คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : DAY 4 MEET
DAY 4 MEET
รูปหน้าจอเป็นรูปเป้หันหน้าไปหาผู้หญิงที่ชื่อ พรีม หน้าทั้งสองคนแนบชิดกันอย่างคู่รัก
ตกใจที่เห็นไหม? สุดๆเลย
ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเดินออกมา แต่รู้แค่ว่าแค่มองโทรศัพท์สองเครื่องนั้นใจมันสั่นยังไงไม่รู้ โชดดีที่ไอ้ภัทโทรมาได้จังหวะ ผมเลยรีบออกมาเลย
เป้แมร่ง!
ไม่รู้จะด่าอะไร! อารมณ์เสียว่ะ!!
ผมทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเซ็งๆ แล้วหยิบแอลจีขึ้นมา โทรหาใครดี?
เป็นแบบนี้มานานแค่ไหนนะ?
เวลาที่หยิบโทรศัพท์แล้วไม่รู้จะโทรหาใคร…
ผมมีแฟนคนแรกตอนมอสองและแน่นอนคนนั้นเป็นผู้หญิง
เรื่องมันมีอยู่ว่าไอ้เชี่ยอ้น ไอ้หัวโจกเรื่องเลวๆ มันชวนพวกผมและแน่นอนไอ้กอฟไม่ไป ปีนรั้วไปโรงเรียนหญิงล้วน แฟนคนแรกของผมเราอายุเท่ากัน เรามีจูบแรกด้วยกัน แต่แค่เดือนเดียวก็เลิกกัน เพราะผมมีคนใหม่ ผมรู้ว่ามันไม่ดี แต่ตอนนั้นผมยังเด็กก็ไม่ได้รักอะไรมากมายและหลังจากนั้นก็มั่วๆไปหมด พอขึ้นมอสามผมแอบรักผู้หญิงคนนึง เธอชื่อปอ น่ารัก สดใส ได้ใจผมไปทั้งดวง
พอเธอรุ้ว่าผมชอบเธอ เธอก็มาขอผมเป็นแฟนวันนั้นเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในชีวิต ตั้งแต่คบกับปอผมก็ไม่มีคนอื่น ผมไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อน
แต่วันนึงปอมาขอเลิกกับผม และขอโทษผมว่า…
“นัทเราขอโทษ จริงๆแล้วก่อนที่เราจะมาคบกับนัท เรามีแฟนอยู่แล้ว เอ่อ…เค้าเป็นทอมน่ะ คือ…นัทเข้าใจเราป่ะ เราไม่ชอบผู้ชาย เราขอโทษที่หลอกคบนัท จริงๆแล้วช่วงนั้นผิดใจกัน เลยมาคบนัทประชดเค้า เราขโทษจริงๆ นัทเข้าใจเรานะ นัทเป็นเพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุดของเรา เรารักนัทนะ”
หลังจากนั้นอย่าให้พูด แซดสุดๆ หลังจากนั้นพูดตรงๆเลยนะ ไม่มีแฟนเลย!!!
ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยหยุดมี!
การมาอยู่ชายล้วนอาจเป็นหนึ่งเหตุผล ไม่ใช่ว่าผมไม่มีคนมาจีบนะ อย่าดูถูก แต่แค่คนที่เข้ามามาไม่ถูกจังหวะที่อยากมีแค่นั้นเองงงงง
คบผู้ชายก็ไม่เสียหายอะไรนี่หว่า หรือป่าววว่ะ?
มีอยู่ครั้งนึงไอ้ปาล์มไปจีบรุ่นน้องที่เป็นผู้ชาย น้องเค้าน่ารักอ่ะ คบไปคบมาปาล์มทนไม่ไหวน้องเค้า คบหมดทุกคน เจ้าชู้สุดๆ
คิดถึงปอว่ะ…
“ไอ้เชียภัทมึงเอามอไซด์ไปซ่อม! แล้วทำไมไม่ไปเอากลับ!!! กูจะไปโรงเรียนยังไง ห๊า” ตอนเช้าประมาณเจ็ดโมงกว่าๆ ผมก็ตะโกนลั่นบ้านตอนนี้ไอ้ภัทยังไม่ตื่น แต่มันต้องตื่นนนน
“หุปปากไปเชี่ยนัท! โบกรถเองป่ะ กูจะหลับ… อ้อ บอกที่รักกูให้ด้วย กูคิดถึง เดี๋ยวไปรับที่บ้าน” มันพูดแบบงัวเงียบนเตียง
“สัด~~~~ ที่เมียไปรับไปส่ง ที่น้องชายแท้ๆ แมร่งไม่เคยสักรอบ”
“กูบอกมึงกี่ครั้งแล้ว ว่าถึงอยู่ลับหลังก็พูดถึงผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้! ให้ความเคารพเค้าหน่อยยยย ไปโรงเรียนดีๆ นะน้องชายสุดที่รัก”
“สัดภัทททททททททททททท กูจะแย่งเจ๊มาจากมึงงงงง!” ผมพูดแล้วหันหลังกำลังจะเดินออกจากห้อง
“ทำได้ก็ทำ คนเค้ารักกัน อะไรก็แยกไม่ออกหรอก จำไว้เด็กน้อย” กวนตีนก่อนจากอีกนะสัดด
“วันนี้แมร่งน่าเบื่อชิบ ษาก็ไม่มา ไอ้กอฟลาป่วยเซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ไอ้ปาล์มแมร่งบ่นเรื่องนี้มาทั้งวันแล้ว เบื่อเป็นนะโว้ยยยยยยย
ตอนนี้บ่ายๆจะเลิกเรียนแล้ว อากาศเย็น สบายเหมือนเดิม
“มึงเลิกได้และปาล์ม ว่าแต่มันแอบไปไหนกันสองคนป่าวว่ะ” ผมถามแกมสงสัย
“พูดงี้เดี๋ยวไอ้อ้นเค้าก็หึงดิ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ปาล์มตบสวย โชดดีไอ้อ้นไม่อยู่ ถ้ามันอยู่มันคงต้องพูดว่า “ษาเกี่ยวไรกะกู” อะไรปามานงี้แน่
พวกปากไม่ตรงกับใจ
วันนี้เป็นวันเซ็งๆวันนึงเลย ไม่มีอะไรทำ ไม่ตื่นเต้น เซ็งเป็ดมาก รู้งี้ไม่มาดีกว่า อยากไปเที่ยวกับเจ๊จัง เจ๊คนสวยของไอ้เชี่ยภัทททท
เออใช่ ไปดูบอลดีกว่า
“ปุ่นๆ วันนี้จะไปสนามไหม” ผมเดินไปถามเพื่อนร่วมห้องของผม มันชื่อ ปุ่น เป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลโรงเรียนนี้ สูง ผิวแทน ตี๋ ใสแว่น ผมตั้ง รวมๆก็โอเคเลย
“ไมว่ะนัท ปิ๊งใครรึไง”
“บ้า! ป่าวสาดดด วันนี้กูเบื่อ เห็นป่าวปาล์มมันคุยกับแฟนอีกแล้ว เลยอยากไปดูบอลแต่ไม่มีใครไปเป็นเพื่อนเลยมาชวนมึง ทำไม? มีปัญหา” อยากตบกาบาลมันสักที ปากหมาว่ะ
“ว่าจะไปพอดี ป่ะๆๆๆๆๆๆ”
“อ๋อ ไม่เป็นไรกราฟ ไปเหอะไว้วันหลังก็ได้”
“เราขอโทษจริงๆนะ พอดีพ่อชวนไปไม่ไปก็ไม่ได้”
“ไปแหละดีแล้ว พ่อแม่สำคัญที่สุดแล้ว”
“โอเค บาย”
ตอนกำลังจะเดินไปสนามบอลอยู่ๆไอ้กราฟก็โทรมาเลื่อนนัด เพราะต้องไปเข้าสังคมกับพ่อ
ไม่รู้นะเป็นไง แต่มันพูดแบบบเนี่ย - -
งั้นวันนี้ไปซื้อเทปแล้วค่อยกลับก็ได้ว่ะ
ตอนนี้ถึงสนามบอลแล้วแต่วันนี้รู้สึกคนเยอะแปลกๆ ก็น่าจะเยอะอยู่หรอก วันนี้มีแต่คาบว่างนีเนอะ
“อ้าว นัท” อยู่ๆ เสียงให้ก็ไม่รู้ดังขึ้นผมหันหลังไปมอง
“เป้!” งงว่ะ “เฮ้ย นี่มึงมาได้ไงเนี่ย” ผมหันไปถามมันตอนนี้มันใส่ชุกนักเรียนพวกคอนแวนต์
“อ๋อ มาดูเพื่อนซ้อม” มันมองผมแปปนึงแล้วหันไปมองไอ้คนที่อยู่ข้างหลัง “อ้าว ไอ่ปุ่นกูนึกว่าจะไม่มาซะและ รอดูอยู่นะเนี่ย” มันไปพูดกับไอ้ปุ่นเฉย???
“ก็กูกำลังจะมา พร้อมยังอะ กูขาสั่นแล้วนะเนี่ย”
“อือ เอาเลยดิ” ไอ้เป้มันยิ้มอีกแล้ว หล่อเกิน สัด!
“นี่พวกมึงรู้จักกันหรอ” ผมถามมันสองคนที่ตอนนี้ไปอยู่ในโลกของบอลกันทั้งคู่แล้ว
“นี่มึงไม่รู้หรอไอ้นัท? ไอ้เชี่ยเป้มันเป็นหัวหน้าทั้งเครือคอนแวนต์เลย วันนี้มันเลยมาดูซ้อม” ไอ้ปุ่นบอกผมแล้วไปยืนข้างไอ้เป้
กินกันไม่ลงเลยนะมึง! ทำไมโรงเรียนนี้มีแต่คนหน้าตาดีว่ะ!
“กูรู้สึกว่าโรงเรียนเราไม่ได้อยู่ในเครือคอนแวนต์นะไอ้ปุ่น”
“โอ้ยยย เป้เดี๋ยวมึงมึงอธิบายให้ไอ้หนูจังไมนี่หน่อยล่ะกันกูจะไปเปลี่ยนชุดซ้อมและ เพื่อนจะรุมด่ากูแล้วเนี่ย!” ปุ่นบ่นทิ้งท้ายแล้วเดินไป
เฮ้ยๆ! ทิ้งกูอยู่กับใครเนี่ยยยยยย
“หวัดดี^^” มันทักผม ธรรมดามากเลยนะมึงง
“เออ” ผมรีบพูดแล้วเดินหนีมัน เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดชิบเลย
“อ้าว ไปไหนอะ ไปนั่งดูซ้อมด้วยกันหน่อยดิ” มันพูดแล้วเดินตามผมมา และได้ผลผมหยุดเดิน
“เอาไอโฟนมาให้กูเล่นด้วย” ผมพูดแล้วแบมือไปทางมัน
“เห็นแก่ของหรอวะ” อันนี้มันพูดเบาสุดๆ แต่ผมก็เสือกได้ยิน
ช่างเหอะ พูดไรก็พูด…
มันล้วงหยิบไอโฟนสามจีสุดหรูของมันมาให้ผม ผมพยายามไม่สนใจรูหน้าจอซะ แต่ผมว่าตอนนี้ต้องสนใจแล้วแหละ
ก็หน้าจอมันเป็นรูปไอ้แรมโบ้หมาชิสุที่กำลังมองกล้องแล้วนอนอยู่ตรงประตูรั้วหน้าบ้านผมไง!
“ไปถ่ายมาตอนไหน” ผมพูดแล้วรีบเดินนำหน้ามันไปก่อน แอบยิ้มนิดนึง
ไม่รู้เป็นไรอยากยิ้ม!
“ไปถ่ายมาก่อนไปโรงเรียน มันน่ารักดี” มันพูดพลางวิ่งตามผมมา
แล้วผมก็ไปเลือกที่ ที่วิวสวยที่สุด นั่งตรงมุมสนาม มีต้นไม้ด้วย ร่ม แถมลมเย็นอีก บรรยากาศน่าหลับโคดดดด
“ยืนทำไรมานั่งดิ” ผมหันไปทางไอ้เป้ที่ยืนมองผมอยู่
มึงรู้ไหมสาวมองมึงตรึมแล้ว หล่อไปไหน!
“ก็ กลัวคนแถวนี้ไม่ให้นั่งด้วย” มันพูดแล้วรีบมานั่งข้างผม
“เอ้า! ยังไม่ได้ตอบเลย อะไรของมึงเนี่ย” ผมบ่นนิดหน่อยไม่สนใจกับไอ้คนข้างๆมากมายนัก
เล่นไอโฟนดีกว่า
“นัทไม่อยากรู้เรื่องผมแล้วหรอ” อยู่ๆมันก็พูดขึ้นทั้งที่ตายังมองพวกนั้นซ้อมอยู่
“ใคร? เรื่องของมึงอะหรอ เรื่องอะไร?” ผมถามมันตอบเฮ้ยย เล่นเน็ตหนุกว่ะ จอใหญ่ดี
“ช่างมันเหอะ ก็เมื่อกี้เห็นถามไอ้ปุ่นจัง”
“อ้าว นี่กูเดามึงไม่ถูกแล้วนะเนี่ย”
“แล้วสรุปเย็นนี้ว่างป่ะ?” ไม่พูดเปล่า มาสะกิดยิกๆ อีก เฮ้ยยยยย อายุเท่าไหร่แล้วมึงงงงง
“เย็นนี้? อ๋อ ว่างแล้วมึง จะชวนกูแดกติมใช่มะ ไปๆๆ” ผมรีบพยัหน้าล่วงหน้าเลย
ก็กูกับพวกไอ้เพื่อนทั้งหลายไม่เคยโดนเลี้ยงสักรอบ แชร์ตลอด ประมานว่าไม่ยอมเสียเปรียบกันเลยยยยย
“ไม่ไปเดทแล้วหรอ”
“เดท? เดทไรว่ะ” ไอ้นี่เริ่มเพ้อเจ้อใหญ่และ ว่าวันนี้มันก็ดูแปลกไปจริงๆนะ เมาน้ำลายตัวเองรึป่าว?
“ดูหน้านัทเมื่อวานก็รู้แล้วว่าจะไปเดท”
“บ้า! เพื่อนกู ผู้ชาย กูไม่นิยมเพศเดียวกัน” ผมพูดแล้วเอาไอโฟนตบหันมัน
จะพังไหมเนี่ยยยยยย
“กี่โมงแล้ว” มันเปลี่ยนเรื่องแล้วมองผมประมานว่าดูที่โทรศัพท์
“สี่โมงกว่าๆแล้วเวลาผ่านไปเร็วเนอะ”
“ไม่เร็วได้ไง ก็เอาแต่สนใจแต่ไอโฟน”
“เอาคืนไปเลยป่ะ!”
“ชอบวงมายด์หรอ” ไอ้เป้ถามผมทุกครั้งที่หยิบซีดีในร้านขึ้นมาดู
“อืม ชอบพี่ท่อม เท่ห์ดี ฮ่ะๆ”
ตอนนี้ผมกับไอ้เป้อยู่ในร้านเทปแถวนั้นไอ้นี่ก็ตามติดจริงๆ หยิบของวงไหนขึ้นมาดูก็ต้องถามตลอดเลยว่า ชอบหรอ ชอบหรอ อยู่อย่างเงี่ย
วันนี้เอาใจใส่กูมากไปไหมมมมมมมม
“ผมก็เคยฟัง ชอบเพลง รักล้นใจ เพราะโคด” มันพูดแล้วทำหน้าเหมือนเด็ก
“เฮ้ย วันหลังไปบ้านกูดิ เดี๋ยวดีดเพลงนี้ให้ฟังเพิ่งแกะเสร็จพอดี”
“เล่นกีตาร์เป็นด้วยหรอ”
“ก็เออดิ เคยไปเล่นตอนงานโรงเรียนมึงด้วย” ผมพูดอวดใหญ่ ได้ทีๆ ฮ่าๆๆ
“หรอ ได้ๆงั้นวันหลังจะไปนะ รบกวนด้วย^^”
“พูดซะเว่อ เราเพื่อนกันนะโว้ย พูดให้เป็นกันเองบ้างดิ”
และจู่ๆที่ผมกับไอ้เป้กำลังเดินคุยกันอย่างออกรสหลังจากออกจากร้านเทปแล้วก็มีเสียงใสๆคนใครบางคน จากข้างหลัง…
“อ้าว เป้”
“อ้าว พรีม!”
พรีมหรอ!!
---------------------------------
อีกเช่นเคยยยยยยยยยยย
มาลงใหม่ให้แล้วนะค่ะ
ยินดีต้อนรับคนที่มาอ่านใหม่ๆนะค่ะ
ความคิดเห็น