ซ่านัก..รักซะเลย

ลำดับตอนที่ #4 : รอดตาย(เพราะใคร??)

ระหว่างเดินทางกลับบ้านนั้น ก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีเด็กวัยรุ่นประมาณ 2-3คน หน้าตาป่าเถื่อนเข้าขั้น เดินเข้ามาหานัทแล้วทำท่ายียวนกวนประสาท

''เฮ้ยพวกแก หลบไปฉันจะกลับบ้าน'' นัทเริ่มรำคาญ

''ไม่หลบ จะทำไมวะ'' มันเริ่มกวนละคร้าบบพี่น้อง

''เฮ้ย หลบไป ฉันพูดดีๆ เเล้วนะ'' 

แต่พวกนั้นก็ยังยืนขวางหน้านัทอยุเหมือนเดิม แล้วแถมยังเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆอีกต่างหาก

''นี่พวกแกจะทำอะไรอ่ะ'' นัทชักหวั่นๆ

''โธ่ พี่สาวคนสวยอย่าพึ่งตกใจสิ'' ไอ่หน้าหื่นมันพูดกะนัท

''เราก็แค่อยากได้ของสมนาคุณ นิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นเองนะ'' ไอ่หื่นอีกคนเสริม

''พวกแกต้องการอะไร'' นัทหลบตา

''ก้อแค่...........''

''พลั่ก!!'' ไม่ทันที่ไอ่พวกนั้นพูดก็มีพลเมืองดีมาช่วยนัทเอาไว้

''นี่มันเรื่องของกู มึงอย่ามาแส่'' ไม่ทันขาดคำพวกนั้นก็เข้าไปรุมพี่ชายคนนั้น

3 นาทีต่อมา

''เฮ้ๆ พี่ชาย'' นัทสะกิด

''อือ'' พี่ชายคนนั้นตาปรือๆ

''เปนไรมากมั้ย'' นัทถาม

''ไม่ล่ะ เจ็บนิดหน่อยเอง งั้นกลับก่อนนะ'' ไม่ทันที่นัทจะพูดต่อพี่คนนั้นก็วิ่งกลับไปอย่างรวดเร็ว


ตั้งแต่นั้นมา นัทก็ไม่เคยเจอพี่ชายคนนั้นอีกเลย