[SJ,SNSD,F(x),SHINee,EXO]เปลี่ยนเกย์ให้เป็นชาย (Change)

ลำดับตอนที่ #5 : UNIT#03

Writer talk :
ขอโทษนะค่ะ ที่ห่างหายการอัพไปนาน
พอดีคิดไม่ค่อยออก ไม่รู้ว่ามีใครรออยู่มั้ย??
แต่ตอนนี้มาอัพให้แล้วนะค่ะ ไปอ่านกันโลดดดด!!

UNIT#03
“ยัยซอล แกกินเยอะเกินไปแล้ว”คริสตัลห้ามเมื่อเห็นว่าซอลลี่จะกินไอศกรีมด้วยที่ 5 ของมื้อ
“อะไรอ่าาาา...ฉันอยากกินนิ”ซอลลี่ตอบพร้อมทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็กน้อยที่แม่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้
“เพลาๆหน่อยเถอะ มื้ออื่นก็มี”คริสตัลพูด
“ตัลอ่าาาาา...ฉันอยากกินจริงๆนิ”ซอลลี่พูด
“ฟังตัลบ้าง ซอล แกนี้! ชอบกินไอติมจริงๆเลย”ไคพูดขึ้นมา
“เงียบไปเลย!”ซอลลี่พูด
“ปากมีไว้พูด จะให้ฉันเงียบได้ไง”ไคสวน
“อยากมีปากไว้กินข้าวแบบสวยงาม หรืออยากมีแผล ?”ซอลลี่ถามพร้อมกับยกเท้าขึ้นมา
“แกมันเป็นผู้หญิงแท้ป่ะว่ะ ? ‘ไมโหดงี้อ่ะ”ไคถาม
“บ่นมากนักนะแก กินเข้าไปเลย”ซอลลี่พูดก่อนจะตักไอติมเข้าปากไคไป
“ออล อันเอ็นอะเอ้ยยย!! อัดอาไอ้ (ซอล มันเย็นนะเว้ย!! ยัดมาได้)”
“สมน้ำหน้า แบร่”ซอลลี่พูดพร้อมกับแสบลิ้นออกมา
“พอเลยสองคนนี้ มีสักวันมั้ย ? ที่จะไม่ทะเลาะกัน”แทมินถาม
“รอให้ผู้ชายท้องได้ก่อนล่ะ พี่แทม ถึงจะมีวันนั้น”คริสตัลพูดพร้อมกับส่ายศีรษะไปมาอย่างเอือมระอา
“พี่ก็ว่างั้นแหละ”แทมมินพูด
“กลับม.กันเถอะ ใกล้จะได้เวลาเรียนของพวกเราแล้ว”ซอลลี่เอ่ยขึ้นมา
“มือนี้!! โทษฐานที่แกกวนฉัน แกต้องจ่ายส่วนของฉันให้หมด เข้าใจ๊ ?”ซอลลี่ถามไคที่ยั่งนิ่งอยู่
“ได้ไงว่ะ ? แกกินแกจ่ายดิ มาโยนให้ฉันได้ไง ?”ไคถาม
“หรือจะให้บอกเซฮุน ?”ซอลลี่ถาม
“ไม่เอา ไม่เอาไอ้ตุ๊ดนั้น ฉันจ่ายให้แกก็ได้ว่ะ”ไคตอบก่อนจะเดินไปที่เคาท์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน
“เซฮุน ? ใครอ่ะ ?”แทมินถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีไรมากค่ะ แค่ผู้ชายที่มาชอบไคเท่านั้นเอง”คริสตัลตอบ
“อ่าาาาา”แทมินพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ

ที่มหาวิทยาลัย
“พี่แทม เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นนะ”ซอลลี่พูดก่อนจะโบกมือบ๊าย บายแทมิน
“อื้ม”แทมินตอบรับก่อนจะเดินหนีไป

ตกเย็น
“พี่แทม ขอโทษนะ ซอลกลับบ้านด้วยไม่ได้แล้วอ่ะ พอดีมีงานต้องไปทำงานบ้านเพื่อน”ซอลลี่พูดก่อนจะโค้งให้รุ่นพี่ของตนเป็นเชิงขอโทษที่ทำตามนัดไม่ได้
“ไม่เป็นไร พี่ก็กะว่าจะแวะไปพี่มินโฮเหมือนกัน ให้พี่บอกคุณน้าให้มั้ย ?”แทมินถาม เพราะว่าบ้านเค้ากับบ้านซอลลี่อยู่ใกล้กัน แค่คนละซอยเท่านั้น
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวซอลโทร.บอกแม่เอง พี่แทมรีบไปหาพี่มินโฮเถอะ”ซอลลี่พูด
“งั้นซอลไปนะ เดี๋ยวเพื่อนรอ”ซอลลี่พูดก่อนจะรีบเดินไป
“รีบไปไหนนะ เด่ยวก็ล้มหรอก”แทมินพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ไปหาพี่มินโฮดีกว่า”แทมินพูดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับกดหาเบอร์โทร.คนรักของตน

“พี่มินโฮฮะ”ทันทีที่ปลายสายรับสายแทมินก็รีบพูดทันที
(ว่าไง ?)มินโฮพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเหมือนทุกครั้ง
“พี่ว่างมั้ย ? ผมอยากไปเที่ยวกับพี่”แทมินพูด
(ตอนนี้พี่อยู่ข้างนอกน่ะ)มินโฮตอบ
“งั้นไม่เป็นไรฮะ”แทมินพูดด้วยน้ำเสียงแสนเศร้า
(ไม่ถามหน่อยหรอ ? ว่าพี่อยู่ที่ไหน ?)มินโฮถาม
“พี่ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรฮะ”แทมินพูด
(แต่พี่อยากบอก ลองหันหลังมาสิ)มินโฮพูด
“พี่มินโฮ!!”แทมินเรียกด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความดีใจ
“ไง ? ตกใจล่ะสิ”มินโฮพูดก่อนจะกดวางสายไป
“พี่มาได้ไง ?”แทมินถาม
“ก็เห็นว่าคนบางคนคงจะเหงาเพราะไม่มีน้องๆคอยป่วนน่ะสิ เลยมา ทำไม ? ไม่อยากให้มาหรอ ?”มินโฮถามด้วยน้ำเสียงที่ติดน้อยใจนิดๆ
“ไม่ใช่สักหน่อย ดีใจฝุดๆอ่ะ”แทมินพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“งั้นเราไปดูหนังกันดีมั้ย ?”มินโฮถามคนตัวเล็ก
“อืมมม...แล้วแต่เลยฮะ”แทมินตอบ
“พี่แล้วแต่เรานั้นแหละ นานๆได้เจอกันที บอกเลยอยากไปไหน ?”มินโฮพูดก่อนจะจับมือคนตัวเล็กแล้วเดินไปด้วยกัน
“ก็พี่อ่ะ อยากเตะบอลเก่งทำไม ? ดูดิไม่มีเวลาให้ผมเลย”
“ฮะๆ..น้อยใจหรอ ?”มินโฮถาม
“ป่าวซะหน่อย”แทมินตอบ
“โอ๋เอ๋ๆ อย่างอนนะ เดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว”มินโฮพูด
“ชิ”
“อย่างอนนะ พี่ขอโทษที่เราไม่ค่อยได้เจอกัน พี่ฝึกหนักไปหน่อยน่ะ”มินโฮพูด
“โอเค หายงอนก็ได้ แล้วพี่อนยูฝาแฝดพี่ไปไหน ?”แทมินถามพร้อมมองรอบข้าง แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาคนที่ตนพูดถึงเลย
“ฝาแฝด ?”
“ก็เวลาพี่ไปไหน พี่อนยูก็ตามพี่ตลอดเลยนิฮะ แต่วันนี้ไม่เห็นเลย”แทมินพูด
“อ๋อออ...ไอ้เต้าหู้มันต้องฝึกซ้อมต่อน่ะ เล่นไม่ค่อยดี โค้ชเลยให้ฝึกต่อ”มินโฮตอบ
“เสียดายจัง พี่อนยูไม่มา ใครจะเล่าเรื่องตลกให้ฟังอ่ะ”แทมินพูดพร้อมกับยู่หน้า
“ให้มันมาเป็น กขค. เราทำไมล่ะ ? หรือไม่อยากอยู่กะพี่สองคน ?”มินโฮถามกลับด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
“ป่าวนะฮะ”แทมินตอบ
“ดีแล้วที่มันไม่มา ไม่งั้นนะ คงต้องพกกล่องยาติดตัวเสมอแน่เลย”มินโฮพูดพร้อมขยี้ผมของคนตัวเล็ก
“พี่มินโฮ ผมแทมินยุ่งหมดแล้ว กว่าจะเซ็ตได้”แทมินพูด
“ไม่ต้องเซ็ตก็น่ารักแล้ว”มินโอพูดพร้อมหยิกแก้มคนตัวเล็กที่ห่วงสวย (?) อย่างหมั่นไส้
“อ๊ากกก! ผมเจ็บนะ พี่มินโฮ”แทมินพูดพร้อมกับลูบแก้มตัวเองเบาๆ
“ก็มันน่าหยิกนิ”มินโฮพูดก่อนจะหัวเราะออกมา

‘Why so serious…’
“พี่รับโทรศัพท์แปปนึงนะ”
“ครับ”แทมินพูดพร้อมรอยยิ้ม
จากนั้นมินโฮก็ปลีกตัวไปรับโทรศัพท์

ทางด้านมินโฮ
MINHO PART :
“ใครโทร.มาขัดจังหวะว่ะ ?”ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญนะ บึ้มบ้านเลย คนกำลังสวีทแท้ๆๆๆๆๆ นานๆได้เจอที
“ฮัลโหล”ผมพูดกับปลายสาย ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญนะ ตายยยยย...
(สวัสดีครับ คุณชื่ออะไรครับ ?)ก่อนโทร.นี้ ไม่รู้หรอ ? ว่าเบอร์ใคร!
“มินโฮครับ”
(ตอนนี้เพื่อนของคุณ คุณจินกิ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล xxx นะครับ พอดีเค้าตกบันไดจากสถานีรถไฟน่ะครับ)ห๊ะ! เต้าหู้ตกบันได ว่าแล้วเชียว!! ไม่น่าให้มันกลับบ้านคนเดียวเลยจริงๆ ซุ่มซ่ามได้ทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดราชการ ให้ตายเถอะ!
“ครับๆ ตอนนี้เป็นไงบ้าง ?”
(ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ)โล่งอก นึกว่าต้องไปงานศพเพื่อนซะแล้ว (ดูมันพูด)
“แล้วคุณเป็นใครครับ ?”นั้นดิ แกเป็นใครว่ะ ? มาเจอเต้าหู้ได้ไง ? อย่าบอกนะว่า มันเป็นผลักเต้าหู้ลงมาจากบันได
แล้วโยนความผิดให้ไอ้หู้มัน ว่ามันตกเอง (เป็นตุเป็นตะเชียวพ่อคุณ)
(ผมเป็นคนที่อยู่แถวๆนั้นอ่ะครับ แล้วพอดีหาเบอร์ติดต่อไม่ได้ แล้วพอดีว่าเห็นคุณจินกิเมมเบอร์ไว้ว่า ‘กบเพื่อนรัก’ ก็เลยโทร.มาเบอร์นี้ครับ) ดูมันเมมเบอร์ผม กบเพื่อนรัก คิดได้ไงว่ะ ฉันยังเมมเบอร์แกด้วยชื่อว่า เต้าหู้ เลยนะ น่ารักกว่าเห็นๆ (พอพอกันเลย)
“งั้นเดี๋ยวผมจะไปแล้วขอบคุณมากนะครับ”ต้องรีบไปล่ะ โรงพยาบาล xxx ใช่มั้ย ? รอก่อนนะไอ้หู้

END MINHO PART
“แทมิน”
“ว่าไงครับ ? ทำไมวิ่งหน้าตื่นมายังงี้ ? เจอผีหรอ ?”แทมินถามด้วยรอยยิ้ม
“พี่ขอโทษนะ เห็นทีว่าพี่คงไปเที่ยวกับแทมินไม่ได้แล้ว พอดีมีธุระน่ะ”มินโฮตอบ
“ไม่เป็นไรฮะ พี่ไปทำธุระเถอะครับ”แทมินพูดพร้อมรอยยิ้ม ที่ดูยังไงก็ฝืนยิ้มชัดๆ
“ขอบใจนะ แล้ววันหลังพี่สัญญาว่าจะพาเราไปเที่ยวให้ได้”มินโฮพูดก่อนจะวิ่งไป


talk :
ขอโทษแทนแฟนคลับเซฮุนด้วยนะค่ะ ที่แต่งให้ฮุนนี่เราเป็น...
ฮ่าๆๆๆๆ
ไม่ว่ากันนะค่ะ ^^