Be cruel โหดๆอย่างนี้ สนใจมาเป็นเมียพี่มั้ยครับ

ลำดับตอนที่ #2 : Be cruel - 2

อะแฮ่ม!! ค่อกๆ แค่กๆ เทสๆ หลังจากหายช็อคเรื่องคำตอบของไอ้หูกางนั่น ผมก็ได้ทำการเตะโด่งมันออกจากห้อง

รองประธานบริษัท

ของผมเป็นที่เรียบร้อย อ๊ะๆ อยากรู้ใช่มั้ยล่ะ ว่าบริษัทอะไร หุๆ บอกก็ได้ครับ บริษัทของผมเป็นบริษัทผลิตสำลี

-____- รู้นะว่ากำลังแอบขำกันอยู่ แต่บริษัทนี้พ่อของผมเขาเป็นคนตั้งขึ้นมาจากน้ำพัก น้ำแรงของตัวเอง พ่อเลยรัก

บริษัทนี้มาก จนทำให้ผมมาสืบต่อธุรกิจค้าสำลีอันยิ่งใหญ่นี้อย่างช่วยไม่ได้ แม้ว่าผมจะลำบากใจก็เถอะ แหม่....ก็

เพราะว่าผมคิดว่าตัวเองเหมาะกับบริษัทค้าถ่านมากกว่า 

"ท่านคะ...คุณจื่อเทามาพบค่ะ" อย่างงครับ อย่างง เห็นผมอย่างนี้ เป็นเป็นรองประธานเชียวนะครับบบ


 

"อืม ให้เข้ามา" ผมพยักหน้าตอบกลับดาเฮ เลขาของผมเล็กน้อยก่อนประตูจะเปิดออกกว้างอีกครั้งต้อนรับการมาของ

ทายาทบริษัท ยาหม่องตราแพนด้าแดกหญ้าแฝก เฮ้อออ ผมล่ะเพลียกับยี่ห้อยาหม่องบ้านมันจริงๆ -____-


 

"Hi~~~ จงอินนี่" มันเรียกชื่อแบบที่ผมเกลียดระดับ 5 ขึ้นมาพร้อมยิ้มกว้างแบบสดใสสุดๆ เหี้ยเทา! ยิ้มมึงสว่างไป

มั้ย! ตากูจะแหกละครับสัส!!! แต่ยังไงกูก็ไม่หายเคืองมึงหรอกนะที่ทำชื่อแมนๆของกูป่นปี้


 

"พอเลย เหี้ย!! เรียกชื่อกูแบบนี้อีกละนะ" ผมว่าพลางตบโกลกมันไปหนึ่งฉาดถ้วนไม่ขาดไม่เกิน(?)


 

"โอ๊ย!! เจ็บนะมึง ซาดิสหรอห๊ะ!?" สงสัยจะตบแรงไปหน่อยมันเล่นมองค้อนผมตาเขียวเลย กูว่ากูกะวงสวิงและน้ำหนัก

ในการตี(หัว)ดีแล้วนะ



"เออๆ กูขอโทษครับ ไอ้แพนด้าในบาร์อะโกโก้" 5555 ดูท่ามันจะยิ่งโกรธ อะไรว๊าาา กูขอโทษมึงดีๆ(?)นะเนี่ย


 

"มึงขอโทษแบบนี้มึงถีบกูเข้าบาร์เกย์ดีกว่าครับ" 


 

"อ้าว!! มึงต้องการแบบนี้ก็ไม่บอก กูจัดให้" ผมหัวเราะพลางต่อสายหาเจ๊ฮุน เจ๊เจ้าของบาร์เกย์ที่ใหญ่ที่สุดในย่านนี้ ถ้า

ถามว่าผมรู้จักได้ยังไง คงไม่ต้องบอกหรอกเนาะ ผมน่ะ กินได้ทั้งผู้หญิงแล้วก็เคะหน้าอ่อนๆครับ แลัวไปทีไรร้านนี้ก็ไม่

เคยทำให้ผมผิดหวังครับ ได้หิ้วของดีกับบ้านตลอด จนติดใจสมัครเป็นลูกค้าวีไอพีของที่นี่ไป



"เจ๊ คืนนี้เคลียที่ให้พวกผมหน่อยนะ 2 ที่ พอดีเพื่อนผมมันอยากเปลี่ยนบรรยากาศ" พอได้ยินผมพูดแบบนั้นไอ้แพนด้า

วัดเส้าหลินก็แทบดิ้นลงไปกองกับพื้นเลยครับ ไม่ให้ดินยังไงไหวครับ ก็มันน่ะ ยังไม่เคยกับผู้ชาย แค่มันได้กับผู้หญิงนี่

น้ำตาผมก็จะไหลแล้วนะ มันเป็นพวก(สัตว์)สงวนน่ะครับ 555


 

"ไอ้&3!&,!/@.?2".?-",?/&-$€~' ไอ้เพื่อนเลววววว กูประชด มึงเข้าใจมั้ยยย" มันเข้ามาเขย่าคอเสื้อผมจนเชิ้ต

ราคาแพงของผมยับจนแลดูคล้ายกับผ้าในตลาดพาหุรัดเลยครับ -*-



 

"กูไม่รู้ กูซื่อ" ผมบอกมันพลางทำท่าใสซื่อ ที่คิดว่าคงจะตอแหลที่สุดในจักรวาลให้มัน *_____*


 

"ไม่รู้ล่ะ มึงโทรไปยกเลิกเลยนะ กูไม่ไป!!" มันสะบัดสะบิ้งเต็มที่ครับ จนผมอดใจไม่ไหวเอาเท้าของผมไปสัมผัสกับตูด

งามงอนของมันจนเกิดเสียง โครม!! ที่ดังทีเดียว 


 

"เสียใจว่ะจื่อเทา แม่งร้านนี้ นัดแล้ว....ห้ามยกเลิก" ขอโทษนะจื่อเทากฎของร้านมันเป็นแบบนี้จริงๆว่ะ ที่สำคัญกูเป็น

ถึงลูกค้าวีไอพีก็จำเป็นต้องรักษากฎอย่างเคร่งครัดซะด้วย ขอโทษนะเพื่อน และผมก็เดินออกมาจากห้องรองประธาน

ของตัวเอง ปล่อยให้พ่อทายาท ยาหม่องตราแพนด้าแดกหญ้าแฝก ทำหน้าเหมือนหมาตายในห้องนั้นต่อไป วะฮะฮ่าา






 

 

-------Littleppan-------


 

จบไปอีกตอน เห้ออออ ขอบคุณนะคะที่ติดตาม คอมเม้น ทุกๆอย่างทำให้เรามีกำลังใจเขียนต่ออ่ะจริงๆ ขอบคุณมากๆ

เลยจ้าาา ใครอยากติ ชม บอกเราได้เลยจ้าาา จ๊วบบบ //ส่งจูบให้คนอ่านรัวๆ