Be cruel โหดๆอย่างนี้ สนใจมาเป็นเมียพี่มั้ยครับ

ลำดับตอนที่ #5 : Be cruel - 5

แอ๊ดดดดด...

"คุณดาเฮมีอะไรหรอครับ?" ผมถามเสียงนิ่งโดยที่สายตายังไม่ละจากเอกสาร เพราะคิดว่าคนที่เปิดประตูห้องทำงาน

เข้ามาก็คงจะเป็นดาเฮ เลขาของผม วันนี้เป็นวันที่ยุ่งมากๆวันนึงเลย เพราะวันนี้น่ะเป็นวัน...สรุปผลการค้าของทาง

บริษัท ว่าเราสามารถทำกำไรได้เท่าไร ลดลงหรือเพิ่มขึ้น /&,)/&;!/&;!(& เยอะแยะเลยครับ วันนี้ผมเลยหัวหมุนเป็น

ธรรมดา มึน มึนมากเลยยยย


 

"เห้ออออ เสียใจอ่ะ เมียจ๋าเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าสามี" ห๊ะ!! ผมหันควับจนคอเกือบเคล็ดเมื่อได้ยินเสียงเบสต่ำที่

แสนน่ารำคาญในความคิดผม หนอยยยย เรื่องตอนที่อยู่ในบาร์ยังไม่เคลียนะมึง แต่ตอนนี้เหนื่อยอ่ะ ยังไม่อยากเถียง 

"อย่าเพิ่งมากวนตอนนี้ได้มั้ยปาร์ค ชานยอล" ผมทำหน้าจริงจังส่งกลับไปให้คนตรงหน้าแล้วก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสาร

ที่กองเป็นเทือกเขาเอลฟ์นี้ต่อ


 

"อืมๆ จงอินทำไปเถอะ เดี๋ยวพี่นั่งรออยู่นี่แหละ ไม่กวนแล้ว" แม้จะแปลกใจกับการยอมง่ายๆของปาร์ค ชานยอลแต่ผม

ก็พยักหน้าตอบกลับไปแต่โดยดี ก็ตอนนี้อยากเคลียงานตรงหน้านี้ให้เสร็จก่อน แล้วค่อยหาเวลาทะเลาะกับไอ้หูกางนี้

ต่อก็ยังไม่สาย


 

ผมว่าทุกคนก็สงสัยใช่มั้ยว่ามันมาอยู่กับผมได้ยังไงที่บริษัท อืมมมม จะบอกว่าโชคชะตาเล่นตลกคุณจะเชื่อกันมั้ยล่ะ

หึหึ ก็จะว่ายังไงดี ตอนที่โดนปาร์ค ชานยอลคนหน้าด้านสารภาพรักน่ะ เราอยู่ในไนท์คลับกันแห่งหนึ่ง ตอนนั้นผมก็ทำ

อะไรไม่ถูก ปกติเคยแต่บอกรักชาวบ้านแล้วก็ไปจบที่เตียง ตื่นเช้ามาก็ทางใครทางมัน แต่นี่มันดันมาบอกผมว่า ถ้าผม

ยอมคบกับมันมันจะดูแลผมด้วยชีวิตมันเลย ตอนนั้นทำไรไม่ถูก นอกจาก อึ้ง อึ้ง แล้วก็อึ้ง (_ _") กว่าจะรู้ตัวอีกที ไอ้

บ้านี่ก็ดันตะโกนซะลั่นไนท์คลับเลยครับ ว่าผมเป็นของมัน หลังจากได้สติ ผมก็ป้อนขนมตุบตับให้ชานยอลคนอ้อนตีน

ซะชุดใหญ่ แล้วก็แค่คิดว่าถ้าไม่มาที่นี่อีกทุกอย่างก็คงจะจบ คงไม่เจอกันอีกแล้ว แต่วันรุ่งขึ้นหัวใจผมก็แทบสลาย ทุก

อย่างตอกย้ำว่าพระเจ้าไม่เคยเข้าข้างผม 

ก็ปาร์ค ชานยอล ที่มาสารภาพรักผมเมื่อวาน มันดันเข้ามาในบริษัทผม พร้อมกับคุณอา ปาร์ค ชานซอง และทำให้ผม

ทรุดหนักไปกว่านั้นด้วยการประกาศจากพ่อผม และคุณอาชานซองว่า ปาร์คชานยอลคนนี้จะเข้ามาทำหน้าที่

รองประธานกรรมการ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ก็นั่นแหละครับ ที่มาของคนที่มานั่งหน้าสลอนอยู่ห้องทำงานของผมได้ไม่เว้น

แต่ละวัน ชอบเข้ามายุ่งวุ่ยวายกับชีวิตผมตลอด ชอบทำให้ผมโกรธ ยั่วโมโหผม แต่บางทีก็ทำให้ผมสบายใจอย่างไม่น่า

เชื่อ คงจะเป็นเพราะบุคคลิกที่ดูสบายๆของปาร์ค ชานยอลล่ะมั้งครับ ที่ทำให้ผมอยู่ด้วยแล้วไม่อึดอัด ผมสามารถเป็น

ตัวของตัวเองได้ตอนอยู่ใกล้กับ ปาร์ค ชานยอล....


 

"ฮ้าาาาาาาา~ เสร็จซักที วู้วววว" ผมเงยหน้าตะโกนอย่างสุดเสียงเลยครับ ทำงานเสร็จนี่มันกระชุ่มกระชวยหัวใจจริงๆ

นะ /(*0*)\


 

แล้ว.....ไอ้หูกางมันไปไหนล่ะ คิดได้แบบนั้นผมก็ใช้สายตาอันเฉียบคมมองหามันทันที (-_-    )) ((    -_-)



หายไปไหนของมัน โอ๊ะ!!! เจอแล้ว มานอนขึ้นอืดอยู่ที่โซฟาส่วนตัวผมนี่เอง เหอๆ บังอาจมาก นี่มันคือ พื้นที่ส่วนตัวนะ

เว้ยยย พื้น-ที่-ส่วน-ตัว!!! เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็โน้มตัวลงไปครับ โน้มอีก โน้มอีกเมื่อได้ระยะที่ต้องการผมก็..... ผลั่ว!!

ฮะฮ่าาา มิชชั่น คอมพลีท!  


 

......คิดอะไรกัน คิดว่าผมจะจูบมันงั้นหรอ ให้โดเรม่อนเป็นเกย์ก่อนเถอะ......


 

"โอ๊ย!!! จงอิน ดีดปากพี่ทำไม" นั่นแหละครับ คำตอบว่าเมื่อกี้ผมทำอะไรมัน


 

"......"


 

"ถ้าอยากจูบก็จูบเลย อย่าทำแบบนี้สิ มันเสียของนะครับ" 


 

"จูบบ้านป้ามึงสิ ใครอยากจูบมึง!!!" ตะโกนเถียงจนหน้าดำๆกลายเป็นแดงเลยครับ นี่กูโกรธนะ!!


 

"อ้าววว จงอินไม่อยากจูบพี่ แต่ทำไมพี่..." พูดเฉยๆอย่าเดินเข้ามาสิสัส พ่อมึงเป็นนักต้อนหรอ


 

"......" พูดไรไม่ออกครับตอนนี้ หาทางหนีจากมันดีที่สุด


 

"อยากจูบจงอินจังเลยอ่ะ!!" 


 

 

ฟอดดดดด... 


 

เชี่ยชาน มึงหอมแก้มกูอีกแล้วนะ แต่ครั้งนี้กูไม่ปล่อยให้ตัวเองค้างนาน เดี๋ยวกูอดแก้แค้น เมื่อผมได้สติ เตรียมตัว

ประทุษร้ายไอ้คนตรงหน้าเต็มที่ มันก็ดันจับผมพาดบ่า ซะงั้น เห้ย!!! กูว่าตัวกูไม่เล็กนะ มึงทำได้ไง ไอ้เปรตตต ไอ้

เชี่ยยย


 

"ปล่อยกู!!! จะพากูไปไหน!!" คลุกคลักๆๆ แคว่กๆๆ เอาสิ มึงรับน้ำหนักกับรอยข่วนกูได้ก็ทนไป 


 

"ดื้อแบบนี้สิน้าาา พี่ถึงต้องทำแบบนี้" นิ่งครับนิ่ง เผื่อผมเลิกดื้อแล้วมันจะปล่อย 


 

"หยุดแล้ว วางกูลงสิ!!" แต่แทนที่มันจะฟัง มันกลับเดินต่อตอนนี้จะถึงหน้าห้องทำงานผมแล้วครับผมกำลังจะอ้าปากด่า

มันเลย แต่มันกลับพูดสวนมาซะก่อน


 

"วางไม่ได้หรอก เดี๋ยวแผนพาจงอินหนีก็ล่มพอดี" ห๊ะ!! อะไรนะ!!! มึงว่าไงนะ!!!! 


 

มึงจะพากูหนี!!!!!! ไม่เอาเว้ยยยย กูอยากแต่งงาน สัสปาร์ค ไม่เอาแบบนี้ เห้ย!  ไม่ใช่ดิ ไม่เอานะเว่ย ไม่หนีไปกับมึง

ม่ายยยยยยย พ่อครับ แม่ครับ ถ้าจงอินหนีตามผู้ชาย พ่อกับแม่จะว่าอะไรมั้ยครับ  ฮือออออออ ช่วยด้วยครับแม่ อินนี่

ยังอยากแต่งงานอยู่นะครับแม่~~~ TToTT

 

-------Littleppan-------