ปี่นางครวญ

แนะนำตัวละคร / ทักทายผู้อ่าน / เขียนตามใจชอบ พิมพ์ตรงนี้ได้เลย...บรรยากาศยามค่ำคืนริมสายน้ำอันแสนสงบเงียบงัน สายลมพัดเอื่อยๆแตะต้องผิวแล้วเยือกเย็น  ประกอบกับเสียงดนตรีไทย บรรเลงเพลงอันแสนเศร้าราวกับถูกพัดพรากดวงใจอันเป็นที่รัก  เป็นภาพหญิงสาวนั่งเป่าปี่อยู่บนโขดหินริมสระน้ำ ไม่ห่างบริเวณวัดมากนัก  เป็นเสียงปี่ที่ฟังแล้วสะท้าน เศร้า หดหู่ โหยหวน น้ำตานางไหลรินเป็นสาย หลังจากที่เพลงจบลง นางละปี่ลงถือไว้ เดินลงน้ำแล้วหายจากไป มันเกิดอะไรขึ้นกับนาง ...

ช่วงเวลาดึกอันเงียบสงัด  “มุกดา มาแล้วเหรอ รู้มั้ย คุณกลับบ้านไม่กี่วัน ผมก็คิดถึงคุณจะแย่แล้ว”  หมอธเนศพูดขึ้นหลังจากที่เห็นมุกดาเดินมาหา  พร้อมกับเอามือสองข้างขึ้นมาจับที่แขนของมุกดาด้วยความดีใจ  “เอะ มุกดาไปทำไรมา ทำไมถึงเปียกน้ำไปทั้งตัวอย่างนี้”  หลังจากที่หมอธเนศพูด  มุกดาก็ไม่ตอบอะไร เอาแต่ร้องไห้   จนในที่สุด คุณหมอก็สะดุ้งตื่นขึ้นจากความฝัน ภาพในความฝันมันติดตา จนทำให้นอนไม่หลับ  เหตุใดจึงฝันเช่นนี้