หอพักอลเวง ความรักอลวน

ลำดับตอนที่ #1 : วันแห่งความโชคร้ายTT^TT

สวัสดีค่ะชื่อดาวเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทยหลายๆคนบอกวาหน้าตาเหมือนทานากะเรนะค่ะตอนนี้อายุ17ปีค่ะกำลังจะเข้ามหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เนื่องจากวันนี้เปป็นวันอาทิตย์ชั้นก้เลยไปที่วัดเพื่อภาวนาขอให้ได้หอพักดีดีหน่อยอ่ะ"หลบๆๆๆ"
ชั้นได้ยินเสียงดังมา"อ๊ะ อะไรหรอ"ชั้นหันไปมอง"โครม"ชั้นชนเข้ากับคนๆหนึ่งอย่างจัง"โอ๊ยเจ็บนะยัยบ้าทำอะไรของเทอนะ อุตส่าห์บอกให้หลบแล้วไง"นายนั่นบอก
"ก็จะให้ทำไงล่ะ มันไม่ทันนี้ ดูสิหัวโนเลย"ชั้นบอกค้อนๆ
หลังจากที่ชั้นมองหน้าเค้าดีดี"เอ๊ะนายเป็นดารารึปล่าวอ่ะ หน้าเหมือน...ชื่อไรน้า??...อ้อๆชื่อมิก กะกิ๊กป่ะที่นามสกุลยาวๆอ่ะ"ชั้นบอกนายนั้นไป
"กอล์ฟกะไมค์เว้ย ชั้นเองมีปันหาป่ะ"นายนั่นบอก
"สวัสดีค่ะกอล์ฟ..ชั้นชื่นชอบคุณมากๆเลยค่ะ"ชั้นบอกไปเพราะนึกว่านายนี้เป็นกอล์ฟ
"ฝากบอกกน้องชายคุณด้วยนะค่ะว่าน้องชายคุณเลวววมากค่ะ"ชั้นตอกย้ำ
"นี่เทอกล้าว่าชั้นหรอยัยหน้าปลากะโฮ้..ชั้นชื่อไมค์เฟ้ยนู้นนะกอล์ฟ"นายไมค์บอก
"ว่าไงนะนี่นายหาว่าชั้น..หน้าเหมือนปลากะโฮ้หรอ นาย..นาย..นี่..มัน"พูดจบชั้นก้ต่อยหน้าหมอนี่อย่างแรง1ที
"โอ๊ยเจ็บนะยัยบ้า หน้าเทอนะเป็นสเป็คชั้นก้จริงแต่นิสัยนี่มัน.."นายไมค์พูดพร้อมกับจับแก้มตัวเอง
"ช่างนายเหอะชั้นไม่สนหรอก"ชั้นบอกไป
"งั้นเทอต้องรับผิดชอบที่ทำให้น้าหล่อๆของชั้นเสียหาย"นายไมคืพูดเสียงดัง
"แล้วจะให้ทำไงเล่า"ชั้นเริ่มโมโห
"ทำอย่างนี้ไงล่ะ"พูดจบนายไมค์ก้จับมือชั้นแล้วรัดทางด้านหน้า จมูกของเราติดกันริมฝีกปากของนายไมค์เริ่มประกบมาที่ชั้น ท่ามกลางผู้คนมากมายแต่กลับไม่ได้ยินเสียงอะไร หูมันอื้อไปหมดเราจูกันจนซักพักชั้นเริ่มรู้สึกตัว ผลักนายนั่นออกทันที
"นี่นายทำอะไรนะ"ชั้นต่อว่า
"ก้ทำแบบนี้ไง"นายไมค์บอกพูดจบก้ดึงตัวชั้นแล้วประทัยรอยจูบไว้ที่ต้นคอ
"นายจะบ้าหรือไงเนี่ย"ชั้นโมโหมากกว่าเดิม100เท่า
"ก็จะได้รู้ว่าเทอเป็นของชั้นแล้วำไงล่ะอิอิ"นายนั่นบอก
ชั้นโมโหมากจนไม่รู้จะทำไงดีเลยรีบเดินหนีออกมา
ระหวางทางเดินกลับบ้านชั้นมัวแต่คิดถึงเหตุการที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊
เมื่อถึงบ้านชั้นดึงนิตยาสารมาอ่านเรื่องเกี่ยวกับ2หนุ่มนั้นเมื่อก่อน(เน้นๆ)อ่านไปอ่านมาเจอตรงที่ว่า
สเป็คของทั้งคู่เป็นไงค่ะ
กอล์ฟ-ก้เซ็กซี่ๆนิดๆนะครับท่าเทียบแล้วคงแบบฟุจิโมโตะ มิกิครับ
ไมค์-ของผมลูกครึ่งครับ ไม่ลูกครึ่งก้ไทยแท้แบบ ทานากะเรนะครับ
หา ทานากะ เรนะ ก็หน้าเหมือนชั้นนะสิ อ้า โมโหหมอนี่จริงๆ
ชั้นเลยหยิบนิตยาสาร ซีดี โปสเตอร์ ไปเพาทิ้งหมดเลย ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้โชคร้ายจริงๆ เฮ้อ
ไปวัดก็ไม่ได้ขอพร ดันมาเจอกันคนบ้าๆอีก
"กลับมาแล้วหรอ ดาว"พี่หวานรุ่นพี่ที่เช่าบ้านอยู่ด้วยกันทัก
"อ้อค่ะๆ"ชั้นตอบกลับพี่หวานไป
"วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกกันมั้ยพี่เลี้ยงเอง"พี่หวานบอก
"ไปค่ะๆ"ชั้นตอบเผื่อจะทำให้หายโมโหขึ้นบ้าง
--------------------------ย่านสยาม---------------------------------------------------"โครม"เสียงพี่หวานชนกับชายหมุ่มมาดเข้มคนหนึ่ง
"อ๊ะ ขอโทดค่ะ"พี่หวานบอกพลางไหว้
"ไม่เป็นไรครับ"นายนั่นบอก
"อ๊ะ นั่นกอล์ฟนี่"ชั้นบอกด้วยความตกใจ
"ใช่ครับ และนี่น้องชายผม ไมค์ครับ"กอล์ฟชี้ไปทางไมค์ที่กำลังเดินมา
"นาย"ชั้นบอก
"เทอ"ไมค์บอก
"กลับกันเถอะพี่หวาน"ชั้นพูดกับพี่หวาน
"ใช่ๆกลับกันเถอะพี่วันนี้ท่าจะไม่ดี เจอป้าแช่มเข้า"นายไมค์บอก
"ว่าไงนะนี้นายหาว่าชั้นเป็นป้าแช่มหรอ ไอ้ลุงเหี่ยว"ชั้นกัดกลับ
"นี่เทอว่าใครเป็นลุงเหี่ยว"นายนั่นท่าทางโมโห
"ไม่ใช่นายแล้วจะเป็นใครเล่า"ชั้นประชด
"เทอนี่มัน.."นายไมค์พูด
"ทำไมๆหาเรื่องอ่อ"ชั้นกัด
"หยู้ดดดดดดดด ทั้งคู่เลยเลิกกัดกันได้แล้ว รำคาน"พี่หวากะกอล์ฟพูดพร้อมกัน
"55+"พี่หวานกะกอล์ฟหัวเราะ
นี่เป็นเสียงของพี่หวาน
"กลับบ้าน"
นี่เป็นเสียงของกอล์ฟ
"กลับบ้าน"
นี่เป็นเสียงของชั้นกับนายไมค์
"แต่ ผม/นู๋ ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะครับ/ค่ะ"
นี่เป้นเสียงของพี่ทั้ง2
"ไม่ต้อง กลับบ้านเดี๋ยวนี้"
"ครับ/ค่ะ"ชั้นกะนายไมค์พูดพร้อมกัน
วันนี้โดนพี่หวานเทศน์ ซะยกใหญ่เลยเฮ้อ
เพราะนายนั่นคนเดียว

เป็นวันแห่งความโชคร้ายTT^TTจริงๆ