คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ★AGAIN PLEASE ! BEGIN
AGAIN PLEASE !
บทนำ
กูกับมึงเรา....
★★★★★★
“สัด!! แม่งเอ๊ย!!!” ผมมองหน้าตัวเองในกระจก ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยไอติม เค้ก แยม ห่าเหวไรก็ไม่รู้ เต็มไปหมด แล้วดูทรงผมผมดิ ฟูขนาดนั้น คิดเอาละกันสภาพมันจะย่ำแย่ขนาดไหน
“เห้ย! เหี้ยติม ไรนักหนาวะ นิดหน่อยเอง” นิดหน่อยพ่องดิ...ไอ้เวรนี่ฟาสต์ครับ เพื่อนผม มันเอ่อ....เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีโคตะระเลยล่ะ สูง ...กว่าผม ผม 170 มัน 175
“มึงลองมั้ยล่ะ โคตรยี๋อะสาด” ผมเปิดก๊อกน้ำแล้วจัดการกับหน้าตัวเอง ส่วนไอ้ฟาสต์นี่ก็คนดีโคตร เข้าไปนั่งสูบบุหรี่ในห้องน้ำ พลางพูดกะผมไปด้วย
“เออ กูรู้มึงไม่ชอบ แต่ก็ไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลยนี่หว่า ติม...” ผมเงยหน้าขึ้นจากอ่าง แล้วตอบกลับไป
“สมควรแล้วล่ะ ไอ้เชี่ยนั่น!” แม่งทำหน้ากูเปื้อนไม่ขอโทษสักคำ!!
“เหอะ ไปอัดเขาจนเลือดกบปากเลยเนี่ยนะ”
“เออ!”
พูดถึงแล้วก็แม่งโมโห ผมจิ๊ปากใส่กระจก แล้วผลุนผลันเดินออกจากห้องน้ำ แต่จังหวะเดียวกันร่างสูงก็เดินเข้ามาพอดี
“อ๊ะ! มึง” ไอ้เชี่ยนั่นที่ทำหน้ากูเปื้อน สารเลว หล่อซะเปล่า นิสัยทราม เห้ย!! ตะกี๊ผมบอกว่าหล่อเหรอ ไม่ใช่นะไม่ใช่ หนังหน้ามันอ่ะ ส้นตีนเรียกโคตรพ่อเลยครับ เหอะๆ
“หลีกกู !!”
“กูจะออกมึงแหละหลีก!”
“ก็กูจะเข้ามึงน่ะแหละ หลีก!”
“ไอ้สัด กวนตีนหรอ”
“เออ แล้วไม”
อั่ก!
แล้วมันก็ผลักผม จนล้มลงกองที่พื้น
“นี่มึง..!!”
“.....กูกับมึง เรา....เคยเจอกันมาก่อนป่ะวะ..”
“ฮะ! คนอย่างมึงเนี่ยนะ !” มันนั่งลงข้างๆผม แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พร้อมสูดหายใจเฮือกใหญ่
“กลิ่นแบบนี้....กลิ่นของมึง กูจำได้ว่าเคย..... หึ...”
“อะ....ออกไป” ผมพยายามดันตัวมันออก
“นี่มึง จำกูไม่ได้หรอวะ...”
“อะไร ก็บอกแล้วไงว่าไม่เคยเจอ!!”
“จำไม่ได้จริงๆสินะ ...ไอติม...” ผมเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ คนที่เรียกชื่อผมแบบนี้น่ะ นอกจากคนในครอบครัวแล้วก็มีแค่.....
“มึงรู้ชื่อกู !!”
“ ^^ ” ยิ้มหาแม่มึงงั้ย - -
มันยิ้มกว้างให้ผม แล้วลุกขึ้นยืน
“ถ้าเป็นอย่างที่กูคิดจริงๆ อีก 10 นาที จะมีเมสเซจจากกูเข้าเครื่องมึง”
“ฮะ! ได้ไงวะ เจอกันวันแรก เบอร์มึงกูก็ไม่มี มึงจะมีเบอร์กูได้ไงวะ ไอ้ควาย!”
“ก็กูบอกมึงละไงว่า ‘เรา’ เคยรู้จักกัน เข้าจั๊ย! กูไปล่ะ” มันตบบ่าผม 2 ที แล้วเดินไปดูแผลมุมปากของมัน ที่เกิดจากฝีมือผม
“หึ” ก่อนจะแสยะยิ้มร้ายกาจออกมา!
ตุ่บ!
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกพร้อมกับ ร่างเพื่อนผมที่สุดแสนจะเฟิร์มแอนด์เวรี่โคตะระแฮนด์ซั่ม ไอ้ฟาสต์ หึหึ
“มีอะไรกันหรอ ^^” แอ่ก! มึงจะเก๊กให้กูก็ไม่ได้ เสือกยิ้มตลอดเวลา
“นิดหน่อย....” ผมพยุงตัวเองให้ยืนขึ้น แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป
“คุณเล่นอะไรน่ะ” ชายหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มสดใสเดินตรงไปยืนพิงข้างๆ ร่างที่สูงกว่า
“จำได้ด้วยหรอ....ฉันนึกว่านายจะลืม”
“ลืมยังไงก็ลืมไม่ลงหรอกครับ คนที่ทำให้เพื่อนผมเกือบฆ่าตัวตายน่ะ ^^”
“.....!!!!!”
“พี่มิกซ์......ใช่คุณสินะ...^^”
★★★★★ ★
TOP★ “กลิ่นแบบนี้....กลิ่นของมึง กูจำได้ว่าเคย..... หึ...”
ความคิดเห็น