และทุกๆ วัน ฉันคิดถึงเธอเสมอ
ยิ่งอยู่ห่างกันแบบนี้... ทุกวินาที ฉันยิ่งอยากเจอ
ขนาดหลับไปแล้วยังละเมอ... นอนพร่ำเพ้อ คิดถึงเธอทั้งคืน
ได้แต่นับวันคอยถอยหลัง
โทรศัพท์ก็ไม่มีตังค์... เสียงเธอก็ไม่ได้ฟัง ต้องกล้ำกลืนทนฝืน
ภาพเธอคอยเวียนวน... ฉันต้องอดทน ทุกคืน... ทุกคืน
คราวหน้าคงต้องซื้อปืน... ให้เราได้ยืนเคียงข้าง gun และ gun
รู้บ้างไหม ว่าใครเค้าคิดถึงไม่แพ้ ไม่ชนะ
เฉลยว่าฉันคนนี้ไงล่ะ... ที่คิดถึงเธอเสมอ
ได้แต่รอให้ถึงวันนั้น... วันที่ฉัน จะได้เจอเธอ
พูดไปจะหาว่าฉันเว่อร์... ว่าฉันอยากเจอเธอ... แทบขาดใจ
กลับมาคราวนี้ ฉันมีเรื่องอยากจะถาม
ถึงคำถามจะไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ความ... แต่ก็อยากถาม นะ นะ นะ ได้ไหม
ว่าที่บ้านของเธอ... เธอมีแก้วน้ำกี่ใบ
ก็... ไม่มีอะไร แบบว่า... ฉันจะได้เทใจให้หมดเลย
เธอกำลังคิดถึงใครอยู่... ฉันไม่รู้
มีอย่างเดียวที่ฉันรู้...ใจฉันไม่อยู่ ลอยไปไหนต่อไหน
เอ๊ะ!! นั่น ห่วงยางที่วางอยู่ตรงนั้นน่ะ ของใคร?
ฉันไม่รู้หรอกว่าห่วงยางน่ะของใคร... รู้แต่ว่าห่วงใยน่ะ... "ของเธอ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น