ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : into
เ้าที่สใสสำหรับ แบมแบมม หนุ่มน้อย นัศึษา มหาวิทยาลัย JYP แห่ะวิศวรรมศาสร์ หนุ่มน้อยผู้เป็นที่รัอทุน แบมแบมเป็นลูนเียว พ่อับแม่เลยรัแบมแบมมาๆ แบมแบมะเป็นเ็ี้อ้อนทำให้ทุนรั
BamBam part
สวัสีรับผมแบมแบมนะรับ วันนี้ผมื่นเร็วเพราะพ่อับแม่ะไปส่ผมที่มหาวิทยาลัย เพราะท่านทั้ 2 ้อบินไปูานที่ประเทศฝรั่เศส 1 เือน เลยะไปส่ผมที่มหาวิทยาลัยวันสุท้ายว่าะเอันอีั้เป็นเือน พ่อับแม่บินไปบ่อยๆผมเริ่มินแล้ว
"แบมแบมื่นไ้แล้วลู"
"ื่นแล้วรับแม่" ฟอ
"แ้มแม่ห๊อมหอม"
"ปาหวานัเลยนะลูนนี้"
"็ะไม่อยู่ันั้เือนนึเลยนะรับ แบมิถึแย่เลย"
"แปปเียวลู ไปๆๆิน้าว พ่อรออยู่"
"รับผม"
หลัาิน้าวเ้าเสร็พ่อับแม่ับรถไปส่ที่มหาวิทยาลัย ลอนั่รถไปผมอ้อนพ่อับแม่ลอ ิถึอะะไม่อยู่ั้ เือนนึเลยนะ
"แบมแบมลูพ่อฝาลไปื้อาแฟให้พ่อหน่อยลู เี๋ยวอไปธนาารที่ผ่านมาแปปนึลู"
"ไ้รับพ่อ แม่เอาอะไรไหมรับ"
"ไม่๊ะลู"
"โอเรับ" แล้วผม็เปิประูไป ผมยืนมอพ่อำลัะลับรถวนไปธนาาร แล้วหันเ้าร้านาแฟ ในะนั้นผมไ้ยินเสียเบรรถ และเสียัู้มลาถนน ผมหันไปูแทบหยุหายใ
"พ่อ!แม่"
ผมรีบวิ่ไปลาถนน ไปที่รถอพ่อับแม่ เลือเ็มไปหมผมทำอะไรไม่ถู เรียพ่อับแม่ลอ
"เรียรถพยาบาลให้หน่อยรับ"
"ฮือออ ฮึ พ่อรับ แม่รับ อย่าเป็นอะไรนะ"
สัพัรถพยาบาลมา
หน้าห้อุเิน "แบมแบมลู" ผมหันไปมอแล้ววิ่เ้าไปอทันทีเหมือนเป็นที่พึ่สุท้ายในอนนี้
"ม๊าเอ็มมาร์ ฮือออ ฮึ" ม๊าอผมแน่นมา
"ไม่ร้อลูไม่ร้อพ่อับแม่้อไม่เป็นอะไรนะรับ"
"ม๊ารับถ้าแบมมามหาลัยเอพ่อับแม่ไม่เป็นอะไร เพราะแบมรับ เพราะแบม ฮือ"
"ไม่ใ่ลูไม่ใ่"
"ฮือ ฮึ"
แร๊..... ประูห้อุเินเปิออ
"หมอรับพ่อับแม่เป็นไบ้ารับ ปลอภัยแล้วใ่ไหมรับ"
"เอ่ออ....." ุหมอหน้าีมา แล้วประโยที่ทำให้ผมายทั้เป็นือ "หมอเสียใ้วยรับ นไ้เสียเลือมา เราไม่สามารถยื้อีวิไว้ไ้"
"ไม่ ไม่ ไม่!!!!!!! ุหมอโห ุหมอโห" "แบมแบมลู แบมแบม ฮือ ฮึ"
"ม๊ารับพ่อับแม่ไม่อยู่ับแบมแล้ว ฮือ ฮึ ม๊ารับ "
"ไม่เป็นไรลูม๊ายัอยู่ ฮึ "
หลัาเหุาร์วันนั้น ม๊าเอ็มมาร์ัพิธีานศพให้พ่อับแม่ อนนี้ผ่านมา 1 เือนแล้ว ผมย้ายมาอยู่ับม๊า ส่วนบ้านอพ่อับแม่ผม็ยัเ็บไว้เป็นวามทรำอผม ลอเวลาที่ผ่านมาผมยัไม่ไปมหาวิทยาลัยเลย ผมไม่อยาเห็นุเิเหุที่ทำให้พ่อับแม่ผมเสียไป
เรื่อราวทั้หม่อานี้ะเป็นอย่าไริาม
#แ่เรื่อแรอาะหน่อยนะะพยายามแ่ให้ีะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น