คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TAKE CARE : 1
LET ME TAKE CARE OF YOU
.
.
.
ผมตั้งคำถามกับตัวเองหลายครั้งว่าผม...เกิดมาทำไม
.
.
.
.
ผลั่ก!!!!
ร่างเล็กของใครคนหนึ่งถูกผลักออกมาจากบ้าน
"ฉันน่าจะตีแกให้ตายไปซะ อยู่ไปก็รกโลก!" มินอาแผดเสียงลั่น
"อึก ฮือออ แม่อย่าตีคยองเลยนะ คยองไม่ได้ทำ ฮืออออ"
เพี้ยะ!!!
"อย่ามาตอแหล ถ้าแกไม่ได้ทำแล้วสร้อยเพชรฉันจะไปอยู่กับแกได้ยังไง ไหนจะแหวนทองของฉันเมื่อวันก่อนอีก แกนี่มันสารเลว!"
"อย่าทำน้องเลยครับแม่ น้องคงหลงผิดไป"บยอน แบคฮยอนพี่ชายต่างสายเลือดเอ่ยด้วยน้ำเสียงสงสารแต่เเววตากลับจ้องมาที่คยองซูอย่ารังเกียจ
ออกไปให้พ้นจากบ้านฉันซักที ไอ้เด็กสกปรก!
เขาเกียจ เกียจคยองซูที่เเย่งทุกอย่างไปจากเขา ตอนที่พ่อยังไม่ตาย ใครๆก็รักมันใส่ใจมัน จนแบคฮยอนคนนี้แทบจะไม่มีที่ยืนในบ้าน
'สวัสดีฮะพ่อ'
'อ่าว กลับมาแล้วหรอแบค ดูนี่สิน้องแกได้คะเเนนสอบดีขึ้นตั้งเยอะเลย อย่างนี้คงสอบเข้ามหาลัยชื่อดังได้ไม่ยากฮ่าๆๆ'ชินซองพูดแล้วยื่นใบเกรดของคยองให้ดู
'พ่อฮะ ผม...'
'อย่างนี้ต้องฉลองหน่อยแล้ว ดีมั้ยคยอง'
'จริงหรอฮะ เย้!'
เสียงดีใจชื่นชมของเหลาแม่บ้าน ทำให้ชินซองไม่ได้ยินเสียงเล็กๆเสียงหนึ่งที่กำลังบอกเขาว่า...
'พ่อฮะ...ผมติดมหาลัยที่พอต้องการแล้ว...'
ความอิจฉาสะสมมาเรื่อยๆ อิจฉาที่คยองซูได้ดีกว่าเขาทุกอย่าง...
วันที่คยองซูสอบเข้ามหาลัยได้ ก็เป็นวันที่ชินซองตาย...วันที่แบคฮยอนจะเอาคืน
ใช่! เรื่องสร้อยเพขรของมินอา เขาก็เป็นคนเอาไปไว้ที่ห้องคยองซูตอนที่คยองซูยังไม่กลับมาจากงานรับน้อง ตกเย็นคยองซูก็กลับมา แบคฮยอนบอกกับมินอาว่า คยองซูแอบเข้าไปในห้องของเธอแต่ไม่รู้ว่าเข้าไปทำไมทันทีที่มินอาได้ยินก็รีบเดินไปที่ห้องของคยองซูในขณะที่เจ้าของห้องนั่งอ่านหนังสืออยู่....ตามแผน มินอาเจอสร้อยเพชรอยู่ในลิ้นชักโต๊ะหนังสือของคยองซู...
และอีกหลายๆเหตุการณ์ที่เเบคฮยอนเป็นคนทำแล้วโยนความผิดให้คยองซู....เขายอมทำทุกอย่างเพื่อให้คยองซูไปให้ไกลจากครอบครัวที่เขารัก...ทุกคนต้องรักเขา ไม่ใช่คยองซู
"ต่อไปนี้แกไม่ต้องมาเยียบที่นี่อีก ไปให้พ้นไอขี้ขโมย!" ว่าแล้วมินอาก็เดินเข้าไปในบ้าน โดยทิ้งคยองซูให้นั่งร้องไห้หมดอาลัยอยู่หน้าบ้านกับกระเป๋าเป้ใบเล็กที่มีเพียงเสื้อผ้า2-3ตัว
"ไม่นะ แม่! แม่ฟังยองซูก่อน ฮืออออ" มือเล็กเอื้อมไปข้างหน้าหวังจะหยุดแม่ไว้ แต่เเรงจะลุกยังไม่มี
แบคฮยอนเดินมานั่งยองๆให้อยู่ระดับเดียวกันกับคยองซู
"อย่างร้องไห้เลยนะคยอง...."มือสวยของแบคฮยอนลูบไปที่แก้มอิ่ม ที่ตอนนี้อาบไปด้วยน้ำตา...
"พี่ทำ...แบบนี้..ทำไม! ฮึก ฮือออ"
"แหมๆ รู้ด้วยเก่งจัง"
"..."
"ฉันจะบอกให้โอเคมั้ย แต่บอกแล้วแกต้องไสหัวออกไปจากที่นี่!"
"..."
"ที่ฉันทำแบบนี่เพราะ ฉัน..เกลียดแก"
คำพูดที่แสนเย็นชาจากพี่ชายเหมือนมีเข็มนับพันแทงมาที่หัวใจ...น้ำตาจำนวนมากมายทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตก
"ฮือออออ"
นี่คืออะไร...วันรับน้องวันแรก วันที่ก้าวเข้าไปในมหาลัยเพื่อเริ่มศึกษาสายเเพทตามที่ฝันไว้...จบแล้ว...ไม่เหลืออะไรแล้ว
พ่อฮะ..พาคยองไปอยู่กับพ่อที...
TALK
วู้วววว วี้ดวิ้ววว ตอนเเรกคลอดแล้ววว เฮ้
ตอนเเรกเริ่มด้วยดราม่านะเอ้อ คนอ่านดราม่าม้ะ 5555
อาจจะแต่งไม่ค่อยถึงอารมณ์ก็อย่าว่ากันน้าาาา ไรท์พยายามแล้วว
ยังไงก็ฝากฟิค LET ME TAKE CARE OF YOU ไว้ในอ้อมอกด้วยนะฮับ
เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะเค้าสัญญาเค้าจะเเต่งให้โจบบบบ ฮิบๆฮุเร่
มาแก้คำผิดจ้า คำผิดฮาจังเลยฮิ 5555
ป.ล มีอะไรแปลกๆ หรือผิดพลาดตรงไหนก็เเนะนำกันได้นะฮับ ^^
1เม้น 1กำลังใจ ให้ไรท์อยากเขียนต่อ
ความคิดเห็น