ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวห้าวหนุ่มเฮี้ยว

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำจร้า

    • อัปเดตล่าสุด 11 ม.ค. 50


    บทนำ

                            เช้าวันจันทร์อากาศค่อนข้างแจ่มใส  เพราเป็นฤดูแห่งการเปิดเรียน ของพวกเด็กนักเรียนมัธยมและมัธยมปลาย(พูดง่ายคือพวกเด็กมัธยมขาสั้นนั่นแหละ)   ฉันกำลังนอนหลับอย่างสบายโดยไร้เสียงรบกวนใดๆทั้งสิ้น    สักพักก้อมีเสียงรบกวนโสตประสาท ที่ฉันมักได้ยินจนชินหูแร้ว ทุกๆเช้าวันไปโรงเรียน

     

      ตื่นได้แล้วนี่กี่โมงเข้าไปแร้วนี่ห๊า มีเสียงรบกวนโสตประสาทหูแต่เช้าเรย เง้อ!!! เซ็งๆ ไม่อยากจะลุกเรยอ่า-*-

     

    นี่ๆแม่เรียกแล้วยังไม่ตื่นอีกหลอเนี้ย เป็นลูกประสาอะไรเนี้ย เอาตามใจแฟร์นะ กำกำ นี่07.10น.แร้ว มีธุระซะด้วยซิ งั้นแม่ไม่ปลุกแระ เสียเวลา อารมณ์เสียด้วยแม่ฉันพูดเดินเปิดประตูออกจากห้องฉันไปอย่างเซ็งๆ แร้วฉันก้อได้ยินเสียงรถขับอออกไปจากบ้านอย่างรวดเร็วเหมือนกับว่าจะรีบไปไหนสักแห่งหนึ่ง

     

    โธ่ แม่ทำเป็นบ่นไปได้ แค่07.10น.เองฉันบ่นงึมงัม กำลังพลิกตัวจะนอนต่อ

     

    ห๊า 07.10น.แร้ว   ย่ะย่ะ แย่แว้วววว วันนี้เปิดเทอมวันแรกซะด้วยสิ ทำไมฉันงี่เง่าอย่างนี้นะฉันจัดการกับอาบน้ำแต่งตัวภายใน 3วินาที  รีบลงบันไดมาอย่างรวดเร็ว

     

     

    แม่นะแม่ทำไมไม่ปลุกให้เร็วกว่านี้เล่า ฉันลงมาพึมพำบ่นแม่อยู่คนเดียว

     

    นี่ๆยัยแฟร์ แม่เค้าอุตส่าห์ไปปลุกแก ก้อบุญแร้วนะ ยังจะไปบ่นเค้าอีกพี่ชายฉันสวนกลับแทนแม่

     

    ยุ่งเรื่องรัยของฉันล่ะ ตาหัวสับปรดฉันสวนกลับพี่อย่างไม่แยแส(เพราะก่อนหน้านี้สองสามวันพี่ชายฉันไปตัดผมมาใหม่ซึ่งฉันมองดูแร้วคล้ายๆกับหัวสับปรด)

     

    ไปล่ะหวัดดี หัวสับปรดฉันรีบเดินออกจากบ้านไปเพราะนี่ก็สายมากแร้ว โดยไม่สนใจอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะเรยเพราะคิดว่าเด่วไปถึงที่โรงเรียนค่อยหาอะไรกินก็ได้

     

    พี่โฟรสๆ ลุงอิ่มเค้าไปไหนล่ะฉันรีบวิ่งเข้ามาถามพี่อย่างหน้าตาตื่น

     

    อ๋อ!!! วันนี้ลุงอิ่มเค้าไม่อยู่อ่ะ แม่เรยให้ฉันไปส่งแก แทนพี่ฉันพูดพร้อมหันมายิ้มขำๆกับท่าทางอันเร่งรีบของฉัน

     

    แร้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรกล่ะ ไอ้พี่บร้า ฉันคิดแร้วจะประสาทจะกินมีพี่อย่างเนี้ย แร้วนั่งยัดไอ้สิ่งที่เรียกว่าอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว ฉันมองพี่ที่รอฉันกินจนอิ่ม

     

    อ้าว ไปกัลเหอะ เด๋วจะสายไม่ใช่หลอออออออพี่ฉันหันมาล้อฉันแร้วอมยิ้ม

     

    เออๆ ไปเร็วๆเรยฉันประสาทจะกิน

    พี่ฉันก้อขับรถมาส่งถึงหน้าโรงเรียนทันพอดี เกือบไปแร้วงัยล่ะ เฮ้อ!!

     

    นี่ๆยังแฟร์จะให้ฉันเข้าไปส่งป่าวพี่ฉันเอียงคอมาถาม

     

    ไม่เป็นรัยหรอก แฟร์เดินเข้าโรงเรียนเองได้ ไปล่ะ หัวสับปรด แบร่ๆฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนเองคนเดียวไม่ใช่รัยหรอกเพราะฉันเห็นพวกสาวๆมองพี่กันเต็มเรยก้อเรยไม่อยากสร้างกระแส(ทำอย่าง

    กะจะหล่อตายงั้นแหละ คิดแร้วหมั่นไส้ ตาหัวสับปรดเอ้ย!!!) ทั้งที่ก้อหล่อนั่นแหละแต่ก้อช่างเหอะ ฉันก้อชินแระล่ะ

    ยังไงเพื่อนๆก็ช่วยติชมด้วยน้าค้าเพราะเด่วจะมาอัพต่อเรื่อยๆจร้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×