ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    That Wolf...it's me {fic exo}

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO

    • อัปเดตล่าสุด 5 ส.ค. 56


    Intro

     

     

    “อย่าวิ่ง....”

     

              ร่างบางของหญิงสาวม.ปลายยืนอยู่หน้าอ่างล้างหน้า เธอใช้มือถูกันไปมาเพื่อทำความสะอาดหลังจากที่ทำธุระในห้องน้ำเสร็จ ความรู้สึกเย็นเยือกมาจากข้างหลัง...



              แต่เมื่อเธอหันกลับไปดู กลับไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้น แต่ทันทีที่เธอหันกลับมามองกระจก ก็พบกับเงาสะท้อนของสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ยืนอยู่ข้างหลัง มันแยกเขี้ยวแล้วส่งเสียงขู่กรรโชก ดวงตาสีทองนั้นจ้องเข้าไปลึกคล้ายกับจะอ่านใจ หญิงสาวเข่าอ่อนจนต้องทรุดตัวลงนั่งแปะกับพื้น เสียงร้องไห้อย่างหมดเรื่ยวแรงสร้างความกระหยิ่มใจให้ผู้ล่าตัวใหญ่


              มันค่อยๆก้าวขาเข้ามาใกล้เหยื่อสาว จมูกชื้นดมที่หัวของหญิงสาวที่กลัวจนตัวสั่นนั้นทั่วก่อนที่จะย้ายมาดมที่ขา กลิ่นของเหลวสีเหลืองอ่อนไหลทั่วบริเวณขาอ่อน เหยื่อนั้นหายใจถี่กระชั้นชิดแรงราวกับว่าจะไม่มีโอกาสได้หายใจอีกแล้ว...



              ใช่..


              ไม่มีโอกาสอีกแล้ว....



              ร่างบางถอยหนีสัตว์ร่างยักษ์นั่น มันตัวใหญ่กว่าเธอสักเท่าตัว มันคือหมาที่น่าเกลียดกว่าหมา... กลิ่นสาบจากตัวมันทำเธอแทบอ้วกทั้งน้ำตา มันส่งเสียงขู่ตลอด ถ้าหากว่ามันกัดเธอล่ะ?


              เธอพยายามคลานหนีช้าๆ แต่มันเดินกั้นเธอเอาไว้ จิตเธอเตลิดไปหมดแล้ว สติที่ลอยหายไปกับดวงตาที่สะกดเธอไว้


              “หนีสิ....”


              เสียงหนึ่งดังเข้ามาในหัว แต่มันเป็นเพียงความคิด


              “ฉันบอกให้เธอหนีไป!


              หญิงสาวเหลือบตามองหาทางที่จะหนีด้วยตัวที่สั่น เธอพยายามคลานหนีแต่กลับถูกตะปบเข้าที่หน้าอย่างรุนแรง


              กรงเล็บคมตะปบเข้าที่หน้าของเหยื่อหลายครั้งจนเป็นรอยเหวอะหวะโดยเน้นที่ดวงตาเพื่อไม่ให้เหยื่อหนีรอด มันย่อตัวไปข้างหลังแล้วกระโจนเข้าไปตะครุบเหยื่ออีกครั้ง คราวนี้มันลงมือโดยการใช้เขี้ยวแหลมคมนั้นกัดเข้าที่ลำคอ โดยไม่ปล่อยให้เหยื่อได้ร้องขอความช่วยเหลือมันรีบถลกหนังหน้าจากใต้คางมาจนถึงปากอิ่มใส เสียงกรีดร้องสั้นๆดังขึ้นพร้อมเลือดที่พุ่งกระฉูดราวกับท่อประปารั่ว แม้จะรู้ว่าเหยื่อไม่รอดแล้วแต่มันยังคงย้ายเขี้ยวไปงับเข้าที่ข้อเท้าแน่นก่อนจะเหวี่ยงเหยื่อไปมาจนร่างบางกระตุกไล่ลมเฮือกสุดท้ายของชีวิตน้อยๆออกมา


              เธอตายแล้วแน่นอน....

     
     

                แล้วทำไมไม่หนีล่ะ หึหึ

     


     

              มันมองดูผลงานของตัวเอง ก่อนที่จะหมอบลงกับพื้นแล้วเปลี่ยนรูปแบบของการมีตัวตน...




              มันกลับมาอยู่ในร่างมนุษย์อีกครั้ง....

     

     


     

              คุณเดาถูกแล้ว....เขาคือมนุษย์หมาป่า

     






     

    บรู๊ววววววววววววววววววววววว

     

     

    คนแต่งชื่อแป้งค่ะ คุยได้ที่ @SuperJONGin นะ

    อัพตอนหน้าหวังว่าจะเรทติ้งดี ฟิคมันป่วงตามคนแต่งค่ะ อย่าถือสา

    ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้แล(?)

    Twitter tag #ficThatWolf



    *ดิทคำผิด     5-08-2013 11.00 น.

     Code by © .ha
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×