เพื่อนรักที่เอเอสซี

ลำดับตอนที่ #8 : กีฬาสีที่น่าประทับใจ { ตอนพิเศษ ในแบบฉบับสีแดง }

วันนั้นเป็นวันกีฬาสีของโรงเรียนของฉัน ซึ่งปีนั้นเป้นปีที่ฉันอยู่ ป.6 ซึ่งเป็นพี่ใหญ่สุดของโรเงรียนเป็นผู้ที่จัดงานกีฬาสีและกลุ่มที่ฉันอยู่ได้อยู่สีแดงซึ่งฉันได้เป็น สตาฟกีฬา ซึ่งมีหน้าที่เดินตามน้องที่ลงแข่งกีฬาต่างๆ ที่แข่งกัน การที่ต้องตามน้องที่แข่งกีฬาสำหรับช่วง ป.4-5 มันก็ไม่ยากเย็นอะไร แต่ฉันเป้นห่วงที่ ป.1-3 ซึ่งตามน้องยากมาก บางครั้งเลยให้น้องคนอื่นลงเข้าแข่งแทน และวันนั้นวันกีฬาสีฉันได้รับมอบหมายหน้าที่ของสีคือไปเก็บธงของสีแดง หน้าที่ก็ต้องไปรออยู่ที่ชั้น 2 คอยเก็บธงตอนที่คนข้างล่างชักธงขึ้นมา และวันนั้นตอนเช้าพอฉันมาถึงโรงเรียนถ

\"บ๋อยมาเร็วแต่งผม\" โศเพื่อนที่อยู่สีเดียวกับฉันเรียกเมื่อฉันนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ถ

\"ไม่เอาเลย ไม่เอาเราไม่ใช่ลีดเดอร์นะเว้น\" ฉันร้องเสียงหลงแต่ก็สายไปเสียแล้วเพราะเพื่อนทุกคนลากฉันไปนั่งที่เก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด พร้อมกับเริ่มฉีดสีผม สีแดงและขาว แต่โชคดีคือวันนี้ฉันมาสายทำให้สีต่างๆเริ่มหมดทำให้สีออกมาไม่เยอะ ออกมาแบบจางๆ แต่ลิเพื่อนของฉันหยิบขวดใหม่มาละเลงซะเละไปเลยแต่ขวดนั้นก็หมดไปแล้วเพื่อนจึงปล่อยฉันไปถ

\"เฮ้ยสีเหลืองมา สีเหลืองมา\" เสียงเพื่อนที่ยืนอยู่ตรงประตูตะโกนขึ้นถ

และฉันก็โดนเบียดไปที่ประตูเลยเจอไหม วันนี้ไหมซึ่งต้องแสดงแฟนซีของสีซึ่งแสดงเป็นคุณยาย ทำให้ชุดที่ไหมแสดงออกจะตลกนิดๆ ปายซึ่งยืนอยู่แถวนั้นหยิบขวดสเปรย์มาฉีดที่หัวไหมให้เป็นสีขาว ทำให้เพื่อนที่เห็นหัวเราะกันใหญ๋ถ

\"นักเรียน ป.6 ที่อยู่บนอาคารเรียนให้ลงมาที่สนามเพื่อคุมน้อง ป.1-5 เดี๋ยวนี้\" เสียงคุณครูประกาศทางไมค์ถ

\"ไปเร็วพวกเรา บ๋อยไป\"เสียงเพื่อนคนหนึ่งชวนถ

\"เราต้องรอเก็บธง\"ฉันตะโกนบอกเพื่อนถ

เมื่อทุกคนลงไปกันหมดแล้วบนอาคารก็เหลือแต่พวกคนที่ต้องเก็บธงประจำสีต่างๆ และสีต่างๆส่วนมากก็มีคนอยู่ประมาณสีละ 2 คน ซึ่งกว่าจะถึงเวลา 8.00 ซึ่งเป็นเวลาเริ่มงานกีฬาสี พวกเราก็ไปนั่งอยู่ในห้องพักนักกีฬาสีของตนเอง ซึ่งในห้องห้องพักนักกีฬาสีแดงมีฉันกับจุ อยุ่กัน 2 คน จุเขาเป็นเพื่อนของฉันจริงๆแล้วเขาชื่อจุฑารินทร์ แต่ชื่อเขายาวเลยเรียกสั้นๆว่า\"จุ\"ถ

ตอนนั้นจุได้รับโทรศัพท์จากปายที่โทรมาจากข้างล่างว่าให้เอาอุปกรณ์เชียร์ ซึ่งอยุ่ในถุงสีดำใบใหญ๋ลงมาได้แล้ว ฉันกับจุก็เลยต้องทำความสะอาดห้องเพราะจุหาของไม่เจอแลถ

ฉันก็ต้องเก็บของเชียร์ใส่ถุงและขนลงไปซึ่งของนั้นมาหนักมากเมื่อขนลงไปเสร็จใกล้ถึงเวลาเริ่มงานฉันก็ต้องไปเตรียมตัวเก็บธงที่ชั้น 2 โดยไปนั่งคุยกับเจิน และ แป้งก่อนขึ้นไปข้างบน และแป้งก็ต้องไปเก้บธงข้างบนเหมือนกันก็เลยเดินไปกับฉัน และไปนั่งคุยกันต่อ ถ

@@@@@@@เวลาเคารพธงชาติผ่านไป@@@@@@@ถ

\"นักเรียนทุกคนที่รัก ตอนนี้ถึงเวลาอันดีแล้วขอเชิญทุกคนเข้าสู่งานกีฬาสีปี 2547 ตอนนี้มิสขอนัดแนะพิธีการต่างๆ งั้นขอให้ ขบวนพาเลชขอเชิญออกนอกสนามเตรียมเดินเข้าสู่พิธีนะค่ะ\" เสียงมิสพูดจากใหม่และจัดแถวนักเรียนไปด้วยในเวลาเดียวกันถ

@@@@@@@@เวลา 8.30 น.@@@@@@@@ถ

\"ขอเชิญนักเรียนต้อนรับประธาน ทั้งหมดตรง ประธานในงานนี้คือ คุณ อรทัย ฐานะจาโรและคุณ ดนุพร ปุณณกันต์ \" เมื่อมิสพูดจบก็มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้นรอบๆโรงเรียน เพราะคุณดนุพรเป็นดารา ระหว่างที่ฉันแกะธงเตรียมหย่อนลงไปข้างล่าง พวกคนงานของโรงเรียนก็วิ่งขึ้นมาดูประธานกันใหญ่ ฉันกับเพื่อนเลยเดินเข้าไปในห้องพักนักกีฬาของสีแดงเพราะต้องไปทำความสะอาดห้องพักนักกีฬาในช่วงเช้า และก็ออกจากห้องเมื่อได้ยินเสียงขบวนพาเลชเข้าสู่สนามถ

\"ไปดูกัน\"ฉันชวนจุ กับเมจิ เมจิเป็นเพื่อนของฉันคนนึงตัวเล็กๆ ผมยาว

\"เอาดิ\"ทั้งสองตอบพร้อมกันถ

\"ผู้ถือธงโรงเรียน ด.ญ. วรรณี..

ผู้ถือป้ายโรงเรียน ด.ญ. สรนันท์..

และตามมาด้วยขบวนธง 100 ปีขอโรงเรียนค่ะ

ผู้ถือธงสีฟ้า เด็กหญิง...

ผู้ถือธวสีเหลือง เด็กหญิงกนกรัตน์

ผู้ถือธงสีม่วง เด็กหญิง..

ผู้ถือป้ายสีม่วง เด็กหญิง ชัญญานุช

ผู้ถือป้ายสีแดง เด็กหญิง สโรทร

ผู้ถือป้ายสีแดง เด็กหญิงเพ็ญพิชชา

ค่ะ\"

**ขณะนี้ถึงเวลาชักธงขึ้นสู่ยอดเสา**

เมื่อจบหน้าที่ฉันก็มาดูพิธีการกีฬาสีต่อ..

\"ต่อไปเป็นการวิ่งคบเพลิงของโรงเรียน นักกีฬาที่เป็นผู้วิ่งคบเพลิงคือ เด็กหญิง กชกร..\"

ระหว่างที่นักกีฬาคนดังกล่าววิ่งตอนที่ต้องไปจุดไฟ ต้องเดินขึ้นบันไดที่สูงนักกีฬาคนดังกล่าวมีสีหน้าเสียว หรือกลัวความสูง เพราะที่ยืนต้รงนั้นมันสูงมากพอที่จะกลัวได้

******ต่อไปเป็นการแสดงแฟนซีของสีต่างๆ******

\"เริ่มด้วยสีฟ้าที่เกี่ยวกับการประหยัดไฟ\"

ซึ่งนำเพลงมาจากยุคไหนก็ไม่รู้มาเต้นกัน คนที่ร้องเพลงเป็นรอยพิมพ์เพื่อนของฉันแต่เสียงเขาฟังดูสั่นๆเหมือนจะร้องไห้ ทำให้เพื่อนสงสัยเป็นยิ่งนักถ

\"ต่อด้วยสีเหลือง\"

ซึ่งเป็นการแสดงงานครบ 100 ปีของโรงเรียนแต่เป็นการพากย์ แต่ก็มีการโปรยนกกระดาษทำให้น้องที่นั่งอยู่ข้างหน้ามีความสนใจที่จะได้

\"ต่อด้วยสีม่วง ซึ่งเป็นการแสดงการเต้นที่ออกจะคล้ายๆ แขก\"

\"ตามด้วยสีสุดท้ายสีแดง เป็นการแสดงพื้นบ้าน หรือการเซิ้งนั่นเอง\"ถ

สีของฉันเต้นแฟนซีออกจะตลกนิด เพระาเอาคนที่ป๊อปๆดังๆในรุ่นหรือคนที่ตลกๆในรุ่น หรือคนที่มีจุดเด่น มาเซิ้งกัน ทำให้มิสที่ประจำไมค์อดแซวลูกศิษย์ของตนไม่ได้

*****เมื่อจบการแสดงแฟนซีของสีต่างๆ ก็เริ่มการแข่งขันกีฬาของน้องๆ ป.1-3*****

\"บ๋อยเนี่ยเดี๋ยวจดด้วยนะว่าใครชนะ ใครแพ้ นะของสีเรา\"นิคสั่งมา

\"เออได้เดี๋ยวทำให้\"ฉันตอบแล้วก็ไปดูการแข่งขันต่อซึ่งสนุกสุดๆ แต่ก็ทำให้เพื่อนข้างๆ อดวิพากวิจารณ์การแข่งขันไม่ได้เพราะที่แข่งขันกันอยู่เป้นการแข่งขันจักรยานมีจักรยานคันหนึ่งรู้สึกว่จะมีปัญหา ทำให้ไม่ชนะการแข่งขัน

*******หลังจากการแข่งขันช่วงเช้าผ่านไป ฉันก็ลงแข่งขันชักกะเย่อ และวิ่ง ผลัด ******

\"โห้ยให้เราวิ่งคนสุดท้ายไม่ชนะไม่รู้ด้วย\"ฉันโวยวายเมื่อได้อยู่คนหลังสุด

\"ไปเลยไอ้บ๋อยไม่ชนะแกตาย\"เพื่อนตะโกนมาเป็นเชิงขู่

เมื่ออกวิ่งแล้วสีของฉันมีแนวโน้มจะเป็นที่ 3 ฉันเห็น ม. ประวิทย์บอกกับออยเกี่ยวกับการแข่งขัน ว่าต้องหใ้ลักษณะการวิ่งอย่างไหนๆ แต่เมื่อออยออกวิ่งก็ไม่สามารถแซงสีเหลืองได้เมื่อถึงฉันฉันก็วิ่งอย่างเดียวไม่ทันได้มองซ้ายมองขวาวิ่งอย่างเดียวจนถึงเส้นชัยมีเพื่อนอีกคนมาต่อ ทำให้สเราแซงได้และได้เหรียญเงินมาได้..

******และเมื่อถึงการแข่งขันชักกะเย่อ*******

\"สีเราทำไมมีตัวเล็กๆลงวะ\"เพื่อนโวย

\"เออหน่ะ\" เพื่อนคนนึงตะโกนมาตอบ

เมื่อเริ่มการแข่งขัน สีของฉันก็ชนะไปจนถึงยกสุดท้ายซึ่งสีที่ฉันต้องแข่งมีอาวุธสำคัญคือ \"บุ๋ย\" ซึ่งหนักที่สุด ในป.6 สีของเราได้รับคำสั่งจากออยว่าให้ถอดถุงเท้าจะได้ไม่ลื่นและให้ออกแรงกันสุดชีวิต

เมื่อระฆังตีเริ่มพวกเราดึงกันอย่างสุดชีวิตจนได้เหรียญทองมาได้

เมื่อจบการแข่งขันจากช่วงกลางวันก็มีการแข่งขันเชียร์ลีดเดอร์สีเหลืองเป็นสีที่น่ากลัวมากเพราะเพื่อนของฉันเป็นคนติวท่าทางที่น่ากลัวให้ส่ายตลอดไม่หยุดและทำให้คนสอนท่าเชียร์ของสีฉันลอกมาบ้าง

และเมื่อถึงเวลาแข่งบาสเก็ตบอลระดับ ป.6

เป็นคู่แข่งที่ดุเดือดที่สุดคือ สีแดง กับสีเหลือง

ซึ่งมีนักกีฬาบาสอยู่ 2 คนที่เด่นคือคือสีแดงประธานสี หรือนิค สีเหลืองก็มีแก้ม คนวิ่งคบเพลิง

พอเริ่มแข่งนิคซึ่งต้องคุมน้องและเป้นประธานสีก็เหนื่อยมากไม่ไหวกับการแข่งขัน แม่สีเห้นดังนั้นจึงให้คนอื่นมาลงแทนแล้วสีแดงก็ออกเสียงเชียร์ในส่วน กองเชียร์ ป.6 ให้ดังที่สุดเพราะน้องหลายคนไม่ร้องเพลงฉันซึ่งนั่งไม่ได้เลยต้องยืนร้องเพลงกับเขาไปด้วย หรือบางครั้งก็นั่งมาเรียกให้น้องเขาร้องกัน จนเวลาหมดสีเหลืองชนะสีเราไปได้

*********เวลาประกาศผลการแข่งขัน***********

\"รางวัลกองเชียร์ได้แก่ สีเหลืองค่ะ รางวัลกองเชียร์สะอาดได้แก่สี...ค่ะ\"พอมิสประกาศรางวัลได้ 2 อย่าง สีแดงก็เฮใหญ่

\"รางวัลเชียร์ลีดเดอร์ได้แก่สีแดงค่ะ รางวัลบาสเก็ตบอลได้แก่สีเหลือง รางวัลแฟนซีได้แก่สีแดง รางวัลแชร์บอลได้แก่สี ....รางวัลการแข่งขันเบ็ดเตล็ดได้แก่ สีม่วง รางวัลนักกีฬายอดเยี่ยมได้แก่เด็กหญิง สโรทร ค่ะ\" เมื่อประกาศจบสีแดงก็เฮกันใหญ่..

เมื่อนิคออกไปรับรางวัลมีสีหน้าอิดโรยสุดๆ แต่ยังพอยิ้มได้

เมื่อจบการแข่งขันงานกีฬาสีมาเซอรืเรียกถ่ายรูปคนที่ได้ถ้วยของรางวัลต่างๆ เมื่อจบงานฉันก็เดินกลับบ้านทันทีเพราะความเหนื่อย และเดินไปเจอไหม กับ เอิง เลยทักก่อนกลับถ