหึ

เจ๋งแจ๋ว!!!


 

ผมกลับมานั่งในห้องทานอาหารที่มีฉากกั้นเป็นห้องๆให้ความรู้สึกเป็นส่วนตัวอีกครั้ง ก่อนจะนั่งรอไปอีกประมาณ 15

นาทีได้ ก็ยังไม่มีวี่แววว่าคู้หมั้นผมจะปรากฎตัวแต่อย่างใด ไม่สวยแล้วยังจะชักช้าอีก เฮอะ!! ผมล่ะไม่ชอบคนแบบนี้

เลยจริงๆ 


 

ในขณะที่ผมกำลังนั่ง(ด่า)รอว่าที่คู่หมั้นอยู่ในใจนั้น ประตูก็เปิดขึ้นเบาๆ พร้อมกับเสียงป๊า ม๊าพูดคุยกับพ่อของว่าที่คู่

หมั้นผมล่ะมั้ง ชิ ไม่อยากจะหันหน้าไปมองให้เป็นภาพติดตาเลยจริงๆ 


 

"อี้ฟาน น้องมาละจ้ะ" เมื่อได้ยินเสียงหวานๆ ที่แลดูจะข่มขู่ไปในตัวหากว่าผมไม่หันไปมองว่าที่คู่หมั้นผมใน 2 นาทีนี้

ผมอาจได้สลับที่นอนกับดิ๊กกี้จริงๆก็ได้ 


 

มองก็ได้วะ!!!


 

ค่อยๆเงย


 

เงย


 

ผงะ!! 


 

.......


 

...........


 

...............

 

 

เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


 

นี่มันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

.
.
.
.
.
.
.

นางฟ้าชัดๆเลยนี่หว่า!!!! o[]o


 

ใบหน้าเรียวสวย สมส่วนตามตำราที่ได้บอกไว้ว่าหากแบ่งจะได้แนวนอนที่เท่ากัน 3 ส่วน แนวตั้งที่เท่ากัน 5 ส่วน ไม่

ขาดไม่เกิน ดวงตาเฉียบคมที่ถ้าหากว่าโดนปลายตามองคนที่โดนมองคงจะโดนบาดหัวใจไปจนเป็นริ้วๆ จมูกโด่งรั้นที่

น่ากัดเบาๆซัก 2-3 ที ริมฝีปากอิ่มได้รูปที่ผมสาบานได้ ว่าไม่เคยเจอปากใครสวยเท่านี้มาก่อน ทุกๆอย่างมันลงตัว

อย่างไม่น่าเชื่อ


 

กรี้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส


 

ฟานๆจะไม่ทน ฟานๆอยากด้ายยยยย *0*

 

"อี้ฟานจ๊ะ นี่ไงหนูจื่อเทา คู่หมั้นของอี้ฟานไง"


 

ห๊ะ คู่หมั้น คู่หมั้นผมหรอ นี่คือ ฮวัง จื่อเทาจริงๆหรอ 


 

ทฤษฎีที่ตอนเด็กขี้เหร่ ตอนโตมาจะสวยนี่ผมเชื่อแล้วครับ คู่หมั้นจ๋า ฟานๆขอโทษ ด่าคู่หมั้นในใจตั้งนานแน่ะ ฟานๆนี่

มันไม่ได้เรื่อง โง่ งี่เง่า จริงๆเลยเนาะคู่หมั้นนนน ที่ฟานๆบอกว่าเกลียดคนแบบคู่หมั้นที่สุด จริงๆตอนนั้นฟานๆคิดขึ้น

ได้ไง ว่าเกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น 


 

โอ๊ยยยยยยยย เกลียดฮวัง จื่อเทาที่สุดในโลกเลยยยยย *0*


 

ดูสิ น้องเขินตอนผมมองแหละ หน้าแดงเลย โง้ยยย น่าจับมาฟัดให้หายเขินซัก 3-4 ชั่วโมง ฟืดฟาดๆ ความหื่นนี่ไม่

เข้าใครออกใครจริงๆครับ -.,-


 

แต่ผมลืมอะไรไปรึป่าว 


 

ว่าแต่.... ผมลืมอะไรฟระ!! นีกไม่ออก


 

อืมมมมมม ชั่งมันเถอะ เล่นจ้องตากับคู่หมั้นต่อดีกว่า ปิ๊งๆ *~*


 

 

ก๊อกๆ


 

ใครมันมาเคาะประตูตอนนี้วะ!!! ขัดคนกำลังอินเลิฟอยู่ทำไมเนี่ย!!!


 

"อี้ฟาน ไปเปิดทีสิจ๊ะ" ผมพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินหน้ามุ่ยมากระชากประตูเปิดอย่างแรง ขัดขวางความรักแบบนี้มัน

บาปนะเว่ยเห้ย!!!!


 

พอเปิดประตูดูหน้าคนมาใหม่เท่านั้นแหละครับ ปิดแทบไม่ทัน รู้แล้วว่าลืมอะไร ฮืออออ


 

ลืมยกเลิกแผนการกับไอ้อี้ชิงน่ะสิ!! ว้ากกกกกก มารมักจะมาตอนเราไม่ต้องการเสมอครับ


 

"ใครมาน่ะอี้ฟาน" เสียงหวานของม๊าถามผมพร้อมกับสายตาจ้องจับผิด ม๊าอย่าทำตาแบบนั้นได้มั้ย แค่นี้ผมก็ไปไม่เป็น

แล้วนะ


 

"อ่อ บริกรน่ะครับ สงสัยจะมาถามว่าจะเอาอะไรเพิ่มมั้ย" มุสาวาทาเวระมณี สิกขาปะทังสมาธิยามิ แต่เพื่อความรักของ

ผมกับจื่อเทา ต้องผิดศีลกี่ข้อก็ยอมครับ ToT


 

ปึงๆๆๆๆ

ไอ้ห่า!!! มึงจะทุบประตูทำไมวะไอ้เพื่อนเวร เน้นครับ ทุบ ไม่ใช่เคาะ 


 

"ม๊าว่าไม่ใช่บริกรแล้วมั้ง ทุบขนาดนี้" ม๊าอย่ามาเซ้นส์ดีต่อหน้าว่าที่คู่หมั้นผมได้มั้ยครับ ฟานๆอยากจะ cry cry cry

ตอนนี้ผมทำได้แค่เพียงภาวนาให้มันถอดใจแล้วกลับไปแบบสวัสดิภาพ แต่คงเป็นเพราะผมเพิ่งผืดศีลไปเมื่อกี้ พระเจ้า

เลยไม่เข้าข้างผมซะมั้งเพราะตอนนี้ ผมโดนม๊าสั่งทางสายตาว่า เปิดประตูซะ


 

ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอครับ


 

พอประตูเปิดขึ้น จาง อี้ชิงคนรักเพื่อนก็ถึงกับน้ำตาคลอมากอดขาผมแน่น พร้อมบอกกับทุกคนในห้องด้วยเสียงที่ดังฟัง

ชัดจนผมกลัวว่าคนห้องข้างๆอาจได้ยินด้วยล่ะมั้ง


 

"ฮรึก!! อย่าพลากพวกเราจากกันเลยนะครับ เรารักกันจริงๆ คุณจื่อเทาฮะ เห็นใจความรักของพวกเราด้วยนะครับ"

น้องนางฟ้าในดวงใจพี่ฟานๆ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ พี่ฟานป่าววว พี่ไม่เคยมีใครในหัวใจมาก่อนเลยนะ หัวใจทั้ง

ดวงของพี่ยกให้เทาๆไปหมดแล้ววว 


 

เชี่ยอี้ มึงเล่นละครดีไปป่าววะ ผมส่งสัญญาณให้มันหยุดโดยการสะบัดขาที่มันเกาะอยู่แรงๆ แต่แม่งแรงเยอะเหลือ

เกินนนนน มึงเข้าใจมั้ย ปล่อยกู ปล่อยกูวววววว


 

"อี้ฟาน คนๆนั้นเป็นใคร" เอาแล้วไง เปาปุ้นจิ้นภายในบ้านไต่สวนแล้ว ขอหยุดหายใจซัก 5 นาทีได้มั้ยนะ


 

"ผมไม่รู้จักครับ..." ตอนนี้หน้าของอี้ชิงเหวอไปเลยครับ เพราะมันต่างจากแผนที่เราตกลงกันไว้น่ะสิ เพราะที่จริงผม

ต้องลงไปประคองมันขึ้นมา พร้อมสารภาพกันแบบซึ้งๆว่า ผมรักจางอี้ชิงคนนี้ ยอมให้เรารักกันด้วยเถอะ ประมาณนี้

แต่ผมกลับมาตัดเยื่อใยมันโดยการบอกว่า ผมไม่รู้จักมัน กูขอโทษ แต่ว่าที่เมียมาก่อนเสมอ เข้าใจกูนะเพื่อน


 

"แล้วทำไมเขาถึงมาเกาะขาแกร้องไห้แบบนี้" ผมหันไปขอความช่วยเหลือกับไอ้อี้อีกครั้งเพราะหวังว่ามันคงช่วยผมได้

เพราะไอ้นี่น่ะ ขนาดปลาไหลยังยอมแพ้เลยครับ แถระดับโลกกกก


 

"เอ่อ นี่ห้อง 432 รึป่าวครับ" อยู่ๆไอ้อี้มันก็พูดขึ้นมาเรียกความสนใจจากทุกๆคนในห้องไป


 

"ไม่ใช่ค่ะ" คุณม๊าตอบได้เสียงนิ่งมากครับ ถ้าผมเป็นไอ้อี้ตอนนี้ผมคงแกล้งตายไปแล้ว


 

"อ่อ สงสัยผมคงเข้าห้องผิด ขอตัวนะครับ" พูดเสร็จมันก็วิ่งออกไปแล้วครับ ทำไมปล่อยฟานๆแกะน้อยไว้กับหมาป่าผู้

หิวโหยอย่างนี้~ 


 

ฮืออออออออออออออ


 

ใครก็ได้ ช่วยฟานๆด้วยยยย

"เอ่อ เดี๊ยนขอกลับบ้านก่อนนะคะ เดี๋ยวไว้วันหลังคงได้มีโอกาสมาทานข้าวกันแบบนี้อีกนะคะ" ม๊าผมพูดกับคุณป๊าของ

จื่อเทาของผม ก่อนจะหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ผม Again 


 

โฮฮฮฮฮฮ งานนี้มีเละแน่ครับ ฟันธง!!!


 

ไปละนะเทาเทา เจอกันในฝันนะครับ ผมคิดพลางหน้าอาลัยอาวรณ์กลับไปให้จื่อเทา แต่ทำไมเจ้าตัวไม่สบตาผมอ่ะ

อย่าบอกนะ ว่าที่รักไม่เชื่อไอ้อี้ว่ามันเข้าผิดห้องจริง (เชื่อก็ออกลูกเป็นลามะแล้วล่ะ) ทำไมไม่เชื่ออ่ะ ที่มันพูดแม่ง

โครตจะมีเหตุแห่งความเป็นจริง(?)เลยนะ 


 

ก่อนจะกลับบ้านไปให้ม๊าลงทันฑ์ อยากร้องเพลงนี้ให้จื่อเทาฟังจังเลย


 

 

แฮ่มๆ 


 

เมียจ๋าหันหลังฟังผัวซักนิด ที่ผัวหลงเดินทางผิด~ คิดชั่วปลีกตัวเหินห่างงงง~


 

ว้ากกกกกกกกกกกกก ม๊าจ๋า ปล่อยหูฟานก่อน ฟานเจ็บ อ๊ากกกกกกกกกกกก อย่าบิดๆ สงสัยม๊าคงเห็นว่าผมไม่ตาม

ออกไปซักทีก็เลยใช้วิธีของม๊าลากผมกลับบ้าน อ่า โอ๊ยยยยย อื้ออออออ ไปแล้วครับ อย่าดึงสิๆ ฮือออออ ชีวิตคนหล่อ

พ่อรวย (ว่าที่)เมียสวย แต่แม่โหดก็งี้แหละครับ....

-------Littleppan-------




คริสเทาร้อนๆพร้อมเสริฟมาแย้ววว มีคนรออยู่รึป่าวเอ่ย เอามาให้แล้วน้าาาา ขอโทษที่ทำให้รอคู่นี้นานไปหน่อย แหะๆ ข้าน้อยสมควรตาย เอามาเซ่นไหว้แล้วเน้อ 555 #อย่ากระทืบไรท์ วันนี้ก็ขอให้นอนฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค้าบบบ

 >3-