ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความเจ็บปวด 7
เราเินเ้ามาในาน เพื่อเรียมัวทำพิธีาร่อไป านำเนินไปเรื่อย ๆ นถึ่วเวลาที่สำั ือารส่ัวเ้าหอ มีเพื่อนแบมแบมและเพื่อนมาร์ ม๊าับป๊าที่มาอวยพรให้แบมแบมับมาร์
"มาร์ ม๊าอให้มาร์ูแลน้อีๆ นะ ถือว่าม๊าับป๊าอ"
"รับมาร์ะูแลลูสะใภ้ม๊าอย่าีเลยรับ หึ!! "
"แบมแบมลู ม๊ารัหนูนะ ม๊าฝาพี่มาร์้วยนะรับ" ม๊าพูับมาร์เสร็หันมาพูับแบมแบม่อ ร่าบายมือไหว้ม๊าับป๊า และอม๊าร้อไห้ออมา
"ูแลน้อีๆ ละมาร์ ฝาเพื่อนพี่้วยนะแบม" ินยออวยพรนแร มาร์ไม่ไ้อบรับอะไร พอินยอหันมาพูับร่าบา ร่าบาเลยยิ้มออไป เพื่อนมาร์พูนหม นมาถึอลิ
"ถ้าเบื่อไปหาอลินะะมาร์ อลิรออยู่ที่ห้ออเรานะะ แบมแบม๊ะีใ้วยนะ๊ะแ่ไ้นอนอแ่ทะเบียนสมรส พี่ไป่อนนะ๊ะ" พออลิพูบเินไปหอมแ้มมาร์่อหน้าพี่ ๆ ทุน ่อนะหันมายิ้มให้แบมแบมแล้วเินออไป
"ูแลัวเอนะแบม พี่ยัอยู่รนี้เสมอ พี่รอแบมนะรับ " วานลินเินมาอวยพรเป็นนสุท้าย พอพูับแบมแบมเสร็็ลูบหัวแบมแบม ่อนเินไปหามาร์
"ฝาแบม้วยนะรับ วันไหนที่พี่ปล่อยแบมไป ผมะมารับน้อเอ"
"มึะเอาไปเลย็ไ้นะ เพราะูไม่ไ้ใส่ใะแ่าน้วยอยู่แล้ว แ่เมียที่แมู่บัับแ่เท่านั้น ไม่้อฝาู มัน็อยาไ้มึัวสั่นเลยละ" แบมแบมไ้แ่อึ้ับำพูอมาร์ นวานลินเินเ้ามาะาอเสื้อมาร์
"ทำไมพี่พูหมา ๆ วะ พี่มาร์"
"แล้วมึะทำไม อยาไ้เมียนอื่นนานี้เอาไปเลย็ไ้นะ ูให้"
"พี่มาร์!!!!!" วานลินะอมาร์ เสียั นเพื่อน ๆ้อมาับแย ร่าบาที่ยืนอยู่ทำอะไรไม่ถูับำพูอมาร์ ร่าบารู้สึัวเลยเินไปหาวานลิน
"พี่วานลินลับเถอะรับ แบมะูแลัวเอนะรับ พี่ลับไป่อนนะรับเื่อแบม" แบมับมือวานลิน มอหน้าเาพูทั้น้ำา วานลินเลยพยัหน้าแล้วปาน้ำาให้แบมแบม ่อนเินออไปพร้อมเพื่อนมาร์ แบมแบมยืนมอนประูปิ
"ยืนอาลัยอาวรนานั้นมึไปามไป้วยละ" แบมแบมหันมามอมาร์ เลือที่ะไม่พูอะไร ่อนเินเ้าห้อน้ำไป
แบมแบมใ้เวลาอาบน้ำ 30 นาทีเินออมา เห็นมาร์นั่เล่นโทรศัพท์บนเีย แบมแบมเลยเินไปหยิบหมอนับผ้าห่มในู้ในนอนที่โฟา
"หึ! รู้หน้าที่นิ ีแล้วเพราะูไม่อยานอนับนอย่ามึ"
"รับ ผมรู้ี ่วยทนให้ถึเ้านะรับ เี๋ยวะอม๊าแยห้อ เพราะะให้ผมนอนับพี่ทุวันอึอัเหมือนัน" แบมแบมพูอลับมาร์ไป ร่าสูเลยเินมาะาแนร่าบา
"ทำไม อยานอนับู้อย่าไอ้วานลินมาว่าสินะถึะไม่อึอั"
"มันไม่เี่ยวับพี่วานลินหรอรับ มันเป็นเพราะำพูอพี่มาว่ารับ"
"หึ ปป้อันะ ถึไหน่อไหนันแล้วนะสิ"
"พี่ิแบบไหนพี่สบายใ็ิเถอะรับ ใอุศลแบบพี่ผมไม่ถือสา"
"แบมแบม!!!!!" มาร์ะอแบมแบมเสร็ ะาร่าบาไปูบ ร่าบาพยายามัืนนผลัเาออ ่อนะบหน้าร่าสู
เพรี๊ยะะะะ
"นี่มึล้าบูหรอ"
"แล้วพี่มาทำเลว ๆ ับแบมทำไม !!!!"
"หึ !! ไหน็แ่แล้วนิ อลอหน่อยไม่ไ้ไ ไอ้วานลินมันลอไปแล้วนิ อยาะรู้้อเ็นานั้น ถึิในานี้ มานี่!!"
มาร์ะาแบมแบม ่อนะผลัไปที่เีย แล้วามมาล่อมแบมแบม
"พี่ะทำอะไร ปล่อยผมนะ " ร่าบาพยายามัืนร่าสู
"ทำในสิ่ที่วรทำไ ไหนๆ ็อยาเป็นเมียูแล้ว เ้าหอริ ๆ ไปเลยแล้วัน" พอมาร์พูบ็ูบมาที่ปาแบมแบมอย่าแร ่อนะเลื่อนมาัที่อร่าบา
"ไม่นะ ฮึ ปล่อยนะพี่มาร์ ปล่อย" แบมแบมพยายามิ้น แ่ร่าสูไม่ปล่อย มาร์ะาเนไทอเา ่อนะมัมือแบมแบม และะาเสื้อผ้าร่าบาออ ่อนะัมาที่หน้าอร่าบา มาร์ทำับัวเอแบบนี้ทำไม แบมแบมไ้แ่ิในใ ร่าบาิ้นนหมแร ไ้แ่ปล่อยน้ำาให้ไหล อให้ผ่านพ้นืนนี้ไปเร็ว ๆทรมานเหลือเิน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น