คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Be cruel - 15
“เจ้าสาวมาแล้วค่ะ” ทันทีที่ได้ยินเสียงขานบอกว่าคนสำคัญสำหรับหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้ของเขากำลังเดินออกมา ร่างสูงที่มือของเขากำลังวุ่นๆกับการจัดเนคไทล์และสูทของเขาให้เข้าที่ก็หยุดจัดการกับมันและมันมามองคู่ชีวิตของเขาให้เต็มตา
โอ้ แม่ เจ้า
สวย
สวยจังเลย
เจ้าหญิงน้อยในชีวิตผม
ในขณะที่ผมกำลังเคลิ้มๆอยู่นั้นก็มีเสียงแหลมๆ 18 หลอดตะโกนขึ้นข้างหูผม
โอ๊ย!!! ชายคริสอยากจะบ้า ถ้าหูผมหนวกขึ้นมา แล้วผมจะเป็นสามีที่ดีให้ ฮวาง จื่อเทา (ว่าที่)เมียได้ยังไง ว่าแล้วก็หันไปมองคนที่ตะโกนใส่หูผมซักหน่อย ฮึ่ย มันน่านัก
อ๋ออออ นึกว่าใคร ที่ไหนได้น้องเมียผมนี่เองครับ อย่างนี้มันต้องสั่งสอน
“จ๋า เมื่อกี้จื่อเฟยเรียกพี่หรอคะ ” TT ทำไงได้ น้องเมียผู้มีอิทธิพลต่อผมนี่นา ไม่รู้ว่าเกิดมาเป็นน้องสาวของภรรเมียผมได้ยังไง นิสัยต่างกันราวฟ้ากับเหว คงมีแค่อย่างเดียวที่เหมือนกัน
ทั้งคู่ มือหนักเป็นบ้าเลยครับ อาเมน ชีวิตคริสอู๋ TT
“ปากก็คะ ขา ตอนนี้จิกกัดชั้นในใจจนพรุนแล้วมั้งเฮีย” ชะอุ้ย น้องเมียมีสัมผัสพิเศษหรอจ๊ะ รู้ได้ไงว่าเฮียกำลังป่าวประกาศคุณความดีของจื่อเฟยในใจอยู่
“ใส่ร้ายเฮียอ่ะ เฮียเสียใจ” พูดจบผมก็เบะปากเรียกคะแนนสงสารจากน้องเมียซักหน่อย
“น่าเกลียดอ่ะเฮีย เลิกทำหน้าแบบนั้นเหอะ จื่อเฟยจะอ้วกละ” ในขณะที่ผมกำลังกัดเขี้ยวเคี้ยวฟันยัยเด็กบ้าเอ้ย น้องสาวสุดที่รักจื่อเฟยอยู่ ก็สัมผัสได้ถึงแรง(ควาย)มาสะกิดที่หน้าแข้งจนผมร้องจ๊ากออกมา
“อ้ากกกก..อุ้บ”
“ถ้าเฮียไม่หยุดร้องฉันจะฟ้องป๋าว่าเฮียเป็นตุ๊ด แล้วให้ป๋ายกเลิกงานแต่งเฮียไปเลยคอยดู”
เมื่อน้องเมียผมสั่งขนาดนั้นผมก็ได้แต่หุบปากประหนึ่งว่าจะพับหน้าแบบคุณเอ็ดดี้ผีน่ารัก แต่ผมเป็นคริสอู๋ ผีหล่อเทพครับทุกโคนนนน
“นี่ขนาดเฮียไม่ออกเสียง จื่อเฟยยังรู้เลยว่ากำลังหลงตัวเองในใจอยู่ ” หนอยยย ยัยน้องเมียตัวแสบ มาว่าผมหลงตัวเองได้ไงเนี่ย
ที่จริงแล้ว……
ผมหลงจื่อเทาต่างหาก -..-
“ใครบอกว่าเฮียทำแบบนั้นในใจกันเล่า จื่อเฟยคนสวยมั่วแล้วล่ะ” แอ๊บใจดีลูบหัวของน้องเมียไปทีนึงเผื่อจะเลิกพยศกับผมไปซักหนึ่งเลเวล ตอนนี้สู้กับน้องเมียประหนึ่งว่าอยู่ในสนามรบ
คนหน้าตาดีแบบผมเพลีย
“นี่จื่อเฟยอายุ 17 นะเฮีย ไม่ใช่ 3 ขวบ ไม่คล้อยตามหรอก แต่เฮียไม่ต้องชมจื่อเฟยว่าสวยก็ได้ ที่ รร มีแต่คนบอกแบบนั้น จื่อเฟยเบื่อ” อื้อหืออออ แล้วมาว่าผมหลงตัวเอง นี่ไม่ได้ดูตัวเองเลยใช่มั้ยเด็กบ้า!!!
“งั้นเฮียชมว่าจื่อเฟย ขี้เหร่มากกก แล้วกันเนอะ คนอะไรก็ไม่รู้ สวยน้อยกว่าพี่ชายตัวเองอีก…อุ้ก!!” ขณะที่ผมกำลังบรรยายถึงความขี้เหร่ของเจ้าตัวยุ่งอยู่ อยู่ดีๆ ก็มีเท้าที่กำลังสวมคอนเวิสคู่ที่ผมซื้อให้เป็นของกำนันสัญญาสงบศึก ฟาดมากลางลำตัว
และกลางน้อยชายผม….เต็มๆ TT
ไข่ผม….
แตกแล้ว….
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย
“อย่ามาแหยมกับจื่อเฟยเข้าใจมั้ย!!” ขณะที่ผมกำลังนั่งกอบกุมกระชับน้องชายของผมที่ดูจะสิ้นชีพแน่นิ่งไปแล้ว ก็มีมือเล็กๆ ที่โครตจะหนักมาบีบขากรรไกรผมให้เงยหน้ามอง
ทำไมผมเห็นภาพเจ้าแม่มาเฟียซ้อนทับภาพของจื่อเฟยได้นะ
คริสอู๋กลัววววว TT
“จื่อเฟย!!! ทำอะไรพี่คริสน่ะ” โอยยย รอดแล้ว เมียหันมามองคริสอู๋แล้ว ช่วยคริสอู๋ด้วยยย
“จื่อเฟยเห็นเฮียคริสเป็นลมล้มลงไปน่ะค่ะ จื่อเฟยเลยเอามือประคองหน้าเฮียไว้ เดี๋ยวหน้าฟาดไป เจ้าบ่าวของเฮียก็ไม่หล่อพอดี” ไม่จริงจ้ะเมียจ๋า จื่อเฟยมันแกล้งเค้าาาา
เมื่อเมียผมได้ยินแบบนั้นก็เลยรีบปรี่เข้ามาประคองผมขึ้นแทบจะทันที แล้วหันไปส่งยิ้มหวานให้จื่อเฟย จะส่งยิ้มให้จื่อเฟยทำม้ายยย มันแกล้งเค้านะเตงงง
“จื่อเฟยเป็นเด็กดีแบบนี้ เดี๋ยวเฮียให้เฮียคริสซื้อของให้ดีกว่าเนอะ ถือว่าเป็นค่าช่วยไม่ให้หน้าหล่อๆของเฮียฟาดพื้นแล้วกัน เข้าใจมั้ยเฮีย” อะไรคือเสียงเย็นๆที่กดต่ำแบบนั้น
จื่อเทากำลังจะขู่ให้เฮียซื้อของให้คนที่มันกล้ามาหยามน้องชายเฮียงั้นหรอ!!
เฮียไม่ยอม!!!
ยอมไม่ได้!!!
ตะ..แต่…
ยอมก็ได้จ้ะ
ถ้าเมียจะมองขนาดนี้
ยกนี้ผมแพ้ยัยเด็กบ้าไป 0-1
ฝากไว้ก่อนเถอะ ฮึ่ย!!!
ความคิดเห็น