(RE) เล่ห์รัก กลมาร [มายาชะตารัก]

‘หนึ่งสตรีงดงามสะคราญดื้อรั้นชอบเอาชนะ

                หนึ่งบุรุษรูปงามสง่าเยือกเย็นไร้หัวใจ’

....หนึ่งนางไล่ตามขอความรัก  อีกบุรุษนั้นพร้อมจ้องหลบหนี...

.............

เธอ เมื่อเกิดใหม่ในภพนี้ ...เป็นนาง ที่แสนเจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัด

ในร่างคุณหนูใหญ่ผู้เย็นชา  'หลินรั่วหลาน' แห่งจวนแม่ทัพพิทักษ์ธรรม

มีหรือที่ตัวนางจะทำใจได้  นางทำวิธีเพื่อที่จะได้กลับไป...

แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น ...นางขออยู่เล่นสนุกที่นี่สักพัก

ไหนๆก็มาแล้ว...ท่านดยุกเอเซ่นส์ ผู้นั้น

คงไม่ตามมาเทศนาเธอ  ที่ชอบสร้างเรื่อง... หรอกมั่ง 

.........

               “คุณหนูหลินเจ้ากลับไปเถอะ ข้ามิได้มีใจให้เจ้า”

               “ทำไมท่านพูดกับข้าเช่นนี้ ตัวข้านั้นหลงรักท่านหมดใจ ตั้งแต่ครั้งแรกพบแล้ว...ข้ามิอาจมองบุรุษอื่นได้  ชาตินี้ถ้ามิใช่ท่าน  รั่วหลานคงมิอาจแต่งให้ผู้ใด”

               “ฮึ  เจ้าแน่ใจหรือ”

               “สิ่งที่ฝูหลานเอ่ยนั้นมาจากใจ”

               “ข้าเองก็ขี้เกียจหนีแล้วเช่นกัน....คุณหนูหลินจงจำคำพูดเจ้าให้ดี ”

               “....”

หลินรั่วหลาน 

หวังฉีเยี่ยน

......................

คุยกันก่อนอ่าน

สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน ก่อนอื่นขอบอกเลยว่า เรื่องนี้ไรท์นำมารีไรท์ทั้งหมดค่ะ

เนื่องจากเนื้อเรื่องเก่ามันขัดใจไรท์มาก  เลยนำมาปรับเปรียบสักเล็กน้อย(มั่งคะ)

โดยรวมแล้วโครงเรื่องมันก็แบบเดิม  แต่อาจเข้มข้นขึ้น

ดูโตขึ้น (ตามอายุไรท์)  แต่ขอบอกไว้อย่างไว้อย่างไรท์เป็นนักอ่าน 

และอาจจะเขียนออกมาไม่ดีเท่าไร.... 

.

.

.

ถ้าชอบตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตาม 

ป.ล. อะแฮ่ม! เรื่องเวลาในการลงอาจจะมีล่าช้าบ้างค่ะ  เพราะไรท์เป็นพวกคิดไม่เป็นระบบ

คิดอะไรได้ก็เขียนๆไป เขียนตอนเเรก  แล้วไปเขียนตอนจบเลยอะไรงี้

ทั้งที่ตอนที่สองยังไมีมี  - -" 

...ก็ตามนั้นแหละค่ะ